مریم بنیرضی،پرستار ساکن قم، به اتهام بیحجابی به ۱۴۸ ضربه شلاق و دیگر مجازاتها محکوم شد



سازمان حقوقبشری ههنگاو نگرانی عمیق خود را درباره وضعیت زانیار تندرو و «احتمال دیپورت توسط دولت ترکیه» ابراز کرد و افزود این معترض اهل پیرانشهر که بر اثر شلیک گلوله ماموران بینایی چشم راستش را از دست داده و اکنون در کمپی در ترکیه به سر میبرد «از دسترسی به دارو محروم است».

وزارت کشور در بیانهای حجاب اجباری را «از پایههای تمدنی ملت ایران» و «از اصول عملی جمهوری اسلامی» دانست و نوشت: «هیچ گونه عقبنشینی یا تساهل در اصول و احکام دینی و ارزش های سنتی صورت نگرفته و نخواهد گرفت.»
این بیانیه در حالی منتشر شد که همزمان با خیزش انقلابی مردم و جنبش «زن زندگی آزادی»، مبارزه با حجاب اجباری به شکلی بیسابقه افزایش یافته.
با این حال، وزارت کشور تلاش کرده مساله حجاب را قستی از خواستههای عموم مردم و «یکی از محورهای جنگ شناختی دشمن علیه ملت» جلوه دهد.
این وزارتخانه همچنین شعار «زن زندگی آزادی» را که پس از قتل مهسا امینی به دست پلیس امنیت اخلاقی میان معترضان رواج یافته «عوامفریبانه» توصیف کرد.
در این بیانیه آمده: «تردیدی وجود ندارد که حجاب از پایه های تمدنی ملت ایران بوده و یکی از زیرساخت های بنای حیاتی خانواده می باشد.»
وزارت کشور جمهوری اسلامی همچنین خواستار «گفتگوی مثبت در امر حجاب» شد و افزود: «میبایست از حریم حجاب و عفاف برای تحکیم بنیان خانواده محافظت نمود.»
در همین حین، روزانه گزارشهای شهروندی زیادی مبنی بر برخوردهای تند حکومت با زنانی که به حجاب اجباری تن نمیدهند، منتشر میشود. از سوی دیگر پلمب مراکز خدماتی و مغازهها به دلیل عدم رعایت حجاب اجباری کارمندان و مشتریها و ارسال پیامک «کشف حجاب» به مالکان خودروها همچنان ادامه دارد.
مقامهای جمهوری اسلامی اخیرا درباره گرم شدن هوا با آغاز فصل تابستان و خارج شدن کنترل حجاب اجباری از دست ماموران شدیدا ابراز نگرانی کردهاند.
با وجود تلاش حکومت برای سرکوب این شیوههای اعتراضی، شماری از چهرههای شناخته شده در هنر و ورزش هم با پیوستن به این موج نافرمانی مدنی، به جنبش عمومی زنان در مخالفت با حجاب اجباری پیوسته و روسریهای خود را برداشتهاند.
از آغاز خیزش انقلابی ایرانیان در شهریور سال گذشته که با قتل حکومتی مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد آغاز شد، تاکنون بسیاری از زنان از پوشیدن روسری در خیابانها و اماکن عمومی خودداری کردهاند.

حمزه تندرو، پدر زانیار، معترضی که چشم راستش را بر اثر شلیک ماموران از دست داده، میگوید اگر عمل جراحی او به موقع انجام نشود، بینایی چشم چپ هم از دست میرود. او در گفتوگویی که فایل آن بهطور اختصاصی در اختیار ایراناینترنشنال قرار گرفته، درباره وضع ناگوار فرزندش هشدار داده است.
پدر زانیار تندرو با شورش محی، گزارشگر کانون دفاع از دموکراسی و حقوق بشر هانا گفتوگو کرده و گفته که این خانواده شش نفره (زانیار همراه با پدر، مادر، دو خواهر و یک برادر کودک خود) اکنون در کمپ موغلا در حوالی ازمیر ترکیه و در شرایطی ناگوار هستند و خطر دیپورت آنها را تهدید میکند.
زانیار تندرو، نوجوان پیرانشهری که در جریان خیزش انقلابی از هر دو چشم و سر هدف شلیک گلوله قرار گرفته و مجروح شده، در تلاش برای رسیدن به ایتالیا از طریق یونان در آبهای مرزی یونان بازداشت و به ترکیه فرستاده شده است.
طبق اظهارات پدر زانیار، او که اول فروردین امسال ۱۸ ساله شده است، بینایی کامل چشم راست و ۴۰ درصد بینایی چشم چپش را از دست داده و در صورت انجام نشدن به موقع عمل جراحی، خطر از دست رفتن بینایی چشم دیگرش هم بیش از پیش وجود دارد.
حمزه تندرو در این گفتوگو درباره وضعیت پسرش گفته است: «زانیار در مراکز درمانی پیرانشهر، ارومیه، تبریز و شیراز تحت مداوای پزشکی و جراحی قرار گرفت اما نتیجهای نگرفتیم.»

