مطالب بیشتر
السودانی چهارشنبه ۲۳ مهر در مصاحبه با خبرنگار سیانبیسی در بغداد، گفت: «ما چشمانداز روشنی برای رفع این ناهماهنگی ساختاری که بر توانمان در تولید و تامین برق اثر گذاشته، تدوین کردهایم.»
او افزود بغداد با شرکت توتالانرژیز فرانسه و نیز شرکتهای چینی و اماراتی، قراردادهایی برای سرمایهگذاری در پروژههای جمعآوری گاز امضا کرده است. این گاز به ارزش سالانه چهار تا پنج میلیارد دلار اکنون در فرآیند تولید نفت سوزانده میشود.
سوزاندن یا «فلرینگ» گاز، روندی است که در آن گاز همراه نفت بهجای استفاده، سوزانده میشود. بازیابی و پردازش این گاز میتواند بخشی از بحران مزمن برق عراق را کاهش دهد.
السودانی تاکید کرد برای نخستین بار در تاریخ عراق، برنامهای روشن و اقداماتی روزانه برای حل این مساله در جریان است و مهلت تحقق هدف «صفر فلرینگ گاز»، ابتدای سال ۲۰۲۸ تعیین شده است.
دههها سوءمدیریت، کمبود سرمایهگذاری و فساد، شبکه برق عراق را تحت فشار قرار داده است. این در حالیست که عراق پس از عربستان سعودی، بهعنوان دومین تولیدکننده بزرگ نفت در اوپک شناخته میشود.
گاز وارداتی از ایران، حدود یکسوم برق عراق را تامین میکند اما قطعیهای مکرر و طولانی همچنان ادامه دارد و ساکنان را ناچار کرده به ژنراتورهای خصوصی گران و آلاینده متوسل شوند.
برای جمهوری اسلامی درآمد صادرات گاز به عراق اهمیتی ویژه دارد. این اهمیت تا آنجاست که حتی در سالهای اخیر، با وجود کسری شدید برق و گاز، روند صادرات برق و گاز به عراق هرگز متوقف نشده است.
توازن میان واشینگتن، پکن و ریاض
عراق که روابط خود را هم با آمریکا و هم با ایران حفظ کرده، میکوشد در حالی که از سرمایهگذاری چین برای بازسازی زیرساختها بهره میگیرد، همکاری با کشورهای خلیج فارس را نیز بهمنظور بهبود شبکه برق خود گسترش دهد.
آمریکا همچنان یکی از شرکای کلیدی دفاعی عراق است و حدود دو هزار و ۵۰۰ سرباز آمریکایی در خاک این کشور حضور دارند.
السودانی رویکرد دولت خود را «چندجانبه» توصیف کرد و از تمایل شرکتهای چینی، روسی، اروپایی و آمریکایی، همچنین سرمایهگذاران خلیج فارس برای ورود به بازار عراق خبر داد.
او گفت: «اقتصاد و روابط ما هرگز یکجانبه نبوده است .... بهتازگی توافقنامههایی اصولی با شرکتهای شورون، اکسونموبیل، هالیبرتن و اسالبی (شلمبرژه) امضا کردهایم.»
سایه سنگین ایران
سیانبیسی نوشت با وجود رویکرد «چندجانبه» السودانی، عراق ممکن است از تحریمهای تازه علیه تهران آسیب ببیند.
کشورهای اروپایی بامداد ششم مهر با پایان مهلت ۳۰ روزه پیشبینی شده در قطعنامه شورای امنیت، مکانیسم ماشه را فعال کردند و به این ترتیب، تمامی تحریمهای سازمان ملل علیه ایران بازگشت.
با وجود کارزار «فشار حداکثری» دونالد ترامپ علیه تهران، وزارت خزانهداری آمریکا به بغداد اجازه داده بود از ایران برق وارد کند.
از سوی دیگر نفوذ جمهوری اسلامی هم از نظر سیاسی و هم مالی همچنان در عراق پابرجاست.
با وجود جنگ هشت ساله، بغداد یکی از معدود پایگاههای منطقهای باقیمانده برای تهران است.
سوریه در دوران حکومت بشار اسد و لبنان از طریق حزبالله، زمانی از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تبعیت میکردند اما با تضعیف این گروهها، عراق به یکی از آخرین سنگرهای نفوذ تهران بدل شده است.
تحریمهای جدید میتواند جمهوری اسلامی را به تشدید تلاش برای دور زدن محدودیتها وادار کند؛ از جمله استفاده از بانکهای عراقی برای انتقال غیرقانونی دلار.
اوایل سال جاری میلادی چند بانک عراقی پس از اقدامات وزارت خزانهداری آمریکا علیه پولشویی و قاچاق ارز، از انجام تراکنشهای دلاری منع شدند.
سال ۲۰۱۹، معترضان عراقی در اعتراضات گستردهای موسوم به «انقلاب اکتبر» خواستار پایان «فساد سیستماتیک و نفوذ جمهوری اسلامی» در این کشور شدند.
السودانی که پس از آن تحولات به قدرت رسید، گفت دولتش گامهای ملموسی از جمله پیشرفت اقتصادی و ثبات سیاسی برای بازگرداندن اعتماد عمومی برداشته است.
با وجود این اصلاحات، صندوق بینالمللی پول گفته است فساد همچنان «مانعی بزرگ بر سر راه رشد اقتصادی» در عراق است.
بر اساس اطلاعات رسیده به ایراناینترنشنال، چهارشنبه ۲۳ مهرماه، جمعی از زندانیان زندان قزلحصار برای سومین روز متوالی از دریافت جیره غذایی خود خودداری کردند.
