ایراناینترنشنال به اسناد و اطلاعاتی دست یافته که نشان میدهد مجید اعظمی، یک چهره نفتی نزدیک به سپاه پاسداران که پیشتر آمریکا او را تحریم کرده بود در تلاش بوده تا با کمک یک مقام بلندپایه کشوری خارجی، یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار از پول مسدودشده ایران در لوکزامبورگ را خارج کند.
او همچنین با کمک همان مقام بلندپایه جلسهای محرمانه را در دوحه ترتیب داده تا جمهوری اسلامی با پرداخت رشوه و ترتیب دادن یک قرار محرمانه، زمینه مصالحه مخفیانه شرکت ملی نفت ایران و شرکت اماراتی کرسنت را با پرداخت غرامت فراهم کند.
این پول قرار بوده از طریق بانک افآیآیبی، ثبتشده در مالزی و متعلق به بابک زنجانی متهم بزرگ پرونده فساد در فروش نفت، به طرف اماراتی برسد.
اسناد همکاری اعظمی با سپاه و ایمیل او به وزارت خزانهداری آمریکا
این اسناد در نتیجه هک سرورهای شرکت «سپهر انرژی جهاننمای پارس» به دست گروه هکری «پرانا» به دست آمده و در اختیار ایراناینترنشنال قرار گرفته است.
وزارت خزانهداری آمریکا آذرماه سال ۱۴۰۲، اعظمی، مدیرعامل این شرکت را تحریم کرد.
مجید اعظمی
علاوه بر او، خود این شرکت و فردی به نام الیاس نیرومند توماج هم به عنوان یک کارمند کلیدی این شرکت تحریم شد.
نیرومند توماج مهندس نفت و دانشآموخته دانشگاه صنعتی شریف است. این تبعه ایرانی ۳۵ ساله و اهل بندر ترکمن، عضو هیات مدیره شرکت «سپهر انرژی همتا پارس» و بازرس علیالبدل شرکت «سپهر انرژی جهاننمای تابان» است.
این شرکتها هر دو زیرمجموعه شرکت سپهر انرژی جهاننمای پارس و متعلق به نیروهای مسلح جمهوری اسلامی هستند که بهمن ماه گذشته، در اولین دور از تحریمهای دولت تازه ترامپ علیه جمهوری اسلامی، تحریم شدند.
بنا بر اطلاعات رسیده به ایراناینترنشنال، اعظمی و توماج نیرومند یک ماه پس از تحریم شدن، با ارسال ایمیلی به وزارت خزانهداری آمریکا شکایت رسمیشان را به دفتر کنترل سرمایههای خارجی وزارت خزانهداری (اوفک) فرستادند و مدعی شدند که ربطی به نیروهای مسلح ندارند و تحریمشان باید لغو شود.
آنها گفتند هیچ قراردادی برای فروش محصولات نفت و گاز ایران امضا نکردهاند. ایمیل موردنظر از حساب شخصی توماج نیرومند فرستاده شده است.
اما اسنادی که به دست ایراناینترنشنال رسیده نشان میدهد آنها نه تنها برای نیروهای مسلح و سپاه پاسداران کار میکنند، بلکه فعالیتهایشان در فروش نفت تحت حمایت کامل نیروهای امنیتی قرار دارد.
یکی از این اسناد، نامه شرکت نفت «ستاره خلیج فارس» به فردی به نام اسحاقی، فرمانده قرارگاه نفت و پتروپالایشگاه ستاد کل نیروهای مسلح، درباره یک قرارداد فروش الپیجی یا همان گاز مایع است که چند روز پس از ارسال ایمیل به اوفک نوشته شده است.
در بند پایانی این نامه تاکید شده هزینه تامین امنیت یک اسکله که نامش مشخص نشده، به حساب نیروهای مسلح یا شرکت سپهر انرژی جهاننمای پارس به عنوان نماینده این قرارگاه پرداخت خواهد شد.
در سندی دیگر که پیشنویس یک قرارداد فروش گاز مایع است، شرکت سپهر انرژی همتا پارس بهطور مشخص نماینده ستاد کل نیروهای مسلح معرفی شده است.
همچنین در سندی دیگر که پیشنویس اجاره کشتی تحریمی Downy متعلق به شرکت ملی نفتکش ایران است، قرارگاه نفت و پتروپالايشگاه ستاد كل نيروى مسلح تمام تعهدات و مسوولیت شرکت سپهر انرژی جهاننمای پارس را تضمین میکند.