به گفته او، زانیار به علت وجود ساچمه در گلو و در قسمت چپ مغز، توان صحبت کردن ندارد و تعادل فیزیکی خود را از دست داده است.
این خانواده بر اساس گفتههای حمزه تندرو، به دلیل صدور حکم جلب و فشار نهادهای امنیتی و با هدف درمان زانیار در ایتالیا، در نهایت اوایل فروردین ماه مجبور به خروج از ایران شدهاند.
روز پنجم فروردین و پس از «چهار روز و چهار شب» از شروع این سفر، قایق حامل زانیار و سایر پناهجویان به دلیل خراب شدن موتور در آبهای یونان متوقف میشود و با حضور پلیس یونان، پس از ۲۴ ساعت تحویل پلیس ترکیه میشوند.
پدر زانیار درباره این دستگیری میگوید پلیس یونان با پناهجویان بسیار بدرفتاری کرده، خیلیها را کتک زدهاند و مدارک پزشکی و گوشی موبایل زانیار را هم در آب انداختهاند.
حمزه تندرو همچنین درباره شرایط ناگوارشان در کمپ موغلا گفته است: «دو روز است که از مسوولان کمپ میخواهیم باقیمانده قرصهای زانیار را تحویل یا اجازه بدهند قرص جدیدی برای او خریداری کنیم و تحت مداوا و معاینه دقیق پزشکی قرار بگیرد اما هیچ رسیدگی پزشکیای انجام نشده و زانیار شرایط خوبی ندارد.»
بر اساس گفتههای پدر زانیار، آنها همراه با ۴۰ پناهجوی دیگر همگی در یک اتاق کوچک نگهداری میشوند و زانیار در این مدت «مدام دستش را زیر چانه زده، نشسته و نتوانسته بخوابد»؛ به طوری که او از مسوولان کمپ خواسته اگر «سلول انفرادی» دارند پسرش را به آنجا بفرستند تا او بتواند «دو ساعت بخوابد».
پدر این معترض مجروح همچنین از نهادهای حقوق بشری درخواست کمک کرده و با دادن هشدار درباره شرایط روحی بسیار بد زانیار و نگرانی از احتمال خودکشی او گفته است: «میترسم بلایی سر خودش بیاورد.»
حمزه تندرو با اشاره به این که تا این لحظه «حتی یک ریال کمک مالی از کسی یا سازمانی» نگرفتهاند و هزینههای درمان و سفر غیرقانونی خود را از طریق فروش خانه و وسایلشان تامین کردهاند، گفت: «چقدر باید برای درمان و نجات فرزندم تمنا کنم؟ مگر کل دنیا درد ما را نمیداند و نمیبیند؟ پسرم را دارم جلوی چشمانم از دست میدهم و به بنبست رسیدهام. فکر میکردم اگر از ایران خارج شویم درهای کمک باز میشود اما ...»
پیش از این ویدیویی از زانیار تندرو در قایق پناهجویان منتشر شده بود که در آن میگفت با وجود ۱۱ ساچمه در سر و زخمهایی بر بدن، بدون آب، غذا و دارو مانده است.
زانیار دو بار در جریان اعتراضات سراسری هدف شلیک مستقیم نیروهای امنیتی و انتظامی قرار گرفت که بار اول آن در شب قتل زکریا خیال، از کودکان کشته شده در خیزش انقلابی پیرانشهر بود.
در این حمله، زانیار به دلیل اصابت گلولههای ساچمهای از ناحیه دست و سینه در منزل مداوا شد اما شامگاه پنجم آبان بار دیگر در اثر شلیک نیروهای حکومتی از ناحیه کتف، دست و چشم بهشدت زخمی شد که در این تیراندازی بینایی کامل چشم راست و نیمی از بینایی چشم چپ خود را از دست داد.

