مطالب بیشتر
آیا میدانید «استرس» چیست و چه فرقی با «اضطراب» دارد؟ بسیاری از ما در بیشتر مواقع این دو را اشتباه میگیریم و به غلط درباره احساسی که تجربه میکنیم به کار میبریم اما به گفته کارشناسان، دانستن تفاوت مفاهیم مختلف به ما در برخورد صحیح با آنها کمک میکند.
نشریه بریتانیایی تلگراف در گزارشی نوشت بیش از چهار هزار نفر در نظرسنجی بنیاد سلامت روان شرکت کردند و ۷۴ درصدشان گفتند در سال گذشته به قدری استرس داشتهاند که احساس میکردند کم آوردهاند یا نمیتوانند با آن کنار بیایند.
بنیاد سلامت روان در یک نظرسنجی جداگانه از شش هزار نفر، نشان داد که ۶۰ درصد از شرکتکنندگان در دو هفته گذشته در سطحی، اضطراب را تجربه کردهاند و بر کیفیت زندگی روزمره آنها تاثیر گذاشته است.
تلگراف در ادامه افزود با توجه به نتایج این نظرسنجیها میتوان دید که گاهی اوقات ما اصطلاحات استرس و اضطراب را به جای یکدیگر استفاده میکنیم. این در حالی است که هر چند علایم اضطراب و استرس میتوانند مشابه باشند اما این دو اختلال، وضعیتهای جداگانهای با دلایل مختلفاند.
کریس ویلیامز، استاد بازنشسته روانشناسی اجتماعی از دانشگاه گلاسکو و بنیانگذار وبسایت Living Life to the Full، گفت: «استرس و درجاتی از اضطراب برای بقا مفیدند. اگر استرس و درجاتی از هوشیاری را احساس نمیکردیم، بدون احساس نگرانی ناگهان وارد خیابان میشدیم و جلوی ماشینهای در حال حرکت قرار میگرفتیم. اگر احساس اضطراب نمیکردیم، اغلب برای انجام وظایف خود انگیزه ضعیفی داشتیم.»
استرس چیست؟
به گفته «موسسه خیریه انگلیسی اضطراب»، استرس معمولا پاسخ به محرکهای خارجی مانند یک مهلت تحویل کاری فشرده یا یک مشاجره است و اغلب پس از یافتن راهحل از بین میرود.
دکتر تارا کوین چیریلو، روانشناس از انجمن روانشناسی بریتانیا توضیح داد: «استرس پاسخ به یک عامل استرسزا یا درخواستی مانند سخنرانی یا شرکت در امتحان است که از شما میشود و شروع شدیدی دارد. این نوع استرس معمولا کوتاهمدت است؛ گرچه گاهی اوقات اگر با عوامل استرسزای متعددی سروکار داشته باشید، میتواند مزمن شود.»
چیریلو گفت: «استرس کوتاه مدت، نوع خوب آن است که میتواند به شما انگیزه دهد کارهایتان را به موقع انجام دهید اما طولانیمدت شدنش میتواند بر سلامت جسمی و روانی شما تاثیر بگذارد.»
ویلیامز در توضیح استرس گفت: «اگرچه احساس درجهای از فشار میتواند شما را برای رویارویی با چالشها ترغیب کند اما اگر این فشار بیش از حد بزرگ، سخت و طاقتفرسا باشد و در یک بازه زمانی بسیار کوتاه روی دهد، میتواند افراد را به سمت استرس یا اضطراب مزمن سوق دهد.»
اضطراب چیست؟
به گفته چیریلو، اضطراب معمولا به یک رویداد یا محرک خاص مرتبط نیست بلکه بیشتر نگرانی در مورد مسایل گوناگون است نه فقط یک رویداد کوتاهمدت خاص مانند «وضعیت استرس».
اضطراب مجموعهای از احساسات است که معمولا با نگرانی، ترس یا دلهره همراه است کو اغلب نیاز به وجود یک تهدید ظاهری ندارد.
چیریلو در ادامه گفت: «اضطراب بر خلاف استرس که به صورت ناگهانی بروز میکند، در طول زمان افزایش مییابد. ممکن است شما در ابتدا دچار استرس شوید و مرتب در این شرایط استرسزا قرار بگیرید. در چنین شرایطی و تحت تاثیر مجموع این اثرات، دچار اضطراب خواهید شد.»