این مجموعه اسناد تردیدی باقی نمیگذارد که مجید اعظمی و شرکت سپهر انرژی جهاننمای پارس در خدمت نیروهای مسلح و سپاه پاسداران بودهاند.
اعظمی ۴۲ ساله و متولد اصفهان است و در هفت سال گذشته مدیریت شرکتهای خصولتی متعددی را در ایران برعهده داشت. او یکی از چهرههای بانفوذ در تجارت قیر در ایران است که در سال ۱۳۹۸، صداوسیمای جمهوری اسلامی و قوه قضاییه او را به فساد در فروش قیر متهم کردند. اعظمی این اتهام را رد کرد.
در مسیر لوکزامبورگ و معامله با مقام عالیرتبه خارجی
اعظمی در سه سال گذشته به یکی از چهرههای کلیدی در فروش نفت قاچاق ایران تبدیل شد. او در دولت ابراهیم رئیسی از طریق شرکت سپهر انرژی جهاننمای پارس برای یک شبکه امنیتی نظامی به مدیریت محمدجواد باوند، قائم مقام معاونت اقتصای سازمان اطلاعات سپاه، نفت میفروخت.
پایان دولت رئیسی به معنای پایان ماموریت اعظمی نبود. بیستم اسفندماه سال ۱۴۰۳، ایراناینترنشنال در گزارشی فاش کرد اعظمی قصد داشت به لوگزامبورگ برود و یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار پول مسدود شده ایران را که در اختیار شرکت کلیراستریم، از زیرمجموعههای بورس آلمان بود، بیرون بکشد. این پول بخشی از پنج میلیارد دلار درآمد فروش نفت ایران است که از سال ۲۰۰۸ میلادی با تهدید آمریکا به تحریم مسدود شده است.
در نهایت اعظمی موفق به انجام این کار نشد. اما بر اساس اطلاعاتی که یک منبع مطلع در اختیار ایراناینترنشنال قرار داده، اعظمی در اواخر اسفند ۱۴۰۳ با یک مقام عالیرتبه یک کشور خارجی تماس گرفت و با او توافق کرد تا از طریق یکی از شرکتهای نفتیاش پول ایران را از لوگزامبورگ آزاد کند. قرار بود آن مقام بلندپایه، پول را در قالب ارز دیجیتال یا طلا به حکومت ایران بدهد و رشوه قابلتوجهی در قالب کمیسیون دریافت کند.
قرار محرمانه در دوحه برای مصالحه مخفیانه با کرسنت
مجید اعظمی در سال ۱۴۰۴ وارد یکی از جنجالیترین پروندههای دو دهه اخیر ایران هم شد.
حدود ۲۲ سال پیش، جمهوری اسلامی قراردادی با شرکت اماراتی کرسنت منعقد کرد تا به مدت ۲۰ سال، گاز ترش میدان گازی سلمان را به امارات متحده عربی بفروشد. اما این قرارداد به موضوع دعواهای جناحی در ایران تبدیل شد و در نهایت سازمان بازرسی کل کشور، قرارداد را باطل کرد. شرکت کرسنت هم در دادگاههای بینالمللی علیه ایران شکایت کرد.
پس از شکستهای پیدرپی شرکت ملی نفت ایران در دعوای حقوقی با کرسنت، خبرهای متعددی از تصاحب اموال میلیارد دلاری جمهوری اسلامی در خارج از کشور به دست کرسنت منتشر شد. جمهوری اسلامی در مرحله اول به پرداخت دو میلیارد دلار به این شرکت اماراتی محکوم شد.
بر اساس اطلاعات جدید رسیده به ایراناینترنشنال، تهران تصمیم گرفته به طور مخفیانه و در سکوت، با پرداخت غرامت، با کرسنت مصالحه کند. به همین دلیل در هفتههای اخیر یک تیم از طرف ایران به دوحه رفت تا در جلسهای محرمانه شرکت کند که اعظمی ترتیبش را داده بود.
در این جلسه توافق شد پول کرسنت از محل سپردههای ایران در یک بانک مالزیایی پرداخت شود. بانک موسوم به اولین بانک سرمایهگذاری اسلامی (FIIB) که متعلق بابک زنجانی است.
