ابوالحسن منتظر، بابک علیپور، شاهرخ دانشور کار، وحید بنی‌عامریان و پویا قبادی، پنج زندانی محکوم به اعدام در نامه‌ای از زندان اوین، اعلام کردند که دادخواهی‌شان دعوتی به ایستادن در برابر احکام اعدام برای همه زندانیان سیاسی و غیرسیاسی است.
این زندانیان سیاسی با بیان اینکه از وضعیت محمد تقوی، هم‌پرونده‌ای دیگر محکوم به اعدام خود، پس از انتقال به بند ۲۰۹ اوین بی‌اطلاع هستند، نوشته‌اند که او از شاهدان و بازماندگان قتل‌عام ۶۷ است و به دلیل فاقد مشروعیت و وجاهت قانونی خواندن دادگاه، به سلول انفرادی منتقل شده است.
امضاکنندگان این نامه که از اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» هستند، تاکید کردند که باید ناامیدی و ترس ناشی از احکام اعدام جمعی را به جسارت و عصیان و آتش انقلابی برای ریشه‌کن کردن جمهوری اسلامی بدل کرد.
منتظر، علیپور، دانشور کار، بنی‌عامریان، قبادی و تقوی، دهم آذر از سوی ایمان افشاری، قاضی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اتهام «بغی از طریق عضویت در گروه‌های مخالف نظام» به اعدام محکوم شدند.
صدور حکم اعدام برای این زندانیان سیاسی که از پاییز و زمستان ۱۴۰۲ در زندان هستند.، واکنش‌های زیادی از سوی زندانیان سیاسی و گروه‌های حقوق بشری به همراه داشت.
تام مک‌کلینتاک و استیو کوهن، دو عضو جمهوری‌خواه و دموکرات مجلس نمایندگان آمریکا، ۱۵ آذر در بیانیه‌ای صدور حکم اعدام برای این شش زندانی سیاسی را به شدت محکوم کردند.
این قانون‌گذاران آمریکایی ضمن ابراز همبستگی با این زندانیان محکوم به اعدام از جمهوری اسلامی خواستند فورا اعدام‌ها در ایران را متوقف و اصول عدالت و کرامت انسانی را رعایت کند.
پیش از آن، ۴۰ زندانی سیاسی زن و مرد در اوین نیز در بیانیه‌ای ضمن اعتراض به صدور حکم اعدام برای آنها و «مخالفت ریشهای با اصل مجازات اعدام»، پشتیبانی خود را از همه زندانیان سیاسی و عقیدتی که با مجازات اعدام مواجه هستند، اعلام کردند.
این زندانیان سیاسی خطاب به همه مردم ایران نوشتند: «امروز زمان صف کشیدن در خیابان در برابر اعدام است. زمان نجات جان زندانیان سیاسی، زمان «نه به اعدام» است.»
سعید ماسوری، از قدیمیترین زندانیان سیاسی نیز در پیامی از زندان قزلحصار کرج، از دانشجویان، استادان و معلمان خواست که از پیشتازان حمایت از برچیدن حکم اعدام و کارزار «نه به اعدام» باشند.
در هفتههای گذشته، صدور حکم اعدام برای زندانیان سیاسی و افزایش میزان اجرای احکام اعدام در ایران، اعتراضات فراوانی را در داخل و خارج کشور به دنبال داشت.
شماری از سازمانهای حقوق بشری، هشتم آذر در بیانیه‌ای مشترک، خواهان لغو فوری احکام اعدام تمام زندانیان سیاسی در ایران شدند.
گروهی از نهادها و کلکتیوهای چپ، دموکرات، فمینیست و کوییر هم ۹ آذر با صدور فراخوانی از راهاندازی کارزار اعتراضی علیه جمهوری اسلامی در آستانه روز جهانی حقوق بشر خبر دادند.
