تصمیم آلمان، فرانسه و بریتانیا برای ادامه تحریمهای موشکی جمهوری اسلامی

جوزپ بورل، مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا اعلام کرد سه کشور اروپایی عضو برجام قصد دارند تحریمهای موشکی جمهوری اسلامی را که بر اساس این توافق ۲۶ مهر ماه لغو میشوند، حفظ کنند.

جوزپ بورل، مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا اعلام کرد سه کشور اروپایی عضو برجام قصد دارند تحریمهای موشکی جمهوری اسلامی را که بر اساس این توافق ۲۶ مهر ماه لغو میشوند، حفظ کنند.
بورل روز جمعه ۱۴ مهر در بیانیهای گفت بر اساس اعلام سه کشور فرانسه، آلمان و بریتانیا، ایران از سال ۲۰۱۹ به تعهدات خود در قالب برجام پایبند نبوده است.
توافق برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) شامل یک سری از لغو محدودیتها موسوم به بندهای غروب است که بر اساس آن، قرار است محدودیتها علیه جمهوری اسلامی کاهش یابد.
این در حالی است که جمهوری اسلامی این توافق را به طور گسترده نقض کرده است.
جمهوری اسلامی میزان مجاز ۳/۶۷ درصدی غنیسازی مندرج در برجام را رعایت نکرده و اکنون در حال غنیسازی اورانیوم با غلظت ۶۰ درصد است.
بورل همچنین افزود وزیران امور خارجه این سه کشور تصمیم دولتهای متبوع خود را برای ادامه تحریمهای تهران در نامهای در روز ۲۳ شهریور سال جاری به او اطلاع دادهاند.
او بار دیگر همه طرفهای برجام را به یافتن راهحلی دیپلماتیک برای مناقشه هستهای جمهوری اسلامی فراخواند.
مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا تاکید کرد به تلاشهای خود برای اجرای دوباره مفاد برجام از سوی همه طرفها ادامه خواهد داد.
تحریمهای اتحادیه اروپا علیه جمهوری اسلامی بر اساس قطعنامه سازمان ملل متحد که توافق برجام را تایید کرده بود، قرار بود در ۲۶ مهر سال جاری منقضی شود.
این تحریمها برای آن وضع شده که تهران فعالیتی در راستای توسعه موشکهای بالیستیک دارای قابلیت حمل کلاهک هستهای انجام ندهد.
همچنین این تحریمها جمهوری اسلامی را از خرید و فروش یا انتقال پهپادها و اجزای آن که قادر به پرواز بیش از ۳۰۰ کیلومتر هستند، منع کردهاند.
در همین راستا وزارت امور خارجه آلمان روز ۱۲ مهر به اقدام جمهوری اسلامی در پرتاب ماهواره نور-۳ با پرتابگری که از فنآوری سیستمهای موشک بالیستیک دوربرد استفاده میکند واکنش نشان داد و اعلام کرد فعالیتهای موشکی تهران تهدیدی برای امنیت بینالمللی است.
برلین تاکید کرد جمهوری اسلامی بدون توجه به محدودیتهای بینالمللی این ماهواره را پرتاب کرده است.
وزارت امور خارجه بریتانیا نیز در بیانیهای اقدام جمهوری اسلامی در پرتاب ماهواره نور-۳ را نشانه بیاحترامی تهران به محدودیتهای بینالمللی دانست.

۲۲ تن از زندانیان سیاسی همبند نرگس محمدی در نامهای از زندان اوین، جایزه نوبل صلح نرگس محمدی را «ارج نهادن به سالها فعالیتش برای تحقق آزادی و برابری و رساندن صدای دادخواهی و حقطلبی جامعه ایران» خوانده و آن را گامی به سوی روشنایی بیشتر دانستهاند.
در این نامه آمده «افتخار میکنیم به خواهر و همرزممان نرگس، که در یکسالگی جنبش ژینا (مهسا امینی) به جایزه نوبل صلح رنگ داد. رنگ سرخ خونهای ریخته شده که داغ مادران دادخواه را بر نشان جایزه نوبل صلح ۲۰۲۳ حک نموده است.»
گلرخ ایرایی، بهاره هدایت، نیلوفر حامدی، الهه محمدی، فائزه هاشمی، سپیده قلیان، شکیلا منفرد، مهوش ثابت، فریبا کمال آبادی و نیلوفر بیانی از جمله امضاکنندگان این بیانیهاند.

روزنامه اعتماد روز شنبه ۱۵ مهر در گزارشی به پشت پرده تعطیلی کافههای اطراف قدیمیترین دانشگاه ایران پرداخت و نوشت محمد مقیمی، رییس دانشگاه تهران با هدف جلوگیری از پاتوق شدن این اماکن برای جوانان و دانشجویان و شکلگیری اعتراضاتی دیگر، دست به «خالصسازی» زده است.
اوایل مهر ماه نامهای از سوی محمد مقیمی خطاب به رییس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی منتشر شد که تاریخ آن مربوط به اول شهریور امسال بود.
در این نامه مقیمی از تعطیلی «کلیه کافههای اطراف دانشگاه» در طول یک سالونیم گذشته با هدف «جلوگیری از اشاعه فرهنگ غیرخودی» خبر داده بود.
تعطیلی مختص کافههای «غیرخودی» است
طبق آنچه مقیمی گفته بود، کافههایی مانند «پنجره، ایما، باراکا، سکو» و ... که مالکیت ساختمانهایشان در اختیار دانشگاه تهران بوده به خواست و دستور این دانشگاه تعطیل شدهاند.
با این حال به گفته اعتماد این تعطیلی شامل «همه» کافههایی نشده که دانشگاه تهران مالکشان است و قضیه به «خودیها و غیرخودیها» تبدیل شده است؛ بهطوری که دستکم دو کافه «کارسو» و «گلدون» همچنان باز هستند: اولی پر از کتابهای آیینی و مذهبی و مربوط به «دفاع مقدس» و البته کافهای کاملا خلوت است و دومی پر از المانهای جنگ هشت ساله مانند فانوس و چفیه تا کتابهای مرتبط و عکسهایی از آن دوران.
