مطالب بیشتر
حسن موسوی، رییس اورژانس پیشبیمارستانی و فوریتهای پزشکی استان بوشهر چهارشنبه ۲۱ خرداد با اشاره به این که آتشسوزی در مخزن متانول شرکت پتروشیمی کاوه رخ داد، گفت: «باتوجه به گسترده بودن حادثه امکان افزایش شمار مصدومان و فوتیها وجود دارد.»
به گفته علیرضا سجادی، فرماندار شهرستان دیر، صبح چهارشنبه هنگام انجام عملیات جوشکاری روی بارج (نوعی شناور)، انفجاری رخ داد که منجر به وقوع آتشسوزی شد.
مقامهای محلی از اعزام مصدومان به بیمارستانهای استان خبر دادند.
افزایش حوادث در مراکز صنعتی ایران
در ماههای اخیر چندین حادثه انفجار و آتشسوزی در تعدادی از شهرکهای صنعتی و پالایشگاه در شهرهای مختلف ایران رخ داده است. جمهوری اسلامی علت بیشتر این حوادث را مواردی چون سهلانگاری و خطای انسانی توصیف کرده است.
حجت رضایی، معاون سیاسی و امنیتی استانداری فارس ۱۰ خرداد اعلام کرد در پی نشتی گاز در یکی از واحدهای پالایشگاه شیراز، سه نفر کشته و ۱۲ نفر مسموم شدند. او «سهلانگاری و قصور در رعایت مسائل فنی» را دلیل نشت گاز سمی عنوان کرد.
جمعه ۱۴ اردیبهشت بر اثر وقوع آتشسوزی در یکی از واحدهای تولید مواد اولیه پتروشیمی در شهرک صنعتی محمودآباد قم، شش کارگر دچار سوختگی شدند.
امیر خلج، بازرس کار اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی قم، با رد برخی شایعات درباره انفجار مخازن یا راکتور گفت: «در این واحد صنعتی که به مدت یک هفته در حالت اُورهال (بازیابی شرایط تولید) قرار داشت، حین عملیات جوشکاری برای تعویض یک لوله بین مخزن و راکتور، آتشسوزی محدودی رخ داد که در کمتر از یک دقیقه مهار شد.»
کارخانه تولید رنگ «تماشا» واقع در شهرک صنعتی شریفآباد پاکدشت ۱۳ اردیبهشت دچار آتشسوزی گسترده شد.
مهار کامل این آتشسوزی ۲۴ ساعت زمان برد و بر اثر آن، کارخانه بهطور کامل تخریب شد، اما این حادثه تلفات جانی نداشت. میزان خسارت مالی اولیه بیش از ۱۰۰ میلیارد تومان برآورد شد و چهار سوله تولید مواد شیمیایی و رنگ به طور کامل ویران شدهاند.
همزمان با دور سوم مذاکرات تهران و واشینگتن در مسقط، حدود ساعت ۱۲ ظهر شنبه شش اردیبهشت، انفجار شدیدی در بندر رجایی بندرعباس رخ داد که تا شعاع دستکم ۵۰ کیلومتری، زمین را لرزاند و شیشههای ساختمانها را شکست.
این انفجار بر اساس آمار رسمی، دستکم ۵۸ کشته بر جا گذاشت. حکومت ایران هنوز دلیل اصلی این انفجار مرگبار را اعلام نکرده است.
این حادثه نه تنها یک فاجعه انسانی بود، بلکه نمادی از نوعی مدیریت بحرانی بود که به جای شفافیت و پاسخگویی، بر پایه سانسور، تناقضگویی و سرکوب حقیقت بنا شد.
نهم اردیبهشت مدیرکل مدیریت بحران استانداری اصفهان اعلام کرد که انفجار در سوله شرکتی به نام «آوا نار پارسیان» در بخش میمه اصفهان منجر به کشته شدن دو نفر و سوختگی عدهای دیگر شده است.
آتشسوزی گستردهای در پالایشگاه آبادان در ۳۰ اسفندماه سال ۱۴۰۳ رخ داد. روابط عمومی پالایشگاه آبادان اعلام کرد که آتشسوزی در یکی از مخازن نفت سنگین و به علت برخود صاعقه صورت گرفته و مهار شده است.
