مطالب بیشتر
قوه قضاییه با انتشار اطلاعیهای اعلام کرد اجرای «کنسرت کاروانسرا» از سوی پرستو احمدی، «بدون مجوز قانونی و رعایت موازین شرعی» انجام شده و از تشکیل پرونده قضایی علیه این خواننده و عوامل تولید این کنسرت خبر داد.
پرستو احمدی، خواننده، نوازنده و آهنگساز، شامگاه چهارشنبه ۲۱ آذر در یکی از کاروانسراهای ایران کنسرتی با نام «کنسرت کاروانسرا» را بدون حجاب اجباری اجرا و آن را در یوتیوب پخش کرد.
در پی انتشار این کنسرت، قوه قضاییه پنجشنبه ۲۲ آذر با انتشار اطلاعیهای این کنسرت را «بدون مجوز قانونی و رعایت موازین شرعی» دانست و نوشت: «ضمن برخورد مقتضی، علیه خواننده و عوامل تولید آن پرونده قضایی تشکیل شده است.»
پرستو احمدی، اول فروردین ۱۳۷۶ در نوشهر به دنیا آمد و در رشته کارگردانی سینما تحصیل کرد اما از ۱۴ سالگی دورههای سلفژ و صداسازی را شروع کرده و به کار نوازندگی و خوانندگی مشغول است.
او در جریان خیزش انقلابی «زن، زندگی، آزادی»، در مهر ماه ۱۴۰۱ قطعه «از خون جوانان وطن» ساخته عارف قزوینی را اجرا و در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد که با استقبال گستردهای روبهرو شد.
احمدی خرداد ۱۴۰۲ قطعهای به نام «هوای آزادی» را در ادای دین به خیزش شهروندان علیه جمهوری اسلامی منتشر کرد که شعر آن را فاطمه دوگوهرانی سروده و آهنگسازش خود احمدی است.
پس از انتشار این قطعه، ماموران جمهوری اسلامی اول مهر ۱۴۰۲ به خانه پرستو احمدی در تهران رفتند و وسایل شخصی او را ضبط کردند. پس از این اتفاق، صفحه اینستاگرام او از دسترس خارج شد و قوه قضاییه پروندهای برایش تشکیل داد.
احمدی چهار ماه بعد از این اتفاق، دوباره با انتشار ویدیویی به اینستاگرام برگشت و کار جدیدی را منتشر کرد؛ قطعهای ساخته شده روی شعر هوشنگ ابتهاج که به نوعی حدیث نفس زنان خواننده در ایران است: «با این دل ماتمزده آواز چه سازم؟ بشکسته نیام بیلبِ دمساز چه سازم؟»
انتشار کنسرت کاروانسرای احمدی با استقبال گستردهای در رسانههای اجتماعی همراه شده است و شهروندان پیامهایی زیادی در حمایت از او منتشر کردهاند.
برخی کاربران رسانههای اجتماعی کار او را با ویدا موحد مقایسه کردند که روز شش دی ۱۳۹۶ در اعتراض به حجاب اجباری روسری خود را در خیابان انقلاب تهران از سر برداشت.
عدهای از کاربران هم اجرای او را با کنسرتی از قمرالملوک وزیری مقایسه کردند؛ خوانندهای که سال ۱۳۰۳ بدون حجاب اجباری در گراندهتل تهران خواند و نقطه عطفی در تلاش زنان برای رسیدن به برابری و آزادی شد.
پرستو احمدی در کنسرت کاروانسرا هفت قطعه سر کوی دوست، عزیز جون، کمر باریک، مرا ببوس، لحظه دیدار نزدیک است، چه سازم و از خون جوانان را در حدود ۲۷ دقیقه اجرا کرده است.
در این کنسرت، نوازندگانی چون امین طاهری (درام)، سهیل فقیهنصیری (گیتار الکتریک)، امیرعلی پیرنیا (گیتار بیس) و احسان بیرقدار (پیانو)، احمدی را همراهی کردند.
او با انتشار ویدیوی این اجرا که آن را «کنسرت فرضی» هم نامیده، در یوتیوب نوشت: «میخواهم برای مردمی که دوستشان دارم بخوانم. این حقی است که نمیتوانستم از آن چشم بپوشم؛ خواندن برای خاکی که عاشقانه دوستش دارم ... صدای من را در این کنسرت فرضی بشنوید و خیال کنید، این وطن زیبا را ...»