یکی از زندانیان این زندان با ارسال ویدیویی به ایراناینترنشنال، از ادامه اعتصاب غذای گروهی برای اعتراض به احکام اعدام خبر داد و گفت: «جمهوری اسلامی در حال انجام قتلعام در این زندان است.»
زندانیان واحد چهار زندان قزلحصار نیز در بیانیهای با اشاره به انتقال مستمر همبندیان خود برای اجرای حکم اعدام، از مردم و «وجدانهای بیدار» خواستند برای لغو اعدام و نجات جان زندانیان اقدام فوری انجام دهند.
آنان تاکید کردند: «برای ما هیچ چارهای جز اعتراض و اعتصاب نمانده است.»
نویسندگان این بیانیه نسبت به روند اجرای احکام اعدام هشدار داده و اعلام کردند: «لحظهای تصور کنید آن سرکوبی که در بیرون از زندان احساس میکنید، در درون زندان هر روز ما را به قتل میرساند. ما قربانیانی هستیم که روزانه کشته میشویم و هیچ امیدی جز حمایت شما و سایر زندانیان نداریم.»
آنها تاکید کردند که حتی فردا دیر است، زیرا: «روزی نیست که در آن همبندیان ما را برای اعدام به سلولهای انفرادی نبرند و اگر پس از این اعتراضات تنها بمانیم، همگی کشته خواهیم شد. فریاد ما "نه به اعدام" است.»
خبرگزاری میزان، رسانه قوه قضاییه جمهوری اسلامی، ۲۳ مهرماه از اجرای حکم سه زندانی به نامهای امیررضا قبادی، مجید حاتمی و سجاد حاتمی خبر داد که پیشتر بابت اتهام «محاربه از طریق سرقت مسلحانه» به اعدام محکوم شده بودند.
همزمان سایت حقوق بشری هرانا گزارش داد دو زندانی دیگر نیز بابت اتهام قتل در این زندان به چوبه دار آویخته شدند.
این پنج زندانی همراه با دستکم ۱۴ زندانی دیگر برای اجرای حکم اعدام به سلولهای انفرادی زندان قزلحصار منتقل شده بودند.
۱۱ تن از این افراد بابت اتهامات مرتبط با جرائم مواد مخدر و سه تن دیگر بابت اتهام قتل به اعدام محکوم شده بودند.
از میان این افراد، یک زندانی که به اتهام قتل امیرمحمد خالقی، دانشجوی دانشگاه تهران، به اعدام محکوم شده بود، با اخذ مهلت دوماهه از خانواده مقتول، به بند بازگردانده شد.
برادر خالقی در این خصوص گفت: «پدرم تصمیم گرفتهاند برای بررسی ابراز پشیمانی قاتل، مهلتی در نظر گرفته شود تا درباره گذشت یا اجرای حکم، تصمیم نهایی گرفته شود.»
تا زمان تنظیم این گزارش، از سرنوشت دیگر زندانیانی که برای اجرای حکم مرگ به سلولهای انفرادی زندان قزلحصار منتقل شده بودند، اطلاعی در دست نیست.
شامگاه ۲۲ مهر نیز شماری از خانوادههای زندانیان محکوم به اعدام با تجمع در مقابل زندان قزلحصار، نسبت به روند فزاینده اجرای احکام اعدام اعتراض کردند.
حاضران در این تجمع که همزمان با ادامه کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» برگزار شد، با در دست داشتن تصاویر عزیزان خود و سر دادن شعارهایی از جمله «لغو فوری حکم اعدام» و «اعدام نکنید»، خواستار توقف اجرای این احکام شدند.
اعتصاب غذای زندانیان عضو کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» از نهم بهمن ۱۴۰۲ با درخواست توقف صدور و اجرای احکام اعدام آغاز شد و سهشنبه ۲۲ مهرماه و در نودمین هفته، زندانیان محبوس در ۵۲ زندان سراسر ایران دست به اعتصاب غذا زدند.
ویدیوهای رسیده به ایراناینترنشنال در صبح ۲۲ مهر نیز نشان داد گروهی از زندانیان زندان قزلحصار در دومین روز اعتصاب خود برای اعتراض به اعدام همبندیهایشان، فریاد «نه به اعدام» سر میدهند.
اعتراض زندانیان محبوس در واحدهای یک و دو این زندان، از ۲۱ مهرماه و در اعتراض به موج اعدامها و پس از انتقال دستهجمعی زندانیان به سلولهای انفرادی آغاز شد.
زندانیان این واحدها عمدتا با اتهامات مرتبط با جرائم مواد مخدر در این بخش نگهداری میشوند و بهنوشته سایت حقوق بشری هرانا، اقدام اعتراضی آنان در حالی صورت گرفت که طی هفتههای اخیر، زندان قزلحصار شاهد افزایش چشمگیر اجرای احکام اعدام بوده است.
قزلحصار کرج یکی از مخوفترین زندانهای ایران است که بسیاری از احکام اعدام زندانیان با اتهامات مختلف در آن اجرا میشود.
هرانا ۱۷ مهرماه در گزارشی به مناسبت روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام خبر داد در یک سال گذشته (۱۹ مهر ۱۴۰۳ تا ۱۶ مهر ۱۴۰۴) دستکم هزار و ۵۳۷ نفر در ایران اعدام شدهاند.
در این گزارش آمده است که زندان قزلحصار با ۱۸۳ اعدام، بیشترین آمار اجرای احکام اعدام در یک سال گذشته را داشته است.
