طاهر نقوی و ودود اسدی، دو زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین وارد بیست‌وششمین روز اعتصاب غذا شدند. آن‌ها در اعتراض به رد درخواست مرخصی درمانی و رفتارهای تبعیض‌آمیز مسئولان در خصوص زندانیان دست به اعتصاب زده‌اند.
آرش صادقی، فعال مدنی و زندانی سیاسی سابق، جمعه ۳۰ آبان، با انتشار مطلبی در حساب ایکس خود با اشاره به بیست‌وششمین روز اعتصاب نقوی و اسدی نوشت: «در امتداد رنج انسانی، اعتصاب نه صرفا کنشی سیاسی، که نوعی خطابه خاموش است؛ سخنی که از راه انکار نان و نیاز، حقیقتی ژرف را فریاد می‌زند.»
او در ادامه نوشت: «در سکوت طولانی چنین اعتصاب‌هایی، پرسشی عمیق‌تر نیز نهفته است؛ اگر رنجی این‌چنین آشکار همچنان نادیده بماند، پس معنای مسئولیت، همدلی و انسانیت در جهان امروز چه می‌شود؟ انسانی با بدن رنجورش می‌گوید من هنوز هستم و تا معنای هستی‌ام پاس داشته نشود، همین بودن را نیز به تعلیق درمی‌آورم.»
آن‌ها از پنج آبان در اعتراض به رد درخواست مرخصی درمانی و آزادی مشروط نقوی، بی‌پاسخ ماندن تقاضای عفو، فشارهای قضایی و امنیتی بر زندانیان سیاسی و رعایت‌نشدن حقوق قانونی زندانیان اعتصاب غذا کرده‌اند.
اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال حاکی است که نقوی ۲۸ آبان از سوی پزشکی قانونی تهران مورد معاینه قرار گرفت و پزشکان با معاینه این وکیل دادگستری نسبت به وضعیت سلامتی‌‌اش ابراز نگرانی کردند.
پزشکان تاکید کردند که ادامه اعتصاب غذا‌ی او می‌تواند سلامتی و وضعیت جسمانی‌‌اش را به مخاطره بیندازد؛ با این حال نقوی بر ادامه اعتصاب غذا تا رسیدن به مطالبات خود تاکید کرده است.
پیش‌تر در ۲۶ آبان ۲۳ حقوقدان و وکیل دادگستری در نامه‌ای خطاب به نقوی و اسدی، از خواسته این دو زندانی سیاسی مبنی بر رسیدگی به نقض گسترده قوانین در پرونده اتهامی‌شان حمایت کردند و خواستند برای حفظ جان خود و آینده ایران، به این اعتصاب پایان دهند.
اعضای خانواده و دوستان نقوی و اسدی نیز طی سه هفته گذشته بارها در مقابل زندان اوین تجمع کردند و پلاکاردهایی را با شعارهایی از جمله «زندانی سیاسی آزاد باید گردد»، «طاهر نقوی را آزاد کنید» و «ودود اسدی را آزاد کنید» در دست گرفتند.
در ایران بسیاری از زندانیان سیاسی ناچارند از اعتصاب غذا به‌عنوان آخرین ابزار برای رساندن صدای خود و جلب توجه افکار عمومی استفاده کنند.
آن‌ها اغلب در اعتراض به برآورده نشدن مطالبات خود، از جمله تاخیر در رسیدگی به پرونده و مراعات نشدن حقوقشان به‌عنوان زندانی، دست به اعتصاب می‌زنند.
پیش‌تر و در ۲۷ شهریور نیز محمد نجفی و محمدرضا فقیهی، دو وکیل زندانی در اوین، در نامه‌ای خواستار پیگیری جدی موضوع درمان نقوی و اعزام فوری او به مراکز درمانی شدند.
سازمان دیده‌بان حقوق بشر، فروردین‌ماه در بیانیه‌ای هشدار داد جمهوری اسلامی از دیرباز سیاست محروم‌سازی زندانیان از درمان را به‌ویژه در خصوص زندانیان سیاسی در پیش گرفته تا آن‌ها را «مجازات و مجبور به سکوت» کند.