چند منبع مطلع به ایراناینترنشنال گفتند که شرکت ملی نفت ایران توانسته مجوز برداشت این پول را از دادگاهی در مالزی دریافت کند، اما چون بانک بابک زنجانی تحت تحریم آمریکاست اگر این پول به دست کرسنت برسد به این معناست که این شرکت اماراتی تحریمها را نقض کرده است.
این منابع مطلع به ایراناینترنشنال گفتند زنجانی به کمک مقامهای ایرانی به دنبال دریافت مجوز از وزارت خزانهداری آمریکا برای پرداخت این پول از بانک افآیآیبی است.
اطلاعات فوق تایید میکند که زنجانی همکاریاش را با وزارت نفت و سپاه پاسداران از سر گرفته است. اما ایراناینترنشنال به سندی محرمانه دست یافته که نشان میدهد بانک بابک زنجانی دستکم از ۱۳ سال پیش میزبان پولهایی است که سپاه از مسیر فروش نفت قاچاق و قراردادهای نفتی به دست آورده است.
این سند صورتجلسه مذاکراتی در سال ۱۳۹۱ در وزارت نفت درباره طرحهای توسعه میدان گازی پارس جنوبی است که احمد قلعهبانی، رییس وقت شرکت ملی نفت به رستم قاسمی، وزیر وقت نفت ارائه کرده و در آن تصریح شده که با دستور علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، مبلغ قابلتوجهی از صندوق توسعه ملی در اختیار قرارگاه خاتمالانبیاء سپاه پاسداران قرار گرفته تا صرف توسعه چند فاز از پارس جنوبی شود.
در بخش دیگری از سند فاش شده که قرارگاه خاتمالانبیاء به عنوان پیمانکار، یک حساب در بانک افآیآیبی مالزی معرفی کرده و برای فاز ۱۳ پارس جنوبی، تنها در همین یک مورد یک میلیارد و ۴۸ میلیون دلار به آن حساب واریز شد.
سال ۱۳۹۸، پس از خروج شرکتهای بزرگ بیناالمللی فعال در صنعت نفت از ایران، وزارت نفت، توسعه پنج فاز میدان گازی پارس جنوبی را به قرارگاه خاتمالانبیاء واگذار کرد، اما سپاه بعدا از تکمیل فازها کنار کشید.
زنجانی در دوره تحریمهای شورای امنیت و در اوایل دهه نود شمسی، زمانی که نفوذ سپاه پاسداران در وزارت نفت به اوج رسیده بود، نفت ایران را در بازار سیاه میفروخت. وزارت خزانهداری آمریکا اردیبهشت سال ۱۳۹۲، او را به اتهام دور زدن تحریمها تحریم کرد. بابک زنجانی پنج ماه پیشتر از آن هم هدف تحریمهای اتحادیه اروپا قرار گرفته بود.
ایران اینترنشنال درباره این سند تازه و اطلاعات این گزارش با بابک زنجانی تماس گرفت، اما او به پرسشهای ایران اینترنشنال در این باره پاسخ نداد.
او دی ماه سال ۱۳۹۲، دستگیر و متهم شد که حدود دو میلیارد دلار از پول نفت فروختهشده ایران را به کشور برنگردانده است.
زنجانی ۹ سال پیش و بعد از برگزاری ۲۶ جلسه دادگاه به اتهام فساد افساد فیالارض به اعدام محکوم شد.
او در یکی از جلسات دادگاه پذیرفت که این مقدار پول حاصل از فروش نفت را در بانک افآیآیبی گذاشته، اما چون این بانک تحریم شده نمیتواند پول را از آن خارج کند.
بالاخره اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۳، قوه قضاییه جمهوری اسلامی اعلام کرد با شناسایی اموال زنجانی و بازگشت بدهیاش، حکم اعدام او با موافقت خامنهای نقض و به ۲۰ سال زندان تبدیل شده است. نهایتا او اوایل دی ماه سال گذشته آزاد شد.
در تاریخ ۳۱ فروردین ماه بابک زنجانی به شکل واضحی به اقتصاد رسمی ایران بازگشت و خبر رسید که وزارت راه و شهرسازی برای تامین واگن، قراردادی به ارزش ۶۱ هزار میلیارد تومان با شرکت آوان ویل، یکی از شرکتهای زیرمجموعه هلدینگ تازه تاسیس او به نام وان منعقد کرده است.
