حسین سلامی، فرمانده کل سپاه پاسداران، با اشاره به استقرار سامانه پدافند هوایی آمریکایی تاد در اسرائیل گفت: «به لولههای تاد اعتماد نکنید. اینها محدود هستند و شما به قدرت محدود تکیه کردهاید.»
او افزود: «شما نمیتوانید در این داستان پیروز شوید و ما شما را شکست خواهیم داد.»
سلامی همچنین اسرائیل را «سرزمینی کوچک که عمده اقتصادش به دریا متکی است» خواند و گفت: «تصمیمات ناعاقلانه میتواند سقوط یک رژیم را با شتابی عجیب همراه کند.»
فرمانده کل سپاه پاسداران در ادامه افزود: «آمریکاییها هم اشتباه میکنند که حیثیت سیاسی خود را به جنایت اینها گره زدهاند.»
در روزهای گذشته رسانههای اسرائیل گزارش دادند سامانه دفاع ضدموشکی تاد در اسرائیل برای محافظت از این کشور در برابر حمله احتمالی جمهوری اسلامی به مرحله عملیاتی رسیده است.
سامانه پیشرفته تاد میتواند موشکهای بالستیک با برد کوتاه، متوسط و بلند را هم در داخل و هم خارج از جو منهدم کند.

در جریان شلیک گسترده راکت از لبنان به سمت شهر نهاریا و مناطق اطراف آن در شمال اسرائیل، دستکم چهار نفر بر اثر اصابت ترکش مجروح شدند.
ارتش اسرائیل اعلام کرد بیش از ۵۰ راکت از لبنان به سوی این منطقه شلیک شده است.
برخی از راکتها رهگیری شدند و تعدادی از آنها در خاک اسرائیل فرود آمدند.

روز چهارشنبه دوم آبان درگیریهای منطقهای با شدت ادامه پیدا کرد.
حزبالله لبنان در طول این روز، نزدیک به ۱۳۵ موشک به اسرائیل شلیک کرد.
در طرف مقابل، اسرائیل از شامگاه چهارشنبه تا بامداد پنجشنبه، دستکم ۱۷ حمله هوایی به مناطقی در جنوب بیروت انجام داد.
ارتش اسرائیل در این روز اعلام کرد طی دو شبانهروز گذشته، سه فرمانده منطقهای و ۷۰ نفر از نیروهای حزبالله در جنوب لبنان کشته شدند.
ارتش اسرائیل گفت هواپیماهای جنگنده این کشور شامگاه سهشنبه به چندین مرکز تولید و ذخیرهسازی تسلیحات حزبالله در بیروت حمله کردند.
روز چهارشنبه آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا، سفر خود را به اسرائیل پایان داد.
بلینکن گفت مهم است که اسرائیل در پاسخ تلافیجویانه به حمله جمهوری اسلامی به شکلی عمل کند که به تشدید درگیریها منجر نشود و تاکید کرد اکنون وقت به پایان رساندن جنگ غزه است.
یوآو گالانت، وزیر دفاع اسرائیل به گروهی از خلبانان نیروی هوایی این کشور گفت که حمله اسرائیل به ایران نشاندهنده «حاضر و آماده» بودن نیروی هوایی اسرائیل خواهد بود.
بامداد پنجشنبه اسرائیل از سمت بلندیهای جولان و شمال لبنان به دو نقطه در دمشق و حومه حمص در سوریه حمله هوایی کرد.
اسرائیل در هفتههای اخیر چندین حمله به سوریه به منظور هدف قرار دادن اعضا و زیرساختهای گروه حزبالله انجام داده است.
مشروح تحولات مربوط به تنشها و درگیریهای منطقه در روز چهارشنبه دوم آبان را در اینجا بخوانید.


نیروی هوایی ترکیه در واکنش به حمله مرگبار روز چهارشنبه دوم آبان به مقر صنایع هوافضای این کشور در نزدیکی آنکارا، اهداف حزب کارگران کردستان (پکک) را در شمال سوریه و عراق هدف حمله قرار داد. به گزارش وزارت دفاع ترکیه، در این حمله «۳۲ هدف نابود شد» و عملیات هوایی همچنان ادامه دارد.
به گزارش العربیه، در حمله پهپادی ترکیه به مواضعی در قامیشلی در شمال شرقی سوریه، دو نفر کشته شدند.
نشریه ترکیه امروز، در شرح حمله نیروی هوایی این کشور نوشت سازمان اطلاعات ملی ترکیه (MIT) در یک عملیات تلافیجویانه، بسیاری از نقاط راهبردی از جمله ساختمانهای زیرساخت انرژی، انبارهای لجستیک و مهمات متعلق به پکک را هدف قرار داد.
