کمیته نوبل نروژ در بیانیهای که جمعه ۲۰ تیرماه منتشر شده است، اعلام کرد: «تهدیداتی که به محمدی منتقل شده، بهوضوح نشان میدهد که امنیت او در معرض خطر جدی است؛ مگر آنکه او متعهد شود تمامی فعالیتهای عمومی خود در داخل ایران و همچنین هرگونه کنشگری یا حضور رسانهای بینالمللی در حمایت از دموکراسی، حقوق بشر و آزادی بیان را متوقف کند.»
محمدی در یک تماس تلفنی با یورگن واتنه فریدنس، رییس کمیته نوبل نروژ، اعلام کرده است که از طریق وکلا و کانالهای غیرمستقیم، هشدارهایی جدی دریافت کرده مبنی بر اینکه در صورت ادامه فعالیتهای عمومی، با اقدامات فراقانونی، «تهدید جانی» و خطر «حذف فیزیکی» مواجه خواهد بود.
این فعال حقوق بشر تاکید کرده که این تهدیدها بهطور مستمر و از سوی عوامل حکومتی بوده و هدف از آن، وادار کردن او به سکوت و انصراف از فعالیتهای بینالمللی در دفاع از دموکراسی و حقوق بشر است.
در واکنش، رییس کمیته نوبل نروژ گفت:«کمیته نروژی نوبل بهشدت نگران تهدیدهای علیه نرگس محمدی و همه منتقدان ایرانی است. ما از مقامهای جمهوری اسلامی میخواهیم نهتنها از جان آنان، بلکه از حق آزادی بیان نیز محافظت کنند.»
در بیانیه کمیته نوبل نروژ با بیان اینکه از گزارشها درباره این تهدیدات جدی عمیقا نگران و متأثر شده، آمده است: «محمدی این جایزه را بهدلیل مبارزهاش با سرکوب زنان در ایران و تلاشهایش برای ترویج حقوق بشر و آزادی برای همگان دریافت کرد.»
از سوی دیگر، اطلاعات رسیده به ایراناینترنشنال حاکی از آن است که محمدی طی چند نوبت و به شیوههای مختلف از سوی ماموران وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی تهدید شده است.
در یکی از این نمونهها ماموران امنیتی، محمدی را با ارسال پیامهایی تهدید کرده و گفتهاند: «نه اینکه ما خودمان یعنی نیروهای امنیتی و بسیجی و سپاه و نیروی انتظامی، بلکه نیروهایی که خیلی کنترلی بر رویشان نداریم یعنی همان لباسشخصیها و آتشبهاختیارها هر جا پیدایت کنند نفلهات میکنند.»
طبق اطلاعات رسیده، علاوه بر محمدی، برخی دوستان و نزدیکان و زندانیان سیاسی سابق نزدیک به این فعال حقوق بشر نیز در هفتههای گذشته از سوی ماموران وزارت اطلاعات تهدید شدهاند.
مجموعهای از تهدیدات علیه نرگس محمدی
کمیته راهبری ائتلاف «آزادی نرگس» در بیانیهای نوشت محمدی در هفتههای اخیر با مجموعهای از تهدیدات جدی علیه امنیت و جان خود از سوی عوامل وابسته به وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی روبهرو شده است.
این کمیته با ابراز نگرانی از اینکه این تهدیدات، چه مستقیم و چه غیرمستقیم، خطری جدی برای جان و امنیت محمدی ایجاد کرده، از مقامات جمهوری اسلامی خواسته امنیت او را تضمین کنند.
در بخشی از این بیانیه با اشاره به اینکه این سلسله تهدیدات از ۲۳ خرداد آغاز شده است، نوشت محمدی در تاریخهای ۲۹ و ۳۱ خرداد و چهارم تیرماه تهدیدات غیرمستقیم، از جمله تهدید به حذف فیزیکی و آسیب، از سوی وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی دریافت کرده است.
در یکی از موارد، این مدافع حقوق بشر از طریق یکی از همبندان سابق خود مطلع شد که وزارت اطلاعات از برخی «عناصر خودسر» که تحت کنترل وزارت نیستند و به دنبال یافتن محل اقامت او برای «نفله کردن» او هستند، مطلع است.
همچنین محمدی بار دیگر از طریق یکی از دوستانش (برای سومین بار از طریق کانالهای غیرمستقیم) پیام دیگری دریافت کرد مبنی بر اینکه پروژهای برای «حذف» او در جریان است.
از سوی دیگر در ۱۶ تیر نیز وکیل محمدی تماسی تلفنی از وزارت اطلاعات دریافت کرد که در آن این مدافع حقوق بشر را از انجام مصاحبههای رسانهای، بسیج گروههای حقوقبشری، انتشار بیانیه و سایر فعالیتهای مرتبط با حقوق بشر و آزادی بیان برحذر داشتند.
آنها در این تماس تهدید کردهاند که اینبار «برخورد متفاوتی» در پیش خواهند گرفت و به وکیل محمدی پیام دادند که دیگر «رافَت اسلامی» شامل حال او نخواهد شد.
کمیته راهبری ائتلاف «آزادی نرگس» اضافه کرد که در اوایل تیرماه مدافعان حقوق بشر و دوستان محمدی از سوی وزارت اطلاعات احضار و تهدید شدند که در صورت ادامه حمایت، میزبانی یا همراهی با او، خود و خانوادهشان با بازداشت و زندان مواجه خواهند شد.
ائتلاف آزادی نرگس ۲۲ خرداد ۱۴۰۳ آغاز به کار کرد و بنیاد نرگس، انجمن قلم (PEN) آمریکا، سازمان گزارشگران بدون مرز و سازمان فرانتلاین دیفندرز از جمله حامیان اصلی آن هستند.
این کمیته در پایان اعلام کرد تهدیدات اخیر علیه محمدی بیانگر تشدید جدی تاکتیکهای حکومت برای خاموش کردن یکی از برجستهترین صداهای وجدان بیدار و مدافعان حقوق بشر در ایران است.
محمدی در سالهای گذشته بارها بر ادامه تلاش خود برای پایان دادن به استبداد دینی و گذار از جمهوری اسلامی تاکید کرده و طی هفتههای گذشته نیز مطالبی اعتراضی در خصوص نقض حقوق مردم ایران و شهروندان افغانستانی بهدست نهادهای امنیتی و انتظامی در ایران منتشر کرده است.
این فعال حقوق بشر تا به امروز بیش از ۱۰ سال از عمر خود را در زندان سپری کرده و از آذر ۱۴۰۳ که به مرخصی درمانی اعزام شد، به فعالیتهای حقوقبشریاش از جمله در مسیر مخالفت با اعدام و در دفاع از حقوق زنان ادامه داده است.
او از زمان آغاز فعالیتهای حقوق بشریاش از سوی دستگاه قضایی جمهوری اسلامی به بیش از ۳۶ سال زندان و ۱۵۴ ضربه شلاق و مجازاتهای ناعادلانه دیگر محکوم شده و تجربه ۱۳۵ روز حبس در سلول انفرادی دارد.
این فعال مدنی در سالهای اخیر به دلیل فعالیتهای حقوق بشری خود جوایز بینالمللی متعددی از جمله جایزه نوبل صلح، جایزه جهانی آزادی مطبوعات یونسکو/گییرمو کانو و جایزه شجاعت خبرنگاران بدون مرز را دریافت کرده است.