به گزارش سیانان، گاسکون با اشاره به این که برادران منندز در زمان محاکمه به درستی محکوم شدند و اکنون باید به آنها فرصتی برای بازبینی داد، گفت کاری که آنها انجام دادند وحشتناک بوده اما: «امروز آنها افراد متفاوتی هستند و نظر ما بر اساس ۳۵ سال رفتارشان شکل گرفته است.»
درباره برادران منندز
لایل و اریک که تحت عنوان برادران منندز شناخته میشوند، در سال ۱۹۸۹ به قتل والدین خود، خوزه و کیتی منندز، در خانه خانوادگیشان در بورلی هیلز در کالیفرنیا متهم شدند.
این دو برادر که در آن زمان ۲۱ و ۱۸ ساله بودند، یک سال پس از دستگیری، محاکمهای پر سر و صدا داشتند و به دلیل طرح اتهامهای سوءاستفاده جسمی و جنسی به پدرشان و نمایش محاکمه به صورت زنده در تلویزیون، به شدت مورد توجه رسانهها و افکار عمومی قرار گرفت.
در روند اولین محاکمه، هیات منصفه به نتیجه نرسید و محاکمه دوم به دلیل حذف عمده شواهد سوءاستفاده پدر، به محکومیت این دو به قتل عمد و حبس ابد بدون امکان آزادی مشروط انجامید.
شواهد جدید
اکنون گاسکون اعلام کرده است دادستانی شواهد تازهای از جمله اظهارات اعضای خانواده مبنی بر سوءاستفادههای جنسی و خانگی از برادران منندز در سالهای قبل از قتلها را در اختیار دارد که نشان میدهند این دو برادر در دوران کودکی از سوی پدرشان، خوزه منندز، هدف آزار جنسی قرار گرفتهاند.
یک نامه از اریک منندز به یکی از بستگان که بهنوعی به آزارهای جنسی اعمال شده بر او در ماههای پیش از قتل اشاره دارد، بخشی از این شواهد است.
مارک گراگوس، یکی از وکیلان این دو برادر، گفته است که باور دارد آنها به زودی آزاد خواهند شد.
کلیف گاردنر، وکیل دیگر نیز ضمن قدردانی از گاسکون، نقش آزارهای جنسی را در انگیزه این دو برادر برای قتل والدین، تایید کرد.
فرآیند بررسی و تصمیم نهایی
دادخواست بازنگری حکم برادران منندز روز جمعه چهارم آبان با ضمایم حمایتی از طرف تیم دفاع و گاسکون، به دادگاه ارائه خواهد شد.
نانسی تبرگ، معاون مسئول واحد بازنگری احکام دادستانی، اعلام کرد که این واحد با تیم دفاع، برای تنظیم تاریخ جلسات بعدی هماهنگی خواهد کرد.
کیم کارداشیان، چهره برجسته شبکههای اجتماعی و مدافع اصلاحات عدالت کیفری که از حامیان پر سر و صدای برادران منندز است، ضمن حمایت از تصمیم دادستانی در «اصلاح اشتباه مهم»، با انتشار پیامی در اینستاگرام نوشت: «تعهد شما به حقیقت و انصاف قابل تقدیر است. این پرونده چالشبرانگیز بودن داوری و ضرورت جستوجوی حقیقت را نشان میدهد؛ حتی زمانی که "احساس گناه" مطرح نیست.»