یسرائیل کاتس، وزیر دفاع اسرائیل، اعلام کرد به ارتش اسرائیل دستور داده است که در صورت ازسرگیری جنگ، یک «طرح جامع» برای شکست کامل حماس در نوار غزه تهیه کند.
کاتس گفت اگر حماس از اجرای توافق غزه سر باز زند، اسرائیل با هماهنگی آمریکا به جنگ بازخواهد گشت و برای شکست کامل حماس، تغییر واقعیت در غزه و تحقق کامل اهداف جنگ، اقدام خواهد کرد.


حماس پس از تحویل پیکر دو گروگان اسرائیلی دیگر به صلیب سرخ اعلام کرد که به تعهدات خود عمل کرده و گروگانهای زنده و پیکر همه گروگانهای کشتهشدهای را که «توانسته به آنها دست یابد» بازگردانده است.
این در حالی است که حماس همچنان پیکر ۱۹ گروگان را تحویل نداده است. حماس گفت یافتن آنها نیازمند «تلاش فراوان و تجهیزات ویژه برای جستوجو» است و افزوده که برای حل این موضوع «تلاش زیادی» در جریان است.
میانجیها هشدار دادهاند که به دلیل وسعت ویرانی در نوار غزه، پیدا کردن همه پیکرهای گروگانها ممکن است چندین هفته زمان ببرد.
برای یافتن پیکرهای مفقود قرار است یک کارگروه بینالمللی مشترک تشکیل شود و همزمان، یک تیم مصری نیز در غزه مشغول عملیات برای شناسایی و خارج کردن پیکر گروگانهای کشتهشده است.
یک مقام اسرائیلی به روزنامه اورشلیم پست گفت حماس بهروشنی از محل نگهداری پیکر گروگانهای دیگر اطلاع دارد.

سازمان حقوق بشر کارون خبر داد که حسن ساعدی، فعال عرب اهوازی، در اثر «شکنجه شدید در سلولهای اداره اطلاعات اهواز» کشته شده است.
سازمان حقوق بشری کارون در بیانیهای نوشت که خانواده ساعدی ظهر چهارشنبه ۲۳ مهر از سوی اداره وزارت اطلاعات اهواز، موسوم به ستاد خبری ۱۱۳، فراخوانده شدند تا پیکر فرزند خود را تحویل بگیرند.
بر اساس این گزارش، «به خانواده ساعدی گفته شد که دلیل جانباختن فرزندشان، ایست قلبی است. در حالی که خانواده ساعدی تاکید میکنند که حسن از هیچگونه بیماری رنج نمیبرد و از لحاظ جسمانی سالم بوده است.»
کارون اشاره کرد که ساعدی بامداد سهشنبه ۲۲ مهر در خانه خود به دست ماموران امنیتی و همراه با ضرب و شتم بازداشت شد.
او برادر علی ساعدی، فعال و زندانی سیاسی سابق، است که ۱۳ سال در زندانهای شیبان و کارون زندانی بود و اکنون در آمریکا پناهنده است.
او به کارون گفت: «نیروهای فراجا و لباس شخصی به منزلمان هجوم بردند و برادرم را بازداشت کردند اما از آنپس بهدلیل سابقه بازداشت در اعتراضات سالهای اخیر اهواز او را به اداره اطلاعات اهواز منتقل کردند.»
ساعدی گفت که برادرش «تحت شکنجه و در سلولهای اداره اطلاعات» کشته شده است.
شکنجه شهروندان در ایران درحالی ادامه دارد که طبق اصل ۳۸ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، هرگونه شکنجه برای گرفتن اقرار و یا کسب اطلاع ممنوع است.
جمهوری اسلامی با استناد به وجود این اصل در قانون اساسی ایران، همواره از پیوستن به «کنوانسیون سازمان ملل متحد علیه شکنجه» سر باز زده است.
به گزارش کارون، ساعدی، ۳۴ ساله متأهل و دارای دو فرزند دختر بود. او که ساکن منطقه ملاثانی اهواز بود، پیشتر نیز بهدلیل فعالیتهای خود در زمینه فرهنگی از سوی نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت شده بود.
کارون اشاره کرد که استان خوزستان پس از جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل شاهد موج گسترده احضار و بازداشت فعالان مدنی و اعدام زندانیان سیاسی بوده است.
