استانداری فارس: تعداد کشته‌شدگان در نشتی پالایشگاه شیراز به سه نفر رسید
حجت رضایی، معاون سیاسی و امنیتی استانداری فارس، اعلام کرد که تعداد کشته‌شدگان در حادثه نشتی در پالایشگاه شیراز به سه نفر رسید.
روز شنبه دهم خرداد اعلام شده بود که در پی نشتی گاز در یکی از واحدهای پالایشگاه شیراز، دو نفر کشته و ۹ نفر مصدوم شدند.
رضایی روز یکشنبه اعلام کرد به علت نشت گاز سمی H2S در این پالایشگاه، ۱۳ نفر مسموم شدند که یکی دیگر از حادثه‌دیدگان به علت وخامت اوضاع جسمی شنبه شب در بیمارستان درگذشت.
او افزود «سهل‌انگاری و قصور در رعایت مسائل فنی» منجر به نشت گاز سمی و وقوع این حادثه شده است.
سعید نظری فرماندار شهرستان زرقان هم گفت: کارشناسان پدافند غیر عامل، بهداشت محیط و محیط زیست با حضور در محل حادثه با تجهیزات دیجیتالی میزان گاز در محیط پالایشگاه و سکونت گاه‌های اطراف آن را اندازه گیری کردند که مشخص شد آلودگی‌ها برطرف شده است.
افزایش حوادث در مراکز صنعتی ایران
در ماه‌های اخیر چندین حادثه انفجار و آتش‌سوزی در تعدادی از شهرک‌های صنعتی و پالایشگاه در شهرهای مختلف ایران رخ داده است. جمهوری اسلامی علت بیشتر این حوادث را مواردی چون سهل‌انگاری و خطای انسانی توصیف کرده است.
آتش‌سوزی گسترده‌ای در پالایشگاه آبادان در ۳۰ اسفندماه سال ۱۴۰۳ رخ داد. روابط عمومی پالایشگاه آبادان اعلام کرد که آتش‌سوزی در یکی از مخازن نفت سنگین و به علت برخود صاعقه صورت گرفته و مهار شده است.
پیش از آن در هفتم اسفند آتش‌سوزی در پالایشگاه شازند اراک گزارش شد و مدیر روابط عمومی پالایشگاه «امام‌خمینی» شازند گفت که این حادثه هیچ‌گونه خسارت جانی در پی نداشته است.
نهم اردیبهشت مدیرکل مدیریت بحران استانداری اصفهان اعلام کرد که انفجار در سوله شرکتی به نام «آوا نار پارسیان» در بخش میمه اصفهان منجر به کشته شدن دو نفر و سوختگی عده‌ای دیگر شده است.
شرکت صنایع شیمیایی «آوا نار پارسیان» در وبسایت خود اعلام کرده که در زمینه تولید محصولات آتش‌بازی و باروت فعالیت می‌کند و تحت نظارت شورای امنیت کشور قرار دارد.
حدود ساعت ۱۲ ظهر شنبه شش اردیبهشت و هم‌زمان با دور سوم مذاکرات تهران و واشینگتن در مسقط، انفجار شدیدی در بندر رجایی بندرعباس رخ داد که تا شعاع دستکم ۵۰ کیلومتری، زمین را لرزاند و شیشه‌های ساختمان‌ها را شکست.
این انفجار بر اساس آمار رسمی، دستکم ۵۸ کشته بر جا گذاشت. حکومت ایران هنوز دلیل اصلی این انفجار مرگبار را اعلام نکرده است.
این حادثه نه تنها یک فاجعه انسانی بود، بلکه نمادی از نوعی مدیریت بحرانی بود که به جای شفافیت و پاسخ‌گویی، بر پایه سانسور، تناقض‌گویی و سرکوب حقیقت بنا شد.