وزیر دفاع آمریکا: شواهدی از حرکت ایران بهسوی ساخت سلاح هستهای وجود دارد
پیت هگست، وزیر دفاع آمریکا، در نشست استماع کمیته تخصیص بودجه سنا، در پاسخ به پرسشی در مورد تلاش جمهوری اسلامی برای ساخت سلاح هستهای، گفت شواهد زیادی وجود دارد که نشان میدهد ایرانیها در مسیری حرکت کردهاند که به ساخت چیزی شبیه به یک سلاح هستهای منتهی میشود.
لیندزی گراهام، سناتور جمهوریخواه، در این نشست که چهارشنبه ۲۱ خرداد برگزار شد، با اشاره به اینکه وقتی هیتلر درباره لزوم نابودی یهودیان کتاب نوشت، جهان تهدید او را جدی نگرفته بود، به تهدید هستهای جمهوری اسلامی علیه اسرائیل اشاره کرد و گفت اگر تهران سلاح هستهای داشته باشد، از آن استفاده خواهد کرد.
هگست نیز در پاسخ به او گفت که فکر میکند مقامهای جمهوری اسلامی در شعارهایی که درباره نابودی تمام یهودیان سر میدهند، جدی هستند.
دن کین، رییس ستاد مشترک ارتش آمریکا هم در پاسخ به پرسش سناتور گراهام درباره احتمال استفاده جمهوری اسلامی از سلاح هستهای علیه اسرائیل، گفت فکر میکند تهران از آن برای اعمال فشار بر اسرائیل استفاده کند اما مطمئن نیست که واقعا از سلاح اتمی استفاده خواهد کرد یا نه.
دونالد ترامپ، رییسجمهوری آمریکا، ساعاتی پیش از این در مصاحبهای با پادکست روزنامه نیویورکپست، گفت که هرچه میگذرد، اطمینانش به موفقیت مذاکرات هستهای با جمهوری اسلامی کمتر میشود و در صورت شکست مذاکرات، از گزینه نظامی استفاده خواهد کرد.
۲۰ خرداد نیز وبسایت پولیتیکو گزارش داد گروهی بانفوذ از تندروهای جمهوریخواه در آمریکا، کارزار لابیگری پشتپردهای را آغاز کردهاند تا ترامپ را از ادامه تلاش برای دستیابی به توافق هستهای با جمهوری اسلامی منصرف کنند و او در عوض، مجوز حمله اسرائیل به تهران را صادر کند.
پولیتیکو نوشت حامیان ترامپ در تلاش هستند تا با این فشارها مقابله کرده و از مسیر دیپلماتیک استیو ویتکاف، فرستاده ویژه ترامپ در مذاکرات، حمایت کنند.
از سوی دیگر مایکل کوریلا، فرمانده ستاد فرماندهی مرکزی ارتش آمریکا (سنتکام)، ۲۰ خرداد با اشاره به اظهارات رییسجمهوری این کشور مبنی بر استفاده از گزینه نظامی علیه جمهوری اسلامی در صورت شکست مذاکرات هستهای گفت که «طیف گستردهای از گزینهها» را به ترامپ و وزیر دفاع آمریکا، ارائه کرده است.
کوریلا در پاسخ به سوال مایک راجرز، نماینده جمهوریخواه ایالت آلاباما و رییس کمیته نیروهای مسلح مجلس نمایندگان آمریکا در جلسه استماع این کمیته تایید کرد در صورت صدور دستور از سوی ترامپ، سنتکام آماده است با «نیرویی قاطع» علیه جمهوری اسلامی اقدام نظامی انجام دهد.
هگست، ۱۶ خرداد با تاکید بر موضع ایالات متحده درباره ضرورت توقف غنیسازی اورانیوم در ایران گفت: «امیدواریم ایران غنیسازی اورانیوم را متوقف کند و قابلیتهای هستهای خود را برچیند اما برای هر چیزی آمادهایم.»
او ۱۱ اردیبهشت نیز با اشاره به حمایت جمهوری اسلامی از حوثیهای یمن، در رسانه اجتماعی ایکس نوشت: «حمایت مرگبارتان از حوثیها را میبینیم. دقیقا میدانیم چه میکنید. شما بهخوبی میدانید ارتش آمریکا چه تواناییهایی دارد. به شما هشدار داده شده است. تاوان آن را در زمان و مکانی که ما تعیین میکنیم خواهید داد.»