به گزارش این نشریه، سازمان اطلاعات ملی ترکیه «تا رسیدن به هدف برنامهریزی شده»، بدون وقفه به عملیات خود علیه «سازمان تروریستی پکک» ادامه خواهد داد.
حمله انتحاری به مقر صنایع هوایی
روز چهارشنبه دوم آبان، همزمان با سفر رجب طیب اردوغان، رییسجمهوری ترکیه به کازان روسیه برای شرکت در نشست بریکس، رسانههای ترکیه نوشتند در یک «حمله انتحاری» به مقر صنایع هوانوردی و فضایی ترکیه در آنکارا، دستکم سه نفر کشته شدند.
مهاجمان شامل یک مرد و یک زن بودند که با حملات مسلحانه و انفجار، این حادثه را رقم زدند.
هر دو مهاجم در جریان این حمله کشته شدند.
چرا پکک؟
حملات ترکیه پس از آن انجام شد که علی یرلی کایا، وزیر کشور ترکیه، اعلام کرد اعضای پکک «احتمالا» مسئول حمله روز چهارشنبه افراد مسلح به مقر صنایع هوافضای ترکیه بودند؛ حملهای که در آن پنج نفر کشته و ۲۲ نفر زخمی شدند.
یاشار گولر، وزیر دفاع ترکیه، بدون اشاره به هویت مهاجمان به خبرنگاران گفت: «ما اعضای بیشرافت پکک را آنطور که سزاوارشان است مجازات میکنیم اما به نظر میرسد که آنها هرگز درس نگرفتهاند.»
هیچ گروهی از جمله پکک تاکنون مسئولیت حمله روز چهارشنبه را بر عهده نگرفته است.
صنایع هوافضای ترکیه یکی از بزرگترین شرکتهای دفاعی این کشور است که به گفته راگیپ سویلو، رییس دفتر خبرگزاری میدلایست آی ترکیه، در حال تولید پهپادهای مسلح و جتهای جنگنده است.
واکنشها به حمله روز چهارشنبه
پس از این حادثه ولادیمیر پوتین، رییسجمهوری روسیه و مارک روته، دبیرکل سازمان پیمان نظامی آتلانتیک شمالی (ناتو)، در گفتوگوهای جداگانه با رییسجمهوری ترکیه، این حادثه را محکوم کردند.
سفارت آمریکا در ترکیه نیز با انتشار بیانیهای این حمله را محکوم و تاکید کرد واشینگتن در کنار متحد خود، آنکارا، ایستاده است.
پس از حمله تروریستی در آنکارا، رییس شورای عالی رادیو و تلوزیون ترکیه از «ممنوعیت پخش» در این زمینه خبر داد.
همزمان دسترسی به شبکههای اجتماعی در ترکیه با مشکل روبهرو شده است.
مقامات رسمی هنوز در مورد این مشکل اظهار نظر نکردهاند.
این حادثه جدیدترین نشانه از تشدید درگیریهای مداوم بین ترکیه و گروه پکک است که از سوی دولت ترکیه و برخی متحدان غربی آن از جمله ایالات متحده، «به عنوان یک سازمان تروریستی» شناخته شده است.
موسی ابومرزوق، عضو دفتر سیاسی حماس، در مصاحبه با خبرگزاری دولتی روسیه گفت این گروه از مقامهای مسکو خواسته است محمود عباس، رییس تشکیلات خودگردان فلسطین را تشویق کنند تا مذاکراتی برای تشکیل دولت واحد در غزه پس از جنگ آغاز کند.
ابومرزوق درباره دیدار با میخائیل بوگدانوف، معاون وزیر امور خارجه روسیه در مسکو گفت که آنان درباره «وحدت ملی فلسطین و ایجاد دولتی برای اداره نوار غزه بعد از پایان جنگ» مذاکره کردند.
او گفت حماس از روسیه خواسته محمود عباس را که در اجلاس بریکس در کازان حضور دارد، به آغاز مذاکراتی برای تشکیل دولت واحد تشویق کند.
تشکیلات خودگردان فلسطین، دولت حاکم بر کرانه باختری است.
روابط بین «فتح» که جناح سیاسی تحت کنترل عباس است با حماس، از سال ۲۰۰۷ همواره متشنج بوده است.
در آن سال، حماس در یک نبرد خونین، فتح را از غزه بیرون راند.

۲۲ تن از زنان زندانی همبند نرگس محمدی در نامهای از زندان اوین ضمن ابراز نگرانی از وضعیت سلامتی این برنده جایزه نوبل صلح، به تعلل و خودداری مسئولان زندان از اعزام او به بیمارستان اعتراض کردند. آنها خواستار رسیدگی پزشکی اضطراری و اعزام فوری این زندانی سیاسی به بیمارستان شدند.