اسناد و اطلاعات تازه نشان میدهد او که زمانی در یک مصاحبه خود را «بسیجی اقتصادی» معرفی کرده بود به اقتصاد سایه جمهوری اسلامی هم برگشته و در کنار اعظمی در شبکه قاچاق نفت سپاه پاسداران نقشی پررنگ ایفا میکند.
یک قاضی فدرال در ایالات متحده سهشنبه ۱۶ اردیبهشت درخواست آزادی به قید وثیقه مهدی محمدصادقی را که در انتظار محاکمه به اتهام ارتباط با حمله مرگبار پهپادی به یک پایگاه نظامی آمریکا در اردن است، رد کرد.
این حمله سال گذشته بهدست شبهنظامیان مورد حمایت جمهوری اسلامی انجام شد و به کشته شدن سه نظامی آمریکایی و زخمی شدن ۴۷ نفر دیگر انجامید.
ایندرا تالوآنی، قاضی دادگاه منطقهای آمریکا در بوستون، حکم داد که خطر فرار مهدی محمدصادقی بسیار بالاست و نمیتوان او را در حالی که در انتظار محاکمه است، با وثیقه آزاد کرد.
محمدصادقی متهم است که در طرحی برای نقض قوانین کنترل صادرات و تحریمهای آمریکا دست داشته است.
قاضی در حکم خود نوشت: «جدیت اتهامات و وزن شواهد علیه مهدی محمدصادقی به او انگیزه فرار در صورت آزادی میدهد، و تابعیت دوگانه و ارتباطات او با ایران ابزار لازم برای این فرار را در اختیارش قرار میدهد.»
این تصمیم، حکم پیشین یک قاضی فدرال در ماه مارس را لغو کرد؛ حکمی که بر اساس آن محمدصادقی، ساکن ناتیک ماساچوست، میتوانست با وثیقه ۱۰۰ هزار دلاری و به شرط بازداشت خانگی همراه با نظارت الکترونیکی، آزاد شود.
دادستانها در ابتدا با یک بسته وثیقه احتمالی برای محمدصادقی موافق بودند، اما از اواسط ژانویه بهدنبال ادامه بازداشت او رفتند؛ آن هم پس از آنکه دولت ایتالیا همدست او، محمد عابدینی را که یک تاجر معرفی شده آزاد کرد و اجازه داد به ایران بازگردد.
دادستانها ۲۵ دی ماه سال گذشته با تجدیدنظر در دیدگاه خود گفتند آزادی مهدی محمدصادقی با قرار وثیقه میتواند زمینهساز فرار او به ایران شود. او به اتهام دست داشتن در تولید پهپادهایی که از آنها از جمله برای حمله به یک پایگاه نظامی آمریکا در اردن استفاده شد، بازداشت شده است.
دادستانهای فدرال در بوستون، پیش از آن به قاضی گفته بودند در حالی که صادقی به اتهام دست داشتن در نقض قوانین کنترل صادرات و تحریمهای ایالات متحده است، میتواند با قرار وثیقه تا زمان برگزاری دادگاه آزاد شود.
با این حال، پس از آنکه ایتالیا محمد عابدینی نجفآبادی، دیگر متهم این پرونده را آزاد کرد، دادستانها خواستار ادامه بازداشت محمدصادقی شدند و با آزادی او با قرار وثیقه مخالفت کردند.
محمد عابدینی که در میلان ایتالیا و به درخواست آمریکا بازداشت شده بود، پس از آن آزاد شد و به ایران بازگشت که جمهوری اسلامی چچیلیا سالا، روزنامهنگار ایتالیایی را هفته گذشته آزاد کرد. سالا سه روز پس از دستگیری عابدینی در میلان بازداشت شد.
وزارت دادگستری ایالات متحده ۲۷ آذر با انتشار بیانیهای اعلام کرد دادگاه فدرال در بوستون با صدور کیفرخواستی، یک شهروند ایرانی و یک فرد دو تابعیتی ایرانی-آمریکایی را به ارتباط با حمله پهپادی که منجر به کشته شدن سه نظامی آمریکایی و زخمی شدن ۴۷ نفر دیگر در اردن شد، متهم کرد.
وکیل صادقی به درخواست رویترز برای اظهار نظر پاسخ نداد. صادقی پیشتر در دادگاه اتهامات خود را رد و اظهار بیگناهی کرده بود.
دادستانها میگویند که عابدینی ریاست یک شرکت ایرانی را بر عهده داشته که مشتری اصلی آن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بوده و این شرکت سیستم ناوبری مورد استفاده در برنامه پهپادی نظامی حکومت ایران را تولید میکرده است.