تلاش برای از بین بردن پاتوقهای جوانان و دانشجویان در اطراف دانشگاه
سختگیریها و «گیر دادنها» به کافههایی که حتی چند ۱۰۰ متر دورتر از دانشگاه تهران و در محدوده میدان ولیعصر تا خیابان کارگر تهران قرار دارند در یک سال گذشته و با شکلگیری خیزش انقلابی علیه جمهوری اسلامی بیشتر شده است.
اعتماد به نقل از یک «منبع موثق» نوشت که کافهها محل تجمع جوانان و دانشجویان هستند و میتوانند نقاطی برای شکلگیری دوباره اعتراضات باشند. برای همین «طبیعی است» که دانشگاه تهران بخواهد کافههای اطرافش را تعطیل یا کم کند و در این میان، آنهایی که مالکیتشان با خود دانشگاه است، آسانترین گزینه برای اجرای این طرح هستند.
این روزنامه به نقل از یک کافهدار هم نوشت که «نمیخواهند» جوانان در این پاتوقها دور هم جمع شوند و دنبال این هستند که شبکهای از کافههای همفکر و همطیف خود را باقی بگذارند و بقیه را ببندند، چون هنوز تعدادی از کافههای همفکر که مالکشان نیز خود دانشگاه است، بازند.
او یادآور شد که ماموران تلویحا تایید کردند که این کافهها، «باید» تعطیل شوند؛ حالا چه بهانهای بهتر از «بدحجابی»؟
انتشار نامه رییس دانشگاه تهران اما که به نظر میرسد به دلیل هک شدن سرورها و سایتهای وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در روز نخست مهر از سوی گروه قیام تا سرنگونی باشد، واکنشهای متعددی را در پی داشته است.
طرحی که پیشینهاش به یک سال قبل برمیگردد
اعتماد در بخشی از گزارش خود، به نقل از یک منبع «موثق» دیگر مدعی شد نامه مورد اشاره «جعلی و تقلبی» است.
چه این نامه جعلی باشد و چه درست، این کافهها تعطیل شدند و به نظر میرسد جرقه آن از تابستان سال گذشته با مصاحبه محسن منصوری، استاندار وقت تهران زده شد.
منصوری از برنامهریزی برای تعطیلی اماکنی گفت که در شهر تهران «ساختارشکنی» میکنند و در این زمینه از برخی کافهها و رستورانها مثال زده بود که به گفته او «با اهدافی خاص در اطراف دانشگاهها شکل گرفتهاند» و «ارتباطشان با ساختارهای بیگانه رصد شده است».
یک سال پس از آن وعده، رییس دانشگاه تهران با افتخار از حذف و جمعآوری کافههای اطراف تهران به دلیل «جلوگیری از اشاعه فرهنگ غیرخودی»، «صیانت از فرهنگ اصیل ایرانی-اسلامی» و «جهاد علمی برای تحقیق دانشگاه کارآفرین» گفت.
اعتماد در گزارش خود به این بخش از نامه مقیمی اشاره کرد که او حتی فعالیتهای کافههایی که مالکیت آن با دانشگاه نیست را هم زیر سوال برده و اعلام کرد «همکاران و نیروهای مامور، وظایف خود را با جدیت پیگیری میکنند».
این روزنامه در ادامه به نقل از مجید نصیرایی، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس درباره بیاطلاعیاش از چنین اقدامی و «عجیب» خواندن این نامه، نوشت: «دلیل این دانشگاه برای پلمب این کافهها چیست؟ مگر دانشگاه اداره تعزیرات است؟»
این واکنش در شرایطی است که پیشتر حسن نوروزی، عضو کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس با دفاع از تعطیل کردن کافهها گفته بود اطراف دانشگاه باید دارای محیط امنی برای تحصیل باشد نه برای کسب و کارها.
نوروزی درباره این موضوع که تمامی این کافهها دارای مجوز قانونی فعالیت بودهاند هم تاکید کرد: «۱۰ بار دیگر هم بپرسید میگویم اطراف دانشگاه باید محل تحصیل علم و دانش باشد.»
وزارت علوم یا دانشگاه تهران تاکنون درباره این نامه اظهارنظری نکردهاند اما مدیر روابط عمومی دانشگاه تهران تعطیلی این کافهها را به «طرح توسعه دانشگاه» نسب داد و گفت کاربران شبکههای اجتماعی که «حتی جسارت ندارند هویتشان را افشا کنند» میخواهند «ریشهدارترین بنیاد علمی» ایران را «تحت آماج» قرار دهند.
با اینحال هفته گذشته خبرگزاری دفاع مقدس، وابسته به ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی با حمایت از تعطیلی کافهها مدعی شد آنها از طرف «سفارتخانههای اروپایی» حمایت مالی میشدند.

چندی پیش فرانسه پوشیدن عبایا، لباسهای بلند و آزاد را در مدارس این کشور ممنوع کرد. موضوعی که با انتقادهایی به ویژه از سوی مسلمانان روبهرو شد اما دولت در پاسخ استدلال کرد که طبق قانون، داشتن «پوشش مذهبی در مدارس» ممنوع است و عبایا نیز یک نوع پوشش مذهبی به شمار میرود.
ایندین اکسپرس در گزارشی به این موضوع پرداخت و این پرسش را مطرح کرد که قانون سال ۲۰۰۴ در مورد ممنوعیت استفاده از نمادهای مذهبی دقیقا چیست و چرا دولت اکنون به آن استناد میکند؟
این رسانه نوشت که فرانسه با توجه به سیاست سکولاریسم مبتنی بر جدایی بین کلیسا و دولت، پوشیدن لباس بلند و گشاد عبایا را در مدارس دولتی خود ممنوع کرده است.
