اسرائیل بامداد جمعه ۲۳ خرداد به شماری از مواضع جمهوری اسلامی در ایران حمله کرد.
این عملیات که «طلوع شیران» نام داشت، با حملات متقابل جمهوری اسلامی به اسرائیل ادامه پیدا کرد و دوشنبه ۲۶ خرداد و در چهارمین روز، به دهها نقطه از شهرهای مختلف ایران گسترش یافت.
هفت هنرمند و فعال مدنی، سیاسی و حقوق بشر، دوشنبه با امضای بیانیهای، خواستار توقف غنیسازی اورانیوم از سوی جمهوری اسلامی و توقف درگیریها شدند.
در این بیانیه آمده است: «با تاکید قاطع بر حفظ تمامیت ارضی ایران و حق حاکمیت واقعی مردم، خواهان توقف غنیسازی اورانیوم توسط جمهوری اسلامی و پایان فوری جنگ ویرانگر میان جمهوری اسلامی و رژیم حاکم بر اسرائیل هستیم.»
همزمان با انتشار این نامه، وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی اعلام کرد نمایندگان مجلس شورای اسلامی در حال تهیه لایحهای هستند که میتواند تهران را به سمت خروج از معاهده منع گسترش سلاحهای هستهای (انپیتی) سوق دهد.
معاهده انپیتی که ایران در سال ۱۹۷۰ آن را تصویب کرده، به کشورها اجازه میدهد انرژی هستهای صلحآمیز را دنبال کنند، مشروط بر آنکه از ساخت سلاح هستهای صرفنظر کنند و با آژانس بینالمللی انرژی اتمی همکاری داشته باشند.
جمهوری اسلامی همواره تاکید کرده برنامه هستهایاش صلحآمیز است، هرچند آژانس بینالمللی انرژی اتمی هفته گذشته اعلام کرد تهران تعهدات خود را در چارچوب انپیتی نقض کرده است.
اسرائیل در آغاز حملات هوایی به ایران اعلام کرد تهران در آستانه ساخت بمب هستهای است.
این هفت هنرمند و فعال مدنی در ادامه نامه خود نوشتند هیات حاکمه جمهوری اسلامی نه توانایی و نه ظرفیت حل مناقشات و منازعات داخلی و خارجی ایران را ندارد.
به گفته آنها، بهترین راه برای «نجات مردم ایران و این سرزمین»، کنارهگیری هیات حاکمه حکومت ایران و فراهم آوردن گذار از جمهوری اسلامی به دموکراسی است.
جعفر پناهی، کارگردان برنده جایزه نخل طلای کن، شهناز اکملی، مادر دادخواه، شیرین عبادی و نرگس محمدی، برندگان جایزه نوبل صلح، صدیقه وسمقی، پژوهشگر و اسلامشناس، محمد رسولاف، کارگردان و عبدالفتاح سلطانی، وکیل، امضاکنندگان این بیانیهاند.
در بخش ابتدایی این بیانیه آمده است: «اسرائیل پس از ماههای متمادی نسلکشی در غزه و نقض فاحش قوانین بینالمللی، هماکنون جنگی خانمانسوز را علیه ایران آغاز کرده است. جمهوری اسلامی هم بدون کمترین ملاحظه و تمهیدی برای حفاظت از جان شهروندان، بر آتش جنگی میدمد که از پس دههها پافشاری بر غنیسازی اورانیوم، نتیجهای جز فقیرسازی گروههای مختلف مردم و سرکوب حداکثری آنان نداشته است.»