مطالب بیشتر
محبوبه رضایی و سپیده قلیان با انتشار نامهای از زندان اوین درباره وضعیت جسمانی و سلامتی زهره سرو، زندانی سیاسی، هشدار دادند. به گفته آنان، حال این زندانی سیاسی در دوازدهمین روز اعتصاب غذایش نامساعد است.
زهره سرو که به دلیل فعالیت در فضای مجازی زندانی شده، از روز دوم آذر در بند زنان زندان اوین دست به اعتصاب غذا زده است.
به گفته قلیان و رضایی، زهره سرو در اعتراض به «ناعدالتیهایی که از مهر ۱۴۰۰ و چهار ماه تبعید غیرانسانی به زندان قرچک تا امروز متحمل شده»، اعتصاب غذا کرده است.
آنان با تاکید بر غیرمستقل بودن قوه قضاییه، یادآور شدند تمام مراحل جلب، بازجویی، تحقیقات و محاکمه این زندانی سیاسی غیرقانونی و غیرانسانی بوده است.
سرو روز چهارم آذر در نامهای که نسخهای از آن به دست ایراناینترنشنال رسید، خواسته خود را برای پایان دادن به اعتصاب غذا «پذیرش درخواستش برای آزادی مشروط» عنوان کرد و نوشت در این مدت تنها آب، قند و نمک خواهد خورد.
این زندانی سیاسی تاکید کرد همان قانونی که محکوم به تحمل حبسش کرده، میگوید با سپری شدن بیش از یکسوم حکم، مشمول استفاده از آزادی مشروط است. با وجود این، تا کنون به پیگیریهای او و بابک پاکنیا، وکیلش، پاسخی داده نشده است.
یک هفته پس از این نامه، محبوبه رضایی و سپیده قلیان متنی منتشر کرده و گفتند با «نفوذ افسار گسیخته سپاه پاسداران در دستگاه قضا»، در تمامی مراحل بازپرسی و دادگاه، اجازه دسترسی وکیل و شخص زهره سرو به پرونده، داده نشده است.
به گفته آنان، بدون هیچ مصداقی از اجتماع و تبانی، قاضی به دستور بازجو، حکم سنگین حبس برای زهره سرو صادر کرده است.
زهره سرو در تاریخ دوم مهر ۱۴۰۰ بازداشت و با حکم ایمان افشاری، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به هفت سال حبس تعزیری محکوم شد که شش سال از آن قابل اجراست.
رضایی و قلیان در نامه خود تاکید کردند: «بازجو به زهره گفته است تنها در صورتی میتواند آزاد شود که بپذیرد از طرف سپاه پاسداران در عراق فعالیت کند.»
به اعتقاد آنان، به همین دلیل با وجود موافقت شورای طبقهبندی زندان، همچنان قاضی از آزادی مشروط او امتناع میکند و بیهیچ ادله موجه و مدللی فقط میگوید: «بازجو گفته نه!»
زهره سرو، زندانی سیاسی مشروطهخواه پیشتر و در آبان ۹۸ به دلیل فعالیت در فضای مجازی (اینستاگرام) بازداشت و به اتهام «اجتماع و تبانی» به سه سال حبس تعزیری و چهار ماه فعالیت موثر در بسیج و مطالعه تفسیر سوره حجرات محکوم شده بود.
سرو که تا پیش از دستگیری در سال ۹۸ با عنوان «ماه فر» در فضای مجازی فعالیت داشت، فروردین ۱۴۰۰ پس از تحمل ۱۵ ماه حبس و اجرای حکم ۷۴ ضربه شلاق از زندان آزاد شد.
این زندانی سیاسی در نامهای که هفته گذشته منتشر شد، به شرایط مادر ۷۵ سالهاش اشاره کرد که به دلیل کهولت سن و شکستگی لگن، امکان خروج از خانه را ندارد و در سالهای حبس او به وسیله پرستار نگهداری میشود.
به گفته سرو، مادرش امکان نشستن روی ویلچر را نیز ندارد و به همین دلیل از ۲۷ ماه پیش تاکنون از ملاقات با او محروم مانده است.
