وب‌سایت سندیکای خبر یهود با اشاره به جنگ ۱۲ روزه نوشت تهدید تهران هنوز تمام نشده و رهبران جمهوری اسلامی منتظر لحظه مناسب برای ضربه زدن به اسرائیل و غرب هستند. این سندیکا هشدار داد رهبران جمهوری اسلامی فقط از «قدرت و اراده واقعی برای به‌کارگیری آن» هراس دارند.
این وب‌سایت چهارشنبه ۲۹ مرداد در مطلبی تحلیلی به راهبردهایی پرداخت که جمهوری اسلامی برای فریب غربی‌ها و واداشتن آن‌ها به پذیرش خواسته‌هایشان به کار می‌گیرد و نوشت رهبران حکومت، در هنر صبر، تعلل و فرصت‌طلبی مهارت یافته‌اند و منتظر لحظه مناسب برای ضربه‌زدن هستند.
به گفته این سندیکا، هرچند حکومت تضعیف شده، اما هنوز ضربه مهلکی نخورده است، بنابراین تا زمانی‌که در قدرت بماند، غرب، اسرائیل و متحدان عرب میانه‌رویشان در معرض خطر خواهند بود.
باور تهران به پیروزی با استفاده از «گذر زمان و پافشاری»
رهبران جمهوری اسلامی پیوسته در حال آزمودن و سنجیدن دشمنان خود هستند و باور دارند که گذر زمان و پافشاری سرانجام آن‌ها را به پیروزی می‌رساند.
به گفته نویسنده مطلب، تفاوت در نگرش به مذاکره میان ایرانی‌ها و غربی‌ها بازتاب همین نگاه است.
بر اساس این گزارش، برای غربی‌ها، مذاکره به معنای مصالحه و رسیدن به نتیجه‌ای برد-برد است؛ هر دو طرف چیزی به دست می‌آورند و هر دو قوی‌تر از میز مذاکره برمی‌خیزند. اما برای ایرانی‌ها، مذاکره تنها زمانی رخ می‌دهد که یک طرف از پیش پیروز شده باشد. در این صورت، برنده شروط را دیکته می‌کند و بازنده باید بپذیرد.
نویسنده افزود از این رو، زمانی که جمهوری اسلامی شاهد تمایل رهبران غربی به مذاکره پیش از رسیدن به پیروزی قاطع است، آن را نشانه ضعف می‌داند؛ اعترافی به این موضوع که طرف مقابل اراده یا توان تحمیل شرایط را ندارد.
این ذهنیت بر چگونگی تفسیر رویدادهایی مانند جنگ ۱۲ روزه اثر می‌گذارد؛ از دیدگاه تهران، چون اسرائیل و آمریکا نه اراده و نه توان نابودی جمهوری اسلامی را نداشتند، پس این به مثابه پیروزی است.
سندیکای خبر یهود توضیح داد مقام‌های جمهوری اسلامی توافق‌های امضاشده را «ابزارهایی موقت» می‌دانند، نه «تعهداتی الزام‌آور» و در همین راستا ممکن است برای «دل‌جویی و راضی نگه داشتن» دیگران پای سندی را امضا کنند، اما به ندرت قصد اجرای آن را دارند.
به نوشته این وب‌سایت، توافق‌ها از نگاه مقام‌های جمهوری اسلامی پله‌ای برای رسیدن به پیروزی نهایی است، نه مصالحه‌ای متقابل. در فرهنگ سیاسی ایران، مصالحه نوعی تحقیر است؛ سرنوشتی بدتر از مرگ.
تنها هراس حکومت از «قدرت و اراده واقعی برای استفاده از آن» است
نویسنده مطلب با اشاره به سیاست‌های تهران برای تحت تاثیر قرار دادن غرب در مذاکرات هسته‌ای، نوشت جمهوری اسلامی «اغلب خود را مهربان و هم‌دل» نشان می‌دهد و در هنر «ابراز صمیمیت و صادق نشان دادن خود برای خلع سلاح غربی‌ها» استاد است.
این رویکرد در کاریکاتورهای سیاسی و طنز رسانه‌های وابسته به حکومت نیز برای تقویت تصویر «ایرانِ پیروز» به کار گرفته می‌شود.
رسانه‌های حکومتی در جریان مذاکرات برجام نیز رهبران آمریکا از جمله جان کری و باراک اوباما را به تمسخر گرفتند. پای شکسته کری با عصاهای بزرگ‌تر نشان داده شد تا ضعف او را برجسته کنند. رنگ پوست اوباما هم تیره‌تر کشیده شد تا «عیوب» را پررنگ کنند.
این سندیکا هشدار داد باوجود ضربات چشم‌گیر اسرائیل و آمریکا در جنگ ۱۲ روزه، تهران «زمان» را متحد خود می‌داند؛ صبر می‌کند تا غرب بی‌علاقه شود و عقب‌نشینی کند. اگر چنین شود، جمهوری اسلامی می‌تواند دوباره با سلاح هسته‌ای و منابع تازه بازگردد و آمریکا، اسرائیل و متحدان عرب سنی را تهدید کند. غرب باید این «شکاف فرهنگی و راهبردی» را بشناسد.
به گفته نویسنده مطلب، تنها راه‌حل پایدار، حمایت از مردم ایران برای رهایی از جمهوری اسلامی است. در غیر این صورت، بازی طولانی تهران ممکن است در نهایت سه دشمن اصلی‌اش یعنی آمریکا و غرب، اسرائیل و جهان عرب سنی را از پا درآورد.
این سندیکا افزود: «آنچه برای ما غیرقابل تصور است، از نگاه تهران کاملا شدنی به نظر می‌رسد.»
