مطالب بیشتر
به گزارش رویترز، ربات انساننمای ۱۵۰ کیلوگرمی مجهز به هوش مصنوعی با نام ایرِک (AIREC)، نمونه اولیه ربات انساننمای مجهز به هوش مصنوعی به شمار میرود.
این ربات آیندهای است که دانشمندان ژاپنی برای مقابله با بحران پیری جمعیت و کمبود نیروی کار در حوزه مراقبت سالمندان طراحی کردهاند.
شیگکی سوگانو، استاد دانشگاه واسدا که هدایت پروژه تحقیقاتی ربات ایرِک را بر عهده دارد، در مصاحبه با رویترز گفت: «با توجه به جامعه پیر و کاهش زاد و ولد، ما به پشتیبانی رباتها برای مراقبتهای پزشکی، نگهداری از سالمندان و امور زندگی روزمره خود نیاز خواهیم داشت.»
این پروژه با حمایت مالی دولت ژاپن انجام میشود.
ژاپن، پیشتاز بحران سالمندی در جهان
ژاپن که پیشرفتهترین جامعه سالخورده جهان محسوب میشود، با چالشهایی همچون کاهش نرخ زاد و ولد، افت جمعیت در سن کار و سیاستهای سختگیرانه مهاجرتی روبهرو است.
نسل جهش جمعیتی ژاپن، جمعیت بزرگی که در پی افزایش زاد و ولد پس از جنگ جهانی دوم بین سالهای ۱۹۴۷ تا ۱۹۴۹ به دنیا آمدند، تا پایان سال ۲۰۲۴ همگی دستکم ۷۵ ساله شدهاند و به گروه سنی «سالمندان مرحله پایانی» پیوستهاند.
این امر فشار مضاعفی بر نظام مراقبت سلامت این کشور وارد میکند.
بر اساس آخرین دادههای وزارت بهداشت ژاپن، تعداد نوزادان متولد شده در سال ۲۰۲۴ برای نهمین سال متوالی کاهش یافته و با افت پنج درصدی، به رکورد کمسابقه ۷۲۰ هزار و ۹۸۸ نفر رسیده است.
چالش فزاینده نظام سلامت ژاپن
در نتیجه این شرایط، بخش پرستاری با بحران جدی در تامین نیروی انسانی مواجه است، بهگونهای که تا دسامبر ۲۰۲۴، به ازای هر ۴.۲۵ موقعیت شغلی در این حوزه تنها یک متقاضی وجود داشته است.
این نسبت بهمراتب بدتر از نرخ کلی ۱.۲۲ متقاضی بهازای هر موقعیت شغلی در سطح کشور است و بهروشنی از کمبود شدید نیروی کار در بخش پرستاری حکایت دارد.
با وجود تلاشهای دولت ژاپن برای رفع این مشکل از طریق جذب نیروی کار خارجی، شمار کارگران خارجی فعال در این بخش در سال ۲۰۲۳ تنها حدود ۵۷ هزار نفر بوده است.
این رقم کمتر از سه درصد از کل نیروی کار این حوزه را تشکیل میدهد و به هیچوجه پاسخگوی نیاز فزاینده به مراقبان سالمندان نیست.
ژاپن و چالش تامین نیروی انسانی برای مراقبت از سالمندان
طبق دادههای وزارت بهداشت، کار و رفاه ژاپن، این کشور با توجه به کاهش جمعیت در سن کار، تا سال ۲۰۴۰ به حدود ۲ میلیون و ۷۲۰ هزار نیروی کار در بخش مراقبت و پرستاری نیاز خواهد داشت.
این رقم ۲۸ درصد بیشتر از تعداد نیروی فعال در این بخش در سال ۲۰۲۳ است.
