سازمان عفو بینالملل به تازگی درباره خطر فزاینده اعدام جلالی هشدار داد و گفت این پژوهشگر زندانی، دچار آریتمی قلبی، کمخونی و فشار خون شده اما از دسترسی به موقع و کافی به مراقبتهای بهداشتی محروم مانده است.
این سازمان به گذشت هشت سال از زمان بازداشت خودسرانه جلالی در تهران و اعتصاب غذایش از روز پنجم تیر اشاره کرد و خواهان آزادی فوری او شد.
احمدرضا جلالی روز ۱۴ تیر و پس از حدود ۱۰ روز، اعتصاب غذای خود را به دلیل وخامت حالش در زندان شکست.
طبق گزارشهای رسیده به ایراناینترنشنال، بند چهار اوین و به ویژه سالن یک که جلالی در آن زندانی است وضعیت بسیار نامناسبی دارد. این سالن پنج اتاق ۲۰ تخته دارد اما در هر اتاق ۲۵ تا ۳۰ زندانی محبوس هستند. به این ترتیب پنج تا ۱۰ نفر در یک اتاق «کفخواب» و از دسترسی به تخت محروم هستند.
بر اساس این اطلاعات، حمید محمودی، زندانبان بند چهار به اعتراضات زندانیان سیاسی توجهی نمیکند و بهطور پیوسته آنها را آزار میدهد.
اخیرا زندانیان سالن یک به دلیل رفتار ناشایست این فرد در دفتر او تحصن کردند اما محمودی با تهدید به فرستادن «گارد»، آنان را به سالنشان بازگرداند و با بستن در، ارتباطشان را با دیگر سالنها قطع کرد.
احمدرضا جلالی در چنین شرایطی زندانی است و بسیار «ضعیف و لاغر» شده است.
حدود یک هفته پیش ویدا مهراننیا، همسر او گفته بود این شهروند دوتابعیتی وضعیت جسمی نگرانکننده و فشار خون بسیار پایینی دارد و از بیماریهای متعددی رنج میبرد.
جلالی در اردیبهشت سال ۱۳۹۵ پس از اینکه به دعوت دانشگاههای تهران و شیراز به ایران سفر کرد، بازداشت و به «جاسوسی» متهم شد.
ابوالقاسم صلواتی، قاضی دادگاه انقلاب برای او حکم اعدام صادر کرد و این حکم در دیوان عالی کشور تایید شد.
جلالی بارها اتهام جاسوسی را رد کرده و گفته است پروندهسازی برای او و صدور این حکم به دلیل «نپذیرفتن درخواست همکاری با سپاه پاسداران و جاسوسی از کشورهای غربی» بوده است.