خبرگزاری رویترز گزارش داد تیم‌های عملیاتی همچنان در محل سانحه مرگبار قطار کابلی در شهر لیسبون پرتغال حضور دارند و در حال بررسی ابعاد این حادثه هستند که ۱۷ کشته و شماری زخمی بر جای گذاشت.
گزارش‌ها از لیسبون حاکی از آن است که سازمان ملی ایمنی حمل و نقل پرتغال از صبح پنج‌شنبه ۱۳ شهریور بررسی‌های خود را درباره این حادثه آغاز کرده است.
چهارشنبه در اثر خروج قطار کابلی «گلوریا» از ریل و سقوط آن در شهر لیسبون، دست‌کم ۱۷ نفر جان باختند و ۱۸ تن دیگر مصدوم شدند.
این قطار از جاذبه‌های گردشگری و نمادهای پایتخت پرتغال به شمار می‌رود.
در میان جان‌باختگان، شماری از شهروندان خارجی نیز حضور دارند و حال پنج تن از مجروحان وخیم گزارش شده است.
کارلوس موئداس، شهردار لیسبون، ۱۲ شهریور در مصاحبه با خبرنگاران گفت: «امروز روزی تراژیک برای شهر ماست. لیسبون در سوگ است.»
دولت پرتغال ۱۳ شهریور را در این کشور عزای عمومی اعلام کرده است.
تلاش برای یافتن علل حادثه
بی‌بی‌سی جهانی ۱۳ شهریور به نقل از رسانه‌های محلی گزارش داد در بررسی‌ها، تمرکز اولیه بر کابلی است که سامانه وزنه‌متعادل قطار لیسبون را به حرکت درمی‌آورد و امکان جابه‌جایی واگن در مسیرهای پرشیب مرکز شهر را فراهم می‌کند.
این سیستم در مراحل مختلف تحول خود ابتدا مبتنی بر مکانیسم آبی، سپس سامانه بخار بوده و در نهایت با استفاده از نیروی برق عمل کرده است.
در کنار این موضوع، پرسش‌های اساسی دیگری نیز مطرح است؛ از جمله علل احتمالی خروج واگن از ریل و ناکارآمدی سامانه ترمز در جلوگیری از سقوط در این مسیر پرشیب.
این خط ریلی که در سال ۱۸۸۵ افتتاح شد، بخش مرکزی شهر لیسبون را به محله «بایرو آلتو» در قسمت مرتفع شهر که به زندگی شبانه پر جنب و جوش خود شهرت دارد، متصل می‌کند.
این مسیر یکی از سه خط قطار کابلی تحت مدیریت شرکت «کاریش»، وابسته به حمل و نقل عمومی شهرداری لیسبون، محسوب می‌شود و علاوه بر گردشگران، مورد استفاده ساکنان محلی نیز قرار می‌گیرد.
شرکت «کاریش» ۱۲ شهریور با انتشار بیانیه‌ای در واکنش به این حادثه اعلام کرد «تمامی پروتکل‌های نگهداری»، از جمله سرویس‌های ماهانه و هفتگی و بازرسی‌های روزانه، به اجرا گذاشته شده بود.
بنا بر اعلام شهرداری لیسبون، خط «گلوریا» سالانه حدود سه میلیون نفر را جابه‌جا می‌کند.
این خط دو واگن دارد که هر کدام گنجایش نزدیک به ۴۰ مسافر را دارند و در دو سر یک کابل کششی قرار گرفته‌اند.
نیروی محرکه این واگن‌ها از طریق موتورهای برقی تامین می‌شود.