جمهوری اسلامی خواندن زنان را ممنوع کرده و رعایت پوشش مدنظر خود را برای آنها اجباری میداند.
مجلس شورای اسلامی به تازگی قانونی تحت عنوان «حجاب و عفاف» به تصویب رسانده که در آن برای زنان بدون حجاب اجباری مجازاتهایی چون جریمههای مالی سنگین در نظر گرفته شده است.
همزمان با گزارشها درباره تلاش آمریکا برای محدود کردن نیروهای نیابتی جمهوری اسلامی در عراق، یک رسانه عراقی از تماس نخستوزیر این کشور با رهبر هیات تحریر شام با میانجیگری آنکارا خبر داد.
روزنامه عراقی المدی با اشاره به درز اخباری مبنی بر تماس محمد شیاع السودانی، نخستوزیر عراق با احمد الشرع (ابومحمد الجولانی)، رهبر گروه تحریر شام، با میانجیگری ترکیه نوشت که ترس از گسترش جغرافیای حوادث سوریه یا حرکت هستههای خفته گروه دولت اسلامی (داعش) در عراق کماکان وجود دارد.
این روزنامه همچنین با اشاره به عقبنشینی نیروهای کُرد از دیرالزور و البوکمال نسبت به تهدیدهای احتمالی برای عراق هشدار دارد.
گروه تحریر شام، چهارشنبه ۲۱ آذر کنترل کامل شهر مهم دیرالزور در شرق سوریه را به دست گرفت. این شهر پیش از این در اختیار نیروهای دموکراتیک سوریه، کردهای مورد حمایت آمریکا بود.
به گفته دیدهبان حقوق بشر سوریه، نیروهای دموکراتیک پس از عقبنشینی از دیرالزور در چندین روستا در شرق رود فرات مستقر شدهاند. این روستاها پیش از این تحت کنترل شبهنظامیان تحت حمایت جمهوری اسلامی بودند.
دیرالزور در نزدیکی مرز با عراق، یک مرکز کلیدی برای نیروهای مورد حمایت جمهوری اسلامی، از جمله نیروهای عراقی بود.
تا به حال گمانهزنیهای مختلفی درباره تضعیف گروههای نیابتی جمهوری اسلامی در عراق پس از سقوط بشار اسد انجام شده است.
پایگاه خبری الحره با اشاره به سفر نخستوزیر عراق به امان و دیدار با پادشاه اردن و همچنین گفتوگوی تلفنی او با پادشاه عربستان سعودی، به سناریوهای مختلف درباره کاهش نفوذ جمهوری اسلامی در عراق پرداخته است.
همزمان مرکز مطالعات استراتژیک عربی-استرالیایی نوشت که عراق پس از اتفاقات سوریه دو گزینه دارد: یا فعالیت گروههای نیابتی جمهوری اسلامی را کنترل میکند یا ممکن است از سوی اسرائیل هدف قرار بگیرد.
این مرکز همچنین هشدار داد که بعد از موفقیت آمریکا و اسرائیل در سوریه و لبنان، نوبت به بغداد میرسد.
مایکل کوریلا، رییس ستاد فرماندهی مرکزی آمریکا (سنتکام)، سهشنبه از چند پایگاه آمریکا و ائتلاف نظامی بینالمللی ضد داعش در سوریه بازدید کرد و از آخرین اقدامهای انجام شده برای جلوگیری از سوءاستفاده داعش از وضعیت سوریه مطلع شد.
فرمانده سنتکام پس از سوریه به عراق رفت و در بغداد با نخست وزیر عراق و فرماندهان نظامی این کشور دیدار کرد.
بر اساس گزارشها، حملههای اسرائیل به سوریه کاهش یافته است.
پیشتر وزیر دفاع آمریکا به همتای اسرائیلی خود گفت: اسرائیل و ایالات متحده باید رخدادهای سوریه را از نزدیک تحت نظر داشته باشند.
آلمان آمادگی خود را برای کمک به مردم سوریه و بازسازی این کشور اعلام کرد.
آلمان در همین راستا مبلغ هشت میلیون یورو برای کمک به تامین مواد غذایی اختصاص داد.
مهسا قربانی، داور زن بینالمللی مطرح فوتبال ایران، در گفتوگویی اختصاصی با الهام یزدیها، خبرنگار ایراناینترنشنال که اولین مصاحبه این داور زن پس از خروج از ایران است، روایتی از آزار و اذیت دستگاههای امنیتی جمهوری اسلامی و تهدید جانش در ماههای اخیر ارائه کرد.
