اطلاعات رسیده به ایراناینترنشنال نشان میدهد دولت آمریکا تنها تعداد محدودی ویزا برای هیات مقامهای جمهوری اسلامی به منظور شرکت در نشست سازمان ملل صادر کرده است.
بر اساس این گزارش، برای زهرا و یوسف پزشکیان، فرزندان و حسن مجیدی، داماد مسعود پزشکیان، ویزایی صادر نشده است.
دولت ترامپ همچنین به هیچ یک از خبرنگاران و عکاسان رسانههای جمهوری اسلامی و نهاد ریاستجمهوری که قرار بود پزشکیان را در نیویورک همراهی کنند ویزا نداده است.
آمریکا گفته است هیات ایرانی برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک و دیگر سفرهای دیپلماتیک، باید از فیلترهای امنیتی عبور کنند.
اخیرا مقرراتی وضع شده که برای هیاتهای ایرانی در نیویورک مخصوصا دیپلماتها خرید کردن از فروشگاههای عمدهفروشی مثل کاستکو یا سمز کلاب بدون اخذ مجوز از وزارت خارجه آمریکا ممنوع است.
همچنین خرید کالاهای لوکس با قیمت بالا، یا خرید فوری وسایل با ارزش زیاد، به مجوز نیاز دارد.
جان کورنین، عضو مجلس سنای آمریکا، در مورد فعالسازی مکانیسم ماشه و بازگرداندن تحریمها علیه ایران هستند و قدم بعدی کنگره، به ایراناینترنشنال گفت: «ما به متحدان اروپایی خود نیاز داریم تا پای کار بیایند و بپذیرند که این تحریمها مهم هستند.»
او افزود: «آشکار است که ایران همچنان بزرگترین حامی تروریسم دولتی در جهان است اما خوشبختانه رییسجمهور ترامپ برنامه تسلیحات هستهای آنها را مختل کرد.»
کورنین تاکید کرد با اینحال جمهوری اسلامی هنوز رفتار یا رویکرد خود را تغییر نداده است و افزود: «فکر میکنم چنین تحریمهایی کاملا شایسته و موجه هستند.»

بر اساس گزارشهای رسیده به ایراناینترنشنال، اسماعیل جهاندیده، راننده تاکسی اینترنتی و شهروند ۳۸ ساله اهل روستای کفری شیراز، در مسیر اصفهان به شیراز با شلیک مستقیم ماموران انتظامی کشته شد.
بر اساس گزارشهای رسیده، ماموران پاسگاه مقصودبیک امینآباد، هشتم شهریور بدون هشدار ایست، خودروی او را هدف تیراندازی قرار دادند.
در نتیجه این تیراندازی، چند گلوله به لاستیک و بدنه خودرو اصابت کرد و سپس گلولهای به سر جهاندیده برخورد کرد و خودرو از جاده منحرف شد.
طبق همین گزارشها، ابتدا علت مرگ «تصادف» اعلام شده و تحویل پیکر با تاخیر انجام گرفته است.
پیکر این شهروند که پدر دو فرزند نوجوان است، ۱۱ شهریور و پس از انتقال به پزشکی قانونی شیراز به خانوادهاش تحویل داده شد و یک روز بعد به خاک سپرده شد.

به گفته منابع محلی، نزدیکان او موضوع را به دادگاه نظامی شیراز ارجاع دادهاند اما تاکنون پاسخی دریافت نکردهاند.
شلیک بیدلیل نیروهای نظامی و امنیتی به خودروها و کشتن سرنشینان آنها پیش از این بارها رخ داده است.
در آخرین نمونه، ایراناینترنشنال ۲۶ شهریور در گزارشی از کشتهشدن عباس (ابراهیم) ملکی، شهروند ۳۷ ساله اهل روستای دهشیخ استان فارس، بر اثر تیراندازی مستقیم نیروهای مسلح جمهوری اسلامی خبر داد.
به گفته شاهدان عینی، ماموران در تعقیب خودروهای حامل دام بودند اما بدون اعلام هشدار ایست، بهطور مستقیم به سوی این شهروند که «ارتباطی با ماجرا نداشت» شلیک کردند و او در همان لحظه جان باخت و مامور، سریع محل را ترک کرد.