گابریل آتال، وزیر آموزش و پرورش فرانسه در مصاحبهای گفت: «نباید وقتی وارد کلاسی میشوید، بتوانید مذهب دانشآموزان را از روی ظاهرشان تشخیص دهید.»
به گزارش خبرگزاری فرانسه، یک هفته پس از اعلام ممنوعیت پوشش عبایا در مدارس دولتی نزدیک به ۳۰۰ دانشآموز دختر صبح روز دوشنبه ۱۳ شهریور (چهار سپتامبر) با این لباس در مدرسه حاضر شدند. گرچه اکثر آنها موافقت کردند لباسشان را عوض کنند اما ۶۷ نفر حاضر به تغییر پوشش خود نشدند و به همین علت به خانه فرستاده شدند.
مخالفان در اعتراض به ممنوعیت این پوشش، دادخواستی را هم در دادگاه عالی کشور فرانسه مطرح کردند اما بر اساس گزارش نیویورک تایمز، این اعتراض شکست خورد زیرا بر اساس حکم دادگاه چنین ممنوعیتی «نقض جدی و آشکار آزادیهای بنیادین» محسوب نمیشود.
نگاه مخالفان
هبه جمال، فعال حوزه مقابله با اسلامهراسی و نابرابری آموزشی در محیطهای تحصیلی، در مطلبی در سایت انگلیسی شبکه الجزیره به انتقاد از قوانین رو به رشد فرانسه در محدود کردن حق انتخاب زنان برای داشتن پوشش اسلامی پرداخت.
او نوشت که این ممنوعیت بخشی از مجموعه اقداماتی به شمار میرود که دولت فرانسه در سالهای اخیر انجام داده و اقلیت مسلمان را به بهانه حمایت از سکولاریسم، هدف قرار داده است.
هبه در انتقاد به سیاستهای دولت گفت: «مقامات فرانسه بهطور مرتب اقلیت مسلمان را به جداییگرایی اسلامی متهم میکنند. طبق این نظریه مسلمانان با کل ملت فرانسه دشمنی دارند و نمیخواهند به آن تعلق داشته باشند.»
او در ادامه نوشت بر خلاف تصویری که دولت فرانسه علاقه دارد از زنان و دختران مسلمان نشان دهد، آنان «جداییخواه» نیستند.
هبه گفت: «آنها آزادیخواه هستند و برای حق خود به منظور رسیدن به یک زندگی بدون ارعاب و اجبار در فرانسه به مبارزه ادامه خواهند داد.»

عبایا چیست؟
عبا یا عبایا لباس گشاد زنانهای است که بر اساس توضیحهای دانشنامه بریتانیکا، ریشهای باستانی دارد و در کتاب مقدس هم از آن بهعنوان لباس پیامبران عبری یاد شده است.
طبق گزارش لوموند، این لباس شبیه به برخی دیگر از لباسهای آزاد است که زنان در بخشهایی از آفریقا و غرب آسیا میپوشند.
در طول سالها، تغییراتی در طرح آن بهوجود آمده و اکنون عبایا در طرحهای جلو باز و با رنگهای روشن هم عرضه میشود که آن را روی دامنهای بلند یا شلوار میپوشند.
عبایا پوششی مخصوص در برخی مناطق جهان است اما بیشتر بهعنوان لباس زنان مسلمان توصیف میشود.
این لباس هم به برقع شبیه است که دارای پوششی برای صورت نیز هست و هم به چادر.
عبایا در میان زنان عربستان سعودی لباسی رایج است؛ جایی که داشتن پوشش محافظهکارانه برای زنان در ملاءعام به شدت اعمال میشد. این در حالی است که محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی در سال ۲۰۱۸ برای ارائه تصویری «لیبرال» از کشورش به جهان و به منظور بالا بردن توان اقتصادی کشور از طریق توسعه بخشهایی مانند گردشگری، اجبار استفاده از آن را رد کرد.
بن سلمان گفته بود قوانین «شریعت» بسیار روشن و صریح میگویند که زنان مانند مردان لباسهای «آبرومند و محترمانه» بپوشند اما اشارهای به پوشیدن «عبای سیاه یا سرپوش سیاه» نشده است: «این تصمیم کاملا به زنان واگذار میشود که چه نوع لباسی را برای پوشیدن انتخاب کنند.»
چرا فرانسه پوشیدن لباس مذهبی را مجاز نمیداند؟
سکولاریسم به معنی جدایی بین نهادهای مذهبی و ارگانهای حکومتی، ریشه در انقلاب فرانسه دارد و از ارزشهای آزادی، برابری و برادری دفاع میکند. سکولاریسم همچنین به نقشی که دین ممکن است در زندگی عمومی افراد ایفا کند و در آزادی آنها دخالت کند، با سوءظن نگاه میکند.
بر اساس این اصل، در سال ۲۰۰۴ قانونی در فرانسه وضع شد که میگوید پوشیدن و استفاده از نمادها یا لباسهایی که وابستگی مذهبی را نشان میدهند، برای دانشآموزان ممنوع است.
در این قانون به لباس خاصی اشاره نشده اما از تفسیر آن برای ممنوعسازی استفاده از پوشش روسری، کیپا (کلاه یهودی) و صلیبهای بزرگ مسیحی استفاده شده است.
ایندین اکسپرس به نقل از گزارش دویچهوله در توضیح نحوه عملکرد مدارس دولتی در فرانسه نوشت: «مدارس دولتی در فرانسه کلاسهای آموزش دینی برگزار نمیکنند. هیچ نمایش عمومیای برای عیسی مسیح وجود ندارد و باکسینگ دی نیز در تقویم مدارس دولتی یک تعطیلی عمومی محسوب نمیشود.»
