در جلسه علنی روز سهشنبه سوم مهر شورای اسلامی شهر تهران، برخی اعضا به گزارش مهرداد باقری، مدیرعامل سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران از فروش تابلوهای «موزه امام علی» اعتراض کردند. مهدی عباسی، عضو شورا، از فروش دو تابلو به قیمت مجموعا هزار و ۴۰۰ دلار خبر داد.
عباسی پرسید: «واقعا نیاز مالی داشتید؟»
او با تاکید بر اینکه این اقدام به اعتماد عمومی آسیب زده است، خواستار بازگرداندن این آثار به موزه شد و گفت: «این شد افتخار ملی؟ این برای من و شما زشت است.»
سوده نجفی، رییس کمیته سلامت شورای شهر تهران با اشاره به ممنوعیت فروش اموال موزهها، خواستار شفافسازی در مورد فروش آثار هنری شد و پرسید که چه تعدادی از اعضای هیات مدیره، صورتجلسه فروش را امضا کردهاند.
او در ادامه پرسید که این تابلوها به چه قیمتی به فروش رسیدهاند.
ناصر امانی، عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورا نیز از بیانیه سازمان فرهنگی و هنری پس از تذکرش انتقاد کرد و گفت بیانیه سازمان با صحبتهای امروز مدیرعامل مغایرت دارد.
او به صحبتهای سعید صدرائیان، عضو هیات مدیره سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران که گفته بود ارزش تمام این آثار به سه میلیارد تومان هم نمیرسد اشاره کرد و گفت: «بر اساس فهرست سازمان، ارزش این تابلوها حداقل پنج میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان است.»
امانی با تاکید بر اینکه مصوبه هیات امنای موزه برای فروش این آثار به جای ۱۱ امضا تنها چهار امضا دارد، گفت: «آنها نمیتوانند خارج از قانون تصمیم بگیرند. تابلوها باید به سرعت به موزه بازگردانده شوند و سازمان فرهنگی و هنری موظف به پاسخگویی در این زمینه است.»
باقری در گزارش خود فروش آثار هنری را در راستای سیاست «توسعه زیست بوم تولید و مصرف آثار هنری» اعلام کرده و گفته بود یک هیات کارشناسی پنج نفره مسئول انتخاب این آثار برای نمایش گسترده در داخل و خارج از کشور بوده و تمامی مراحل این فرآیندها، «مستند و قانونی» بودهاند.
روزنامه هممیهن روز دوشنبه در گزارشی به نقش احتمالی داماد علیرضا زاکانی در این پرونده اشاره کرد و نوشت که وقتی ۹ عضو شورای شهر در مرداد سال گذشته به زاکانی برای انتصابات غیرقانونی، بهویژه انتصاب حسین حیدری، دامادش تذکر دادند، این روزها را پیشبینی میکردند.
این روزنامه همان زمان در گزارشی به نقل از امانی، از موارد متعدد دخالتهای مالی و غیرمالی داماد و پدر داماد زاکانی در امور شهرداری و سازمان فرهنگی و هنری خبر داده بود.
مهدی چمران، رییس شورای شهر تهران، روز یکشنبه واکنشها به فروش این آثار را «جنجال بیدلیل» خواند و گفت که این اتفاق، امری «عادی» و «روال همه موزههای دنیا» است.
روزنامه سازندگی روز چهارشنبه ۲۸ شهریور در گزارشی با عنوان «اختلاس هنری» با استناد به سایت «وورد آرت دبی» نوشت «موسسه ماهستان» ۱۴ تابلوی خارج شده از «موزه امام علی» را چند ماه قبل در رویداد دو سالانه هنری دبی فروخته و اطلاعی از ۱۶ اثر دیگر نیز در دست نیست.
تصاویر اجساد کارگران کشته شده در معدن طبس نشان میدهد آنها حتی لباس مناسب نداشتند. شرکت معدنجو که شرکتی «خصوصی» معرفی میشود، در دولت اکبر هاشمی رفسنجانی، در فرایندی مبهم به اشخاصی داده شد که سابقه فعالیت در مجموعههای دولتی داشتند.
شرکت سهامی خاص معدنجو، تیر ماه سال ۱۳۴۵ تاسیس شده است. بررسی روزنامههای رسمی نشان میدهد تا پیش از سال ۱۳۵۷، هیات مدیره آن اشخاص حقیقی بودند.
این شرکت بعد از انقلاب سال ۵۷ در ایران، در اختیار دولت جمهوری اسلامی قرار گرفت تا این که در جلسه هیات دولت مورخ ۲۰ اردیبهشت ۱۳۷۱، مصوب شد سهام دولت در ۲۹ شرکت دولتی واگذار شود. بیست و پنجمین شرکت از این فهرست، شرکت «معدنجو» بود.
درباره قیمت واگذاری این شرکت، پشتوانه حقوقی و قانونی این واگذاری و شیوه واگذاری آن، اطلاعی در دست نیست.
در جریان بازدید حاتم شاکرمی، معاون وقت وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی از معدن طبس شرکت معدنجو در سال ۱۳۹۹، میزان زغال سنگ این معدن حدود ۱۰ میلیون تن اعلام و گفته شد این معدن ۱۰ درصد تولید زغال سنگ کشور را در اختیار دارد.
