مطالب بیشتر
به گزارش رسانههای محلی لبنان، شامگاه چهارشنبه از ساعت ۹ شب تا بامداد پنجشنبه، اسرائیل دستکم ۱۷ حمله هوایی به مناطقی در جنوب بیروت انجام داد.
بنا بر همین گزارشها، بر خلاف رویه معمول ارتش اسرائیل، برای ۳ حمله نخست شامگاه چهارشنبه، هشدار بمباران و تخلیه از پیش اعلام نشده بود.
الجزیره گزارش داده که در حملات هوایی به محلههای حارت حریک و لیلاکی، شش ساختمان تقریبا به طور کامل تخریب شده و با بروز آتشسوزی، دود زیادی آسمان منطقه را فراگرفت.
سایر حملات شامگاه چهارشنبه هم بخشهای مختلف منطقه ضاحیه را هدف گرفت که در یک ماه اخیر و در پی حملات هوایی گسترده تقریبا از سکنه خالی شده است.
الجزیره اتهامات اسرائیل مبنی بر ارتباط شش خبرنگار این شبکه با گروههای شبهنظامی حماس و جهاد اسلامی را رد کرد و این اتهامات را «بیاساس» و «ساختگی» خواند.
الجزیره در بیانیهای که چهارشنبه منتشر شد، این اتهامات را «تلاشی آشکار برای خاموش کردن معدود خبرنگاران باقیمانده در منطقه و پنهان کردن حقایق تلخ جنگ از مخاطبان جهانی» توصیف کرد.
در یک سال گذشته، چندین خبرنگار الجزیره در غزه کشته شدهاند و اسرائیل بارها این شبکه خبری مستقر در قطر را به فعالیتهای مرتبط با تروریسم متهم کرده است.
پیشتر، سخنگوی ارتش اسرائیل اعلام کرده بود بر اساس اسناد به دست آمده از حماس و جهاد اسلامی، شش خبرنگار فعال در شبکه الجزیره، اعضای این دو گروه هستند.
به گفته این سخنگو، این اسناد شامل جداول پرسنل، فهرست دورههای آموزشی آنان، دفترچه تلفن و اسناد حقوق و دستمزدهاست که ثابت میکند آنها به عنوان «عوامل تروریستی نظامی سازمانهای تروریستی در نوار غزه» عمل میکنند.
الجزیره در بیانیه خود با اشاره به اینکه خبرنگارانش فقط مشغول انجام وظایف حرفهای خود، یعنی مستندسازی و گزارشدهی درباره تاثیرات ویرانگر جنگ بر دو میلیون غیرنظامی نوار غزه هستند، تاکید کرده «این شبکه به شدت ادعای نیروهای اشغالگر اسرائیل درباره خبرنگاران ما به عنوان تروریست را رد میکند و استفاده اسرائیل از مدارک ساختگی را محکوم میکند.»
بر اساس گزارش کمیته حفاظت از خبرنگاران، تا ۲۳ اکتبر سال جاری، دستکم ۱۲۸ خبرنگار و کارکنان رسانهای در غزه، کرانه باختری، اسرائیل و لبنان کشته شدهاند که به گفته این کمیته، این دوره را به مرگبارترین دوره برای خبرنگاران از زمان آغاز جمعآوری دادهها در سال ۱۹۹۲ تبدیل کرده است.
گیر پدرسن، فرستاده ویژه سازمان ملل برای سوریه، چهارشنبه در جریان نشست شورای امنیت، نسبت به تشدید خشونتها در این کشور و گسترش درگیریها از غزه و لبنان به سوریه ابراز نگرانی کرد و هشدار داد که سوریه در آستانه «طوفانی نظامی، انسانی و اقتصادی» قرار دارد.
پدرسن با اشاره به شعلهور بودن آتش درگیریها در سرزمینهای اشغالی فلسطین، غزه و لبنان گفت «گسترش منطقهای درگیریها به سوریه نگرانکننده است و ممکن است وضعیت را بسیار بدتر کند.»
پدرسن با اشاره به اینکه اسرائیل سالهاست به مواضع حزبالله در سوریه حمله میکند، به شورای امنیت گفت این کشور حملات هوایی خود به سوریه را با گسترش درگیریها در لبنان افزایش داده است: «ماه گذشته شاهد سریعترین و گستردهترین کارزار حملات هوایی اسرائیل در سیزده سال گذشته بودهایمو مناطق مسکونی، حتی در قلب دمشق، هدف قرار گرفتهاند.»
فرستاده ویژه سازمان ملل برای سوریه در ادامه با اشاره به اینکه در همین مدت حملات هوایی روسیه، به مواضع مخالفان دولت بشار اسد پس از ماهها از سر گرفته شده و نیروهای طرفدار دولت، حملات پهپادی و گلولهباران خود را به طور قابل توجهی تشدید کردهاند، گفت «ما شاهد حضور تمامی عوامل لازم برای وقوع طوفانی نظامی، انسانی و اقتصادی در سوریهای هستیم که از قبل ویران شده است.»
بر اساس اعلام پنتاگون، لوید آستین، وزیر دفاع ایالات متحده، در مکالمهای تلفنی با یوآو گالانت، همتای اسرائیلی خود، نسبت به گزارشهای مربوط به حملات اسرائیل علیه نیروهای مسلح لبنان ابراز نگرانی جدی کرده است.
بر اساس بیانیه پنتاگون، آستین از گالانت خواسته است اسرائیل اقداماتی را برای تضمین ایمنی و امنیت نیروهای مسلح لبنان و ماموریت صلحبانان سازمان ملل در لبنان انجام دهد.
