بر اساس پژوهشی که به تازگی در نشریه «نیچر کلایمت چنج» منتشر شده است، از بین بردن جنگل‌ها در مناطق گرمسیری آمازون، کنگو و جنوب شرق آسیا، موجب افزایش دمای محلی شده و اثرات مرگباری برای ساکنان این مناطق داشته است.
بر پایه این تحقیق، جنگل‌زدایی در مناطق گرمسیری جهان بیش از نیم میلیون نفر را طی دو دهه گذشته به کام مرگ کشانده است.
گرمای کشنده محلی
قطع درختان، تاثیری مستقیم بر اکوسیستم محلی دارد. از بین رفتن پوشش جنگلی باعث کاهش سایه می‌شود و زمین را در معرض تابش مستقیم خورشید قرار می‌دهد. این روند همچنین باعث کاهش بارندگی و افزایش خطر آتش‌سوزی می‌شود.
به گزارش گاردین، پژوهش‌گرانی از برزیل، غنا و بریتانیا دریافتند جنگل زدایی مسئول بیش از یک‌سوم گرمایی است که ساکنان مناطق آسیب‌دیده تجربه می‌کنند.
این گرمای محلی، افزون بر بحران تغییرات اقلیمی جهانی است که این مناطق با آن روبه‌رو هستند.
بر پایه یافته‌های این پژوهش، حدود ۳۴۵ میلیون نفر در سراسر مناطق گرمسیری بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۰ از گرمای محلی ناشی از جنگل‌زدایی رنج بردند که از این میان وضعیت ۲.۶ میلیون نفر به مراتب وخیم‌تر بوده است.
این گروه با افزایش دمای سه درجه سانتی‌گراد مواجه شدند که شرایط زندگی را برای آنان به‌شدت دشوار کرده است.
محققان تخمین زده‌اند گرمای ناشی از جنگل‌زدایی، سالانه موجب ۲۸ هزار و ۳۳۰ مورد مرگ طی این دوره ۲۰ ساله شده است که بیش از نیمی از قربانیان در منطقه جنوب شرق آسیا بوده‌اند.
همچنین حدود یک‌سوم قربانیان در کشورهای آفریقایی گرمسیری جان باخته‌اند و بقیه مرگ‌ها در کشورهای آمریکای مرکزی و جنوبی ثبت شده است.
تاثیرات محلی جنگل‌زدایی
پروفسور دامینیک اسپراکلن، محقق دانشگاه لیدز، هشدار داد: «جنگل‌زدایی کشنده است.»
به گفته او، یافته‌های این پژوهش می‌تواند برای بسیاری از مردم تکان‌دهنده باشد.
اسپراکلن معتقد است در گفتمان‌های جهانی درباره اقلیم و نیز در روند توسعه کشاورزی که بیشتر با نگاه اقتصادی دنبال می‌شود، خطرات محلی و مرگبار ناشی از نابودی جنگل‌ها نادیده گرفته می‌شوند.
این پژوهش‌گر به منطقه ماتو گروسو در برزیل اشاره کرد که شاهد جنگل‌زدایی گسترده برای ایجاد مزارع بزرگ سویا است.
کشاورزان این منطقه اکنون به‌دنبال لغو ممنوعیت کشت سویا در جنگل‌های آمازون هستند تا بتوانند زمین‌های بیشتری را برای کشاورزی آماده کنند.
اسپراکلن تاکید کرد: «اگر ماتو گروسو جنگل‌های خود را حفظ کند، مردم آنجا استرس گرمایی کمتری تجربه خواهند کرد.»
به گفته او، جنگل‌ها به جوامع محلی سود می‌رسانند: «آن‌ها دما را متعادل می‌کنند، بارندگی را افزایش می‌دهند و از کشاورزی پایدار که معیشت مردم به آن وابسته است، حمایت می‌کنند.»
اسپراکلن افزود: «این جنگل‌ها بیکار نیستند. آن‌ها سخت کار می‌کنند و خدمات ارزشمندی به ما ارائه می‌دهند.»