استرس و اضطراب چه حسی در شما بهوجود میآورند؟
علایم استرس و اضطراب میتوانند شامل احساس سر در گم شدن، داشتن افکار نگرانکننده، تحریکپذیری، مشکلات خواب و مشکل در تمرکز باشند.
چیریلو گفت: «استرس و اضطراب میتواند بر بدن شما تاثیر بگذارد و باعث تنش عضلانی در گردن، شانهها و شقیقهها شود. ممکن است علایم فیزیکی دیگری از جمله مشکلات خواب، مشکلات گوارشی و احساس دلشوره داشته باشید. ممکن است متوجه شوید تندتر نفس میکشید یا قلبتان تند میزند. استرس و اضطراب میتوانند خستهکننده باشند، بنابراین ممکن است احساس خستگی و فرسودگی کنید اما این مورد را بیشتر در اضطرابی که برای مدت طولانی ادامه مییابد، تجربه میکنید.»
تفاوت بین استرس و اضطراب
به گفته چیریلو، اگرچه بین استرس و اضطراب همپوشانی وجود دارد، تفاوت اصلی این است که علایم اضطراب تداوم مییابند و شدیدتر میشوند و عموما محرک آشکاری ندارند، در حالی که استرس معمولا در پاسخ به یک تقاضا یا رویداد قابل شناسایی و اغلب شدیدتر و کوتاهمدتتر است.
ویلیامز گفت که افراد مبتلا به اضطراب معمولا از چیزهایی که ترسناک به نظر میرسند اجتناب میکنند.
او افزود: «اضطراب شدید شخص را از انجام کارهایی که معمولا انجام میدهد باز میدارد. این افراد ممکن است اضطراب اجتماعی داشته باشند و از اجتماعات یا مکانهای شلوغ مانند حمل و نقل عمومی اجتناب کنند. آنها ممکن است افکار نگرانکننده و احساسات وحشتناک را تجربه کنند و برای رفع نگرانیهایشان چیزهایی مانند الکل، غذا یا سیگار مصرف کنند یا برای حمایت به افراد دیگر تکیه کنند.»
اضطراب منجر به اقداماتی میشود که اعتماد به نفس فرد را کاهش میدهند و بنابراین ترس از موقعیتهای گوناگون را ایجاد میکند. این بدان معنی است که دنیای فرد مبتلا به اضطراب مزمن کوچکتر میشود، اعتماد به نفس خود را از دست میدهد و احساس ترس میکند.
آیا استرس میتواند به اضطراب تبدیل شود؟
چیریلو در پاسخ به این سوال تلگراف گفت: «بله، کاملا! اگر چندین عامل استرسزا دارید و سطح استرستان از بین نمیرود، ممکن است دچار اضطراب شده باشید.»
چه چیزی باعث ایجاد استرس و اضطراب میشود؟
اضطراب در اثر تبدیل استرس به نگرانیهای متعدد و مداوم ایجاد میشود. بنابراین مغز شروع به دیدن همه چیز به عنوان یک تهدید بالقوه میکند.
شما متوجه میشوید نگران چیزهایی هستید که در گذشته اتفاق افتادهاند و چیزهایی که ممکن است در آینده رخ بدهند.
دانشمندان هنوز نمیدانند چرا برخی افراد به اختلالات اضطرابی مبتلا میشوند اما عوامل مختلفی از جمله زن بودن، داشتن یک خویشاوند نزدیک مبتلا به اختلال اضطرابی، تجربه رویدادهای استرسزا در زندگی مانند خشونت خانگی یا سوءاستفاده، مشکلات مواد مخدر یا الکل در این زمینه شناسایی شدهاند.
شرایط سلامت جسمانی مانند درد مزمن نیز میتواند از دلایل ابتلا به اختلال اضطراب باشد.
چگونه استرس و اضطراب را مدیریت کنیم؟
چیریلو: «مهم است بدانیم استرس و اضطراب پاسخهای طبیعی هستند و درک کنیم که چرا ذهن و بدن شما به این شکل واکنش نشان میدهند.»
به گفته او، برخی افراد بهطور طبیعی بیش از دیگران استرس و اضطراب دارند.
ممکن است آنها تجربیات نامطلوبتری از زندگی داشته باشند.
مغز ما به خوبی این تجربیات را ذخیره میکند زیرا باید بداند در صورت بروز مجدد آن تهدیدها چه کاری انجام دهد.