به گفته دادستانها، از این سیستم ناوبری در یک پهپاد بدون سرنشین استفاده شد که در ژانویه ۲۰۲۴ به پایگاه آمریکایی موسوم به «برج ۲۲» در اردن حمله کرد؛ حملهای که به کشته شدن سه نظامی آمریکایی و زخمی شدن ۴۷ نفر دیگر انجامید.
دادستانها همچنین مدعی شدند که صادقی در زمان کار در شرکت نیمههادی «آنالوگ دیوایسز» در ماساچوست، به عابدینی در تامین فناوریهایی کمک کرده که به ایران منتقل شدند. این فناوریها شامل همان نوع قطعات الکترونیکی بوده که از آنها در سیستم ناوبری پهپاد استفاده شده است.
جمهوری اسلامی هرگونه دخالت در حمله سال گذشته را رد کرده و همچنین اتهامات مبنی بر بازداشت سالا برای تحت فشار قرار دادن ایتالیا جهت آزادی عابدینی را بیاساس خوانده است.
انجمن «زن، زندگی، آزادی» در بیانیهای مطبوعاتی اعلام کرد که جمهوری اسلامی بهطور تدریجی فعالیتهای کنسولی خود را در آلمان از سر گرفته است؛ اقدامی که این انجمن آن را «بازگشت خزنده ساختارهای سرکوب» توصیف کرده است.
بر اساس این بیانیه، در روزهای اخیر نشانههایی از فعالیت مجدد در ساختمان پیشین کنسولگری جمهوری اسلامی در هامبورگ مشاهده شده و برنامه مشابهی نیز برای روز جمعه آینده در فرانکفورت در جریان است.
این در حالی است که کنسولگریهای حکومت ایران در هامبورگ، فرانکفورت و مونیخ ماهها پیش به دستور دولت آلمان تعطیل شده بودند.
آنالنا بربوک، وزیر امور خارجه آلمان، جمعه ۱۱ آبان ۱۴۰۳ اعلام کرد هر سه سرکنسولگری جمهوری اسلامی در شهرهای فرانکفورت، مونیخ و هامبورگ بسته میشوند.
وزارت امور خارجه آلمان در پاسخ به پرسشها اعلام کرده که کنسولگریها همچنان بهطور رسمی بستهاند، اما سفارت جمهوری اسلامی در برلین مجاز است خدمات موقت کنسولی را در مکانهای مختلف ارائه دهد.
بهروز اسدی، سخنگوی انجمن «زن، زندگی، آزادی»، با ابراز نگرانی از این روند گفت: «این اماکن در گذشته اغلب پوششی برای فعالیتهای امنیتی و پیگرد مخالفان جمهوری اسلامی بودهاند.»
او گفت:«آنچه اکنون شاهد آن هستیم، تلاشی خزنده برای بازگشایی مجدد کنسولگریها با همراهی پنهان یا سکوت مقامهای آلمانی است. این اماکن در گذشته نه تنها خدمات کنسولی ارائه نمیدادند، بلکه عمدتا بهعنوان پوششی برای فعالیتهای اطلاعاتی، امنیتی و تهدید و تعقیب مخالفان جمهوری اسلامی در خارج از کشور عمل میکردند.»
این انجمن ضمن هشدار نسبت به مخاطرات امنیتی و ضددموکراتیکی این روند، از دولت آلمان خواسته است که با هرگونه احیای زیرساختهای رژیم جمهوری اسلامی در خاک آلمان، که فراتر از امور کنسولی عمل میکنند، برخورد جدی و قاطع انجام دهد.
اسدی گفت:«ما وظیفه داریم با صدای بلند اعلام کنیم: آنچه در این ساختمانها اتفاق میافتد، صرفا امور اداری و کنسولی نیست، بلکه بخشی از شبکه سازمانیافتهای است که منافع جمهوری اسلامی را در اروپا پیش میبرد؛ نه منافع مردم ایران را.»
این انجمن از ایرانیان خواسته است نسبت به این تحولات هوشیار باشند و در برابر گسترش نفوذ جمهوری اسلامی در اروپا واکنش نشان دهند.
آیدا یونسی، خواهر علی یونسی، دانشجوی زندانی، روز دوشنبه اعلام کرد که پدرش، میریوسف یونسی، هنگام ملاقات کابینی با خانواده، بهطور ناگهانی و با برخورد خشونتآمیز ماموران به بند ۷ زندان اوین منتقل شده است.