ایندین اکسپرس در ادامه نوشت چنین موضوعاتی در سالهای اخیر و به دنبال ورود مهاجران از کشورهای غیراروپایی به فرانسه، هر از گاهی مطرح شده و اغلب بحثبرانگیز بودهاند.
منتقدان این طرح استدلال میکنند نظارت پلیس مانعی برای حق انتخاب زنان در نوع پوششان است و مشارکت زنان با پیشینه محافظهکارانه را در اجتماع دشوار میکند.
در سال ۲۰۱۰، یک طرح قانونی پوشاندن صورت را در اماکن عمومی فرانسه ممنوع کرد. طبق این قانون، پوشاندن صورت فقط زمانی مجاز است که فرد داخل خودرو یا مکان مذهبی باشد.
هبه در انتقاد از قانون سال ۲۰۲۰ در الجزیره نوشت: «این طرح به کارکنان مدرسه دستور میدهد به دانشآموزانی که دامن و لباس آستین بلند میپوشند تذکر دهند و در صورت امتناع از تغییر، اقدامات انضباطی شامل تعلیق تحصیلی و ممنوع کردن دسترسی آنان به مدرسه در موردشان اجرا شود.»
به گفته او تعلیق از تحصیل تا زمانی که دانشآموزان از طریق گفتوگو متوجه شوند «رفتارشان به سکولاریسم و ارزشهای جمهوری آسیب میزند» ادامه خواهد داشت.
اما سال گذشته دادگاه عالی اداری فرانسه ممنوعیت پوشش لباس شنای اسلامی موسوم به بورکینی را که برگرفته از کلمات برقع و بیکینی است نیز تایید کرد.
چرا پوشیدن عبایا «اکنون» ممنوع شده؟
گابریل آتال، وزیر آموزش و پرورش فرانسه اخیرا در یک کنفرانس خبری گفت: «مدارس ما بهطور دائم تحت آزمایش قرار میگیرند و در ماههای گذشته، نقض لائسیته (به معنای سکولاریسم) بهطور قابل توجهی افزایش یافته است؛ به ویژه با پوشیدن لباسهای مذهبی مانند عبایا و قمیض.»
روزنامه لوموند فرانسه خبر داد بر اساس گزارش اخیر دولت در مورد افزایش موارد «نقض سکولاریسم در مدارس»، تعداد موارد گزارش شده از دو هزار و ۱۶۷ مورد در سال ۲۰۲۲ به چهار هزار و ۷۱۰ مورد در سال ۲۰۲۳ رسیده است.
همچنین بیش از ۴۰ درصد گزارشها مربوط به لباسهایی بودهاند که ممکن است «هم فرهنگی و هم مذهبی» باشند؛ مانند قمیض یا جلابه برای مردان، یا عبایا برای زنان.
این آمار از حدود ۱۵۰ مدرسه در فرانسه جمعآوری شدهاند.
هبه در انتقاد از تعهد پاریس به سکولاریسم ادعا کرد که فرانسه این اصل را به عنوان آزادی از نفوذ مذهبی تعریف میکند اما به وضوح آن را به یک «سیستم فرقهمانند» تبدیل کرده است.
او معتقد است مفهوم اصلی جدایی کلیسا و دولت برای تضمین آزادی اندیشه و جلوگیری از اجبار متعصبانه مذهبی، دیگر دلیل اصلی اخذ تصمیمات از سوی مقامات فرانسه نیست.
از سوی دیگر آتال به دنبال برخی حملات تروریستی در کشور و انتقاد از سیاستهای سکولار دولت، در پولیتیکو نوشت: «فرانسه، سکولاریسم را به عنوان یک دین ترویج نمیکند بلکه برای محافظت از همه ادیان، سکولاریسم را دنبال میکند.»
وزیر آموزش و پرورش فرانسه در ادامه تاکید کرد: «اگر ترویج آزادی بیان و آزادی مذهبی امری افراطی به نظر میرسد، ما به گناه خود اعتراف میکنیم. آزادی بیان در فرانسه اساس گفتوگو، اندیشه آزاد و دموکراسی است. این اصول خطرناک و قابل مذاکره نیستند.»
گزارش اخیر پولیتیکو همچنین اشاره کرد که حزب لیبرال رنسانس به ریاست امانوئل مکرون، اکنون تمایل بیشتری برای ارتباط با احزاب محافظهکار دارد.
پولیتیکو این امر را به شکست حزب لیبرال رنسانس در انتخابات پارلمانی ۲۰۲۲ و موفقیت ائتلاف احزاب چپ و راست در این انتخابات مرتبط دانست.
ایندین اکسپرس در انتها به نقل از پولیتیکو نوشت محافظهکارانی که خواستار ممنوعیت نمادهای مذهبی در دانشگاهها هستند، از تصمیم جدید دولت استقبال کردند.
بر اساس این گزارش، حتی حزب راست افراطی رالی ملی نیز که معمولا از دولت مکرون حمایت نمیکند، این اقدام دولت را ستایش کرد.

اهدای نوبل صلح به نرگس محمدی در روز جمعه ۱۴ مهر واکنشهای متعددی را از سوی چهرههای سیاسی و فعالان مدنی و اجتماعی در سراسر جهان به دنبال داشت. خود این فعال حقوق بشر در پیامی از زندان اوین که در روزهای گذشته آماده شده است، تاکید کرد: «هرچه بیشتر ما را محدود کنید، قویتر میشویم.»
بر اساس متنی که در صفحه اینستاگرام نرگس محمدی منتشر شده، زندانیان زن سیاسی در اوین طی روزهای پنجشنبه و جمعه امکان برقرار کردن تماس تلفنی ندارند و محمدی به همین دلیل نتوانسته پس از دریافت جایزه نوبل صلح با خانواده و دوستانش صحبت کند.
با این حال بیانیهای از جانب سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر به نیویورک تایمز ارسال شده که به نظر میرسد تاریخ نوشته شدنش پیش از دریافت این جایزه باشد.