از سوی دیگر، عزیز نصیرزاده، وزیر دفاع دولت پزشکیان، ۲۱ خرداد در گفتوگو با خبرنگاران گفت: «امیدواریم مذاکرات به نتیجه برسد و کار به درگیری نرسد چون در این صورت قطعا تلفات طرف مقابل بیشتر خواهد بود و آمریکا مجبور به ترک منطقه خواهد شد. ما بدون ملاحظه تمام پایگاههای آمریکا در منطقه را هدف قرار خواهیم داد.»
در صورتی که مذاکرات هستهای شکست بخورد، احتمال اقدام نظامی آمریکا یا اسرائیل، یا هر دو علیه جمهوری اسلامی افزایش مییابد.
خبرگزاری رویترز به نقل از منابع آگاه گزارش داد که دولت دونالد ترامپ در حال فشار آوردن بر مکزیک است تا سیاستمدارانی را که مظنون به ارتباط با جرایم سازمانیافته هستند، تحت تحقیق و پیگرد قضایی قرار دهد.
بر اساس این گزارش که چهارشنبه ۲۱ خرداد منتشر شد، آمریکا از مکزیک خواسته است در صورتی که این سیاستمداران در ایالات متحده با اتهامات کیفری مواجه باشند، آنها را به این کشور مسترد کند.
چهار منبع آگاه به رویترز گفتند که این درخواستها دستکم سه بار از سوی مارکو روبیو، وزیر خارجه ایالات متحده و تیم او در دیدارها و گفتوگوهای دوجانبه با مقامات مکزیکی مطرح شده و هدف آن، ترغیب دولت کلودیا شینباوم، رییسجمهوری مکزیک، برای بررسی و تحقیق درباره برخی مقامات منتخب کنونی و آغاز تحقیقات بیسابقه علیه فساد ناشی از مواد مخدر است.
با بازگشت ترامپ به کاخ سفید، فشارهای آمریکا بر مکزیک برای جلوگیری از قاچاق مواد مخدر افزایش یافته است.
در بهمنماه سال گذشته، ماجرای تصمیم دولت ایالات متحده برای اعمال تعرفههای سنگین بر کالاهای مکزیک، کانادا، چین و احتمالا دیگر کشورها، بار دیگر توجهها را به ماده مخدر فنتانیل جلب کرد.
دولت ترامپ در مورد اعمال تعرفهها بر مکزیک، به نفوذ روزافزون کارتلهای مواد مخدر بر دولت این کشور استناد کرد.
پیشتر کاخ سفید اعلام کرده است که سازمانهای قاچاق مواد مخدر مکزیکی با دولت مکزیک، «اتحاد غیرقابل تحملی دارند.»
در آمریکا توافق گستردهای وجود دارد که کارتلهای مواد مخدر در مکزیک اکثریت قریب به اتفاق فنتانیل خیابانی در آمریکا را تولید میکنند.
همچنین اکثر کارشناسان میگویند که آنها توانستهاند بسیاری از مقامات دولتی مکزیک را به فساد بکشانند.
اکنون نیز بر اساس گزارش رویترز، مقامات آمریکایی گفتهاند که اگر مکزیک علیه چندین سیاستمدار از حزب حاکم اقدام نکند، آمریکا ممکن است تعرفههای جدید بر کالاهای مکزیکی اعمال کند.
برای اولین بار است که گزارشی درباره فشار آمریکا بر مقامات مکزیکی در این زمینه منتشر میشود و در صورت تحقق خواسته آمریکا، خطرات سیاسی برای دولت کنونی مکزیک در عرصه سیاست داخلی این کشور به دنبال خواهد داشت، زیرا برخی از این اتهامات متوجه اعضای حزب حاکم است.
هنوز دفتر ریاست جمهوری، وزارت خارجه، دادستانی کل و وزارت امنیت مکزیک در این زمینه واکنشی نشان ندادهاند.
اسفند گذشته، مکزیک، رافائل کارو کینترو، رییس یک شبکه بزرگ قاچاق مواد مخدر اهل این کشور را به آمریکا تحویل داد تا به اتهام قاچاق در دادگاهی در آمریکا محاکمه شود. او دههها به دلیل قتل یک مامور در مکزیک زندانی بود.
کوینترو، همراه با ۲۸ مظنون دیگر عضویت در شبکههای قاچاق مواد مخدر، به عنوان بخشی از بزرگترین برنامه استرداد مجرمان در سالهای اخیر، به آمریکا تحویل داده شد.
