روزنامه هممیهن در شماره روز ۱۰ آبان خود در گزارشی با عنوان «چلهنشینان ناهوشیار» به آخرین وضعیت بازماندگان معدن معدنجوی طبس، ۴۰ روز پس از انفجار در این معدن پرداخت.
طبق این گزارش، شماری از کارگرانی که زنده از بلوکهای «بی» و «سی» بیرون کشیده شده و ساعتها، گاز متان و مونوکسیدکربن را نفس کشیدهاند، زندگی را بدون هوشیاری، با آسیبهای جدی به مغز، ریههای خسته، سردردهای مزمن و حافظههای کوتاهمدت از دسترفته میگذرانند.
هممیهن درباره وضعیت شماری از کارگران مصدوم شده نوشت: «مهدی علیزاده هوشیاری ندارد، امید سلطانیان حافظه کوتاهمدت ندارد، علیرضا کدهای با هیپوکسی مغزی روبهرو شده، مجتبی حسینپور دچار سردردهای مزمن و آسیب ریه شده و مهدی راوندی، هنوز با عوارض شدید استنشاق طولانیمدت گاز درگیر است.»
شامگاه ۳۱ شهریور رسانهها از انفجار در یکی از کارگاههای شرکت زغالسنگ معدنجو در طبس بر اثر «نشت گاز» خبر دادند.
مدیرکل مدیریت بحران خراسان جنوبی سوم مهر ماه گفت مجموع کارگران شرکت معدنجو در زمان حادثه ۶۵ نفر بودهاند.
طبق آخرین گزارشها در جریان این رخداد ۵۳ نفر از کارگران جان باخته و شمار دیگری همچنان در بیمارستانهای بیرجند، مشهد و یزد بستری هستند.
با وجود این آمار، جواد قناعت، استاندار خراسان جنوبی، ۴۰ روز پس از این فاجعه گفت: «حادثه معدن طبس به خوبی مدیریت شد.»
محمدباقر قالیباف، رییس مجلس شورای اسلامی نیز در مراسم یادبود چهلمین روز جانباختگان انفجار در معدنجو گفت: «در دنیا از هر معدن دارند چند میلیون تن برداشت میکنند ولی ما فقط ۳۵ هزار تن برداشت داریم.»
وضعیت کارگران مصدوم شده
علیرضا کدهای یکی از کارگرانی است که شهریور ماه امسال کار خود را در معدن معدنجوی طبس آغاز کرد و با گذشت کمتر از دو هفته، با انفجار معدن مواجه و مصدوم شد.
این کارگر که هشت ساعت بعد از انفجار پیدا شد، حافظهاش را از دست داده و تشخیص پزشکان برای او، هیپوکسی مغز (کمبود اکسیژن) است.
این گزارش از فرو ریختن تونل معدن هجدک کرمان در ۲۳ آذر ۱۳۸۹، انفجار معدن زمستان یورت آزادشهر در ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۶ و انفجار معدن طبس در ۳۱ شهریور ۱۴۰۳ بهعنوان سه حادثهای که از سایر حوادث معدن در ایران تلختر بودهاند، یاد کرد و نوشت: «دلیل هر سه حادثه، رعایت نشدن استانداردهای ایمنی و استفاده از تجهیزات فرسوده بود.»
این گزارش با اشاره به این که تا ۳۱ شهریور امسال، انفجار معدن زمستان یورت، تنها فاجعهای بود که جامعه کارگری کشور از عدد جانباختههایش به عنوان یک شرمساری بزرگ برای دولتهای ایران یاد میکرد، نوشت که مرگ ۵۳ کارگر در حادثهای که نباید رخ میداد، «رکورد جدیدی برای اثبات مظلومیت کارگران معادن زغالسنگ ایران» ثبت کرد.