در ادامه بیانیه وزارت دفاع آمریکا آمده است که آستین همچنین از عبور کمکهای بشردوستانه از گذرگاه اِرز به سمت شمال غزه استقبال کرده و از اسرائیل خواسته است تا تمامی اقدامات لازم را برای رسیدگی به وضعیت وخیم انسانی در غزه انجام دهد و فرصتهای موجود برای آزادسازی گروگانها و آتشبس که پس از مرگ یحیی السنوار به وجود آمده را بررسی کند.
جنگی که ایران را تهدید میکند، جنگ برای ایران و مردم آن نیست. این حکومت به جای آنکه به فکر ایران و منافع مردمش باشد، اولویتهای خود را به حماس و حزبالله گره زده است.
سرنوشت ما را بدون پرسش از مردم، با سرنوشت لبنان و غزه پیوند دادهاند. برای آنها نه ایران مهم است و نه ایرانی؛ بلکه امت اسلامی اولویت دارد؛در حالی که ۵۷ کشور اسلامی و ۲۲ کشور عرب خود و مردم خود را از این جنگها دور نگه داشتهاند.
سیاستهای جمهوری اسلامی ایرانسوز است؛ با این سیاستها چیزی از ایران باقی نخواهد ماند. در حالی که شعار «برای ایران» سر میدهند، کشور را به مسیری میبرند که تنها لبنان و غزه در آن مطرح است، نه ایران.
آنهایی که امروز در خیال نابودی اسرائیل هستند، همانهاییاند که با توهم سرنگونی صدام، هشت سال جنگ را بعد از آزادی خرمشهر ادامه دادند و زیرساخت های کشور را به نابودی کشاندند. نتیجهی آن توهمات، شکستهای فاجعهبار پایان جنگ بود.
آیا واقعا بعد از آزادسازی خرمشهر، جنگ نباید تمام میشد؟ چرا آن را شش سال دیگر ادامه دادند؟ با توهم فتح بغداد و رسیدن از راه کربلا به قدس. نتیجه چه شد؟ ایرانی ویران و دستکم ۲۰۰ هزار نفر که هرگز به خانه بازنگشتند. فاجعه کربلای ۴ و غواصهای دستبسته در لب اروند رود هم ثمرهی همین توهمات بود؛ زمانی که حتی با وجود اطلاع از لو رفتن عملیات، دستور دادند تا اجرا شود.
حالا همان تفکرات باز تکرار شده است. متوهمانه از نابودی اسرائیل سخن میگویند و کشور را به جنگی میبرند که پایانش جز ویرانی ایران نخواهد بود. همانطور که غرامت ۱۰۰ میلیارد دلاری ایران را از عراق نگرفتند و آن را به حشد شعبی و نوری مالکی بخشیدند، امروز هم برای کشور و مردم تصمیم میگیرند در حالی که تنها لبنان و غزه برایشان مهم است.
این سیاستها فقط ایران را به سمت جنگ نمیبرند، بلکه باعث انزوای کامل ایران در دنیا هم شدهاند. در جنگ با عراق به دلیل سیاست های اشتباه جمهوری اسلامی، ۳۰ کشور و دو ابرقدرت علیه ایران متحد شدند، به جای عبرت گرفتن، امروز هم به رویارویی با دنیا افتخار میکنند. در حالی که ملت ایران خواهان جنگ و دشمنی نیست؛ بلکه خواستار زندگی عادی و بدون ترس است.
چرا ۴۶ سال است که خبرهای ایران با جنگ، ترور، سرکوب و اعدام در صدر رسانههای دنیا است؟ چرا نام ایران به جای تمدن و فرهنگ، امروز با تروریسم و جنگطلبی گره خورده است؟
حاکمان امروز حتی در برابر روسیه و چین، که علیه تمامیت ارضی ایران موضعگیری کردهاند، سکوت میکنند. در حالی که اتحادیه اروپا جزایر سهگانه ایران را اشغالی میخواند، سیاستهای منزوی کننده ایران در تهران ادامه دارد.
با تفکرات آخرالزمانی، ایران را به جنگی میبرند که در پایان آن ویرانی نصیب کشور میشود. اینها همانهایی هستند که به جای پاسارگاد و تخت جمشید، به چاه جمکران دل بستهاند و از آنجا برای سرنوشت ملت تصمیم میگیرند.
این حاکمان که میگویند نصف جهان را برای باورهای خود فدا میکنند، از نابودی میلیونها ایرانی هم ابایی ندارند. در حالی که ذهن و فکرشان فقط درگیر شهادت و بهشت است، کشور و مردم را به سمت جهنم جنگ میبرند.
این ملت دنبال شهادت نیست؛ این ملت زندگی میخواهد. ۴۶ سال است که زندگی عادی را از این مردم گرفتهاند و حالا با بردن کشور به جنگ، ممکن است ۵۰ سال دیگر هم این سرزمین را عقبتر ببرند.
ایران فقیر نبود، شما فقیرش کردید. این ملت در دنیا احترام داشت؛ شما آن را گرفتید. ایران را در جهان با تمدن ۲۵۰۰ سالهاش میشناختند؛ اما حالا با تروریسم و جنگطلبی شناخته میشود.
شما با حمایت از بشار اسد و کشتن صدها هزار نفر برای حفظ او، محبوبیت ایران را در منطقه از بین بردید. با تحریک و تجهیز حماس برای کشتار هفتم اکتبر، نهتنها خون بیگناهان اسرائیلی، بلکه خون فلسطینیهای بی پناه نیز بر زمین ریخت.
این ملت زندگی عادی میخواهد، نه کشوری که هر روز با خبرهای جنگ و خونریزی در صدر رسانههای جهان باشد. چرا به صدای این مردم گوش نمیکنید؟ چرا ایران را به جنگ میبرید؛جنگی که جنگ ما ایرانیان نیست؟