قربانی درباره دلایل خروج از ایران به ایراناینترنشنال گفت: «زمان زیادی برد تا از زیر فشار روانی و هجمهای که روی خودم و خانوادهام بود خارج شوم و آن تریبون (گفتوگو با روزنامه شرق) را یک مکان امنی دانستم برای آن که صحبت کنم و آزادانه آنچه بر من گذشته را در میان بگذارم ولی همانطور که پیشبینی میکردم، تبعات خودش را داشت؛ فردا صبح همان روز از فدراسیون فوتبال با من تماس گرفتند، گفتند نهادهای امنیتی روی این مساله ورود کردند و اداره حراست فدراسیون من را چندین بار خواست و تماسهای مکرر با من گرفتند. من متوجه شدم که مجلس، مهدی تاج را درباره من مورد بازخواست قرار داده و تصمیم به حذف من داشتهاند.»
این داور فوتبال در ادامه گفت: «از تلفنهایی که میشد و اخباری که دوستانم از گوشه و کنار به من میرساندند، احساس کردم اصلا شرایط امنی برای خودم وجود ندارد و فقط برای حفظ جان خودم تصمیم گرفتم از کشور خارج شوم.»
قربانی درباره ماجرای کنار رفتن از قضاوت دربی ۱۰۳ استقلال و پرسپولیس گفت: «حدود ۱۰ روز مانده به دربی، از رسانههای رسمی اعلام شد من قطعا یکی از داوران اتاق [VAR] هستم. ۴۸ ساعت بعد هم من تاییدیه حضورم را از طریق فیفا دریافت کردم و همه شرایط مهیا شده بود تا این که بعد از سه روز، تماسهایی از فدراسیون فوتبال دریافت کردم درباره پوشش من در بازیهای بینالمللی و دوباره پرونده آن را برای من باز کردند. من به آنها گفتم الان این موضوع چه ارتباطی به دربی دارد؟»
این داور بینالمللی در ادامه گفت: «آنها سعی کردند من را به بهانههای مختلف به فدراسیون فرا بخوانند. ماجرا از جایی شروع شد که من رفتم، اول از همه موبایل من را گرفتند و گفتند کیفت بیرون از اتاق باشد. گوشیام را خاموش کردند و من هیچ چیزی همراه خودم نداشتم. رفتم داخل اتاقی که دو تا از نمایندههای حراست و چند تا از مسئولان خودمان آمدند و حتی در آن اتاق را قفل کردند.»
قربانی درباره روند این جلسه گفت: «شروع به زمینهچینی کردند و به اینجا رسیدند که باید بیایی مصاحبه تصویری-ویدیویی انجام بدهی و بگویی خودت شرایط روحی-روانی برای این مسابقه را نداری و بیمار هستی. زیر بار این موضوع نرفتم و گفتم برای چه باید این کار را بکنم. گفتند اگر خودت این کار را نکنی، ما خودمان این کار را میکنیم؛ پس بهتر است خودت این کار را بکنی یا مکتوب چیزی را بنویسی.»
به گفته قربانی، افراد امنیتی ناشناس هم او را تحت فشار میگذاشتند: «افرادی میآمدند صحبت میکردند و میگفتند اینها از نهادهای امنیتی هستند ولی هیچ نام و نشانی برای من نمیبردند.»
قربانی در ادامه گفت: «بازجوییهای شدیدترشان جایی شروع شد که عکسهای من را از بازیهای بینالمللی جلوی صورت من میگرفتند و میگفتند باید بنویسی تو در این عکسها -دقیقا میگفتند که باید بنویسی با همین عبارتها- که تو لخت بودی، تو لباس نخواستی بپوشی، تو خواستی بدنت را به نمایش بگذاری. به آنها میگفتم اصلا چنین چیزی نبوده ولی با داد و رفتارهای توهینآمیز، روی میز میکوبیدند و میگفتند باید همچنین کاری بکنی و من از مواضع خودم کوتاه نمیآمدم.»
در نهایت تهدیدهای جانی علیه این داور زن ایرانی صورت گرفته است: «به من گفتند که میکشیمت. به من کاملا این لفظها را بیان کردند که تو حذف میشوی، سادهترین راه برای نبودنت، حذف کردن تو است.»