چهار شهروند، از جمله یک کودک خردسال و مادرش نیز شامگاه ۲۶ تیر با تیراندازی نیروهای امنیتی و نظامی در شهرستان خمین کشته شدند.
پروانه سلحشوری، فعال اصلاحطلب و نماینده پیشین مجلس در واکنش به این رخداد در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «شنیده بودم تفنگ دادهاند دست نابلدها، شنیده بودم بعضی ماموران پست ایست بازرسی، عقدهگشایی میکنند. در فیلمها هم دیده بودم اما اتفاق خمین، واقعیتی تلخ است. خانوادهای دیگر، قربانی خداپنداران زمینی.»
این اظهارات سلحشوری در حالی مطرح شد که تیراندازی «بدون دادن اخطار ایست» و به صورت «ناگهانی» که منجر به قتل مردم میشود بارها از سوی ماموران حکومتی تکرار شده است.
بخش قابل توجهی از قربانیان این تیراندازیها کودکانی هستند که در خودروی خانواده یا فامیلشان حضور داشتهاند. کیان پیرفلک ۱۰ ساله، یوسف شهلیبر پنج ساله، رها شیخی سه ساله، مزگین پلنگی هشت ساله، صدرا نارویی پنج ساله و امیرعلی موسیکاظمی دو ساله، تنها تعدادی از این کودکان هستند.
بر اساس گزارش آماری سالانه سایت حقوق بشری هرانا، در سال ۲۰۲۴ مجموعا ۴۸۴ شهروند هدف شلیک نیروهای نظامی جمهوری اسلامی قرار گرفتند که از میان آنها ۱۶۳ شهروند جان خود را از دست دادند و ۳۲۱ شهروند دیگر مجروح شدند.
به نوشته هرانا، در سال ۲۰۲۳ مجموعا ۴۰۲ شهروند و در سال ۲۰۲۲ مجموعا ۸۴۵ شهروند در ایران هدف شلیک نیروهای نظامی قرار گرفتند.
از میان این افراد ۱۲۰ تن در سال ۲۰۲۳ و دستکم ۵۷۱ شهروند در سال ۲۰۲۲ جان خود را از دست دادند.

گیدون گولبر، مدیرعامل ایرانیتبار بندر ایلات در جنوب اسرائیل، به ایراناینترنشنال گفت حملات دریایی حوثیها اگرچه کوچکترین بندر اسرائیل را فلج کرده، اما در عمل سود آن به دولت اسرائیل رسیده چون تمام بارها به بنادر اشدود و حیفا منتقل شدهاند.
گیدون گولبر افزود: «ما بندر خصوصی هستیم با سهامداران آمریکایی، در حالی که اشدود دولتی و حیفا عمدتا در اختیار هندیها است. اگر حوثیها میدانستند که بیشتر به آمریکاییها ضربه میزنند، مسیر را باز میکردند.»
بندر ایلات روزگاری مسیر ورود بیش از نیمی از خودروهای اسرائیل بود. اکنون محمولهها به اشدود و حیفا میروند و قیمتها هم افزایش نیافته است.

بر اساس اطلاعات اختصاصی رسیده به ایراناینترنشنال، پزشکان از نجات جان سمیه رشیدی، زندانی سیاسی که از زندان قرچک به بیمارستان منتقل شده، قطع امید کردهاند. بر اساس این خبر، سطح هوشیاری این زندانی سیاسی که نزدیک به پنج ماه از بازداشت او میگذرد، به پنج رسیده است.
بنا بر این اطلاعات که پنجشنبه ۲۷ شهریور به دست ایران اینترنشنال رسیده است، در ماههای گذشته مسئولان زندان با وجود نیاز حیاتی رشیدی به درمان، از ارائه خدمات درمانی به او خودداری کرده بودند.
این زندانی سیاسی طی روزهای گذشته و پس از آنکه چند بار دچار تشنج شد، به بیمارستان مفتح ورامین منتقل شده و خانوادهاش نسبت به وضعیت او ابراز نگرانی کردهاند.
سمیه رشیدی، متولد سال ۱۳۶۲ است و چهارم اردیبهشت در حال شعارنویسی در محله جوادیه تهران بازداشت و شش اردیبهشت از «بازداشتگاه آگاهی ۱۵ خرداد» به بند زنان زندان اوین برده شد.