سپیده قلیان، زندانی سیاسی، روز چهارشنبه ۲۱ خردادماه، پس از بیش از دو سال از زندان اوین تهران آزاد شد.
قلیان اواخر اسفند سال ۱۴۰۱ با پایان دوران حبس چهار سالهاش از زندان آزاد شد اما بعد از آزادی مقابل اوین در حالی که حجاب اجباری بر سر نداشت علیه رهبر جمهوری اسلامی شعار داد: «خامنهای ضحاک، میکشیمت زیر خاک ...»
انتشار ویدیوی این اقدام او باعث شد ساعاتی پس از آزادی و در حالی که به سمت خانهاش در شهر دزفول میرفت، در جاده بازداشت و این بار به دو سال حبس محکوم شود.
او ۱۵ فروردین ۱۴۰۳ با نزدیک شدن به پایان دوره محکومیتش، بار دیگر و این بار به اتهام تبلیغ علیه نظام، به یک سال حبس محکوم شد.
این زندانی سیاسی بارها از درون زندان به تحولات جامعه واکنش نشان داده و نامههایش در رسانههای داخلی و خارجی منتشر شدهاند.
ساعاتی پس از آن که قوه قضاییه جمهوری اسلامی از اعدام مجاهد (عباس) کورکور، معترض بازداشتی در جنبش «زن، زندگی، آزادی» خبر داد، فواد چوبین، از اعضای خانوادههای دادخواه اعلام کرد به خانواده کورکور گفتهاند پیکر او را تحویل نخواهند داد و اجازه نمیدهند هیچگونه مراسمی هم برگزار شود.
فواد چوبین، دایی آرتین رحمانی، نوجوان کشتهشده در اعتراضات سال ۱۴۰۱ در ایذه، چهارشنبه ۲۱ خرداد در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «به خانواده مجاهد کورکور گفتهاند که پیکر او را تحویل نمیدهند و اجازه برگزاری هیچگونه مراسمی را هم ندارند.»
جمهوری اسلامی در سالهای گذشته بارها با نقض آشکار حقوق اساسی خانوادههای افراد اعدامشده یا جانباخته به دلایل سیاسی، از تحویل پیکر آنان به خانوادههایشان خودداری کرده است.
مخفی کردن یا تحویل ندادن پیکر فرد جانباخته به خانواده و مشخص نکردن مکان دفن آنها، از جمله موارد ناپدیدسازی قهری محسوب میشود.
ناپدیدسازی قهری نقض ماده ششم اعلامیه جهانی حقوق بشر است که تاکید میکند: «هر انسانی سزاوار و محق است تا همه جا در برابر قانون به عنوان یک شخص به رسمیت شناخته شود.»
اعلام خبر اعدام مجاهد کورکور از سوی قوه قضاییه
خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضاییه جمهوری اسلامی، بامداد چهارشنبه ۲۱ خرداد اعلام کرد که حکم اعدام کورکور در زندان به اجرا درآمده است.
میزان در گزارش خود نوشت که او با اتهامات «محاربه، افساد فیالارض و تشکیل و عضویت در گروه باغی» به دار آویخته شد.
اعلام خبر اعدام کورکور بلافاصله موجی از خشم و ناراحتی را در میان کاربران شبکههای اجتماعی به راه انداخت.
ساعاتی پیش از اعلام این خبر، گزارشهایی در شبکههای اجتماعی درباره فراخوانده شدن خانواده او برای آخرین ملاقات منتشر شده بود.
کورکور ۲۹ آذر ۱۴۰۱، در جریان یورش نیروهای امنیتی به روستای «پِرسوراخ» در اطراف ایذه بازداشت شد.
شعبه اول دادگاه انقلاب اهواز، فروردین سال بعد، او را به اتهام «محاربه و افساد فیالارض» به اعدام محکوم کرد؛ حکمی که در دی ماه همان سال از سوی شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور تایید و برای اجرا به دادگاه ایذه ارجاع شد.
با اعدام کورکور، شمار معترضانی که در پی خیزش سراسری ۱۴۰۱ تاکنون به دار آویخته شدهاند، دستکم به ۱۱ تن رسید.
پیش از این، محمدمهدی کرمی، محمد حسینی، محسن شکاری، مجیدرضا رهنورد، مجید کاظمی، سعید یعقوبی، صالح میرهاشمی، میلاد زهرهوند، محمد قبادلو و رضا رسایی با اتهامات مشابه و در روندهایی که نهادهای حقوق بشری آنها را «ناعادلانه» خواندهاند، اعدام شدند.
