این تازه شروع باختهای اصلاحطلبان است.
باخت اول: سوختن کارت نرخ مشارکت ۷۰ درصدی
در دوران حکومت علی خامنهای تا به امروز ۱۰ انتخابات ریاستجمهوری برگزار شده است. از این ۱۰ انتخابات، شش رییسجمهوری بیرون آمدند.
از بین این شش رییسجمهوری، دو نفرشان مورد حمایت اصلاحطلبان بودند: محمد خاتمی و حسن روحانی.
خاتمی در دور اول و دوم ریاستجمهوری خود به ترتیب برنده انتخاباتی با مشارکت ۷۹/۹ و ۶۶/۷ درصد و حسن روحانی در دو دور ریاستجمهوری خود، برنده انتخاباتی با نرخ مشارکت ۷۲/۹ و ۷۳/۳ درصدی بودند.
حالا پزشکیان، سومین رییسجمهوری مورد حمایت اصلاحطلبان، برنده انتخاباتی شده که حتی اگر آمار رسمی وزارت کشور را بدون توجه به تردیدهای جدی درباره صحت آن بپذیریم، نه تنها در بین روسای جمهوری اصلاحطلب و نه تنها در بین انتخابات دوران خامنهای، بلکه در تمام طول تاریخ ۴۵ ساله جمهوری اسلامی، کمرونقترین بوده است. انتخاباتی با مشارکت ۴۹/۸ درصد.
این تنها رکورد پزشکیان نیست. در واقع او با وجود رفتن انتخابات به دور دوم، تنها صاحب رای ۲۶/۷ درصد از کل واجدین شرایط شرکت در انتخابات است که این عدد هم در تاریخ جمهوری اسلامی بیسابقه است.
رئیسی با اینکه در دور اول انتخابات خرداد ۱۴۰۰ انتخاب شد، طبق آمار رسمی صاحب رای ۳۰/۴ درصد مجموع واجدین شرایط بود.
محمدجواد ظریف، مرداد سال ۱۳۹۸ در سوئد، در یک جلسه وقتی یکی از حضار از او درباره سرکوب و قتل معترضان در ایران پرسید، استدلال کرد که اگر جمهوری اسلامی مردمش را سرکوب کند، بیش از ۷۰ درصد از آنها در انتخابات مشارکت نمیکنند.
اصلاحطلبان در این دوره به شکل واضحی کارت نرخ مشارکت را از دست دادند.
باخت دوم: بنزین و سایر بحرانها
تمام آن مواردی که پزشکیان در تبلیغات انتخاباتی خود به آنها انتقاد میکرد سر جای خود هستند.