چیزی که ممکن است اتفاق بیفتد این است که مغز شما میتواند بیش از حد کار کند و همه چیز را به عنوان یک استرس بالقوه در نظر بگیرد.
مکانیسمهای مقابلهای
به گفته انجمن روانشناسی آمریکا، استرس خفیف و اضطراب خفیف به مکانیسمهای مقابلهای از جمله ورزش کردن، پایبندی به یک روال خواب ثابت و داشتن یک رژیم غذایی مغذی، رنگارنگ و متنوع، به خوبی پاسخ میدهند.
دیگر مکانیسمهای مقابلهای خودیاری که انجمن روانشناسی آمریکا آنها را توصیه میکند عبارتند از حذف یا تلاش برای کاهش منبع استرس در صورت امکان، دریافت حمایت از خانواده و دوستان، حمامهای گرم، ماساژ و حرکات کششی برای کاهش تنش عضلانی، بیرون رفتن در فضای سبز، انجام فعالیتهایی که از آن لذت میبرید و ....
این انجمن توصیه میکند با انجام تکنیکهایی مانند تمرکز حواس، افکار منفی خود را مجددا تنظیم کنید.
در این تمرینها به ذهن خود یاد میدهید روی لحظه حال تمرکز کند و در عین حال با آرامش، افکار و احساسات خود را بپذیرید.
تکنیکهای تنفسی، اولویتبندی کارهای مهم و مدیریت زمان، جستوجوی نکات مثبت در زندگی، داوطلب شدن برای کمک به دیگران و ایجاد چالشهایی مانند دویدنهای روزانه نیز میتوانند در کاهش استرس موثر باشند.
چه زمانی باید برای درمان استرس یا اضطراب اقدام کنیم؟
دیوید اسمیتسون، یک مدیر در موسسه خیریه اضطراب گفت: «اگر احساس استرس یا اضطراب میکنید و این زندگی روزمره، سلامت جسمی یا روانی شما را تحت تاثیر قرار داده، بهتر است کمک بگیرید.»
بر این اساس اگر استرس شما ناشی از محل کار است، میتوانید با مدیر خود در مورد گرفتن مرخصی یا کاهش حجم کار خود صحبت کنید تا مقداری از فشار کارتان کم شود.
اسمیتسون در ادامه گفت: «مردم هنوز به دلیل شرمساری، از بیان چنین موضوعاتی خودداری میکنند. آنها نگران قضاوت شدن، ضعیف یا شکست خورده پنداشته شدن هستند اما اینکه احساس خوبی نداشته باشید امری عادی است. پس خودتان را معذب نکنید و برای کمک گرفتن اقدام کنید.»
ویلیامز گفت: «اگر علایم اضطرابی شدیدی مانند حملههای عصبی را تجربه میکنید، مراجعه به پزشک مفید است.»
در این حملات، افراد افزایش میزان آدرنالین را تجربه میکنند و احساس میکنند قرار است اتفاق وحشتناکی بیفتد.
پزشک میتواند علل فیزیکی احتمالی حملههای عصبی مانند مشکلات قلبی یا دیابت را ارزیابی کند.
درمان استرس و اضطراب
بسته به شدت علایم، درمانها شامل درمانهای روانشناختی و دارو درمانی میشوند.
در دستورالعملهای موسسه ملی بهداشت و مراقبت (Nice) انگلیس، درمان شناختی-رفتاری سیبیتی (CBT) برای درمان اختلال اضطراب فراگیر (GAD) توصیه شده است. تکنیکی که در آن به شما آموزش داده میشود تا درک کنید افکار ما بر احساسات و اعمال ما تاثیر میگذارند.
اختلال اضطراب فراگیر با داشتن نگرانیهایی متعدد و بیش از حد مشخص میشود که کنترل آنها دشوار است.
در بریتانیا این اختلال از هر ۲۵ نفر یک نفر را تحت تاثیر قرار میدهد.
طبق تعریف موسسه ملی بهداشت و مراقبت، اختلال اضطراب فراگیر، بروز نگرانیهای مفرط برای مدت زمان بیش از شش ماه است.