به گفته آیدا یونسی، ماموران در زمان ملاقات کابینی، پدر، مادر و برادرش را از یکدیگر جدا کرده و بدون اجازه دسترسی به داروها و وسایل شخصی، پدر خانواده را به محل جدیدی منتقل کردهاند. او همچنین گفت که پدرش پس از انتقال، طی تماس تلفنی از شرایط نامناسب نگهداری خبر داده و گفته است که به دارو، لباس و دیگر لوازم ضروری دسترسی ندارد.
بر اساس این روایت، میریوسف یونسی، مردی بیش از ۷۰ سال با مشکلات جسمی از جمله دیابت، آرتروز و ناشنوایی، هماکنون در محلی موسوم به «اتاق ۳» همراه با ۱۵ زندانی دیگر با جرایم مالی نگهداری میشود.
میریوسف یونسی با حکم پنج سال حبس در زندان اوین محبوس است. فرزند او، علی یونسی، دانشجوی دانشگاه صنعتی شریف نیز با حکم شش سال و هشت ماه زندان، در همین زندان دوران محکومیت خود را میگذراند.
بر اساس اطلاعات رسیده به ایراناینترنشنال، پیمان فرحآور، شاعر و فعال اجتماعی از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب رشت به اتهام «بغی» و «محاربه» به اعدام محکوم شد. اتهامات فرحآور عمدتا بر پایه اشعار، سخنرانیها، نوشتهها و مواضع او نسبت به موضوعات اجتماعی شکل گرفتهاند.
طبق اطلاعات رسیده، فرحآور ۱۱ اردیبهشت بدون حضور وکیل منتخب و بهصورت غیرعلنی از سوی احمد درویشگفتار، رییس شعبه اول دادگاه انقلاب رشت محاکمه و حکم اعدام او سهشنبه ۱۶ اردیبهشت بدون طی روند شفاف دادرسی ابلاغ شده است.
یک منبع آگاه از پرونده این زندانی سیاسی با بیان اینکه فرحآور اتهامات با اتهامات «تبلیغ علیه نظام»، «بغی» و «محاربه» محاکمه شد، به ایراناینترنشنال گفت: «اتهامات او عمدتا بر پایه اشعار، سخنرانیها، نوشتهها و مواضعش نسبت به موضوعات اجتماعی، عدالتخواهی، اعتراض به بیعدالتیهای اقتصادی و دفاع از حقوق شهروندی شکل گرفتهاند.»
این منبع آگاه در ادامه گفت: «فرحآور سالها در حوزههای شعر، فعالیتهای اجتماعی و آگاهیبخشی در میان مردم فعالیت داشته و پیشتر نیز سابقه بازداشت بهدلیل اعتراضات مدنی و دفاع از حق مشارکت مردم در سرنوشت خود را داشته است. او پدر یک کودک خردسال است و هیچگونه سابقه خشونت ندارد.»
بازداشت و محرومیت از درمان
فرحآور شهریور ۱۴۰۳ بهدست ماموران وزارت اطلاعات در منزل خود بازداشت و پس از نزدیک به یک ماه بازجویی تحت فشار، به بند «میثاق» زندان لاکان رشت منتقل شد.
طبق اطلاعات رسیده به ایراناینترنشنال، او در دوران بازجویی دچار خونریزی داخلی و مشکلات جسمی جدی شد و با وجود هشدارهای پزشکان، همچنان از رسیدگی پزشکی مناسب محروم مانده است.
در ماههای اخیر، افزایش شمار اجرای احکام اعدام و همچنین صدور و تایید احکام اعدام برای زندانیان سیاسی در ایران، با موجی از اعتراضات در داخل و خارج از کشور روبهرو شده است.
در تازهترین نمونه از این اعتراضات، سهشنبه ۱۶ اردیبهشت گروهی از اعضای خانواده زندانیان سیاسی محکوم به اعدام، مقابل زندان اوین در تهران تجمع کردند.
این تجمع همزمان با شصتوهفتمین هفته کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» و اعتصاب غذای زندانیان عضو این کارزار در ۴۱ زندان کشور انجام شد.
در ۱۳ اردیبهشت نیز ۳۰۹ تن از حقوقدانان برجسته، برندگان نوبل صلح، فعالان حقوق بشر و نهادهای مدنی و حقوق بشری در سراسر جهان با امضای بیانیهای، خواستار مداخله فوری سازمان ملل برای توقف موج اعدام زندانیان سیاسی در ایران شدند.