شصت نفر از کنشگران ایرانی کانادا، از جمله حامد اسماعیلیون، در بیانیهای با اشاره به اینکه کنگره ایرانیان کانادا به ابزاری برای دفاع از جمهوری اسلامی تبدیل شده، خواستار استعفای اعضای کنونی هیاتمدیره آن و برقراری یک کمیته موقت برای برگزاری انتخابات منصفانه در مدت سه ماه شدند.
در این بیانیه آمده است: «در این سالها کنگره ایرانیان کانادا را رفتهرفته از سازمانی که باید به اهداف خود خدمت میکرد به ابزاری بدل کردند تا مقاصد سیاسی و اقتصادیشان را برآورده کند. آنها با تغییر آییننامههای این نهاد بدون مشورت کافی با اعضا و جامعه، جز عدم شفافیت و فرار از پاسخگویی چیزی در چنته نداشتهاند.»
این بیانیه افزود: «هیاتمدیرههای کنگره از سال ۲۰۱۶ فعالانه از مشروعیت بخشیدن به نظام جمهوری اسلامی در داخل ایران و در صحنه بینالمللی و عادیسازی روابط با رژیم اسلامی برخلاف میل جامعه ایرانی-کانادایی دفاع کردهاند.»
امضاءکنندگان این بیانیه خاطرنشان کردند کنگره ایرانیان کانادا برخلاف اساسنامه و اهداف تعیینشده در این نهاد، بر سرنگونی پرواز اوکراینی با موشکهای سپاه «خاک پاشیدند»، و نه تنها از سپاه به عنوان عامل این جنایت نامی نبردند، بلکه در تلاش خانوادههای جانباختگان برای دادخواهی سنگاندازی کردند.
این بیانیه افزود: «اعضای هیاتمدیره کنگره ایرانیان کانادا نه تنها در برابر جنایات جمهوری اسلامی در انقلاب زن، زندگی و آزادی قاطعانه واکنشی نشان ندادند، بلکه بر عکس با اظهارات خود بر ادعاهای نادرست رژیم در مورد انگیزه معترضان صحه گذاشتند.»
امضاءکنندگان خاطرنشان کردند: «هیاتمدیره فعلی مشروعیتش را از دست داده و اعتماد جامعه ایرانی کانادا را نه در هدایت کنگره ایرانیان کانادا و نه در برگزاری مجمع عمومی و انتخابات دارد.»
این کنشگران در پایان از اعضای فعلی هیات مدیره کنگره ایرانیان کانادا خواستند که از سمت خود کنارهگیری کنند و امور این نهاد را به کمیتهای موقت واگذار کنند تا در مهلتی سه ماهه و در انتخاباتی آزاد و منصفانه، هیاتمدیره تازه انتخاب شود.
کاوه شهروز، مهرداد آریننژاد، مهردخت هادی، فراز خوشبختیان، کاوه شکوری، نیما مشعوف و امیر خدیر از دیگر امضاءکنندگان این بیانیه هستند.

مسیح علینژاد در واکنش به تعلیق حساب صدها کاربر ایرانی در توییتر گفت: وقتی جنایتکارانی مانند علی خامنهای که هزاران ایرانی را کشتهاند، آزادانه در توییتر جولان میدهند، این اقدام غیرقابل پذیرش است.
مسیح علینژاد افزود: ما در میانه انقلابی هستیم که در آن بیش از ۲۲ هزار فرد بیگناه بازداشت شده، ۵۰ نفر حکم اعدام دریافت کرده، پنج نفر اعدام شده، به زنان زندانی تجاوز شده و دختران دانشآموز هدف حمله شیمیایی قرار گرفتهاند. توییتر باید قاتلان را اخراج کند نه معترضان ایرانی را