تاکاشی میاموتو، یکی از مدیران مجموعه مراقبت از سالمندان ژنکوکای، در مصاحبه با رویترز گفت: «ما بهسختی میتوانیم وضعیت موجود را مدیریت کنیم و در ۱۰ تا ۱۵ سال آینده، وضعیت بسیار بدتر خواهد شد. فناوری بهترین شانس ما برای جلوگیری از این بحران است.»
فناوری به کمک میآید
مجموعه ژنکوکای فعالانه فناوریهای جدید را در خدمات خود به کار گرفته، اما استفاده از رباتها تاکنون محدود بوده است.
در یکی از مراکز این مجموعه در توکیو، رباتی به اندازه یک عروسک با چشمان درشت به یک مراقب کمک میکند تا با خواندن آهنگهای پاپ و هدایت سالمندان در تمرینات کششی ساده، به آنها روحیه دهد.
این در حالی است که مراقبان انسانی مشغول رسیدگی به سایر وظایف ضروری هستند.
یکی از کاربردیترین فناوریهای مراقبت پرستاری در حال حاضر، حسگرهای خواب هستند که زیر تشک سالمندان قرار میگیرند و با پایش وضعیت خواب آنها، نیاز به گشتزنیهای شبانه مراقبان انسانی را کاهش میدهند.
اگرچه رباتهای انساننمای متعددی مانند اپتیموس از شرکت تسلا برای آیندهای نزدیک در حال توسعه هستند، اما سوگانو معتقد است رباتهایی که بتوانند بهطور ایمن با انسانها تعامل فیزیکی داشته باشند، نیازمند سطح بالاتری از دقت و هوشمندی هستند.
به گفته سوگانو که ریاست انجمن رباتیک ژاپن را نیز بر عهده دارد، رباتهای انساننما در سراسر جهان در حال توسعه هستند، اما به ندرت با انسانها تماس مستقیم دارند.
آنها معمولا تنها کارهای خانه یا برخی وظایف در کارخانهها را انجام میدهند. زمانی که پای انسانها به میان میآید، مسائلی مانند ایمنی و نحوه هماهنگی حرکات ربات با ویژگیهای منحصر به فرد هر شخص، اهمیت پیدا میکند.
ربات ایرِک قادر است به فرد برای نشستن یا پوشیدن جوراب کمک کند، تخم مرغ بپزد، لباسها را تا کند و برخی کارهای مفید دیگر را در خانه انجام دهد. با این حال، سوگانو انتظار ندارد که ایرِک تا حدود سال ۲۰۳۰ برای استفاده در مراکز مراقبت پرستاری و پزشکی آماده شود.
قیمت اولیه این ربات بیش از ۱۰ میلیون ین (۶۷ هزار دلار) خواهد بود.
تاکاکی ایتو، یکی از مراقبان در مرکز ژنکوکای، به آینده پرستاری رباتیک خوشبین است.
او معتقد است اگر رباتهای مجهز به هوش مصنوعی بتوانند شرایط زندگی و ویژگیهای شخصی هر سالمند یا بیمار را درک کنند، ممکن است آیندهای برای ارائه مستقیم مراقبت پرستاری توسط آنها وجود داشته باشد.
ایتو افزود: «اما فکر نمیکنم رباتها بتوانند تمام جنبههای مراقبت پرستاری را درک کنند. آیندهای که در آن رباتها و انسانها با همکاری یکدیگر مراقبت پرستاری را بهبود میبخشند، آیندهای است که من به آن امیدوارم.»
کییر استارمر نخستوزیر بریتانیا به ولودیمیر زلنسکی رییسجمهور اوکراین در نشست لندن گفت: «ما با شما هستیم، و تا هر زمانی که طول بکشد، خواهیم بود».
ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین یکشنبه در لندن مورد استقبال گرم رهبران اروپایی قرار گرفت.
استارمر نشست لندن را «لحظهای برای اتحاد» کشورهای اروپایی خواند.
نوزده شرکتکننده در این اجلاس شرکت دارند.