قلیان و رضایی به «رنجها و ذره ذره آب شدن» زهره سرو اشاره کردند و گفتند زندانیان کمتر شناخته شده که به علت شرایط خانوادگی از حمایت خانواده محروم هستند در وضعیت بغرنجتری به سر میبرند.
در بخش دیگری از نامه این دو نفر آمده است: «آنها "نه" قاطع خود را پیشتر به نظام مستبد گفتهاند و اکنون با نظر بازجو از تمام حقوق شهروندی خود محروم هستند. در این بینابین بیعدالتی و نبود عدالتخانه و روزگار سیاهی که جمهوری اسلامی برایمان رقم زده، کنار عزیزانمان و صدایشان باشیم.»
زهره سرو متولد سال ۱۳۶۵ و فارغالتحصیل رشته مدیریت بازرگانی است.
او اردیبهشت امسال همراه با گلرخ ایرایی، نسرین جوادی، سپیده قلیان، بهاره هدایت و نرگس محمدی، پنج تن دیگر از زنان زندانی سیاسی در اوین، با انتشار بیانیهای نسبت به موج اعدامها در ایران اعتراض کرد.
علاوه بر زهره سرو، نسیم سیمیاری، زندانی سیاسی همبند او نیز از روز دوشنبه ۲۹ آبان در اعتراض به ادامه بازداشت و بلاتکلیفی خود در بند زنان زندان اوین دست به اعتصاب غذا زده است.
بسیاری از زندانیان در ایران به ناچار از اعتصاب غذا به عنوان آخرین راه در اعتراض به رسیدگی نشدن به پروندهشان، مراعات نشدن حقوقشان به عنوان زندانی یا بازداشت ماندن و بلاتکلیفیهای بلندمدت در زندان استفاده میکنند و جان خود را به خطر میاندازند.
خانواده آرمیتا گراوند از برگزاری مراسم چهلم او در روز چهارشنبه ۱۵ آذر بر سر مزار او در «بهشت زهرای تهران» خبر دادند. شماری از خانوادههای دادخواه، خبر برگزاری مراسم او را در شبکههای اجتماعی بازنشر کردند.
آوا گراوند، خواهر آرمیتا، در استوری اینستاگرام خود نوشت مراسم چهلم او از ساعت ۱۵ در قطعه ۹۹ «بهشت زهرای تهران» آغاز میشود.
او روز ۱۳ آذر در یک استوری اینستاگرامی نوشت که یک روز وقتی آرمیتا «با موهای باز و قشنگش» بیرون میرفته، پدرشان از او خواسته «رعایت کند» چون نگرانش بوده اما آرمیتا در پاسخ گفته روزی میرسد که به موهایش افتخار کنند.
آوا گراوند در ادامه نوشت: «آرمیتا، قلبم، آن روزی که گفتی رسید و امروز روزی است که ما به تو افتخار میکنیم.»
آرمیتا گراوند، نوجوان ۱۶ سالهای بود که روز ۹ مهر بر اساس برخی گزارشها و روایتها، در ایستگاه متروی شهدای تهران به دلیل حمله یک زن چادری بیهوش شد، به کما رفت و پس از ۲۸ روز بستری بودن در بیمارستان نظامی فجر، در روز ششم آبان جان باخت.
او دانشآموز کلاس یازدهم هنرستانی در تهران بود و هنگامی که بیهوش شد، در راه مدرسه بود. برخی منابع زن چادری حملهکننده به او را نیروی حجاببان و برخی دیگر، از آتش به اختیارهای حامی حکومت معرفی کردند.
مراسم خاکسپاری آرمیتا روز هفتم آبان با وجود جو امنیتی سنگین با حضور جمعی از شهروندان در «بهشت زهرا» برگزار شد.
بر اساس گزارشها، هنگام قرائت قرآن برای دفن آرمیتا، تعدادی از زنهای شرکتکننده در مراسم فریاد «آرمیتا روحت شاد» و «این گل پرپر شده، هدیه به میهن شده» سر دادند.