قتل شهروندان معترض و زندانیان سیاسی
پیش از انتشار خبر کشته شدن حسن ساعدی، زندانیان دیگری نیز در زندانهای جمهوری اسلامی کشته شدهاند.
از جمله کاووس سیدامامی، فعال محیطزیست در بهمن ۱۳۹۶ در ایام بازداشت در زندان اوین کشته شد.
همچنین سینا قنبری، سارو قهرمانی، وحید حیدری و کیانوش زندی، شماری از معترضانی بودند که در جریان اعتراضات سراسری دی ۱۳۹۶ بازداشت شدند و در اثر شکنجه در زندان جان باختند.
ستار بهشتی، کارگر و وبلاگنویس هم روز ۹ آبان ۱۳۹۱ به دست پلیس فتا بازداشت شد و زیر شکنجه جان باخت.
زهرا کاظمی، خبرنگار و عکاس ایرانی-کانادایی در سال ۱۳۸۲ بهدلیل عکس گرفتن از اعضای خانواده دانشجویان بازداشت شده در مقابل زندان اوین، بازداشت، شکنجه و در تهران کشته شد.
در اعتراضات موسوم به «جنبش سبز» در سال ۱۳۸۸ نیز شماری از معترضان بازداشتشده از جمله محسن روحالامینی، محمد کامرانی و امیر جوادیفر، در بازداشتگاه کهریزک بر اثر شکنجههای شدید جان باختند.
زهرا بنییعقوب، جواد روحی، ابراهیم ریگی، سپهر شیرانی، ابراهیم لطفاللهی، سعید امامی و محمود رخشانی برخی دیگر از شهروندان جان باخته در بازداشتگاهها و زندانهای جمهوری اسلامی طی سالهای اخیر هستند.
آرمیتا گراوند، نوجوان ۱۶ ساله نیز روز ۹ مهر ۱۴۰۲ در ایستگاه متروی شهدای تهران به کما رفت و مدتی بعد جان باخت.
کشته شدن متهمان جرائم عمومی در بازداشت
در مورد زندانیان با جرایم عادی هم چنین اتفاقی افتاده است. در بیش از چهار دهه اخیر شمار زیادی از متهمان بازداشتی با جرائم عمومی در بازداشتگاههای پلیس جمهوری اسلامی در شهرهای مختلف ایران تحت فشار ضرب و شتم و شکنجه جان خود را از دست دادند.
ایمان حسنوند، مهرداد طالشی و میلاد جعفری در اداره آگاهی شاپور تهران، محمد گرگیج در بازداشتگاه مواد مخدر زاهدان، سعید (نام خانوادگی نامشخص) در بازداشتگاه وزرا تهران، جواد خسروانیان در بازداشتگاه پلیس آگاهی شهر خرمبید و امیرحسین حاتمی در زندان تهران بزرگ شماری از شهروندانی کشته شده سالهای اخیر در برخی از بازداشتگاههای ایران هستند.
اینها تنها بخشی از اسامی افرادی است که با اتهامات عمومی بازداشت شدند و مرگ آنها به دلیل شکنجه در بازداشتگاهها، از سوی رسانههای حقوق بشری ثبت شده است.

اسدالله بادامچیان، رییس شورای مرکزی حزب موتلفه، با اشاره به نبود مقامهای جمهوری اسلامی در اجلاس شرمالشیخ برای امضای توافق صلح غزه با وجود دعوت از آنها گفت: «موضع قاطع ایران، دومین شکست بزرگ و تمامعیار سیاسی برای آمریکا و اسرائیل پس از جنگ ۱۲روزه بود.»
او افزود: «ترامپ در سفر به شرمالشیخ تصور میکرد پس از فشار آوردن بر اسرائیل برای پذیرش آتشبس، بهعنوان قهرمان صلح وارد اجلاس میشود و از او استقبال میکنند، اما کسی از او استقبال نکرد.»
سازمان جهانی بهداشت هشدار داد که ورود فوری دارو، تجهیزات بیمارستانی و سوخت به بیمارستانهای فرسوده غزه ضروری است تا از فروپاشی کاملِ خدمات درمانی جلوگیری شود.
این نهاد همچنین خواستار ارسال ماشینآلات سنگین برای بازسازیِ فوری تاسیسات پزشکی و بازگرداندن ظرفیتهای آسیبدیده شده است.