این بیانیه موج فزاینده اعدامهای سیاسی در ایران را محکوم کرد و آن را بخشی از کارزار هدفمند جمهوری اسلامی برای سرکوب مخالفان دانست.
غلامحسین محسنی اژهای، رییس قوه قضاییه جمهوری اسلامی، از تشکیل دهها هزار پرونده قضایی برای معترضان و افراد دخیل در جنبش «زن، زندگی، آزادی» خبر داد. پنج تن از اعضای خانواده ابوالفضل آدینهزاده، از کشتهشدگان این خیزش نیز با اتهامات جدیدی روبهرو شدهاند.
محسنی اژهای سهشنبه ۱۶ اردیبهشت گفت در رابطه با اعتراضات سال ۱۴۰۱ حدود ۹۰ هزار پرونده قضایی برای اقشار مختلف تشکیل شده است که در میان آنها دانشآموزان، دانشجویان و معلمان نیز حضور داشتهاند.
به گفته او، با کمک حوزههای علمیه، بسیج، دانشگاهیان و معلمان و با حضورشان در زندانها، برای همه این افراد حکم محکومیت صادر نشد تا «دشمن از آن سوءاستفاده نکند».
اواخر اسفند سال ۱۴۰۲ کمیته ویژه دولت برای بررسی خیزش انقلابی، در بیانیهای اعلام کرده بود در جریان اعتراضات برای ۳۴ هزار نفر پرونده قضایی تشکیل شد.
این کمیته در دومین گزارش خود در شش فروردین امسال نیز با تکرار این عدد، گفت پس از آزادی ۹۰ درصد از بازداشتشدگان و صدور عفو عمومی از سوی علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی برای باقی بازداشتشدگان، تعداد پروندههای قضایی تشکیل شده علیه معترضان به ۲۹۲ نفر رسیده که از این تعداد محکومیت ۱۳۰ نفر قطعی شده است.
اژهای در سخنرانی خود بدون اشاره به جزییات بیشتر، گفت «قاطبه محکومین متنبه، ارشاد و عفو شدند»؛ به جز عده معدودی که «اقدامات تشکیلاتی و خطرناک» کرده بودند.
تشکیل پرونده قضایی جدید برای خانواده دادخواه ابوالفضل آدینهزاده
پس از گذشت نزدیک به سه سال از خیزش انقلابی مردم ایران، گزارشهای بسیاری از ادامه فشار نهادهای امنیتی بر خانوادههای دادخواه منتشر شده است.
مرضیه آدینهزاده، خواهر ابوالفضل آدینهزاده، از نوجوانان کشتهشده در این اعتراضات، سهشنبه ۱۶ اردیبهشت خبر داد که برای او، پدر، مادر و همچنین دو تن از عموهایش پرونده قضایی تشکیل شده است.
این پنج نفر با اتهاماتی مانند «اخلال در نظم، نشر اکاذیب، تشویش اذهان عمومی و تمرد نسبت به ماموران» مواجه هستند.
اعضای این خانواده در دو سال گذشته بارها با اتهامات مختلف و به دلیل دادخواهی، احضار، بازداشت و زندانی شدهاند.
علی آدینهزاده بر سر مزار پسرش ابوالفضل
ابوالفضل آدینهزاده ۱۶ مهر سال ۱۴۰۱ در جریان اعتراضات شهر مشهد هدف حمله نیروهای حکومتی قرار گرفت. این نوجوان ابتدا با ضربه شوکر به گردنش آسیب دید و سپس با شلیک دهها تیر تفنگ ساچمهای کشته شد.
بر اساس گزارش نهادهای مستقل مانند سازمان حقوق بشر ایران، در جریان خیزش انقلابی ایرانیان، ۵۵۱ معترض شامل ۶۸ کودک کشته شدند.
خیزش انقلابی مردم در سال ۱۴۰۱ پس از قتل حکومتی مهسا ژینا امینی در بازداشتگاه گشت ارشاد آغاز شد.
گسترش حمایتهای بینالمللی از هفتههای آغازین این اعتراضات به تشکیل کمیته حقیقتیاب سازمان ملل در آذر ماه همان سال و وضع گسترده تحریمهای حقوق بشری علیه مقامها و نهادهای جمهوری اسلامی انجامید.