بر اساس این گزارش مرکز آمار ایران، میانگین درآمد خانوارهای روستایی استان سیستان و بلوچستان اندکی بیش از ۴۴ میلیون تومان بوده است که ۵۵/۳ درصد کمتر از میانگین درآمد کل خانوارهای روستایی در ایران است.
میانگین سالانه درآمد خانوارهای شهری این استان نیز ۱۰۷ میلیون و ۷۳۷ هزار و ۳۰۰ تومان برآورد شده که در مقایسه با میانگین درآمد سالانه خانوارهای ایران در سال ۱۴۰۱ بیش از ۳۵/۴ درصد کمتر است.
پیش از این در یک نشست اقتصادی در دانشگاه «علامه طباطبایی»، پژوهشگران اعلام کرده بودند ۴۵ درصد جمعیت شهری و ۸۰ درصد جمعیت روستایی در استان سیستان و بلوچستان فقیر هستند.
گزارش مرکز آمار ایران از نحوه توزیع درآمدها نیز بیانگر آن است که نابرابرترین توزیع درآمد در مناطق شهری در سال ۱۴۰۱ مربوط به مناطق شهری استان سیستان بلوچستان بوده است.
رقم ضریب جینی برای مناطق شهری این استان در سال گذشته ۰/۴۶۴۷ گزارش شده است.
وضعیت بازار کار در استان سیستان و بلوچستان نیز اوضاع نامناسبی را تجربه میکند.
آخرین گزارش مرکز آمار ایران از وضعیت بازار کار در کشور مربوط به بهار سال ۱۴۰۱ است که بر اساس آن، نرخ بیکاری در استان سیستان و بلوچستان با ثبت عدد ۱۲/۵ درصد، بالاترین نرخ در میان ۳۱ استان ایران بوده است.
میانگین نرخ بیکاری در بهار امسال برای کل ایران ۸/۲ درصد گزارش شده که نشان میدهد این نرخ در استان سیستان و بلوچستان، ۴/۳ واحد درصد از متوسط کشوری بالاتر است.
نسبت اشتغال در استان سیستان و بلوچستان در بهار امسال ۳۰/۶ درصد گزارش شد که ۷/۲ درصد از نسبت اشتغال متوسط کشوری کمتر بود.
نسبت اشتغال استان سیستان بلوچستان به معنای اینکه چه نسبتی از جمعیت در سن کار شاغل بودهاند در بهار ۱۴۰۲ همراه با استان ایلام کمترین رقم در میان استانهای ایران بود.
نرخ مشارکت اقتصادی نیز دیگر شاخص مهم بازار کار در گزارشهای مرکز آمار ایران از تحولات کار و بیکاری است.
این نرخ در بهار ۱۴۰۲ در استان سیستان و بلوچستان ۳۵ درصد اعلام شد که پس از استانهای ایلام و کهگیلویه و بویراحمد، پایینترین رتبه را در میان استانهای ایران به خود اختصاص داد.