این زندانی سیاسی که پس از حمله دوم تیرماه اسرائیل به زندان اوین، به زندان قرچک ورامین منتقل شد در زمان بازداشت از سوی ماموران بهشدت مورد ضربوشتم قرار گرفته بود.
بر اساس اطلاعات رسیده به ایراناینترنشنال، نهادهای امنیتی و مسئولان سازمان زندانها در ساعتهای گذشته کوشیدهاند با فشار بر خانواده رشیدی، علت انتقال او به بیمارستان را «اقدام به خودکشی» جلوه دهند تا از مسئولیت خود در قبال وضعیت وخیم به وجود آمده برای او شانه خالی کنند.
یک منبع مطلع از وضعیت رشیدی در خصوص وضعیت او به ایراناینترنشنال گفت: «سمیه رشیدی در ماههای گذشته چندینبار به بهداری زندان مراجعه کرد اما هر بار پزشک زندان به او گفته تمارض میکند و قرصهای اعصاب به او میدادند و از اعزاماش به بیمارستان جلوگیری میکردند. او نهایتا از اوایل این هفته چند بار دچار تشنج شد هر چه میخورد را بالا میآورد و مسئولان زندان ناچار شدند او را به بیمارستان منتقل کنند.»
این منبع آگاه ادامه داد: «رشیدی وقتی به بیمارستان منتقل شد که وضعیتش وخیم شده بود. حالا پزشکان با بیان اینکه از او قطع امید کرده و گفتهاند بهدلیل رسیدگی نشدن به وضعیتش، فشارهای عصبی وارده در زندان و داروهایی که به اشتباه برایش در زندان تجویز کردند، حالش وخیم شده و سطح هوشیاریاش به سطح پنج رسیده و در صورتی این وضعیت ادامه پیدا کند و سطح هوشیاریاش به سه برسد جانش را از دست خواهد داد.»
پیش از این در ۳۱ مرداد، شماری از زندانیان سیاسی زن محبوس در زندان قرچک در نامهای به غلامحسین محسنی اژهای، رییس قوه قضاییه جمهوری اسلامی، نوشتند تنها بهدلیل «تفاوت در نظر سیاسی»، حقوق شهروندی و انسانیشان پایمال شده است.
۲۷ مرداد هم ایراناینترنشنال گزارش داد مسئولان زندان قرچک ورامین با وجود موارد متعدد مرگ زندانیان در ماههای گذشته، همچنان از ارائه خدمات ضروری به زندانیان بیمار و اعزام آنها به مراکز درمانی خودداری کرده و برای ارائه خدمات و اعزام زندانیان، از آنها درخواست پول میکنند.
زندان قرچک ورامین که بر اساس برآورد سازمانهای حقوقبشری، یکی از بدنامترین زندانهای جمهوری اسلامی برای زنان زندانی است، با ادامه سیاست «پول در برابر درمان»، جان بیش از هزار و ۲۰۰ زندانی محبوس در این زندان از جمله بیش از ۶۰ زندانی سیاسی هر روز بیش از پیش به خطر میافتد.
یک منبع نزدیک به رشیدی در گفتوگو با ایراناینترنشنال، با بیان اینکه این زندانی سیاسی سالها پیش دچار تشنج شده بود ولی طی چند سال گذشته بیماریاش رفع شده بود، گفت او پس از بازداشت و در زندان مجددا با این مشکلات مواجه شد اما با هر بار تشنج به وضعیتش رسیدگی نشد و نهایتا وقتی کار از کار گذشت به بیمارستان منتقل شد.»
یکی از زندانیانی که سابقه حبس در زندان قرچک را داشته نیز به ایراناینترنشنال گفت: «مسئولان زندان و بهداریها در زندان قرچک ورامین و دیگر زندانهای ایران بدون تجویز و تشخیص پزشک متخصص به زندانیان هر دارویی میدهند که فقط آرامشان کنند و آنها را از سر باز کنند. به همین خاطر در بسیاری موارد این تجویز اشتباه دارو به بروز مشکلات بسیاری برای زندانیان و حتی در مواردی مرگ آنها منجر شده است.»