علاوه بر استارمر و زلنسکی، رهبران و شخصیتهایی چون امانوئل مکرون رییسجمهور فرانسه، اولاف شولتس صدراعظم آلمان، جاستین ترودو نخست وزیر کانادا، دونالد تاسک نخستوزیر لهستان ، جورجیا ملونی نخستوزیر ایتالیا، مارک روته دبیرکل ناتو و اورسولا فون در لاین و آنتونیو کاستا روسای کمیسیون اروپا و شورای اروپا در نشست لندن حضور دارند.
هاکان فیدان وزیر خارجه ترکیه نیز در این نشست حضور دارد.
کییر استارمر، نخستوزیر بریتانیا در نشست لندن درباره بحران اوکراین و امنیت اروپا گفت: «باید راهی برای پایان دادن به جنگ در اوکراین و دستیابی به یک صلح پایدار پیدا کنیم.»
او افزود: «روی تدوین یک طرح صلح برای اوکراین کار میکنیم و آن را به واشینگتن ارائه خواهیم داد.»
این تجربیات احتمال بروز اختلالات روانی و گرایش به مصرف مواد مخدر را افزایش میدهد.
در مغز نوجوانان آسیبدیده چه رخ میدهد؟
به گزارش نوروساینس، جونگمین کیم-اسپون و بروکس کاساس، پژوهشگران حوزه روانشناسی، عملکرد مغز نوجوانان را طی یک دهه بررسی کردند.
بر اساس یافتههای آنها، نوجوانانی که دوران کودکی سختی را پشت سر گذاشتهاند، هنگام انجام فعالیتهای نیازمند تمرکز و خودکنترلی، عملکرد مغزی غیرمعمولی از خود نشان میدهند.
کیم-اسپون در این رابطه گفت: «پژوهش ما نشان میدهد تجربیات نامطلوب اولیه زندگی نهتنها بر سلامت روان تاثیر میگذارد و میتواند باعث افسردگی و اضطراب شود، بلکه مسیر رشد مغز را نیز تغییر میدهد.»
آنچه این مطالعه را منحصر به فرد میکند، بررسی دقیق مکانیسمهای مغزی است که تحت تاثیر این آسیبها قرار میگیرند.
کیم-اسپون افزود: «تا سن ۱۸ سالگی، بیش از نیمی از بزرگسالان در آمریکا حداقل یک نوع تجربه نامطلوب را پشت سر گذاشتهاند. با این حال، درک ما از چگونگی تغییر تدریجی مغز و سیستم عصبی در نتیجه این تجربیات، که موجب افزایش آسیبپذیری در برابر اختلالات سلامت روان و سوءمصرف مواد میشود، همچنان بسیار محدود است.»
بررسی طولانیمدت تاثیر آسیبهای کودکی
تیم تحقیقاتی در سال ۲۰۱۴ با دعوت از نوجوانان مناطق روستایی، حومهنشین و شهری جنوب غربی ویرجینیا، کارولینای شمالی، تنسی و ویرجینیای غربی، این مطالعه را آغاز کرد.
پژوهشگران طی ۱۰ سال با استفاده از اسکن سالانه امآرآی، پرسشنامهها و آزمونهای عصبی-شناختی، عملکرد مغز شرکتکنندگان، نشانگرهای زیستی-عصبی و مراحل مختلف رشد آنها را بررسی کردند.
همچنین محققان بهصورت سالانه روابط خانوادگی، توانایی تصمیمگیری، آغاز و میزان مصرف مواد، ویژگیهای شخصیتی و ارتباطات اجتماعی این نوجوانان را ارزیابی کردند تا تصویری جامع از عوامل تاثیرگذار بر زندگی آنها به دست آورند.
ارتباطات مغزی، عامل کلیدی در پیشبینی مصرف مواد
پژوهشگران گروهی از نوجوانان بدون سابقه مصرف مواد را از ۱۴ تا ۲۱ سالگی بهمدت هفت سال زیر نظر گرفتند.