در این بیانیه محمدی تاکید کرد حمایت جهانی و به رسمیت شناختن فعالیتهایش، او را «مصممتر، مسوولیتپذیرتر، پرشورتر و امیدوارتر» میکند.
به گفته محمدی، همچنین این اتفاق میتواند ایرانیانی را که برای تغییر اعتراض میکنند، قویتر و سازمانیافتهتر کند چرا که «پیروزی نزدیک است».
این فعال حقوق بشر در این پیام با تاکید بر اینکه «زنان تسلیم نخواهند شد»، گفت: «ما از اراده خود برای بقا تغذیه میشویم؛ چه در زندان باشیم و چه بیرون.»
بر اساس اعلام کمیته نوبل صلح در روز ۱۴ مهر، نرگس محمدی به دلیل مبارزهاش با ظلم بر زنان ایرانی و تلاش برای ارتقای حقوق بشر و آزادی برای همه، شایسته دریافت این جایزه شناخته شد.
نرگس محمدی همچنین در مصاحبه با خبرگزاری فرانسه و طی پاسخهای کتبی، با اشاره به اعتراضات در ایران گفت حکومت نتوانست اعتراضات مردم ایران را بشکند و او معتقد است جامعه به چیزهایی دست یافته که پایههای حکومت استبدادی دینی را سست کرده است.
محمدی با اشاره به اینکه ایران حتی قبل از کشته شدن مهسا ژینا امینی هم شاهد اعتراضات مکرر بوده، افزود: «در سالهای اخیر شاهد چرخههایی از اعتراضات بودهایم و این نشاندهنده ماهیت غیرقابل برگشت وضعیت و دامنه گسترش اعتراضات است.»
نرگس محمدی با انتقاد از آنچه «مماشات» غرب با مقامات ایران خواند، گفت دولتهای خارجی «نیروها و رهبران مترقی در ایران را به رسمیت نشناختهاند و سیاستهایی را با هدف تداوم نظام استبدادی دینی در ایران دنبال کردهاند.»
بریت رایس اندرسون، رییس کمیته نروژی نوبل، در گفتوگو با ایراناینترنشنال نرگس محمدی را «رهبر بلامنازع مبارزه برای حقوق زنان در ایران» خواند و گفت: جایزه صلح نوبل اهدا شده به نرگس محمدی همچنین متعلق به صدها هزار مردم ایران بوده که بیش از یک سال است با شعار «زن، زندگی، آزادی» اعتراض میکنند. این همان خلاصه برنامه آنهاست که بر حقوق بشر تمرکز یافته است.
واکنشهای بینالمللی
اهدای جایزه نوبل صلح به نرگس محمدی با واکنشهای فراوانی از سوی نهادها، سازمانها، سیاستمداران و کنشگران کشورهای مختلف مواجه شد.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل، اعطای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی را ادای احترام به تمام زنانی خواند که با وجود به خطر افتادن سلامتی و حتی جانشان، برای حقوق خود مبارزه میکنند.
او گفت: جایزه صلح نوبل نرگس محمدی یادآوری مهمی از سرکوب حقوق زنان و دختران در ایران و جاهای دیگر است.
جو بایدن در بیانیهای ضمن تبریک به نرگس محمدی برای دریافت جایزه صلح نوبل، نوشت: «او دستگیریها، آزار و شکنجههای مکرر توسط رژیم ایران را تحمل کرده، اما حمایت و ارادهاش تنها قویتر شده است.»
او افزود: هنوز هم جهان صدای زلال نرگس محمدی را میشنود که خواهان آزادی و برابری است.
جو بایدن در بیانیه خود برای تبریک به نرگس محمدی، به موضوع آرمیتا گراوند نیز اشاره کرد و افزود «گزارشهای هولناکی» مبنی بر حمله پلیس امنیت اخلاقی به آرمیتا گراوند ۱۶ ساله به دلیل نداشتن حجاب منتشر شد.
رییسجمهوری آمریکا گفت: مردم ایران در حالی که برای آیندهای آزاد و دموکراتیک برای ملت خود مبارزه میکنند، از ساکت شدن یا ارعاب خودداری میکنند و جنبش مسالمتآمیز آنها، «زن، زندگی، آزادی»، خواستار احترام به حقوق انسانی است و امید را برای مردم جهان به ارمغان آورده است.
بایدن تاکید کرد: ما همچنان رشادتهای تمامی مدافعان حقوق بشر و همچنین یاد و خاطره مهسا امینی و تمام کسانی را که توسط رژیم کشته، مجروح و یا زندانی شدهاند، گرامی خواهیم داشت.
آبرام پیلی، قائم مقام نماینده ویژه آمریکا در امور ایران، نیز با تبریک به نرگس محمدی برای دریافت جایزه صلح نوبل نوشت: «نرگس محمدی برای بسیاری در ایران و جهان قهرمان است. امروز، تمام جهان در به رسمیت شناختن شجاعت او متحد شده است.»
میشل تیلور، سفیر آمریکا در شورای حقوق بشر سازمان ملل، نیز در حساب ایکس خود با تبریک اهدای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی گفت: «اگرچه رژیم ایران نرگس را غیرمنصفانه زندانی کرده، او همچنان الهامبخش زنان سراسر جهان است. ما با اتحاد در مقابل ظلم رژیم ایران میایستیم.»
اتحادیه اروپا نیز در بیانیهای با استقبال از اعطای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی به دلیل «مبارزه با ستم به زنان در ایران و ارتقای حقوق بشر و آزادی برای همه» نوشت او همواره برای حقوق زنان، لغو مجازات اعدام و بهبود شرایط زندان در داخل ایران تلاش کرده است.
