افزایش مشکلات اقتصادی در ایران، تجمع‌های اعتراضی در شهرهای مختلف را ادامه‌دار کرده است.روز دوشنبه ۱۴ اسفند جمعی از پرستاران در شیراز و کرمانشاه و بازنشستگان مخابرات در شهرهای تهران، خرم‌آباد، اهواز، اصفهان، سنندج، کرمانشاه، تبریز، ارومیه، رشت، اردبیل و بندرعباس تجمع کردند.
بر اساس اطلاعات و ویدیوهای رسیده به ایران اینترنشنال، روز دوشنبه بازنشستگان مخابرات در شهرهای مختلف کشور، به روال هر دوشنبه، در اعتراض به اجرا نشدن آیین‌نامه استخدامی و رفاهی ۱۳۸۹ و پایمال شدن حقوق خود تجمع اعتراضی برگزار کردند.
این تجمعات مقابل ساختمان‌های شرکت مخابرات در شهرهای مختلف کشور از جمله تهران، خرم‌آباد، اهواز، اصفهان، سنندج، کرمانشاه، تبریز، ارومیه، رشت، مریوان، اردبیل و بندرعباس شکل گرفت.
بازنشستگان معترض در این تجمع شعارهایی از جمله «بازنشسته داد بزن، حق‌تو فریاد بزن»، «معیشت، خواروبار، به‌روز باید گردد»، «یه اختلاس کم بشه، مشکل ما حل می‌شه»، «اجرای آیین‌نامه، حق مسلم ماست»، «شرکت پردرآمد چه بر سر تو آمد»، «مخابرات ایران قانون نمی‌پذیرد»، «سهام‌دار عمده، حق ماها را خورده»، «تا حق خود نگیریم از پا نمی‌نشینیم» و «شرکت شده صد پاره، بخور بخور تو کاره» سر دادند.
در تهران، بازنشستگان معترض مخابرات، پس از تجمع در خیابان سردار جنگل راهپیمایی اعتراضی برگزار کردند و شعارهایی ازجمله «با نگاه پشتم و شیشه، مشکلی حل نمی‌شه»، «شرکت پردرآمد، چه بر سر تو آمد» و «سلطانی بی‌سواد، شرکتو دادی به باد» سر دادند.
مجید سلطانی در آذرماه ۱۳۹۹ به عنوان مدیر عامل مخابرات ایران منصوب شد.
کارکنان و بازنشستگان مخابرات در سال‌های گذشته بارها در اعتراض به تاخیر در پرداخت مطالبات و کمک هزینه‌های رفاهی و مشکلات بیمه تکمیلی در مراکز استان‌های ایران تجمع کرده بودند.
با وجود وعده‌های جمهوری اسلامی، وضعیت معیشتی بازنشستگان در ایران هر روز وخیم‌تر می‌شود.
تجمع پرستاران و کادر درمان
روز دوشنبه ۱۴ اسفند ماه، جمعی از پرستاران و کادر درمان در شهرهای شیراز و کرمانشاه در اعتراض به رسیدگی نشدن به خواسته‌های خود دست به تجمع اعتراضی زدند.
تجمع‌کنندگان دلایل اعتراض خود را «وضعیت شغلی و دستمزدی، پایین بودن تعرفه‌ها، اضافه‌کار اجباری پرستاری و وعده‌های توخالی مسئولان» عنوان کرده‌اند.
پرسنل و کادر درمان شاغل در مراکز درمانی شیراز مقابل ساختمان دانشگاه علوم پزشکی این شهر خواستار رسیدگی به مطالبات شغلی و معیشتی خود شدند.
هم‌زمان، روزنامه اعتماد در شماره روز دوشنبه خود از ادامه‌دار بودن اعتراض پرستاران که دولت به تازگی به جای اصلاح مشکلات و توجه به خواسته‌های پرستاران معترض، به توبیخ و تنبیه معترضان متوسل شده است.
اشاره این روزنامه صحبتهای محمد شریفیمقدم، دبیرکل خانه پرستار است که روز ۲۸ دیماه گفته بود: «هیات تخلفات برخی از دانشگاهها، برای پرستارانی که در اعتراضات صنفی شرکت کرده‌اند، احکامی مثل ۶ ماه انفصال خدمت صادر کرده‌اند.»
پرستار یکی از بیمارستانهای شهر تهران در گفتوگو با اعتماد خبر داد که معترضان از ساعت ۸ تا ۱۰ صبح دوشنبه دست از کار کشیدند و خواستار پاسخگویی مسئولان بیمارستان نسبت به اضافه‌کار اجباری و همچنین خلف وعده دولت بابت پرداخت کارانه متناسب و وظایف موضوع قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری شدند.
این پرستار به اعتماد گفته که طی سه ماه اخیر پنج نفر از پرستاران این بیمارستان به دلیل پاسخگو نبودن مسئولان، ترک کار کرده و استعفا کرده‌اند و سه نفر دیگر درخواست استعفای خود را نوشتهاند اما هنوز به مسئولان بیمارستان تحویل ندادهاند.
در گزارشی دیگر، محمدتقی جهانپور، رییس کل سازمان نظام پرستاری، روز دوشنبه ۱۴ اسفند با بیان اینکه «بسته ماندگاری پرستاران در حال تدوین است»، گفت: «بر اساس آماری که سازمان نظام پرستاری دارد، سالانه بیش از ۲۷۰۰ پرستار مهاجرت میکنند که زنگ خطری جدی برای نظام سلامت است.»
جهانپور روز پنجم اسفند امسال گفته بود که از ابتدای سال تا پایان آذر، ۲۱۶ پرستار به دلیل سختی کار و پایین بودن میزان دریافتیشان، ترک خدمت کرده‌اند.
پیش از آن در آذرماه امسال، محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار در آماری رسمی اعلام کرده بود که بیش از ۹۰ درصد پرستاران از کارشان ناراضی هستند و آن کمتر از ۱۰ درصد هم شامل پرستارانی است که کار بالینی انجام نمیدهند.
اوایل تیر امسال خبرگزاری ایلنا در گزارشی به اضافه کار اجباری پرستاران پرداخت و بر این مساله تاکید کرد که به دلیل کمبود نیرو، پرستاری که شیفت کاری خود را کامل کرده اغلب مجبور است یک شیفت اضافی دیگر نیز سر کار بماند، اما مبلغ هر ساعت اضافهکاری برای او ۱۶ تا ۲۰ هزار تومان است.
بحران کمبود پرستار در ایران به ویژه از زمان شیوع ویروس کرونا وخیم‌تر شد و پرستاران بارها در اعتراض به وضعیت شغلی خود در شهرهای مختلف تجمع اعتراضی برگزار کردند.
تشکلهای صنفی در سال‌های گذشته بارها به کمبود دستکم ۱۰۰ هزار پرستار در بیمارستانهای ایران اشاره کرده‌اند.
نبود رسیدگی به مطالبات صنفی و معیشتی کارگران و برگزاری تجمع‌های اعتراضی در شرایطی است که برخی رسانهها و تحلیلگران از حرکت صنایع مادر مانند فولاد و پتروشیمی به سمت رکود خبر میدهند.
کاهش نرخ سرمایهگذاری، توقف پروژههای سرمایهگذاری در حوزههای فولاد و پتروشیمی و ریزش کمسابقه و پیاپی شاخص بورس و «دوپینگهای مکرر» از منابع ملی صندوق توسعه ملی، از جمله نشانههای رکود مورد اشاره ناظران است.
