این چهره سیاسی شناختهشده که با نقدهای جدیاش به علی خامنهای و درافتادنش با استبداد حاکم در ایران شناخته میشود، در ابتدای تحلیلش نوشته «مستبد قدرتپرست ایران، علی خامنهای که کارنامه تاریک خود را به ننگ کشتار پاییز ۱۴۰۱ آلوده است، با مرگ غیر منتظره ابراهیم رئیسی فرصتی را برای عدهای فراهم آورده است که باز بر طبل توخالی و رسوای «بهبود تدریجی امور بدون تغییر نظام حاکم» بکوبند و بکوشند از شکاف صندوق آرا راهی برای ورود خود به قدرت بگشایند.»
قدیانی در تحلیل خود با اشاره به انتخابات مختلفی که از سال ۱۳۹۸ در ایران برگزار شده است، گفته مستبد حاکم «هر روز بیشتر و بیشتر برنامه خالصسازیاش را پیش برده است و در سه انتخابات گذشته حتی تاب رقابت حداقلی و اندکی پیشبینیناپذیری در نتایج انتخابات مهندسی شدهاش را نیز نداشته است.»
این فعال سیاسی، با اشاره به اینکه منادیان صندوقهای رای که «اختناق، سرکوب، نابسامانی و ناکارآمدی حاکم بر کشور» را به عدم مشارکت در انتخابات نسبت میدهند، نعل وارونه میزنند، تاکید کرده «بازیگران و قوانین خلقالساعه خیمهشببازی انتخابات، جزبهجز مطابق هوس مستبد امروز ایران علیخامنهای تعیین میشوند» تا هر کسی که به تمامی مطیع نباشد، از گردونه رقابت حذف شود.
این زندانی سیاسی سابق، معتقد است عدم مشارکت جریان اصلاحطلب در «انتخابات رسوای ۱۴۰۲» که منجر به مشارکت محدود در انتخابات شد، «زنگ خطر را برای این نظام به صدا در آورده است و ... مستبد حاکم و اتاق فکرش را واداشته که مکر دیگری را در کار کنند.»
ابوالفضل قدیانی در ادامه با اشاره به تشدید بحرانهای اقتصادی و اجتماعی در پیآمد دولت ناکارآمد رئیسی، تغییرات در سیاست بینالملل و آنچه امکان خیزش مجدد جنبش زن، زندگی، آزادی میخواند گفته این موارد موجب شده «مستبد امروز ایران دوباره متشبث به صندوق آرا شود تا در صورتی که آتش انتخابات داغ شد، به یک دولت نیمبسمل بهاصطلاح اصلاحطلب تن دهد» و بکوشد شیب تند مشروعیتزدایی از استبداد ولایت مطلقه فقیه را معکوس کند.
قدیانی در ادامه یاداشتش، تحلیلی از هر دو حالت بر سر کار آمدن دولت اصولگرا به عنوان مرحلهای در روند خالصسازی و دولت اصلاحطلب به عنوان پوششی برای انجام مذاکرات احتمالی با دولت آتی آمریکا بیآنکه خودش بابت آن نزد هوادارنش هزینهای بدهد، ارائه داده است.
این چهره مخالف جمهوری اسلامی در ادامه با اشاره به اینکه گذشتن یک نفر از سد نظارت استصوابی و حتی رئیسجمهور شدن او منجر به هیچ تغییر معناداری به نفع ملت در کار کشور نخواهد شد، گفته حتی اگر «نام مسعود پزشکیان از صندوقهای رای بیرون بیاید و او نیز ناگهان و برخلاف نشانههای فعلی، قصد کند که تغییرات جدی در مدیریت کشور ایجاد کند، حاکمیت موازی دستبهکار میشود و با بحرانآفرینی و مختل کردن کارویژههای دولت، عملا اجازه بهبود احوال ملک و ملت را نمیدهد.»
قدیانی با اشاره به اینکه مدتهاست اثبات شده امید بستن به اصلاح امور از رهگذر «سیاستورزی عافیتاندیش صندوقمحور، در ساختار سیاسی ایران توهمی بیش نیست»، گفته بر خلاف کلیشههای تکراری، تحریم انتخابات انفعال نیست، بلکه «شرکت در انتخابات مجلس و دولت نمایشی-فرمایشی که چنین عقیم و افلیج شده انفعال کامل است.»
این فعال سیاسی در انتهای یادداشت خود با اشاره به اینکه تحریم این انتخابات کنشی مدنی و موثر و بسترساز کنشگریهای آینده است، گفته «فروریختن اقتدار پوشالین سیاست وحشتافکنی، با مقاومت مدنی مردم ایران انشاالله دور نخواهد بود و استبداد مستاصل به برگزاری رفراندوم تغییر نظام، الغا حکومت ولایت فقیه و برقراری جمهوری دمکراتیک سکولار، پیش از آنکه فرصت گذار کمهزینه از دست برود، تمکین خواهد کرد.»