امانوئل مکرون، رییسجمهور فرانسه، در صفحه ایکس خود نوشت که مبارزه او برای حقوق زنان در ایران و حقوق بشر امری بنیادین و جهانشمول است. او افزود زندانی بودن برنده جایزه صلح نوبل یک نماد و تلنگر است.
وزارت خارجه فرانسه نیز اعطای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی را تبریک گفت و افزود این جایزه تعهد خستگیناپذیر او را برای ارتقای حقوق بشر و به ویژه حقوق زنان در ایران به رسمیت میشناسد.
وزارت خارجه فرانسه با اشاره به اینکه نرگس محمدی در بسیاری از موارد با فعالیتهای خود در جهت لغو مجازات اعدام و مبارزه با خشونت علیه زنان، شجاعت بسیار زیاد خود را نشان داده، خاطرنشان کرد فرانسه خواستار آزادی فوری اوست.
طارق احمد، معاون وزیر خارجه بریتانیا در امور خاورمیانه، در پیامی خطاب به نرگس محمدی بابت دریافت جایزه صلح نوبل نوشت: شجاعت شما در برابر ظلم، الهامبخش همه ما است؛ بریتانیا در کنار شما و همه زنان ایران که خواستار آزادیهای اساسیاند، میایستد.
سناتور پنى وانگ، وزير خارجه استراليا، در پیامی با تبریک اهدای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدى، خواستار آزادی او و همه ایرانیانی شد که به صورت خودسرانه بازداشت شدهاند. او خطاب به محمدی گفت: شما در مبارزه با سرکوب زنان در ایران، شجاعتی باورنکردنی از خود نشان دادهاید.
گیلا گاملیل، وزیر اطلاعات اسرائیل، ضمن ابراز خرسندی از اعطای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی، در پیامی به زبان فارس نوشت: «نرگس سمبل نبرد بیوقفه مردم ایران بر علیه رژیم خونخوار که دشمن کشور اسرائیل، مردم خودش و همه جهان نیز است، میباشد. با هم پیروزیم، زن، زندگی، آزادی»
جیم ریش، سناتور جمهوریخواه آمریکا، نرگس محمدی را به دلیل تلاشهایش برای مبارزه با ظلم شایسته دریافت جایزه صلح نوبل دانست و افزود: «به خاطر زنان شجاعی چون محمدی است که امید به آیندهای بهتر برای زنان ایران وجود دارد.»
تام کمیک، نماینده حزب محافظهکار مجلس عوام کانادا، در سخنانی در صحن این مجلس گفت اهدای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی، به منزله سیلی به صورت خامنهای و رژیم اوست که نرگس دارد شجاعانه با آن مبارزه میکند.
تام کمیک با اشاره به اینکه آرمیتا گراوند به دلیل حجاب نداشتن مورد ضربوشتم قرار گرفته و به کما رفته، وضعیت این نوجوان را یادآور کشته شدن مهسا امینی به دست گشت ارشاد دانست.
او از دولت لیبرال کانادا خواست برای مقابله با رژیم ایران اقدامهای بیشتری انجام دهد و از جمهوری اسلامی مشروعیتزدایی کند.
کمیک تاکید کرد رژیم ایران نباید در نشستهای بینالمللی و رویدادهای ورزشی حاضر شود و سپاه باید در فهرست تروریسم قرار گیرد. او در پایان به زبانهای کردی و فارسی شعار زن، زندگی، آزادی را تکرار کرد.
جمعی از کارشناسان سازمان ملل با استقبال از اعطای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی از حکومت ایران خواستند تمام کسانی را برای حمایت از پیشبرد حقوق بشر زنان و حقوق زنان و دختران در ایران زندانی هستند را آزاد کند.
کارشناسان سازمان ملل، از جمله جاوید رحمان، در بیانیه خود افزودند مدافعان حقوق بشر زنان که از حقوق بشر در داخل و خارج از ایران حمایت میکنند باید برای مقاومت و شجاعتشان مورد تقدیر و تشویق قرار گرفته و از جانب جامعه بینالملل پشتیبانی شوند.
دیدهبان حقوق بشر نیز اعطای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی را قدردانی از شجاعت و از خودگذشتی او و دیگر فعالان حقوق بشر ایرانی دانست.
مری لاولر، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر، در توییتی به زبان فارسی نوشت: «حتی ۱۳ بار زندان و پنج محکومیت به مجموعا ۳۱ سال حبس، نتوانست او را از دفاع از حقوق بشر، به ویژه حقوق زنان باز دارد.»
سازمان عفو بینالملل نیز خواستار «آزادی فوری و بدون قید و شرط» نرگس محمدی شد.
این سازمان یادآوری کرد: «اعطای جایزه نوبل صلح به محمدی، پیام روشنی به مقامهای ایرانی است که سرکوب منتقدان صلحطلب و مدافعان حقوق بشر بدون چالش نخواهد بود.»
سازمان گزارشگران بدون مرز هم ضمن استقبال از اهدای جایزه نوبل صلح به نرگس محمدی، از جمهوری اسلامی خواست او را که سال گذشته نیز برنده جایزه شجاعت این سازمان شده بود، آزاد کند.
انجمن قلم آمریکا (پن) ضمن انتشار گزارشی از زندانهای متعدد این فعال حقوق بشر، او را زنی الهامبخش خواند.
این انجمن امسال نیز جایزه «آزادی نگارش پن باربی» را به محمدی اهدا کرده بود.
شورای دمکراسی هنگکنگ مستقر در واشینگتن هم در پیامی نوشت: «ما در کنار نرگس محمدی و همه ایرانیانی ایستادهایم که برای آزادی، دمکراسی و حقوق بشر مبارزه میکنند.»
روز جمعه همچنین آلین برست، رییسجمهوری سوئیس در شبکه اجتماعی ایکس از قرار گرفتن حقوق بشر و دموکراسی تحت «فشاری فزاینده» نوشت و یادآور شد در ایران و سراسر جهان، زنان شجاعی چون نرگس محمدی برای شنیده شدن صدایشان و رعایت حقوقشان مبارزه میکنند.
