نیویورک تایمز به نقل از سه مقام اسرائیلی و آمریکایی گزارش داد یگان ۸۲۰۰ ارتش اسرائیل با استفاده از ابزار هوش مصنوعی محل اختفای ابراهیم بیاری، فرمانده حماس در شمال غزه را یافت و او را که در برنامه‌ریزی حمله ۷ اکتبر دست داشت در یک حمله هوایی به غزه در ۳۱ اکتبر ۲۰۲۳ کشت.
بنا بر این گزارش، پس از ناتوانی ارتش اسرائیل در یافتن بیاری در شبکه پیچیده تونل‌های زیرزمینی غزه، افسران اسرائیلی به ابزاری صوتی مجهز به هوش مصنوعی روی آوردند.
این فناوری که حدود یک دهه پیش توسعه یافته بود اما پیش‌تر در میدان نبرد به کار نرفته بود، با تحلیل مکالمات بیاری بر اساس صداهای محیطی انفجار بمب‌ها و حملات هوایی، توانست موقعیت تقریبی او را در یک مجموعه تعیین کند.
پس از تعیین مکان تقریبی تماس‌های بیاری، مقامات اطلاعاتی هشدار دادند که این منطقه متراکم و شامل چند مجتمع مسکونی است، اما برای اطمینان از موفقیت عملیات، حمله هوایی باید چندین ساختمان را هدف قرار می‌داد.
به دنبال آن، اسرائیل در ۳۱ اکتبر ۲۰۲۳ حمله‌ای هوایی ترتیب داد که به کشته شدن بیاری و بنا بر گزارش ایرورز، (Airwars)، یک نهاد پایش درگیری‌ها مستقر در لندن به مرگ بیش از ۱۲۵ غیرنظامی هم انجامید.
به گزارش نیویورک تایمز، این ابزار صوتی تنها یکی از نمونههای استفاده گسترده و سریع اسرائیل از فناوریهای مبتنی بر هوش مصنوعی در جنگ غزه است.
به گفته مقامات آمریکایی و اسرائیلی در گفتگو با این روزنامه، ارتش اسرائیل طی هجده ماه گذشته از هوش مصنوعی در زمینههای مختلفی همچون شناسایی چهره افراد، تعیین اهداف حملات هوایی، تحلیل زبان عربی و پردازش دادههای اجتماعی استفاده کرده است.
این تلاشها عمدتا با همکاری میان سربازان وظیفه واحد اطلاعاتی ۸۲۰۰ و نیروهای ذخیره ارتش اسرائیل که در شرکتهایی چون گوگل، مایکروسافت و متا کار میکنند، انجام شده است.
نیویورک تایمز نوشته یکی از پروژههای شاخص در این زمینه، بهرهگیری از حجم وسیعی از دادههای جمعآوری شده طی سالها برای توسعه یک مدل بزرگ زبان عربی بود.
از جمله این دادهها، مکالمات شنود شده، پیامهای متنی و پستهای شبکههای اجتماعی به گویشهای مختلف عربی بود که اسرائیل را قادر ساخت مدلی زبانی بسازد که توانایی تحلیل دقیق زبانهای محلی عربی را داشت.
این چتبات پیشرفته پس از ترور حسن نصرالله، رهبر حزبالله لبنان، واکنشهای عمومی در لبنان را تحلیل کرد و تفاوتهای میان گویشهای محلی را برای ارزیابی فشارهای اجتماعی جهت حمله تلافیجویانه بررسی نمود.
بر اساس این گزارش،این فناوریها کاملا بیخطا نبودند. چتبات گاهی در تشخیص اصطلاحات مدرن یا واژههای عربیشده دچار اشتباه میشد و ضرورت داشت کارشناسان انسانی را بازبینی کنند.
از دیگر اشتباهات این ابزار، سیستمهای شناسایی چهره بودند که در ایستهای بازرسی میان شمال و جنوب غزه مستقر شده بودند، در برخی موارد افراد بیگناه را به اشتباه شناسایی کرده و موجب بازداشت آنها شدند.
به گزارش نیویورک تایمز، این خطاها، نگرانیهای عمیقی درباره پیامدهای اخلاقی استفاده از هوش مصنوعی در عملیاتهای نظامی برانگیخته است.
مقامات دفاعی اروپایی و آمریکایی اذعان دارند که هیچ کشوری به اندازه اسرائیل در استفاده میدانی و واقعی از هوش مصنوعی در جنگ پیشگام نبوده است.
این روند نه تنها فرصتهایی برای نوآوری فراهم کرده، بلکه خطرات و پیامدهای پیشبینینشدهای را نیز آشکار ساخته که میتواند الگوی جنگهای آینده را شکل دهد.
حداس لوربر، رییس موسسه تحقیقات کاربردی هوش مصنوعی مسئولانه در اسرائیل و مدیر سابق شورای امنیت ملی این کشور، با اشاره به اینکه ضرورت و نیاز اضطراری موجب تسریع نوآوری در این حوزه شد، به نیویورک تایمز گفت «این پیشرفتها بدون سازوکارهای مناسب نظارت و کنترل میتواند پیامدهای اخلاقی خطرناکی در پی داشته باشد.»
ارتش اسرائیل در پاسخ به پرسشهای نیویورک تایمز اعلام کرده که به استفاده قانونی و مسئولانه از فناوریهای دادهمحور متعهد است.
پیش‌تر نیز اسرائیل در جنگهای منطقهای، همچون درگیریهای غزه و لبنان، از این فرصتها برای آزمایش فناوریهای نوین نظامی مانند پهپادها، سامانه دفاع موشکی گنبد آهنین و ابزارهای شنود تلفن همراه استفاده کرده بود.
نیویورک تایمز نوشته گستره و شدت بهکارگیری هوش مصنوعی در جنگ اخیر، سطح تازهای از اتکای نظامی به فناوریهای پیشرفته را نشان میدهد.
بر اساس این گزارش، ارتش اسرائیل از الگوریتمی به نام «لاوندر» (Lavender) برای غربالگری دادههای اطلاعاتی درباره اعضای حماس استفاده کرد. این الگوریتم بر اساس پایگاه داده اعضای تاییدشده حماس، آموزش دیده بود و در ابتدای جنگ به منظور شناسایی و هدف قرار دادن افراد مظنون به همکاری با حماس به کار گرفته شد.
در ادامه جنگ، فناوریهای مشابه برای کمک به شناسایی محل گروگانها و تحلیل نقشههای تونل‌های زیرزمینی غزه به کار گرفته شدند و به مرور دقت آنها افزایش یافت.
نیویورک تیامز به نقل از منابعش نوشته این تحولات، تصویری از آیندهای ارائه می‌کند که در آن، هوش مصنوعی به یکی از ارکان اصلی جنگهای مدرن بدل خواهد شد، «آیندهای که به همان اندازه که فرصتهای جدید فراهم می‌کند، چالشهای اخلاقی و انسانی جدی نیز به همراه دارد.»
