مسعود پزشکیان، رییس دولت در جمهوری اسلامی، در نشست نهضت توسعه عدالت آموزشی در قزوین گفت در جنگ اخیر برخی کشورهایی که تهران آنها را «دوست» می‌دانست، به کمک ایران نیامدند و تاکید کرد تنها امید او «خدا و مردم» است.
پزشکیان پنجشنبه ۲۹ آبان گفت: «وقتی به ما حمله شد قاعدتا باید یک سری از کشورها که با آنها دوست بودیم به کمک می‌آمدند، ولی نیامدند.»
پزشکیان با اشاره به وضعیت کشور پس از حملات اخیر افزود: «من که اینجا ایستادم، به جز خدا و مردم، به هیچ کس چشم امید ندارم.»
او تاکید کرد ایران باید بدون انتظار کمک بیرونی از بحران عبور کند. پزشکیان افرود: «دیگر کشورها چه بخواهند کمک بکنند یا نخواهند کمک بکنند، ما باید از این بحران خارج شویم و خارج هم خواهیم شد.»
پزشکیان گفت: «نباید چشم امیدمان به خارج باشد که آیا می‌آیند کمک کنند یا نمی‌آیند؛ مگر آنها چه کسی هستند؟ مگر ما از آنها کمتر هستیم؟»
محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت جمهوری اسلامی ۹ مهر درباره جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل گفت که حکومت ایران انتظار داشت که روسیه در جریان این جنگ به کمکش بیاید اما مسکو کمکی نکرد.
او تاکید کرد که روسیه در زمینه پزشکی «به هیچ وجه کمک نکرد» و در دیگر زمینه‌ها نیز کمکی به جمهوری اسلامی نکرد.
ظفرقندی افزود که پیمان‌ها، تفاهم‌نامه‌های راهبردی، نظامی یا امنیتی، هیچ‌گاه در عمل به درد جمهوری اسلامی نخورده‌اند.
پیش‌تر محمد صدر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در اوایل شهریور اعلام کرد که در جریان جنگ اخیر و جنگ قبل از آن میان جمهوری اسلامی و اسرائیل، این تردید به وجود آمده بود که چرا اسرائیل دقیقا از مکان‌های تجهیزات پدافند هوایی ایران مطلع است.
او افزود که هم ارزیابی‌اش و هم اطلاعاتی که به او رسیده، حاکی است که «روس‌ها اطلاعات تمام مراکز پدافندی را به اسرائیلی‌ها داده بودند».
صدر با اشاره به «نامردی روسیه»، تاکید کرد: «روس‌ها این جوری هستند.»
یدالله جوانی، معاون سیاسی سپاه پاسداران نیز در مردادماه در پاسخ به انتقادها درباره اینکه چرا چین و روسیه در جریان جنگ ۱۲ روزه به ایران کمک نکردند، گفت چون تهران از آنها کمک نخواست و از طرفی، قراردادهای طولانی‌مدت با این دو کشور شامل الزام آنها به دفاع از جمهوری اسلامی در جریان جنگ نمی‌شود.
این در حالی است که نشریه فارین‌پالیسی ۱۰ مرداد در تحلیلی «سکوت و انفعال پکن» در برابر حمله به متحد خود را نشانه‌ای از محدودیت‌های واقعی چین در مدیریت بحران‌های نظامی و ضعف ساختاری این کشور در اتحادهای غیررسمی‌اش با کشورهایی نظیر ایران و روسیه خواند.