در حال حاضر بیش از ۶۰ زندانی سیاسی دیگر در ایران با حکم اعدام مواجهاند و دهها تن دیگر با اتهامات سیاسی و عقیدتی در انتظار حکم نهایی خود و در خطر صدور حکم مرگ هستند.
اعدام مجاهد کورکور در روز تولد کیان پیرفلک
تولد کیان پیرفلک ۲۱ خرداد است. مجاهد کورکور ابتدا به قتل او متهم شد و پس از آن که معلوم شد ضارب کیان نبوده، با اتهام «محاربه و افساد فیالارض» محکوم شد.
کیان پیرفلک که ۲۱ خرداد ۱۳۹۲ به دنیا آمده بود، امروز میتوانست تولد ۱۲ سالگیاش را جشن بگیرد.
ماهمنیر مولاییراد، مادر کیان، با انتشار عکسی که او را در حال دست دادن با مادر مجاهد کورکور نشان میداد، بارها تاکید کرد که حکومت در پی پنهان کردن نقش نیروهایش در مرگ کیان است.
همچنین میثم پیرفلک، پدر کیان که خود نیز در جریان تیراندازی به ماشینشان مجروح شد، با انتشار ویدیویی، اتهامات وارده به کورکور را بیاساس خوانده بود.
او در این ویدیو میگوید: «دادخواه خون پسرم هستم. من هیچ شکایتی از مجاهد کورکور و بچههای ایذه نکرده و نخواهم کرد چون من و همسرم به چشم خود دیدیم که نیروهای امنیتی به فرماندهی سردار عیدی علیپور، ماشین ما را به رگبار بستند، مرا زخمی کردند و پسرم را به قتل رساندند.»
فشار حکومت بر خانواده پیرفلک و دیگر دادخواهان جنبش مهسا ژینا امینی در این سالها ادامه یافته است.
پویا مولاییراد، پسرعموی ماهمنیر مولاییراد، در مراسم تولد کیان در سال ۱۴۰۲ در محل مزار او با تیراندازی مستقیم ماموران انتظامی مجروح شد و پس از انتقال به بیمارستان جان باخت.
خانواده کورکور هم از این فشارها در امان نماند و نگار کورکور، خواهر دادخواه مجاهد کورکور، تا پیش از مرگش بهدلیل سرطان، برای دادخواهی و اثبات بیگناهی برادرش تلاش کرد.
سرگئی ریابکوف، معاون وزیر خارجه روسیه، گفت که مسکو آماده است برای کاهش تنش میان تهران و واشینگتن بر سر برنامه هستهای جمهوری اسلامی، اورانیوم غنیشده مازاد در ایران را دریافت و به سوخت غیرنظامی رآکتور تبدیل کند.
خبرگزاری رویترز چهارشنبه ۲۱ خرداد در گزارشی نوشت دیمیتری پسکوف، سخنگوی کاخ کرملین، آمادگی روسیه را برای دریافت اورانیوم ایران تایید کرد و گفت: «در صورت نیاز و با توافق طرفها، روسیه آماده ارائه چنین خدماتی است.»
این اظهارات در حالی مطرح میشود که خبرگزاری فرانسه ۲۰ خرداد گزارش داد آمریکا و سه کشور اروپایی پیشنویس قطعنامهای علیه جمهوری اسلامی را به شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی ارائه کردهاند.
به گفته دیپلماتهای غربی، این اقدام با هدف افزایش فشار بر تهران به دلیل «عدم پایبندی به تعهدات هستهای» صورت گرفته است.
همزمان میخائیل اولیانوف، نماینده روسیه در سازمانهای بینالمللی مستقر در وین، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت بررسی راستیآزمایی و نظارت شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی بر برنامه هستهای ایران، «نکته تازهای ندارد».
او افزود: «کشورهای غربی مدعیاند ایران باید به اجرای کامل برجام بازگردد، در حالی که خودشان هیچ نشانهای از تمایل به پایبندی به برجام در زمینه رفع تحریمها نشان نمیدهند.»
اولیانوف در پستی دیگر به پیشنویس قطعنامه پیشنهادی تروئیکای اروپایی و آمریکا درباره برنامه هستهای جمهوری اسلامی در شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی واکنش نشان داد.
او این پیشنویس را «بسیار بد و ناعادلانه» خواند و افزود: «در صورت تصویب، این قطعنامه وضعیت کنونی را بیش از پیش وخیم خواهد کرد.»