ویلیامز افزود: «درمان اختلال اضطراب فراگیر برای درمان اضطراب شدید بسیار موثر است. این روش درمانی به افراد کمک میکند تا افکار خود را متعادل و به اتفاقها متفاوت نگاه کنند و با ترسهای خود به صورت برنامهریزی شده و گام به گام همراه با ایجاد اعتماد به نفس روبهرو شوند.»
البته درمان اختلال اضطراب فراگیر سیبیتی برای افرادی که مشکلات سلامت روانی پیچیدهتری دارند همیشه به تنهایی موثر نیست و پزشک ممکن است یک داروی ضد افسردگی مانند یک مهارکننده انتخابی باز جذب سروتونین تجویز کند.
ویلیامز گفت: «من فکر میکنم بهتر است ابتدا درمانهای روانی-اجتماعی مانند سیبیتی را انجام دهیم.»
آمریکا اعلام کرد که پس از انتشار گزارشهایی مبنی بر دخالت ۱۲ تن از کارکنان آژانس امدادرسانی به آوارگان فلسطینی (اونروا) در حمله هفتم اکتبر، به طور موقت کمک مالی به این نهاد را تعلیق کرده است.
متیو میلر، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا گفت کمک مالی به اونروا تا زمان رسیدگی سازمان ملل به این اتهامات متوقف شده است.
جوزپ بورل، مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا گفت که او نیز از این اتهامات «بسیار نگران» و با اونروا در تماس است، اما مانند آمریکا قصد ندارد تامین مالی این نهاد را متوقف کند.
پیشتر آژانس امدادرسانی به آوارگان فلسطینی اعلام کرده بود که پس از اطلاعات ارسال شده از سوی اسرائیل، تحقیقاتی را در مورد ادعای دست داشتن چند تن از کارکنان خود در حمله هفتم اکتبر آغاز و روابط خود را با این افراد قطع کرده است.
معصومه نجفی پازوکی، معاون آموزش ابتدایی وزیر آموزش و پرورش روز جمعه شش بهمن به آمار ترک تحصیل کودکان اشاره کرد و گفت حدود ۳۰ هزار دانشآموز دارای معلولیت به دلیل محدودیتها، نمیتوانند مدرسه بروند.
سالهای گذشته گزارشهای متعددی درباره ترک تحصیل کودکان دارای معلولیت جسمی و حرکتی به دلیل مناسبسازی نشدن مدارس منتشر شده است.
بسیاری از کودکان دارای معلولیت جسمی و حرکتی به خصوص در شهرهای کوچک و مناطق دور از مرکز، از حضور در مدرسه محروم یا مجبور به ترک تحصیل شدهاند.
چندی پیش رامک حیدری، مدیرعامل انجمن حمایت از بیماران دیستروفی با اشاره به مناسبسازی نشدن مدرسههای کشور برای افراد دارای معلولیت گفت ۸۰ درصد کودکان مبتلا به این بیماری ترک تحصیل کردهاند.
دیستروفی بیماری ژنتیکی پیشروندهای است که به مرور منجر به تخریب یا بروز اختلال در عضلات و ماهیچهها و در نتیجه ناتوانی در حرکت میشود.
به گفته حیدری، کودکان مبتلا به این بیماری در سنین هفت یا هشت سالگی که توان راه رفتن داشتهاند، به مدرسه رفته و بعد با «پیشرفت بیماری و لزوم استفاده از ویلچر»، از تحصیل بازماندهاند.
علاوه بر افراد دارای معلولیت، شماری از دیگر دانشآموزان نیز در سالهای گذشته از تحصیل بازماندهاند.
معصومه نجفی پازوکی درباره شمار و آمار این دانشآموزان به خبرگزاری ایرنا گفت وزارت آموزش و پرورش آمار دقیقی از این کودکان ندارد.
او همزمان تاکید کرد آمار واقعی در این زمینه «چندان تکاندهنده نیست».
نجفی پازوکی به یک سرشماری اولیه درباره دانشآموزان بازمانده از تحصیل در سال ۱۴۰۱ اشاره کرد که رقم ۲۰۰ هزار نفر را نشان میدهد اما گفت این رقم واقعی نیست: «بعدا مشخص شد برخی دانشآموزان فوت یا مهاجرت کردهاند یا سامانه ثبت احوال دچار نقص بوده.»
به گفته این مقام آموزش و پرورش، آخرین آمارها نشان میدهند حدود ۱۴۰ هزار دانشآموز از تحصیل در مقطع ابتدایی بازماندهاند.