نرخ فروش زغال سنگ تولید داخل هماکنون به گفته سعید صمدی، دبیر انجمن زغال سنگ ایران، برای هر تُن حدود هفت میلیون تومان است.
بر این اساس ارزش این معدن چیزی حدود ۷۰ هزار میلیارد تومان برآورد میشود.
همچنین با توجه به نرخ تولید سالانه آن، برآورد میشود هر سال ۴۰۰ هزار تن زغال سنگ به ارزش دو هزار و ۸۰۰ میلیارد تومان از آن استخراج شود.
با این حال این ارقام مربوط به نرخ زغال سنگ تولید و مصرف شده در داخل ایران است و قیمت واقعی زغال سنگ، مثل زغال سنگ وارداتی، هر تن حدود ۱۶ میلیون تومان، یعنی بیش از دو برابر قیمت داخلی آن است.
زغال سنگ از جمله اقلام مهم مصرفی در صنایع بالادستی مثل ذوب آهن است.
به نام خصوصی
هر چند پس از فاجعه معدن طبس، شرکت مالک، شرکتی خصوصی معرفی شده است اما بررسی سوابق هیات مدیره آن نشان میدهد مالکان فعلیاش را کسانی تشکیل میدهند که پیش از این، از مدیران دولت جمهوری اسلامی بودهاند.
این افراد از زمان واگذاری تاکنون، در هیات مدیره شرکت حضور داشتهاند:
عزتالله قاسمی- او رییس هیات مدیره شرکت معدنجو است. قاسمی، متولد سال ۱۳۱۹ در شهرکرد، سال ۱۳۴۵ در رشته حسابداری از دانشگاه شرکت نفت فارغالتحصیل شد. او در سازمان تامین اجتماعی، مسئول نگهداری دفاتر حسابها بود و پس از آن، رییس حسابداری شعبه شیراز شرکت ملی گاز ایران شد.
قاسمی مدتی در نساجی مازندران رییس حسابداری بود. پس از آن به مدیرعاملی گروه برخوردار پارس الکترونیک و کارتن البرز رسید. هر دو این شرکتها از جمله شرکتهای محمدتقی برخوردار هستند که پس از انقلاب مصادره شدند.
او در شرکتهای دیگر و بعضا مصادرهای نظیر کفش بلا، سیمان سپاهان، کشت و صنعت کارون، سیماساز، ساتکاب، ملی صنایع مس ایران و صنعتی و معدنی ایران، سمتهایی داشته است.
قاسمی هماکنون علاوه بر معدنجو، در شرکتهای معدنی دیگری نیز عضو هیات مدیره است.
علی شیرزاد یکتاپرست- او نایب رییس هیات مدیره است. متولد سال ۱۳۳۰ که سال ۱۳۵۳ در رشته حسابداری صنعتی از موسسه عالی حسابداری، لیسانس دریافت کرده است.
شیرزاد یکتاپرست در موسسه حسابرسی داوران و حسابرسی انصار و همکاران، حسابرس و سرپرست گروه بوده است.
مشاور مالی سازمان صنایع ملی و حسابرس داخلی خودروسازی سایپا از دیگر سمتهای او بوده که مدتی هم مدیر مالی شرکت دولتی «تولید و فرآوری مواد معدنی ایران» بوده است.
شیرزاد یکتاپرست علاوه بر معدنجو، در شرکت معدنی آهن آجین، تعاونی معدنی آذین و معدنی مهر آجین، رییس هیات مدیره و مدیرعامل بوده است.
همه این شرکتها از جمله شرکتهای شاخص در زمینه استخراج و معدن هستند.
او در دهها شرکت دیگر نیز حضور داشته است.
محمد مجتهدزاده- او که هماکنون عضو هیات مدیره و مدیرعامل شرکت معدنجو است، ۲۶ اردیبهشت سال ۱۳۹۷، زمانی که اتاق بازرگانی ایران، «انجمن زغال سنگ ایران» را تاسیس کرد، رییس هیات مدیره آن شد و تا سال ۱۴۰۱ در این سمت ماند. مجتهدزاده هم مثل قاسمی و شیرزاد یکتاپرست، از اواخر دهه ۶۰ و ۷۰ که سهام دولت در شرکت معدنجو واگذار شد، عضو هیات مدیره آن است.
مجتهدزاده سال ۱۳۹۶، پس از بروز فاجعه معدن یورت، در مقام ریاست انجمن زغال سنگ ایران نسبت به تکرار فاجعه این معدن هشدار داده بود.
او دی ماه ۹۶ در نشستی خبری با اشاره به این که دوره شکوفایی زغال سنگ ایران در سالهای ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۵ بوده است، گفت: «به جز معدن طبس، سطح عملیاتی در بقیه معادن زغال سنگ کشور از ۸۰ سال پیش نیز پایینتر است.»
حالا همان معدن طبس که مجتهدزاده اکنون مدیرعامل آن است و حدود هفت سال پیش گفته بود تنها معدنی است که نسبت به سایر معادن سطح عملیاتی بالاتری دارد، دچار سانحه شده است و بر اساس آخرین خبرها، جان حدود ۴۰ معدنچی از دست رفته است.
تصاویر نشان میدهند معدنچیان در یکی از غنیترین معادن زغال سنگ کشور که یکدهم زغال سنگ ایران را در اختیار دارد، حتی چکمه و لباس ایمنی مناسب هم نداشتند.
