مهناز طراح، زندانی سیاسی در نامهای از زندان اوین، نسبت به بیتوجهی جامعه بینالمللی به وضعیت زنان زندانی و در خطر اعدام بودن سه زن همبندیاش در اوین اعتراض کرد. این زندانی سیاسی روز دوم مرداد در زندان اقدام به خودکشی کرد و سوم مرداد از بیمارستان لقمان به زندان بازگردانده شد.
طراح در این نامه با بیان اینکه این روزها زندان با حضور زنانی بیمار، سالخورده، مادران رنجدیده و دختران جوان با هزار آرزو، بیش از هر زمانی زندان است، نوشت که حداقل سه زن همبندیاش در معرض حکم غیرانسانی و وحشیانه اعدام هستند.
در بخشی از این نامه که طراح آن را پیش از اقدام به خودکشی خود در روز سهشنبه دوم مرداد نوشت، آمده است: «از آنجا که صدای ما به جایی نمیرسد و نهادهای بینالمللی، شرافت را با منفعت معامله کردهاند، مرگ خودخواسته را بر این دنیای متعفن ترجیح میدهم.»
او با بیان اینکه «برای تکتک آنان که این دوران سیاه را رقم زدهاند، روزها و شبهای طولانی سرشار از رنج و درد آرزومندم، نوشت: «باشد که تاریخ، سکوتپیشهگان و ستمپیشهگان امروز را قضاوت کند.»
(به توصیه کارشناسان اگر با کسی یا کسانی روبهرو میشوید که از جملهها و عبارتهایی نشاندهنده افسردگی یا تمایل به پایان زندگی استفاده میکنند، از آنان بخواهید با پزشک معتمد، نهادهایی که در این زمینه فعالیت میکنند یا فردی مورد اعتماد، درباره نگرانیهایشان صحبت کنند. اگر به خودکشی فکر میکنید در ایران با اورژانس اجتماعی با شماره تلفن ۱۲۳ تماس بگیرید.)
در حال حاضر بیش از ۶۰ زن متهم و زندانی سیاسی در بند زنان زندان اوین بهسر میبرند.
از میان این افراد، پخشان عزیزی، زندانی سیاسی کُرد از سوی ، قاضی ایمان افشاری، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.
نسیم غلامی سیمیاری و وریشه مرادی، دو زندانی سیاسی نیز در پروندههایی جداگانه با اتهام «بغی» مواجهند که میتواند به صدور احکام سنگین نظیر اعدام بینجامد.
شریفه محمدی، فعال کارگری محبوس در زندان لاکان رشت، چهاردهم تیر امسال با حکم شعبه اول دادگاه انقلاب این شهر به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.
طراح در بخش دیگری از نامه خود نوشت: «فضا خفقانآور است و هر روز بغض و نفرت گلویم را میفشارد. بغض از ستمی که بر یک ملت میرود و نفرت از حقارت حکومتی که اعدام و احکام وحشیانه را سرپوشی به کوتاهی، بیکفایتی و فساد خود قرار داده است.»
او با بیان اینکه این فساد بر تمام ارکان حکومت از بالاترین تا پایینترین سطوحاش ریشه دوانده، تاکید کرده که حکومت جان انسانها را تضمینی برای بقای خود قلمداد میکند.
ایراناینترنشنال، روز پنجشنبه چهارم مرداد در گزارشی نوشت که حدود ۶۰ تن از زنان زندانی سیاسی از عصر چهارشنبه سوم مرداد تا صبح پنجشنبه چهارم مرداد در اعتراض به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی در حیاط بند زنان زندان اوین تحصن کردند.
همزمان، زندانیان سیاسی زندان قزلحصار نیز حمایت و همراهی خود را با این حرکت زنان زندانی اوین اعلام کردند.
- هی میگویند که پروتکلها را رعایت کن و این گونه بنشین و این گونه برو؛ نمیتوانم. میبینم این پروتکلهایی که اینها به ما میگویند را نمیفهمیم.
این اظهارات مسعود پزشکیان در جمع فعالان ستادهای انتخاباتیاش در روز ۲۱ تیر ۱۴۰۳ است.
کاپشن پوشیدن پزشکیان تعمدی است؛ همانطور که خودش هم میگوید، کسانی از او خواستهاند پروتکلها را رعایت کند اما او «نمیتواند و نمیفهمد».
پروتکل گریزی و پوششهای عجیب در بین مسئولان جمهوری اسلامی سابقهای دیرینه دارد.
آنها از این رفتارهای خود گاه برای جلب توجه و گاه برای مردمی نشان دادن خود استفاده کردهاند.
رجایی و لباسهایش
محمدعلی رجایی یکی از اولین سران پروتکل گریز جمهوری اسلامی بود.
صداوسیمای جمهوری اسلامی از زندگی شخصی او تصاویری منتشر کرده است که نشاندهنده سادهزیستی او بود. رجایی اگر چه گاهی کت و شلوار میپوشید اما رفتارهای خارج از پروتکل و حتی گاه خارج از عرف کم نداشت.
۲۶ مهر ۱۳۵۹، رییسجمهوری وقت جمهوری اسلامی که به سازمان ملل متحد سفر کرده بود، در میان یک جلسه رسمی جورابش را در آورد و کف پای خود را روی میز گذاشت.