امضاکنندگان این نامه با اشاره به درد شدید سینه محمدی، وجود یک توده در سینه او و نیز ابتلای این زندانی به درد شدید کمر، خاطرنشان کردند با وجودی که مدتهاست محمدی طبق توصیه پزشکان متخصص، پزشک معتمد زندان و رییس بهداری اوین باید به صورت اورژانسی به بیمارستان منتقل شود، زندان از اعزام او به بیمارستان جلوگیری کرده و دلیل آن را «دستور نهادهای بالادستی» عنوان میکند.
این نامه با هشدار درباره این که بسیاری دیگر از زنان زندانی اوین نیز دچار بیماریهای سخت و لاعلاج یا کهولت سنی هستند و ادامه حبس، جانشان را به خطر انداخته، تاکید کرد که اگر این زنان «برچسب زندانی امنیتی» نداشتند، قطعا عدم تحمل حبس برای آنها صادر میشد.
خانواده محمدی روز ۱۲ مهر با صدور اطلاعیهای اعلام کرد نهادهای امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی در روزهای ۲۰ و ۲۷ شهریور و ۱۰ مهر امسال، از خروج محمدی از زندان و اعزام او به بیمارستان برای انجام آنژیوگرافی ممانعت کردند.
پیش از آن و در روز ۳۱ مرداد نیز کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل در نامهای نسبت به ادامه عدم دسترسی محمدی و سایر زندانیان در ایران به مراقبتهای پزشکی بهموقع و مناسب، با وجود درخواستهای مکرر، ابراز نگرانی کردند.
اکنون زنان همبند محمدی در اوین با بیان این که زندان با وجود اورژانسی بودن شرایط و اعتراضهای متعدد همبندیان و زنان زندانی همچنان از اعزام او به بیمارستان سر باز زده است، اعلام کردند: «ما تنها خواهان رسیدگی پزشکی و اعزام همبندی خود برای درمان هستیم.»
آنها با بیان این که زندانی بودن خود به معنای زندگی در اضطراب و دشواری بسیار است و بند زنان در حال حاضر پرجمعیتترین دوران خود را در سالهای اخیر سپری میکند، خاطرنشان کردند: «زندان در چنین شرایطی به جای رسیدگی بیشتر، از ابتداییترین وظایف قانونی خود چون اعزام زندانی به بیمارستان سر باز زده و بر اضطراب و دشواری حبس زندانیان در این دوران میافزاید.»
آنیشا اسدالهی، سمانه اصغری، ریحانه انصارینژاد، گلرخ ایرایی، سکینه پروانه، ناهید خداجو، نسرین خضری جوادی، راحله راحمیپور، ویدا ربانی، محبوبه رضایی، زهره سرو، نسیم سیمیاری، سعیده شفیعی، مهوش شهریاری، پخشان عزیزی، سعیده قربانعلی، سپیده قلیان، مطهره گونهای، شکیلا منفرد، معصومه نساجی، حورا نیکبخت و مریم یحیوی، امضاکنندگان این نامه هستند.
کمیته راهبردی ائتلاف بینالمللی «آزادی نرگس» مرداد ماه امسال با انتشار بیانیهای ضمن ابراز نگرانی شدید و هشدار درباره وخامت وضعیت سلامت محمدی، خواستار آزادی فوری و دسترسی کامل و مستقل او به خدمات درمانی شد.
نرگس محمدی در سالهای گذشته بارها با عناوین اتهامی مختلف به دلیل فعالیتهای حقوق بشریاش بازداشت، محاکمه و حدود شش سال زندانی شد.
این فعال حقوق بشر آخرین بار در آبان ۱۴۰۰ بازداشت و از آن زمان تاکنون در پروندههای مختلف مجموعا به ۱۳ سال و ۹ ماه زندان محکوم شد و چند پرونده باز دیگر نیز دارد.
۱۵۴ ضربه شلاق، چهار ماه رفتگری و نظافت خیابانها، دو سال ممنوعالخروجی، دو سال منع استفاده از تلفن هوشمند، دو فقره جزای نقدی و محرومیتهای اجتماعی و سیاسی و تبعید، دیگر مجازاتهای تعیین شده برای او هستند.
در سالهای گذشته گزارشهای متعددی درباره عدم رسیدگی پزشکی به زندانیان سیاسی و زیر پا گذاشتن حق دسترسی آنان به درمان مناسب از سوی مسئولان زندانها در ایران منتشر شده است.
در این سالها افرادی از جمله ساسان نیکنفس، بهنام محجوبی، بکتاش آبتین و جواد روحی، جان خود را در زندان از دست دادند.
جمهوری اسلامی هیچ مسئولیتی در قبال مرگ این افراد که به دلیل اعمال فشار، شکنجه و ارائه ندادن خدمات پزشکی بوده، نپذیرفته است.





