۴۰ زندانی سیاسی اوین با امضای بیانیه مشترکی به صدور حکم اعدام برای شش زندانی سیاسی اعتراض کردند و ضمن «مخالفت ریشه‌ای با اصل مجازات اعدام»، پشتیبانی خود را از همه زندانیان سیاسی و عقیدتی که با مجازات اعدام مواجه شده‌اند، اعلام کردند.
در بیانیه مشترک زندانیان سیاسی که چهارشنبه به دست ایران‌اینترنشنال رسید، آمده است: «روند تصاعدی صدور و اجرای احکام متعدد اعدام، برای زندانیان سیاسی در طول دو سال گذشته، ضمن اینکه یادآور سرکوب‌های حاکمیتی در دهه شصت است، نشانه‌ای از هراس و وحشت فرادستان سیاسی از پیشروی جامعه به‌پاخاسته و حق‌طلب ایران است.»
شش زندانی سیاسی دهم آذر از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اتهام «بغی از طریق عضویت در گروه‌های مخالف نظام» به اعدام محکوم شدند.
اکبر دانشور کار، محمد تقوی سنگ‌دهی، بابک علیپور، پویا قبادی بیستونی، وحید بنی‌عامریان و ابوالحسن منتظر این شش زندانی سیاسی را تشکیل می‌دهند.
در بیانیه زندانیان سیاسی آمده که حکم اعدام جمعی برای این شش تن از زندانیان سیاسی درحالی صادر شده که چندی پیش نیز جمعی از «فرزندان جوان این سرزمین» در پرونده‌ای موسوم به بچه‌های اکباتان با حکم اعدام مواجه شدند.
این بیانیه با اشاره به دیگر حکم‌های صادرشده اعدام از آغاز سال ۱۴۰۳ تا به امروز، علیه زندانیان سیاسی دیگر، همچون پخشان عزیزی، وریشه مرادی، شهریار بیات، بهروز احسانی، مهدی حسنی و محمدجواد وفایی‌ثانی، اضافه می‌کند: «قیام ۱۴۰۱ به عنوان یکی از سرفصل‌های مهم در مبارزات آزادی‌خواهانه مردم ایران، پایه‌های حکومت مستقر را چنان متزلزل ساخته است که چاره‌ای جز تشدید سرکوب به اشکال مختلف نمی‌بیند.»
شیوا اسماعیلی، رضا اکبری منفرد، گلرخ ایرایی، یدی بهاری، مریم بانو نصیری، سکینه پروانه، حسین پیری، فروغ تقی‌پور، محمد حبیبی، مهران رئوف، رضا رضایی، داوود رضوی، خسرو رهنما، خشایار سفیدی، مازیار سید نژاد، حسین شنبه‌زاده، حسین شهسواری، زهرا صفایی، مولود صفایی، سپهر ضیایی، فاطمه ضیایی آزاد، مرضیه فارسی، الهه فولادی، فواد فتحی، نصرالله فلاحی، آذر کوروندی، اسماعیل گرامی، نرگس محمدی، امیرحسین مرادی، بابک مرادی، علی معزی، فرزاد معظمی گودرزی، محمد مسعود معینی، جواد منبری، محمد نجفی، طاهره نورى، اسدالله هادی، مریم یحیوی، علی یونسی، میریوسف یونسی، امضاکنندگان این بیانیه هستند.
آنان نوشتند: «ما معتقدیم که مبارزات آزادی‌خواهانه، نیازمند همبستگی جمعی در دفاع از موازین حقوق بشر و از جمله شکل‌گیری یک مقاومت اجتماعی در مقابل صدور حکم اعدام است.»
این زندانیان سیاسی از همه مردم ایران و از اقشار مختلف اجتماعی خواستند که همراه با زندانیان سیاسی، «به هر شکل ممکن به صدور چنین احکام غیرانسانی و ارتجاعی اعتراض کنند.»
آنان تاکید کردند: «امروز زمان صف کشیدن در خیابان در برابر اعدام است. زمان نجات جان زندانیان سیاسی، زمان «نه به اعدام» است.»
شماری از سازمان‌های حقوق بشری هشتم آذر در بیانیه‌ای مشترک، خواهان لغو فوری احکام اعدام تمام زندانیان سیاسی در ایران شدند.
امضاکنندگان این بیانیه تاکید کردند جمهوری اسلامی در پی خیزش «زن، زندگی، آزادی»، بار دیگر موج جدیدی از اعدام‌ها را با هدف ایجاد رعب و وحشت در جامعه به راه انداخته است.
گروهی از نهادها و کلکتیوهای چپ، دموکرات، فمینیست و کوییر هم ۹ آذر با صدور فراخوانی از راه‌اندازی کارزار اعتراضی علیه جمهوری اسلامی در آستانه روز جهانی حقوق بشر خبر دادند.
آن‌ها بیان اینکه حق حیات در ایران به‌شدت نقض می‌شود و این کشور در صدر آمار سالانه اعدام در جهان قرار دارد، هشدار دادند هم‌اکنون بیش از ۴۶ زندانی سیاسی زیر حکم اعدام هستند.