او در توجیه حمله به سفارت آمریکا و تسخیر آن به دست دانشجویان معروف به «پیرو خط امام» (اصلاحطلبان فعلی)، با نمایش پای برهنه خود در این جلسه گفت: «آثار شکنجه و سختیهایی که در زندان بر من روا شد، بعد از چهار سال هنوز بر بدنم نمایان است. من دو سال تمام ضربات شلاقهای [جیمی] کارتر را بر پای خود احساس کردم و این در حالی است که ما با گروگانها در جاسوسخانه، رفتاری کاملا انسانی داریم.»
احمدینژاد و لباسهایش
محمود احمدینژاد که سال ۱۳۸۴ رییسجمهوری شد، رجایی را الگوی خود قرار داده بود.
میزان تاثیر او و یارانش از رجایی تا حدی بود که اصلیترین رسانه حامی او «رجانیوز» نامگذاری شد.
احمدینژاد به جای کت و شلوار، کاپشن میپوشید. کاپشن بهارهای که به «کاپشن احمدینژادی» مشهور شد.
مثل رجایی، تصاویری از نان و پنیر خوردن او پای سفره نیز منتشر شد.
احمدینژاد در اواخر دوران ریاستجمهوری خود، بالاخره کاپشن پوشیدن را کنار گذاشت.
علاوه بر این با انبوهی از جراحیهای پلاستیک، چهره خود را هم تا حد زیادی ترمیم کرد.
این موضوع سوژه رسانهها هم شد.
پزشکیان و لباسهایش
۴۴ سال بعد از رجایی و حدود ۲۰ سال بعد از احمدینژاد، حالا پزشکیان از راه رسیده است. فیلم او هم موقع خرید از سوپرمارکت محلهشان منتشر شد. او نیز مثل رجایی و احمدینژاد میگوید که به پروتکلها اهمیت نمیدهد.
حامیان او حالا دو دسته شدند:
دسته اول، کسانی مثل رضا کیانیان، بازیگر سینما و تلویزیون، با یادآوری احمدینژاد از او میخواهند کاپشن پوشیدن را کنار بگذارد.
فیاض زاهد، از چهرههای اصلاحطلب حامی او، میگوید به دیدار پزشکیان رفته. او درباره نتیجه این دیدار گفته است: «گویا پذیرفتهاند به انتخابهایشان، کت و شلوار هم اضافه نمایند.»
از سوی دیگر، روزنامه هممیهن متعلق به جریان اصلاحات، روز پنجشنبه چهارم مرداد در مطلبی درباره کاپشن پزشکیان نوشت که از دلایل فروپاشی سلطنت ساسانی، «شکوه پرستی» بوده است.
این مطلب در پایان در توجیه کت و شلوار نپوشیدن پزشکیان نوشت که کت و شلوار اصالتا ایرانی نیست.
پروتکلشکنی پزشکیان به مذاق اصولگرایان هم خوش آمده است.
۳۱ تیر ماه که او بدون دعوت و برنامه قبلی به مجلس رفت، محمدباقر قالیباف، رییس مجلس در توصیف او گفت: «آقای پزشکیان با روحیات خوبی که دارند بدون رعایت تشریفات و پروتکلها در صحن مجلس حضور پیدا کردند. این بنای خوبی است و به روحیات انقلابی نزدیک است.»
آدرس غلط
کاپشن پزکشیان و پروتکل گریزی او به عنوان آدرس غلط هم میتواند کاربرد داشته باشد.
در حالی که هنوز مراسم تنفیذ و تحلیف پزشکیان برگزار نشده است، او دوم مرداد ۱۴۰۳ در جمع اعضای ستادهای مردمی خود اعلام کرد هیچ وعده عدد و رقمیای نداده است.
دیروز (سوم مرداد) هم قاسم رضایی، جانشین فرمانده فراجا اعلام کرد «طرح نور» (گشت ارشاد) با تغییر دولتها تغییری نخواهد کرد و این طرح با قدرت ادامه خواهد یافت.
در زمینه سیاست خارجی هم در حالی که شاهبیت انتقادات محمدجواد ظریف در کنار پزشکیان در جریان انتخابات، انتقاد به قانون اقدام متقابل مجلس بود، علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، ۳۱ تیر ماه به تمجید از همین قانون پرداخت.
به فاصله کوتاهی از تمجید خامنهای، ظریف با عقبنشینی از سخنان پیشین خود در حساب ایکس (توییتر سابق) خود نوشت: «قانون اقدام راهبردی در مورد مذاکرات هستهای قانون کشور است و باید رعایت شود.»
پزشکیان که هنوز کابینهاش را تشکیل نداده، وعدههای خود را یکییکی انکار میکند. ظریف هم به عنوان مهمترین عضو ستاد او با یک سخنرانی خامنهای از مواضع خود عقبنشینی کرد.
در این شرایط، تمام هم و غم اصلاحطلبان صرف کاپشن پزشکیان و جلب رضایت او برای پوشیدن کت و شلوار شده است.
این در حالی است که پیروی از پروتکلها در شرایطی طبیعی از بدیهیات جایگاه ریاستجمهوری است.
