شکاف سلامت و تاخیر در درمان بیماری‌های زنان

ملکه زیبایی ایرلند اخیرا از تجربه ناخوشایند خود در مورد ابتلا به کیست تخمدان و اینکه چگونه دردهای شدید او را روانه بخش اورژانس کرد، صحبت کرد.

چلسی فارل پس از بیش از دو سال و نیم که از علائم این بیماری رنج می‌برد، متوجه شد که به اندومتریوز، سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) و کیست تخمدان مبتلاست. او در حین رابطه جنسی دچار درد می‌شد، پریودهای نامنظم و نفخ و درد داشت، اما فکر می‌کرد همه اینها طبیعی است.

تجربه فارل فقط مختص او نیست. بسیاری از زنان در تشخیص، مراقبت و درمان برای چنین بیماری‌هایی با مشکلات روبرو هستند و حتی برخی از زنان بنا به گزارش‌ها تا ۱۲ سال منتظر می‌مانند تا درمان لازم را دریافت کنند.

دلایل پیچیده زیادی برای این تعلل و کم‌کاری و اینکه چرا زنان مبتلا به این نوع بیماری‌ها مدت زیادی برای دریافت کمک و درمان مناسب منتظر می‌مانند وجود دارد. اما بخشی از این معضل به این برمی‌گردد که درد‌ها و بیماری‌های زنان اغلب در سیستم مراقبت‌های پزشکی و حتی جامعه به طور گسترده‌تر عادی و نادیده گرفته می‌شود.

در سال ۲۰۲۰ وقتی یکی از مدارس آکسفورد اعلام کرد دختران نباید به دلیل درد پریود از مدرسه غیبت کنند، جنجال به پا شد. بنابر برخی گزارش‌ها این مدرسه گفته بود: «یادگیری مقابله با یک ناراحتی ماهانه همه بخشی از زن بودن است.»

این پیام نه تنها نشان‌دهنده نبود درک کافی در مورد تاثیر شدید درد قاعدگی در ناتوان کردن زنان و دختران است، بلکه نشان می‌دهد که چگونه به دختران آموزش داده می‌شود که در مراحل اولیه بیماری به جای رفتن سراغ کمک یا مشاوره پزشکی باید درد را تحمل کنند.

این همچنین می‌تواند به این معنا باشد که دخترانی که با علائم احتمالی آندومتریوز یا تخمدان پلی‌کیستیک زندگی می‌کنند، به دنبال درمان‌های مورد نیاز خود نمی‌روند. در واقع بسیاری از زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک یا آندومتریوز گزارش می‌دهند که از آنها انتظار می‌رود از درد شکایت نکنند و «با آن کنار بیایند» و بپذیرند که «این درد و رنج یک زن است».

این نگرش به این معنی است که زنان اغلب در فرآیند درمان و مراقبت از خود نقشی ندارند و شکایات آنها اغلب به عنوان «مشکلات زنانه» نادیده گرفته می‌شود. دهه‌ها رسوایی پزشکی، آسیب‌های قابل پیشگیری به بیماران زن و درد و رنج‌هایی که بیهوده بر آنها تحمیل شده نتیجه «فرهنگ ناروای» جدی نگرفتن دغدغه‌های زنان بوده است.

تاخیر غیر ضروری در تشخیص و درمان

در دهه گذشته میانگین انتظار برای تشخیص در بریتانیا هشت سال بوده است. بیماران اغلب پیش از تشخیص، تا ۱۰ بار به پزشک مراجعه می‌کنند.

تشخیص تخمدان پلی‌کیستیک اغلب بیش از ۲ سال و پس از دیدن حدود ۳ پزشک طول می‌کشد. هم آندومتریوز و هم تخمدان پلی‌کیستیک بیماری‌های پیچیده‌‌ای هستند که علائم مختلفی دارند که در عین حال ممکن است شبیه به علائم سایر بیماری‌ها باشند. بنابراین، فرآیند تشخیص نیز پیچیده است، که تا حدودی گویای کند بودن روند آن است.