یک منبع مطلع با بیان اینکه رشیدی مدتها پیش از ماموران بهدلیل ضربوشتم خود شکایت کرده بود، به ایراناینترنشنال گفت ماموران در زمان بازداشت سر او را به دیوار کوبیده و بر روی سینهاش نشستند و ضربات متعددی نیز به صورت، شکم و پاهایش زدند.
در سالهای اخیر شماری از زندانیان در ایران جان باختهاند و جمهوری اسلامی مسئولیتی در قبال این مرگها که بهدلیل فشار، شکنجه یا عدم ارائه خدمات پزشکی رخ داده نپذیرفته است.
سازمان دیدهبان حقوق بشر فروردینماه هشدار داده بود که جمهوری اسلامی از دیرباز سیاست محرومسازی زندانیان از درمان، بهویژه در مورد زندانیان سیاسی را برای «مجازات و وادار کردن به سکوت» پیش گرفته است.
این نهاد تاکید کرده بود که طبق حداقل معیارهای سازمان ملل، جلوگیری از ارائه مراقبت درمانی به افراد تحت بازداشت میتواند «مصداق شکنجه و دیگر بدرفتاریها» باشد.

یک مقام ارشد پیشین وزارت خزانهداری آمریکا به ایراناینترنشنال گفت تحریمها باعث شده اکثر درآمد نفتی ایران در شبکههای فاسد قاچاق نفت گم شود و جمهوری اسلامی از هر پنج بشکه نفتی که صادر میکند فقط پول یک بشکه را به دست میآورد.
میعاد ملکی، رییس پیشین دفتر هدفگذاری جهانی تحریمها در وزارت خزانهداری آمریکا، به ایراناینترنشنال گفت: «آنها این نفت را از طریق شبکههای فاسد و افراد و نهادهای بدنام می فروشند؛ کسانی که پیشتر در سطح بینالمللی تحریم شدهاند. آنها فقط پول یک بشکه از هر پنج بشکهای که صادر میکنند را میگیرند. این مبلغ هم معلوم نیست که به دستشان میرسد یا نه.»
ایالات متحده دهههاست تحریمهایی علیه جمهوری اسلامی اعمال کرده است اما این اقدامات در سال ۲۰۱۸، زمانی که دونالد ترامپ کارزار موسوم به فشار حداکثری را آغاز کرد، بهشدت افزایش یافت.
تهران روشهای پیچیدهای برای دور زدن تحریمها ابداع کرده است، از جمله «ناوگان اشباح» نفتکشهایی که با خاموش کردن فرستندههای خود و انتقال کشتی به کشتی، ردیابی را مختل و منشاء نفت خود را پنهان میکنند.
ملکی، که سابقه فعالیت در نیروی هوایی آمریکا را هم دارد، گفت این روشها فروش نفت را بهشدت پرهزینه میکند: «بخش زیادی از پول صرف حملونقل، تخفیفها و کمیسیونهایی میشود که به لایههای مختلف بازیگران فاسد پرداخت میشود.این هزینهبر است. در واقع یک فعالیت اقتصادی است که سود و منفعتی ندارد.»
ملکی طی حدود هشت سال فعالیت در در اداره کنترل داراییهای خارجی (OFAC)، به طراحی و اجرای کارزارهای تحریمی وزارت خزانهداری علیه جمهوری اسلامی و متحدان منطقهای آن، از جمله حزبالله و حماس، کمک کرده است.
«پول مردم برای فشار بر مردم»
ملکی که در ایران متولد شده و خود شاهد سختیهای زندگی در آنجا بوده، گفت تحریمها را راهی برای کمک به مردم ایران میداند، زیرا حاکمان ایران درآمد نفت را برای منافع عمومی هزینه نمیکنند.
او گفت: «رژیم ایران، هر پولی را که از فروش نفت و گاز به دستش رسید، صرف کسانی کرد که طرفدار نظام هستند... این پول مردم است. این پول باید خرج مردم بشود. اما من هیچ نشانهای ندیدم که رژیم آن پول را هزینه این کارها بکند. ولی نشانههای زیادی دیدم که این پول را صرف فشار روی مردم میکند.»