نتایج نشان داد الگوی ارتباطی میان نواحی مختلف مغز در مقایسه با توانایی کنترل شناختی (مهارت تنظیم رفتار برای رسیدن به اهداف و غلبه بر واکنشهای خودکار) میتواند نقش موثرتری در پیشبینی گرایش به مصرف مواد در آینده ایفا کند.
بهطور مشخص، ارتباط قویتر میان دو ناحیه مهم مغز، بخش پشتی قشر سینگولیت قدامی و قشر جانبی پشتی پیشپیشانی که هر دو برای کنترل شناختی نقشی حیاتی دارند، با تاخیر در شروع مصرف مواد ارتباط مستقیم دارد.
نکته مهم این است که در بررسیهای پژوهشگران، این الگوی ارتباطی حدود یک سال پیش از آغاز مصرف مواد، بهطور قابل توجهی کاهش مییابد.
این تغییر میتواند بهعنوان یک نشانگر زیستی برای شناسایی افراد در معرض خطر به کار گرفته شود.
انعطافپذیری عصبی
یافتههای این گروه تحقیقاتی، شواهد تازهای در تایید انعطافپذیری عصبی مغز (نوروپلاستیسیتی) ارائه میدهد.
بر اساس این پژوهش، افرادی که در کودکی تجربه بدرفتاری داشتهاند، در اوایل دوره نوجوانی با تاخیر در عملکردهای مغزی مرتبط با کنترل شناختی مواجه میشوند؛ با این حال، مغز از ظرفیت قابل توجهی برای «جبران» این تاخیر برخوردار است.
یافتههای این تحقیق نشان میدهد عملکرد مغزی این نوجوانان اغلب از اواسط تا اواخر نوجوانی به حالت طبیعی «بازمیگردد».
این توانایی از قدرت انعطافپذیری سیستم عصبی حکایت دارد و میتواند زمینهساز فرصتهای ارزشمندی برای طراحی مداخلات موثر در جهت حمایت از این نوجوانان باشد.
کیم-اسپون در این باره گفت: «با گسترش پژوهشها درباره انعطافپذیری عصبی در دوران نوجوانی، میتوانیم پتانسیل مغز را بهعنوان نقطه هدف برای مداخلات پیشگیرانه شناسایی کنیم.»
او افزود: «این مداخلات میتوانند به نوجوانانی که با شرایط سختی در زندگی روبهرو شدهاند، کمک کنند تا علیرغم مشکلات گذشته، عملکرد سالم و انعطافپذیری را در مغز خود بازیابی کنند.»
ادامه تحقیقات
با توجه به نتایج به دست آمده، تیم تحقیقاتی قصد دارد این مطالعه را پنج سال دیگر ادامه دهد.
در این مرحله، با ورود شرکتکنندگان به دهه سوم زندگی، پژوهشگران بر روابط اجتماعی و محیط زندگی آنها تمرکز خواهند کرد تا دریابند چگونه این عوامل به مقابله جوانان با چالشهای اوایل بزرگسالی کمک میکنند.
کیم-اسپون در این زمینه گفت: «کمک به رشد سالمتر جوانان کاری لذتبخش است و مشتاقانه منتظر کشفیات سالهای آینده هستیم.»
با گسترش این تحقیقات، کیم-اسپون و همکارانش میتوانند راهکارهای موثر محافظتی را توسعه دهند تا به افرادی که در معرض خطر بالای اختلالات روانی و اعتیاد قرار دارند، کمک کنند و سلامت آینده آنها را بهبود ببخشند.
کیم-اسپون معتقد است ما در آغاز مسیر درک بهتر عوامل موثر بر سلامت روان و سوءمصرف مواد در جوانان هستیم.
او افزود: «تجربیات نامطلوب، دشوار هستند، اما راههایی برای کمک به رشد سالمتر این جوانان وجود دارد، مانند حمایت والدین، آموزش و تجربیات مثبت با همسالان.»