خبرگزاری ایرنا با استناد به آمارهای ارائه شده از سوی مسوولان آموزش و پرورش نوشت که در مهر سال ۱۴۰۱، حدود ۹۰۰ هزار دانش آموز بازمانده از تحصیل در کشور وجود داشت که بیش از ۲۰۴ هزار نفر آنها در دوره ابتدایی بودند.
دی ماه سال گذشته مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی گزارشی درباره بازماندن از تحصیل طی سالهای ۱۳۹۳ تا ۱۴۰۰ منتشر و اعلام کرد در هفت سال مورد نظر، تعداد افراد بازمانده از تحصیل ۲۶ درصد رشد کرده است.
بیشترین آمار ترک تحصیل مربوط به استان سیستان و بلوچستان است که بسیاری از شهروندانش یا به مدرسه دسترسی ندارند یا در مدارس کپری درس میخوانند.
یکم مهر امسال روزنامه شرق در گزارشی به وضعیت کودکان کار در استان سیستان و بلوچستان و ترک تحصیل پس از مقطع ابتدایی پرداخت و نوشت که فاصله بعضی روستاهای این استان تا مدرسه به ۲۰ تا ۵۰ کیلومتر میرسد.
به گفته کارشناسان، در این بازه زمانی بیش از ۶۰۰ هزار کودک از دبستان ترک تحصیل کردهاند که با اضافه کردن دبیرستانیها، این آمار به دو میلیون نفر میرسد.
اوایل شهریور امسال یوسف نوری، وزیر سابق آموزش و پرورش با استناد به نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵ گفت هشت میلیون و ۷۹۵ هزار فرد برابر با بیش از یکدهم جمعیت ایران بیسواد مطلق هستند.
گروهی از متخصصان و کارشناسان روز هشتم آذر با انتشار گزارشی تفصیلی، به بررسی بحرانهای آموزش و پرورش در ایران پرداختند و گفتند علاوه بر بازماندگان از تحصیل، جمعیت بزرگی از نوسوادان و بیسوادان برابر با حدود ۱۸ میلیون نفر، فرصت یادگیری با کیفیت را از دست دادهاند.
بر اساس نتایج پژوهش آنان، نظام آموزشی کشور دچار «بحران کیفیت، عدالت و مشروعیت» است و رویکردهای حکمرانی منجر به ناکارآمدی و مزمن شدن مشکلات این حوزه شده است.
ریاض المالکی، وزیر خارجه تشکیلات خودگردان فلسطین با انتشار بیانیهای ویدیویی، از حکم دیوان بینالمللی دادگستری استقبال کرد و گفت این حکم یادآور این نکته مهم است که هیچ دولتی فراتر از قانون نیست.
او این حکم را به نفع بشریت خواند و از رای دادگاه لاهه استقبال کرد.
المالکی افزود این حکم باید زنگ خطری برای اسرائیل و کسانی باشد که مصونیت آنان از مجازات را نهادینه کردند.
دیوان بینالمللی دادگستری، عالیترین نهاد قضایی سازمان ملل متحد به اسرائیل دستور داد تمهیداتی را برای مجازات «تحریک مستقیم به نسلکشی» در عملیات خود علیه گروههای شبهنظامی فلسطینی در غزه اتخاذ و از انجام چنین رفتارهایی جلوگیری کند.
دیوان بینالمللی دادگستری روز جمعه ششم بهمن رای خود را در پروندهای که آفریقای جنوبی علیه اسرائیل به اتهام «نسلکشی» در این دیوان گشوده، اعلام کرد.
این دیوان در حکم خود نوشت: «دولت اسرائیل باید تمام اهرمهایی را که در اختیار دارد برای جلوگیری از ارتکاب همه اعمال در محدوده ماده دوم کنوانسیون نسلکشی اتخاذ کند.»
این دادگاه موسوم به دادگاه لاهه گفت که حق فلسطینیان غزه برای محافظت از اقدامات نسلکشی را به رسمیت میشناسد و حداقل برخی از حقوقی که آفریقای جنوبی در «پرونده شکایت به اتهام نسلکشی در عملیات اسرائیل علیه حماس در غزه» به دنبال آن است، قابل قبول است.
این نهاد قضایی افزود که به نظر میرسد فلسطینیها یک گروه حمایت شده تحت کنوانسیون نسلکشی هستند.