حنان بالخی، رییس دفتر منطقهای سازمان جهانی بهداشت در شرق مدیترانه، تاکید کرده ماموریتهای این سازمان اکنون بر برداشت و جابهجایی کامیونهای کمک از گذرگاه کرم ابو سالم و تامین مجدد بیمارستانهای تحت فشار متمرکز است.
سازمانهای امدادی گفتهاند با حفظ آتشبس شکننده، اولویتبندی انتقال کامیونها که مدتی طولانی بیرون غزه منتظر ماندهاند باید فورا انجام شود.


مارک روته، دبیرکل ناتو، پیش از نشست وزیران دفاع اعلام کرد ناتو و اتحادیه اروپا در حال همکاری برای ایجاد یک «دیوار پهپادی» هستند تا از کشورهای عضو در برابر نفوذ و حملات پهپادی محافظت کنند.
او چهارشنبه ۲۳ مهر، در پاسخ به پرسشی درباره دو برابر شدن تلاشها در این زمینه گفت: «اتحادیه اروپا و ناتو نقشهای متفاوتی دارند؛ ناتو تواناییهای نظامی را فراهم میکند، در حالی که اتحادیه اروپا قدرت نرم بازار داخلی را در اختیار دارد و اطمینان میدهد منابع مالی لازم تامین شود.»
روسیه در حمله به اوکراین به شکلی کم سابقه از پهپاد برای حملات خود استفاده کرد؛ پهپادهای ارزانقیمتی که از سوی جمهوری اسلامی تولید شده بودند.
آندره استور، فرمانده نیروی هوافضای سلطنتی هلند، اعتقاد دارد جنگ اوکراین اهمیت پهپادهای دوربرد و ارزان را نشان داد و مشخص کرد که غرب هنوز در این حوزه به جایگاه مطلوب نرسیده است.
پس از آنکه مرداد ۱۴۰۲، آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا ساخت یک کارخانه پهپاد سازی از سوی جمهوری اسلامی در روسیه را تایید کرد، روزنامه واشینگتنپست به مدارکی دست یافت که نشان داد روسیه در حال پیشرفت مداوم به سمت تولید انبوه پهپاد «شاهد-۱۳۶» جمهوری اسلامی است و قصد دارد تولید آن را تا ۶ هزار فروند برساند.
شبکه سیانان نیز در دی ۱۴۰۳ گزارش داد تولید پهپادهای طراحی شده ایرانی در یک کارخانه در منطقه ویژه اقتصادی آلابوگا، واقع در تاتارستان روسیه، بهطور چشمگیری افزایش یافته است. این کارخانه با استفاده از قطعات چینی و نیروی کار کمتخصص شامل نوجوانان روسی و زنان آفریقایی، عملیات خود را گسترش داد.
استفاده از پهپادهایی از این دست، صرفهجویی و بازدهی قابل توجهی برای روسیه، نسبت به استفاده از تسلیحات دیگر برای حملات داشت.
از شهریور تاکنون، روسیه بارها به حریم هوایی کشورهای عضو ناتو در شرق اروپا و در اطراف اوکراین تجاوز کرده است. نیمه شهریور، بیش از ۲۰ پهپاد روسیه وارد حریم هوایی لهستان شدند. ۱۱ مهر نیز، فرودگاه مونیخ آلمان بهدلیل مشاهده چند پهپاد تعطیل شد.
اسفند ۱۴۰۳، اورسولا فون در لاین، رییس کمیسیون اتحادیه اروپا، که پیشتر در نشست لندن از ضرورت «مسلح کردن دوباره اروپا» سخن گفته بود، از یک طرح ۸۰۰ میلیارد یورویی برای بودجه دفاعی این اتحادیه خبر داد.
ارزان بودن تولید پهپادهای شاهد جمهوری اسلامی، آمریکا و متحدانش را بهفکر تولید پهپادهای مشابه کم هزینه انداخته است. ۲۹ مرداد نیروی هوایی آمریکا از شرکتهای دفاعی خواست تا دستکم ۱۶ نمونه بازمهندسیشده از پهپاد انتحاری ایرانی شاهد-۱۳۶ تولید کنند.
بر اساس گزارشی که والاستریت ژورنال سوم مهر، از تلاش آمریکا و متحدانش برای تولید پهپادهایی مشابه پهپاد شاهد منتشر کرد، شرکتهایی در ایالات متحده، چین، فرانسه، بریتانیا و دیگر کشورها در حال کار بر روی توسعه پهپادهایی «با تقلید از شاهد» هستند.