همراهی روسیه با آمریکا؟
کاخ کرملین ۱۵ خرداد اعلام کرد ولادیمیر پوتین، رییسجمهوری روسیه، در گفتوگویی تلفنی با دونالد ترامپ، رییسجمهوری آمریکا، اعلام کرده که مسکو حاضر است از روابط نزدیک خود با تهران برای پیشبرد مذاکرات میان ایران و ایالات متحده استفاده کند.
واشینگتن خواهان خروج تمام اورانیوم با غنای بالا از ایران است اما تهران میگوید تنها میزان مازاد بر سقف تعیینشده در توافق ۲۰۱۵ را میپذیرد و غنیسازی را بهطور کامل متوقف نخواهد کرد.
روسیه تاکید کرده است با ساخت سلاح هستهای از سوی ایران مخالف است اما حق توسعه برنامه هستهای غیرنظامی را برای ایران بهعنوان عضو پیمان منع گسترش سلاحهای هستهای (انپیتی)، به رسمیت میشناسد.
مسکو همچنین استفاده از نیروی نظامی علیه ایران را غیرقانونی میداند.
روسیه که بزرگترین قدرت هستهای جهان محسوب میشود، در سال جاری یک توافق همکاری استراتژیک ۲۰ ساله با ایران امضا کرده و همچنین از ایران برای جنگ در اوکراین سلاح خریده است.
اعدام مجاهد (عباس) کورکور، معترض بازداشتی در جنبش «زن، زندگی، آزادی» در سال ۱۴۰۱ در ایذه، با واکنشهای منفی و محکومیت گسترده در رسانههای اجتماعی روبهرو شد. جمهوری اسلامی او را به دست داشتن در قتل کیان پیرفلک متهم کرده بود؛ اتهامی که خانواده پیرفلک رد کردند.
شاهزاده رضا پهلوی در پستی در شبکه ایکس در واکنش به اعدام کورکور نوشت قاتل کیان پیرفلک، مجاهد کورکور و دیگر افراد بیگناه در ایران کسی نیست جز علی خامنهای.
او تاکید کرد: «تا زمانی که پیروز نشویم، او و رژیم ضحاکیاش به این کشتار روزانه ادامه خواهند داد. یکی شویم، پیروز میشویم.»
نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه نوبل صلح، در واکنش به اعدام کورکور در شبکه ایکس نوشت: «در سالروز تولد کیان پیرفلک، مجاهد کورکور به دار آویخته شد. کیان پیرفلک با تیراندازی مستقیم عوامل سرکوبگر جمهوری اسلامی در روزهای جنبش زن، زندگی، آزادی کشته شد.»
او افزود: «علیه سیاست وحشتآفرین اعدامها که توسط حکومت استبدادی و برای ناامید کردن مردم شدت یافته است، راهی جز اتحاد، همبستگی، به پا خواستن و مقاومت وجود ندارد.»
صدیقه وسمقی، نویسنده و اسلامپژوه، با انتشار پستی در صفحه اینستاگرام خود، اعدام کورکور را «جنایت» خواند و نوشت: «هنگامی که شاکی و قاضی همدست باشند و محاکمه پشت درهای بسته صورت گیرد در حالی که صدای متهم به جایی نمیرسد و دهها شبهه و اشکال بر پرونده وارد باشد، حکم صادره در چنین شرایطی باطل و نامشروع است.»
او اضافه کرد: «اگر حکم صادره اعدام باشد، اجرای آن در چنین شرایطی بر اساس شریعت اسلامی قتل عمد و جنایت محسوب میشود و قاضی و رییس دستگاه قضایی و دیگر عوامل آگاه دستاندرکار، مسئول این جنایتاند. اعدام مجاهد کورکور از این موارد است. جمهوری اسلامی متهم به قتل معترضان و مخالفان سیاسی است.»
نازنین بنیادی، بازیگر و فعال حقوق بشر ایرانی-بریتانیایی، در پیامی در شبکه ایکس، نوشت کورکور بهناحق مقصر شناخته شد، شکنجه شد و ساکت شد. بنیادی افزود: «کشتار بیگناهان ادامه خواهد داشت، تا زمانی که جمهوری اسلامی پابرجاست.»
حسین رونقی، زندانی سیاسی سابق، اعدام کورکور در روز تولد کیان پیرفلک را اقدامی عامدانه توصیف کرد که هدف از آن تلاش برای ایجاد تفرقه میان خانوادهها و طوایف ایذه و جلوگیری از هرگونه گردهمایی یا مراسم یادبود، چه برای تولد کیان، و چه برای سالگرد جانباختن پویا مولاییراد است.
