شهروندان در ایران همچنان با پیامدهای سرکوب خشونتآمیز اعتراضات سال ۱۴۰۱ دست و پنجه نرم میکنند در حالی که عاملان این سرکوبها که طبق قوانین بینالمللی «جنایت» توصیف میشوند، از مجازات مصون ماندهاند.
عفو بینالملل روز چهارشنبه ۲۱ شهریور گزارشی منتشر و تاکید کرد که مردم سراسر ایران طی این اعتراضات، دههها سرکوب و تبعیض جنسیتی را به چالش کشیدند.
بر اساس این گزارش، هیچ تحقیقات کیفری «موثر، بیطرفانه و مستقلی» در مورد جنایات و نقضهای جدی حقوق بشری که از سوی مقامهای حکومتی حین و پس از خیزش انقلابی رخ داد، انجام نشده است.
به کار بردن غیرقانونی سلاح گرم
جنایاتی که عفو بینالملل در گزارش خود از آنها یاد کرده است، شامل استفاده گسترده و غیرقانونی نیروهای امنیتی از زور و سلاح گرم است.
نیروهای امنیتی با شلیک گلولههای جنگی، تیراندازی با تفنگهای ساچمهای، پرتاب گاز اشکآور و ضرب و جرح شدید معترضان با استفاده از باتون، صدها معترض و رهگذر از جمله تعداد زیادی کودک را به قتل رساندند و باعث جراحات شدید و ماندگار برای بسیاری دیگر شدند.
عفو بینالملل تاکید کرد مقامهای جمهوری اسلامی کوشیدهاند تا خانوادههای دادخواه قربانیان را با بازداشتهای خودسرانه، پیگردهای ناعادلانه، تهدید به مرگ و آزار و اذیتهای مداوم، ساکت کنند.
سازمان دیدهبان حقوق بشر نیز روز ۲۰ شهریور با انتشار گزارشی هشدار داد مقامهای جمهوری اسلامی اعضای خانوادههای دهها نفر از افرادی را که در طول اعتراضات دو سال گذشته کشته، اعدام یا زندانی شدهاند، با اتهامهای دروغین بازداشت یا تهدید کرده یا مورد آزار و اذیت قرار داده است.
گزارش جدید عفو بینالملل تاکید کرد که دو سال پس از خیزش انقلاب ایرانیان علیه جمهوری اسلامی، مقامهای حکومت، حملاتشان را به حقوق بشر شدت بخشیدهاند و با سرکوب خشونتآمیز فزاینده علیه زنانی که قوانین حجاب اجباری را نقض میکنند، «جنگی علیه زنان و دختران» راه انداختهاند.
دایانا الطحاوی، معاون مدیر بخش خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بینالملل، سالگرد این خیزش را «یادآوری هولناکی» از این موضوع دانست که بسیاری از مردم ایران همچنان از «پیامدهای سرکوب وحشیانه حکومت» رنج میبرند و قربانیان، بازماندگان و خانوادههای آنان هنوز از دستیابی به حقیقت، عدالت و جبران خسارت محروماند.