پس از پایان مراسم خاکسپاری، ماموران به سمت افرادی که شعار دادند حمله و آنان را بازداشت کردند.
اواخر آبان امسال سایت بیدارزنی در گزارشی به افزایش اعمال فشار بر زنان و سرکوب آنها از سوی حکومت پس از قتل حکومتی آرمیتا گراوند و خاکسپاریاش در روز هفت آبان پرداخت و نوشت ۶۲ زن در این مراسم بازداشت و به زندانهای اوین و قرچک منتقل شدند.
جلسه دادگاه دستکم ۱۴ نفر از زنان بازداشت شده حاضر در زندان قرچک تنها یک هفته پس از بازداشت در تاریخ ۱۵ آبان برگزار شد.
در میان افراد بازداشتشده زنانی از تشکلهای دانشجویی، وکیلها و خانوادههای دادخواه حضور داشتند.
نسرین ستوده، وکیل و فعال حقوق بشر که در مراسم خاکسپاری آرمیتا گراوند در روز هفتم آبان بازداشت شد روز ۲۳ آبان در نامهای به تشریح چگونگی بازداشت خود و ۴۲ تن دیگری پرداخت که به دادسرای اوین منتقل شدند.
به گفته ستوده، ماموران امنیتی او و منظر ضرابی، از مادران دادخواه ساقط شدن هواپیمای اوکراینی با موشکهای سپاه پاسداران را «روی زمین کشیدند، بردند، سوار ماشین وَن کردند» و به پای او شوکر زدند.
ستوده و ضرابی در حالی از «بهشت زهرای تهران» به بازداشتگاه وزرا منتقل شدند که حاضر به سر کردن حجاب اجباری نشدند.
پس از انتشار خبر جان باختن آرمیتا گراوند، شهروندان در شامگاه ششم آبان در شهرهای مختلف ایران از جمله تهران، کرج و شیراز به سر دادن شعارهایی مانند «مرگ بر حکومت بچهکش» پرداختند.
۴۰ روز پس از اتفاقی که شهروندان از آن با عنوان «قتل حکومتی» یاد میکنند، فراخوانهایی برای حضور بر مزار آرمیتا در روز چهارشنبه منتشر شده است.
گوهر عشقی، مادر دادخواه ستار بهشتی، کارگر وبلاگنویس کشته شده به دست جمهوری اسلامی، نوشت: «بچههایمان، عزیزانمان، قهرمانان جاوید ما که جان شیرینشان توسط خونخوارهای [علی] خامنهای گرفته شد، فراموش نکنیم.»
سامانتا پاور، مدیر آژانس توسعه بینالمللی آمریکا برای تحویل دادن ۱۸ تن کمکهای بشردوستانه این کشور به مردم غزه، وارد مصر شد.
پاور در مصر بر لزوم محافظت از جان غیرنظامیان و شتاب بخشیدن به ارسال کمکهای ضروری به غزه تاکید کرد.
او قرار است در این سفر تصمیم دولت آمریکا را مبنی بر اختصاص ۲۶ میلیون دلار کمک مالی تکمیلی به مردم فلسطین اعلام کند.
دولت جو بایدن پیش از این ۱۰۰ میلیون دلار برای کمک به فلسطینیان اختصاص داده بود.
مذاکرات بر سر حذف تدریجی سوختهای فسیلی و گنجاندن عبارت مربوط به آن در توافق نهایی نشست اقلیمی سازمان ملل متحد در دوبی موسوم به کاپ ۲۸ همچنان ادامه دارد.
خبرگزاری رویترز نوشت در پیشنویس توافق نهایی کاپ ۲۸ که از سوی هیات بیندولتی تغییر اقلیم سازمان ملل متحد منتشر شده، عبارت «حذف تدریجی منظم و منصفانه سوختهای فسیلی» گنجانده شده است.
بر اساس این گزارش که روز سهشنبه ۱۴ آذر منتشر شد، ممکن است با توجه به مخالفت بعضی هیاتهای شرکت کننده، عبارت ذکر شده با عبارت «شتاب بخشیدن به تلاشها برای حذف تدریجی سوختهای فسیلی» جایگزین شود.