به گفته او جایزه صلح نوبل پیامی است آشکار برای پاسداشت تعهد به چنین پیکاری.
روبرتا متسولا، رییس پارلمان اروپا هم در پیامی خاطرنشان کرد نرگس محمدی از زندان همراه با دیگر زنان و مردان مصمم و شجاع، به دفاع از آزادی، دموکراسی و برابری ادامه میدهد.
او با اشاره به سخنان تقی رحمانی، همسر نرگس محمدی ادامه داد: «ما در کنار مردم ایران خواهیم ماند.»
اورزولا فن در لاین، رییس کمیسیون اروپا نیز اعطای این جایزه را به محمدی نشانگر به رسمیت شناختن «مبارزه شجاعانه و شرافتمندانه زنان ایرانی» دانست که «در معرض ظلم و ستم» هستند.
او یادآور شد: «آنها الهامبخش زنان در سراسر جهان برای آزادی و حقوق خود هستند. ما در کنار شما ایستادهایم.»
اولاف شولتس، صدراعظم آلمان در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «۱۳ بار دستگیر شد، مجموعا به ۳۱ سال زندان محکوم شد ... ادای احترام من به برنده جایزه صلح نوبل امسال به خاطر شجاعت و مبارزه او برای حقوق زنان ایرانی: نرگس محمدی.»
شارل میشل، رییس شورای اروپا از نرگس محمدی با عنوان «چراغ امیدی برای همه زنان تحت ستم» یاد کرد.
میشل نوشت که مبارزه او برای حقوق بشر و آزادی، الهامبخش همه است.
او یادآوری کرد: «وقتی زنان در امنیت باشند، همه در امان خواهند بود.»
آنالنا بربوک، وزیر امور خارجه آلمان در پستی نوشت که اهدای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی و زنان ایران، نشانگر قدرت زنان برای آزادی است و به همه کسانی که برای حقوق بشر فعالیت میکنند «قدرت میبخشد».
بربوک پیامی نیز با همین مضمون به زبان فارسی منتشر کرد: «صدای شجاعانه نرگس محمدی حبس شدنی نیست. آینده ایران، زنانش هستند.»
آنیکن هویتفلد، وزیر امور خارجه نروژ در شبکه اجتماعی ایکس نوشت که نرگس محمدی به مبارزه شجاعانه و استوار خود برای حقوق زنان، حتی به قیمت از دست دادن آزادی خویش ادامه میدهد.
صفحه ایکس وزارت امور خارجه اتریش نیز در پیامی اهدای جایزه نوبل صلح به این فعال حقوق بشر زندانی را نشانه مهم حمایت از او و بسیاری دیگر دانست که در برابر تبعیض علیه زنان در ایران و برای ترویج حقوق بشر و آزادی ایستادهاند.
علیرضا آخوندی، نماینده ایرانیتبار پارلمان سوئد هم روز چهاردهم مهر اعطای جایزه نوبل صلح به نرگس محمدی را به او و همه مردم «شجاع» ایران تبریک گفت.
دریا صفایی، نماینده ایرانیتبار پارلمان بلژیک هم گفت جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی و همه زنان ایرانی اعطا شد. زنان شجاعی که به گفته او، با دست خالی با «هیولاهای آیتالله میجنگند»، با شجاعت خود جهان را متحیر میکنند و تا پیروزی ادامه خواهند داد.
در پیامی دیگر، عبیر السحلانی، نماینده پارلمان اروپا، انتخاب نرگس محمدی را به عنوان برنده جایزه نوبل صلح «یک انتخاب خوب» خواند و نوشت: «خشم ما بزرگتر از ستمگران خواهد بود.»
او در پست خود از هشتگهای «زن، زندگی، آزادی» و «سپاه پاسداران تروریست» استفاده کرد.
هانا نویمن، عضو پارلمان اروپا نیز در نخستین دقایق پس از اعلام جایزه نرگس محمدی، اهدای نوبل صلح را به او نشانهای قوی در حمایت از جنبش «زن، زندگی، آزادی» خواند و گفت همه باید در سراسر جهان برای مبارزه با سرکوب کنار هم بایستند.
او همچنین با تبریک به نرگس محمدی بهعنوان «دوست عزیز» خود، متن نامه او را به خودش منتشر کرد که در آن حمایتهای نویمن از مبارزان ایرانی و تلاشش برای آگاهسازی جامعه جهانی از جنایات جمهوری اسلامی را ستوده است.
نویمن گفت او از جمله حامیان نامزدی نرگس محمدی برای دریافت جایزه نوبل صلح بوده است.
در میان دیگر سیاستمداران، تام توگنهات، معاون امنیتی وزیر کشور بریتانیا هم نرگس محمدی را «فانوس شجاعت» خواند.
توگنهات گفت: «ظالمان ایران در خانه میکشند و شکنجه میکنند و نفرت و بدبختی گسترش میدهند. کسانی که با شجاعت در برابر آنها ایستادگی میکنند، شایسته ستایش هستند.»
آنتون گراشچنکو، مشاور وزیر کشور اوکراین هم در پیامی نرگس محمدی را منبعی الهامبخش برای همگان خواند تا به مبارزه علیه همه نابرابریها برای هدفی که با تمام وجود به آن اعتقاد دارند، ادامه دهند.
بازخورد جایزه نوبل در میان ایرانیان
در میان ایرانیان هم علاوه بر کاربران شبکههای اجتماعی، شماری از چهرههای سیاسی، کنشگران اجتماعی، حقوق بشری و مدنی و نیز هنرمندان و بازیگران به دریافت جایزه نوبل صلح نرگس محمدی واکنش نشان دادند.
شیرین عبادی که خود دو دهه پیش برنده جایزه نوبل صلح شده بود، گفت نرگس محمدی بهدرستی سزاوار دریافت این جایزه بود.