رونقی تاکید کرد: «این حکومت حتی از خاطرهی کشتهشدگان نیز میترسد و با قتل پاسخ میدهد. اما یاد و خشم مردم را نمیتوان اعدام کرد.»
رسانههای حکومتی در ایران بامداد چهارشنبه اعلام کردند که حکم اعدام کورکور در زندان به اجرا درآمده است.
ساعاتی پیش از اعلام این خبر، گزارشهایی در شبکههای اجتماعی درباره فراخوانده شدن خانواده او برای آخرین ملاقات منتشر شده بود.
کورکور ۲۹ آذر ۱۴۰۱، در جریان یورش نیروهای امنیتی به روستای «پِرسوراخ» در اطراف ایذه بازداشت شد. شعبه اول دادگاه انقلاب اهواز، فروردین سال بعد، او را به اتهام «محاربه و افساد فیالارض» به اعدام محکوم کرد؛ حکمی که در دیماه همان سال، از سوی شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور تایید و برای اجرا به دادگاه ایذه ارجاع شد.
اعدام مجاهد کورکور در روز تولد کیان پیرفلک
تولد کیان پیرفلک ۲۱ خرداد است. مجاهد کورکور ابتدا به قتل او متهم شد و پس از آن که معلوم شد ضارب کیان نبوده، به اتهام «محاربه و افساد فیالارض» محکوم شد.
کیان پیرفلک که ۲۱ خرداد ۱۳۹۲ به دنیا آمده بود، امروز میتوانست تولد ۱۲سالگیاش را جشن بگیرد.
ماهمنیر مولاییراد، مادر کیان، با انتشار عکسی که او را در حال دستدادن با مادر مجاهد کورکور نشان میداد، بارها تاکید کرد که حکومت در پی پنهانکردن نقش نیروهایش در مرگ کیان است.
همچنین میثم پیرفلک، پدر کیان که خود نیز در جریان تیراندازی مجروح شد، با انتشار ویدئویی، اتهامات وارده به کورکور را بیاساس خوانده بود.
او در این ویدیو گفت: «دادخواه خون پسرم هستم. من هیچ شکایتی از مجاهد کورکور و بچههای ایذه نکرده و نخواهم کرد چون من و همسرم به چشم خود دیدیم که نیروهای امنیتی به فرماندهی سردار عیدی علیپور، ماشین ما را به رگبار بستند، مرا زخمی کردند و پسرم را به قتل رساندند.»
در این سالها فشار حکومت بر خانواده پیرفلک و دیگر دادخواهان جنبش مهسا ادامه یافته است.
پویا مولاییراد، پسرعموی ماهمنیر مولاییراد، در مراسم تولد کیان در سال ۱۴۰۲ در محل مزار او با تیراندازی مستقیم ماموران انتظامی مجروح شد و پس از انتقال به بیمارستان جان باخت.
خانواده کورکور هم از این فشارها در امان نمانده است. نگار کورکور، خواهر دادخواه مجاهد کورکور، تا پیش از مرگش بهدلیل سرطان برای دادخواهی و اثبات بیگناهی برادرش تلاش کرد.
اعلام خبر اعدام مجاهد کورکور بلافاصله موجی از خشم و ناراحتی را در میان کاربران شبکههای اجتماعی به راه انداخت.
با اعدام مجاهد کورکور، شمار معترضانی که در پی خیزش سراسری ۱۴۰۱ تاکنون به دار آویخته شدهاند، دستکم به ۱۱ تن رسید.
پیش از این نیز، محمدمهدی کرمی، محمد حسینی، محسن شکاری، مجیدرضا رهنورد، مجید کاظمی، سعید یعقوبی، صالح میرهاشمی، میلاد زهرهوند، محمد قبادلو و رضا رسایی با اتهامات مشابه و در روندهایی که نهادهای حقوق بشری آنها را «ناعادلانه» خواندهاند، اعدام شدند.
در حالی که اعدامها ادامه دارد، دهها زندانی دیگر نیز همچنان در انتظار حکم نهایی هستند؛ احکامی که با توجه به اتهامات سنگین وارد شده، میتواند برای آنها نیز به اعدام منجر شود. نهادهای حقوق بشری بینالمللی بارها نسبت به افزایش سرکوب و استفاده حکومت ایران از مجازات اعدام بهعنوان ابزار انتقام سیاسی هشدار دادهاند.