در دوره نخست ریاستجمهوری ترامپ، ملکی یکی از معماران تحریمها علیه جمهوری اسلامی بود و سعی کرد دامنه این تحریمها را از حوزه انرژی فراتر ببرد. او تحریم نهادهای مالی و بانکی ایران را در راستای این برنامه میداند.
او گفت: «هدف ما این بود که ببینیم چگونه میتوانیم تحریمها را طوری طراحی کنیم که ضررش برای مردم کمتر باشد و برای رژیم بیشتر ... تحریمهای آمریکایی یه جوری طراحی شده، که مردم عادی را هدف قرار ندهد... این حکومت ایران است که در واقع مسئول اصلی فشار روی مردم ایران است.»
در سال ۲۰۱۹، آمریکا دفتر رهبر جمهوری اسلامی علی خامنهای را نیز تحریم کرد.
ملکی با توجه به ثروت هنگفتی که بنیادهای تحت نظارت خامنهای کنترل میکنند، از جمله بنیاد مستضعفان، ستاد اجرایی فرمان امام و آستان قدس رضوی، این اقدام را یکی از موثرترین اقدامات علیه جمهوری اسلامی میداند .
بسیاری از این نهادها که در بخشهای حیاتی اقتصاد ایران را در کنترل دارند اما فعالیتهای خود را در قالب امور خیریه پنهان میکنند.
مالکی گفت: «آنها در بخش فلزات، پتروشیمی و کشاورزی سرمایهگذاری میکنند. اما کار خیریه چندانی انجام نمیدهند.»
ملکی گفت تحریمها طوری طراحی شدهاند که حتی پس از خامنهای، رهبر بعدی و منصوبان او همچنان تحت تحریم بمانند.
او گفت: «این بنیادها و نهادها و زیرمجموعههایشان، اقتصاد ایران را میچرخانند، از مردم خودشان میدزدند و در عین حال در فعالیتهای مخرب زیادی از جمله تامین مالی تروریسم مشارکت دارند، به جای اینکه از آن منابع برای کمک به اقتصاد ایران استفاده کنند.»
هزینههای هستهای و میلیاردهای هدررفته
حملات آمریکا و اسرائیل به تاسیسات هستهای ایران در ماه ژوئن بخشهای کلیدی برنامه هستهای ایران را نابود کرد.
ایالات متحده هفته پیش از حکومت ایران خواست «اقدامی فوری و ملموس» برای عمل به تعهدات پادمانی هستهای خود انجام دهد.
فرانسه، آلمان و بریتانیا ماه گذشته سازوکار موسوم به «مکانیزم ماشه» را فعال کردند که میتواند بهزودی تحریمهای سازمان ملل را علیه ایران بازگرداند.
ملکی گفت روشن نیست این اقدام چقدر میتواند بر اقتصاد ایران تاثیر بگذارد.
او افزود: «تحریمهای آمریکا کماکان برقرار است. افزودن تحریمهای سازمان ملل بر آن، نمیدانم چقدر محدودیت مالی معناداری برای رژیم ایجاد کند، اما از نظر سیاسی بدون شک فشار را افزایش میدهد. شما شاهد تغییراتی در رویکرد دولتها نسبت به ایران و نحوه تعامل دیپلماتیکشان با ایران خواهید بود.»
برآوردها از هزینههای هستهای ایران بین ۵۰۰ میلیارد تا یک تریلیون دلار متغیر است.
ملکی گفت: «حتی اگر برآورد پایینتر یعنی حدود نیم تریلیون دلار را در نظر بگیریم این معادل ۱۷ تا ۲۰ سال درآمد نفتی ایران است.»
با این حال برنامه هستهای ایران فقط حدود ۱۱ تا ۱۲ درصد برق کشور را تولید کرده است. افزایش قطعی برق در سراسر ایران باعث اختلال شدید در زندگی روزمره و فعالیتهای اقتصادی شده و زندگی مردم و کسبوکارها را فلج کرده است.
ملکی ادامه داد: «تنها با حدود ۱۵ میلیارد یورو (حدود ۱۶ میلیارد دلار)، ایران میتوانست به اندازه کافی نیروگاه بسازد تا از تشدید کمبودها جلوگیری کند.»
او گفت: «حتی اگر هدف برنامه هستهای ایران صلحآمیز باشد، این برنامه هرگز از نظر اقتصادی منطقی نبود.»





