آغاز تخلیه مناطق اطراف دریاچه ارومیه به‌دلیل طوفان نمک
رییس هیات مدیره فدراسیون صنعت آب در ایران هشدار داد که وضعیت دریاچه ارومیه به بدبینانه‌ترین شرایط آن نزدیک و اکنون طوفان نمک متاثر از آن، شروع شده است.
رییس هیات مدیره فدراسیون صنعت آب در ایران هشدار داد که وضعیت دریاچه ارومیه به بدبینانه‌ترین شرایط آن نزدیک و اکنون طوفان نمک متاثر از آن، شروع شده است.
رضا حاجی‌کریم چهارشنبه نهم مهر در مصاحبه با خبرگزاری ایلنا توضیح داد که تخلیه استان‌های مجاور دریاچه ارومیه به‌دلیل طوفان نمک آغاز شده است.
او این طوفان و افزایش درجه حرارت به‌خاطر انعکاس نور خورشید را از پیامدهای خشک شدن دریاچه ارومیه خواند که زندگی و زیست‌پذیری در منطقه را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد و از بین می‌برد.
این مقام صنعت آب، چنین پیامدهایی را تنها «شروع ماجرا» خواند و گفت: «امروز دریاچه ارومیه مانند یک بیمار اورژانسیِ رو به اغماست.»
در هفته‌های گذشته تصاویری ماهواره‌ای و داده‌هایی علمی منتشر شد که حاکی از کاهش بیش از ۹۸ درصدی حجم آب دریاچه ارومیه نسبت به سال ۱۳۷۴ بود و نشان می‌داد پیش‌بینی «دریاچه در حال مرگ» اکنون اتفاق افتاده است.
مهدی زارع، استاد پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله، ۲۵ شهریور هشدار داد از دست رفتن این پهنه آبی باعث افزایش نمک‌زارها، تغییرات اقلیمی محلی و خطر تشدید بیماری‌های تنفسی خواهد شد.
او یکی از عوامل اصلی خشک شدن دریاچه را «ساخت میان‌گذر شهید کلانتری و پل دریاچه» دانست که «تبادل طبیعی آب را مختل و یک فاجعه آهسته را به یک فروپاشی سریع تبدیل کرده» است.
علاوه بر این، احداث بیش از ۴۰ سد روی رودخانه‌های تغذیه‌کننده و گسترش زمین‌های کشاورزی پرآب، جریان ورودی آب به دریاچه را به شدت کاهش داده است.
حاجی‌کریم نیز در مصاحبه با ایلنا، به نقش پررنگ کشاورزی در این بحران اشاره کرد و گفت اگر ۳۱ هزار هکتار از اراضی کم‌بازده و بلندآب از چرخه کشت خارج شوند و ۲۵ هزار هکتار یونجه‌کاری جای خود را به محصولات راهبردی بدهد، می‌توان حدود ۴۷۵ میلیون مترمکعب آب در حوزه دریاچه صرف کرد.
او تاکید کرد اگر سطح زیر کشت باغات سیب و کاشت محصولات آب‌بر حوضه دریاچه اورمیه کاملا متوقف شوند، این پهنه آبی به حیات اکولوژیک برمی‌گردد و زنده می‌شود و در غیر این صورت «به مسیر قهقرایی خود ادامه می‌دهد».
دریاچه ارومیه از دهه ۱۳۵۰ به‌عنوان ذخیره‌گاه زیست‌کره یونسکو شناخته می‌شد و به‌عنوان زیستگاه گونه‌های منحصر به فرد پرندگان، نقشی کلیدی در تنظیم اقلیم منطقه‌ای داشت.
طی سه دهه گذشته مساحت آب دریاچه ارومیه از شش هزار کیلومتر مربع به کمتر از ۵۰۰ کیلومتر مربع کاهش یافت و اکنون به کمتر از یک درصد حجم اولیه رسیده است.