پیش از آن در هفتم اسفند آتشسوزی در پالایشگاه شازند اراک گزارش شد و مدیر روابط عمومی پالایشگاه «امامخمینی» شازند گفت که این حادثه هیچگونه خسارت جانی در پی نداشته است.
حسین سلامی، فرمانده کل سپاه پاسداران، «دشمنی» جمهوری اسلامی با آمریکا را «امری اعتقادی و در راستای نبرد با استکبار» خواند.
او افزود: «تحریمهای ظالمانه علیه ملت ایران ماهیت نبرد ما نیست، بلکه بخشی از آن است. این نبرد تمام نمیشود چراکه ریشه در باورهای ما دارد.»
سلامی گفت جنگ ایران و عراق «در تاریخ وقوعش متوقف نشده» و افزود: «امروز هم که در عرصههای متفاوتتری میجنگیم، ادامه همان جنگ است.»
سارا پوچین، نماینده مجلس عوام بریتانیا، به تازگی از نخستوزیر این کشور، کییر استارمر خواست تا به پیروی از کشورهایی چون فرانسه، بلژیک و دانمارک، پوشش برقع را ممنوع کند.
این درخواست که به دلایل امنیت عمومی مطرح شده، با واکنش منفی نخستوزیر و همکاران حزبی پوچین روبرو شد.
تجربه شخصی برداشتن حجاب
به گزارش روزنامه دیلیتلگراف، توحیدی که اکنون ۳۷ ساله و پژوهشگر پسادکترای دانشگاه منچستر است، شش سال پیش در سن ۳۱ سالگی و هنگام تحصیل در دانشگاه سایمون فریزر ونکوور کانادا، تصمیم گرفت حجاب خود را بردارد.
او که به گفته خود از سن نه سالگی حجاب داشت، پس از سالها مطالعه در زمینه اسلامشناسی به این نتیجه رسید که قوانین فقهی اسلام برای زنان مشکلساز و در اصل زنستیزانه است.
توحیدی در مقالهای که در تلگراف منتشر کرده تجربه روز اول بیرون آمدن بدون حجاب را چنین توصیف کرد: «هنوز روز اول را به خاطر دارم که با احتیاط از خانه بیرون آمدم، نه با حجاب معمولم بلکه با موهای کوتاهم و نوازش نسیم روی گوشهایم، احساس کاملا جدیدی برایم بود.»
مخالفت با ممنوعیت دولتی
علیرغم تجربه شخصی خود در برداشتن حجاب، توحیدی با هرگونه ممنوعیت دولتی برقع مخالف است. او معتقد است که تصمیم پوشیدن یا نپوشیدن برقع باید از سوی زنان گرفته شود و دخالت دولت در این امر «پدرسالارانه» است.
به گفته این پژوهشگر ایرانی، چنین ممنوعیتی میتواند جامعه مسلمان را خشمگین کند، همانطور که در ایران سال ۱۳۱۴ خورشیدی اتفاق افتاد؛ وقتی رضاشاه پهلوی حجاب را ممنوع کرد.
درک متقابل و تساهل
توحیدی ضمن درک نگرانیهای برخی افراد از برقع، معتقد است دیدن چهره برای برقراری ارتباط میان انسانها امری طبیعی است و احتمالا ریشه در تکامل دارد.
او همچنین با اشاره به این نکته که پوشش برقع نشان آشکار مهاجر بودن است و این در حالی است که بخش قابل توجهی از مردم بریتانیا نسبت به مهاجرت احساسات منفی دارند، تاکید کرد که چنین مسائلی نمیتواند توجیهی برای محدود کردن آزادیهای دینی باشد.
نگرانی از افزایش اسلامهراسی
توحیدی بر این باور است که گفتوگو درباره ممنوعیت برقع میتواند زمینهساز تقویت اسلامهراسی شود.
این پژوهشگر که اکنون بدون حجاب زندگی میکند، با اشاره به تجربه مثبت خود در دانشگاه اقتصاد لندن از تنوع نوع پوشش میگوید که در آن محیط، زنان مسلمان بدون پوشش سر و زنان برقع پوش روابط دوستانهای داشتند.
توحیدی در ادامه ابراز امیدواری کرده که بریتانیا به عنوان کشوری که همواره در برخورد با مسلمانان و ادیان مختلف رویکرد متنوع و آزادمنشانه داشته، این ویژگی خود را حفظ کرده است.