این احتمال نیز وجود دارد که موضوع حذف سوختهای فسیلی در توافق نهایی کاپ ۲۸ ذکر نشود.
در این نشست، بسیاری از افراد و هیاتهای شرکتکننده از جمله آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد خواستار قطع یارانههای اختصاص یافته به سوختهای فسیلی شدند.
این یارانهها اکنون به رقم بیسابقه سه تریلیون دلار در سال رسیدهاند.
پیش از این، سخنان سلطان الجابر، رییس کاپ ۲۸ در زمینه حذف سوختهای فسیلی جنجالی شده بود.
جابر گفته بود این ادعا که حذف سوختهای فسیلی میتواند در راه مقابله با گرمایش جهانی سودمند واقع شود، مبنای علمی ندارد.
این اظهارات با انتقادات بسیاری از سوی فعالان و کارشناسان محیط زیست روبهرو شد.
هیثم الغیص، دبیرکل سازمان صادرکننده نفت (اوپک) با اشاره به اختلافنظرهای موجود بر سر حذف سوختهای فسیلی گفت: «اگر صنعت نفت متهم به ایجاد تغییرات اقلیمی است باید آن را به عنوان بخشی از راه حل نگاه کرد.»
او اضافه کرد: «این که گفته میشود نفت باید در زیر زمین بماند رویکرد مفیدی نیست زیرا چنین سیاستی نه تنها منجر به گذار از سوختهای فسیلی نمیشود بلکه هرج و مرج انرژی را در پی خواهد داشت.»
اندیشکده کاربن ترکر گزارش داد به دنبال تلاشها برای گذار از دوران سوختهای فسیلی، ۴۰ کشور تولید کننده نفت و گاز، از جمله ایران، در معرض از دست دادن نیمی از منابع مالی خود تا دو دهه دیگر هستند.
بر اساس این گزارش، این موضوع میتواند به چالشهای گسترده سیاسی و اجتماعی در این کشورها دامن بزند.
یک کنسرسیوم مستقل پردازش داده هم خبر داد هیچ یک از کشورهای بزرگ تولید کننده نفت و گاز جهان برنامهای برای متوقف کردن فعالیتهای حفاری خودبه منظور گذار از مرحله تولید سوختهای فسیلی ندارند.
گزارشها حاکی از آن است که تعداد اعضای هیاتهای مذاکرهکننده بر سر موضوع سوختهای فسیلی در کاپ ۲۸ در مقایسه با نشست پیشین سازمان ملل در حوزه تغییرات اقلیمی چهار برابر شده است.
مذاکرات در زمینه تخصیص بودجه و سرمایهگذاری در زمینه تغییرات اقلیمی نیز به بخشی محوری از کاپ ۲۸ بدل شده است.
میا موتلی، نخستوزیر باربادوس هشدار داد در صورتی که تصمیمی فوری در زمینه اختصاص بودجه مورد نیاز برای مقابله با تغییرات اقلیمی گرفته نشود، «انتظارات هیجانانگیز» مطرح شده هیچگاه به مرحله اجرا شدن نخواهند رسید.
جان کری، نماینده ویژه رییسجمهوری آمریکا در امور اقلیم اعلام کرد ۳۵ کشور در برنامهای بینالمللی مشارکت میکنند که هدف آن تحقیق و توسعه «همجوشی هستهای» خواهد بود.
کری گفت فنآوری به دست آوردن انرژی از همجوشی میتواند بخش مهمی از آینده انرژی جهان را تشکیل دهد.
فرانچسکا آلبانیز، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور فلسطین، نسبت به «خطر جدی نسلکشی» در نوار غزه هشدار داد.
آلبانیز در مصاحبه با شبکه خبری فرانس۲۴ جامعه بینالمللی را متهم به «فلج شدن در قبال جنگ غزه» کرد.
او از کشورهای عضو سازمان ملل خواست برای پایان دادن به بحران در نوار غزه مداخله کنند.
همزمان سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد بحران انسانی در غزه «ساعت به ساعت» وخیمتر میشود.