دیوان بینالمللی دادگستری گفت اسرائیل که ورود تمامی کمکهای بینالمللی به نوار غزه را کنترل میکند، باید «گامهایی سریع» برای فراهم کردن «کمکهای بشردوستانه مورد نیاز فوری فلسطینیان» بردارد.
حکم صادر شده در روز جمعه از سوی دیوان بینالمللی دادگستری به اتهام اصلی این پرونده - اینکه آیا در غزه نسلکشی رخ داده است یا نه - نپرداخت و خواستار توقف جنگ نیز نشد بلکه این حکم بر مداخله فوری مورد درخواست آفریقای جنوبی تمرکز کرد.
با وجود استقبال آفریقای جنوبی از این حکم، وزیر امور خارجه این کشور اعلام کرد چنین حکمی بدون توقف جنگ در غزه موثر نیست.
بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل در واکنش به حکم دیوان بینالمللی کیفری گفت: «ما ضمن پایبندی به قوانین بینالمللی به دفاع از خود ادامه خواهیم داد.»
همزمان وزیر امنیت ملی اسرائیل دیوان بینالمللی کیفری را «یهود ستیز» خواند.
ایتامار بن گویر، وزیر امنیت ملی اسرائیل در واکنش به حکم دیوان بینالمللی کیفری گفت: «تصمیمهایی که ادامه حیات اسرائیل را به خطر میاندازند، نباید مورد توجه قرار بگیرند.»
او افزود: «ما باید تا رسیدن به پیروزی کامل به شکست دادن دشمن ادامه دهیم.»
سامی ابوزهری، یکی از مقامات ارشد حماس روز جمعه به رویترز گفت: «تصمیم دیوان بینالمللی دادگستری تحول مهمی است که به منزوی کردن اسرائیل و افشای جنایات آن در غزه کمک میکند.»
وی افزود: «ما خواهان وادار کردن اشغالگران به اجرای تصمیمات دادگاه هستیم.»
آفریقای جنوبی پیشتر و در اولین جلسه این دادگاه، اسرائیل را به نقض کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد «نسلکشی» متهم و تاکید کرد حتی حمله حماس در روز هفتم اکتبر نمیتواند چنین نقضی را (که آفریقای جنوبی مدعی آن است)، توجیه کند.
تال بکر، یکی از وکیلان دولت اسرائیل روز جمعه در جلسهای که به دفاع اسرائیل اختصاص داشت گفت که آفریقای جنوبی «متاسفانه تصویری کاملا از ماهیت خود خارج شده» از درگیری غزه به دادگاه ارائه کرد.
او با استفاده از ویدیوها و تصاویر، نماهایی از وحشتافکنیهایی که به گفته این وکیل دادگستری در جریان حمله حماس به اسرائیل صورت گرفت، به دادگاه ارائه داد.
مقامهای اسرائیلی از جمله رییسجمهوری و نخستوزیر این کشور پیشتر اتهام نسلکشی را رد کردند.
ابراهیم رئیسی همزمان با برگزاری جلسه روز جمعه دادگاه لاهه با سیریل رامافوزا، رییسجمهوری آفریقای جنوبی تلفنی گفتوگو کرد.
رییس دولت جمهوری اسلامی گفت که شکایت از اسرائیل به دیوان بینالمللی دادگستری، نام رامافوزا را «در کنار نام نلسون ماندلا به عنوان شخصیتی ضد نژادپرستی و عدالتخواه در جهان ثبت خواهد کرد».
همزمان دیوید کامرون، وزیر امور خارجه بریتانیا در سفری به استانبول گفت که شکایت آفریقای جنوبی از اسرائیل به دیوان بینالمللی کیفری برای دستیابی به توقف در جنگ غزه اقدام مفیدی نیست.
آفریقای جنوبی بر این اساس از اسرائیل در دادگاه بینالمللی دادگستری شکایت کرده که هر دو کشور کنوانسیون مقابله با نسلکشی را امضا کردهاند.
حزب کنگره ملی آفریقا که در آفریقای جنوبی قدرت دارد، مدتها از آرمان فلسطین حمایت کرده است.
نلسون ماندلا، رییسجمهوری سابق آفریقای جنوبی و قهرمان مبارزات ضد آپارتاید، گفته است آزادی آفریقای جنوبی بدون آزادی فلسطینیها «ناقص» خواهد بود.