به گفته عبادی، او سالها عمر و زندگی خود را برای مبارزه در راه آزادیخواهی، برابریطلبی و پاسداری از حقوق بشر صرف کرد و امروز به جای این که بتواند دستاوردهای مبارزهاش را ببیند، پشت میلههای زندان است.
شهبانو فرح پهلوی در پیامی در اینستاگرام اهدای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی را «شادباش» گفت و افزود: این رویداد، نمودی از اهمیت مبارزات آزادیخواهانه زنان ایرانی در نگاه جهانیان است.
در این پیام آمده است: «زنان ایرانی در این چهار دهه و از همان آغاز فتنه ۵۷، زیر بیشترین فشارها و ستم ها زیستهاند. با وجود این، در همهی این سالها در کنار مردان آزادیخواه ایرانی، برای باز پس گرفتن حقوق از دست رفته خود مبارزه کردهاند و نشان دادهاند که شایسته بهترینها هستند.»
شهبانو فرح پهلوی با ابراز امیدواری برای آزادی هرچه سریعتر نرگس محمدی و سایر زندانیان سیاسی-عقیدتی گفت: «امیدوارم این جایزه موجب توجه و کمک بیشتر جامعه جهانی به مبارزات ملت ایران برای پایانبخشی به این شب دراز شود؛ که نور همیشه بر تاریکی پیروز است. زن، زندگی، آزادی»
مژگان افتخاری، مادر مهسا ژینا امینی، به شبکه خبری انآرکی نروژ گفت: «به نرگس محمدی افتخار میکنم، ما در ایران هزاران زن مانند نرگس داریم که صدایشان شنیده نمیشود»
عبدالله مهتدی، دبیرکل حزب کومله کردستان ایران، در پیامی نوشت: «استقامت جواب خواهد داد، ایستادگی و پیگیری و شهامت جواب خواهد داد، امید بیهوده نیست، تحمل سختیها در مسیر رسیدن به آزادی ارزشش را دارد، جهان صدای فریادهای ما را خواهد شنید.»
عبدالله مهتدی خطاب به نرگس محمدی گفت: «اما این جایزە تنها پاداش زحمات و تلاشهای فردی تو نیست، بلکە نمادی از پیروزی آزادی بر استبداد، پیروزی برابری و عدالت بر تبعیض و بیحقوقی، پیروزی زن بر زن ستیزی است.»
شاهزاده رضا پهلوی نیز در پیامی نوشت: «ایرانیان ۴۴ سال است برای رهایی از چنگال دیکتاتوری وحشیانه جمهوری اسلامی میجنگند. از همان روز اول این رژیم، به ویژه تلاش کرده زنان ایرانی را تحت سلطه، کنترل و تحقیر قرار دهد. اعطای جایزه صلح امسال کمیته نروژی نوبل به نرگس محمدی، به رسمیت شناختن جنبش زن، زندگی، آزادی و این مبارزه ملی برای آزادی است.»
شاهزاده رضا پهلوی ابراز امیدواری کرد این جایزه مشوق تغییر سیاست غرب به سمت ارائه ابزارهای ملموس برای حمایت حداکثری از مردم ایران و انقلاب ملی آنها باشد و صرفا به عنوان یک حرکت نمادین برای منحرف کردن توجه از مماشات با این رژیم جنایتکار عمل نکند.
او تاکید کرد: «مبارزه آزادیخواهان و زندانیان سیاسی چون خانم محمدی، فاطمه سپهری، منوچهر بختیاری، توماج صالحی، ناهید شیرپیشه و بسیاری دیگر تا آزادی ایران ادامه خواهد داشت.»
تعدادی از زندانیان سیاسی نیز در بیانیهای مشترک اعطای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی را «سرمایهای ملی و حاصل صبر، مقاومت، پایداری و مبارزه برای رفع هرگونه تبعیض و نابرابری و نقض حقوق شهروندی» خواندند
مصطفی تاجزاده، امیرسالار داوودی، حسین رزاق، آرش کیخسروی، مهدی محمودیان، سعید مدنی، نوید میهندوست و محمد نجفی این بیانیه را امضا کردهاند.
این زندانیان سیاسی در بیانیه خود نوشتند: «امید داریم این رخداد، فرصتی نو برای تداوم تلاشهای آزادیخواهانه به سوی کسب حق تعیین سرنوشت و تحقق آرمانهای جنبش زن، زندگی،، آزادی و ارتقای حقوق شهروندی و تعهد به حقوق بشر در راستای منافع ملی را فراهم آورد.»
جعفر پناهی و محمد رسولاف، سینماگران سرشناس، در پیامی نوشتند: «اکنون یک چشممان خندان است از این سرور و چشم دیگرمان گریان از جفایی که بر دختران و زنان سرزمینمان میرود.»
این دو سینماگر گفتند: «امید که گوشهای آرمیتا این سرود شادی را بشنود وفردا او و همه آزادی خواهان ایران آن را فریاد کنیم.»
حامد اسماعیلیون، فعال مدنی و از خانوادههای دادخواه هواپیمای اوکراینی که با شلیک سپاه ساقط شد، در شبکه اجتماعی ایکس خطاب به محمدی نوشت: «آنچه از شما میتوان آموخت پیگیری و استقامت در مبارزه است. حاکمان تاریکاندیش کشور ما نتوانستند و نمیتوانند مبارزه شما را برای حقوق بشر به ویژه حقوق زنان، برای آزادی و عدالت و شأن و کرامت آدمی، با درفش و زندان متوقف کنند.»
به گفته اسماعیلیون، حاکمان ایران نمیتوانند فعالیتهای او را علیه تبعیض با سرکوب و سانسور متوقف کنند چرا که امروز صدای محمدی رساتر از گذشته در ایران و در سراسر دنیا شنیده میشود.
اسماعیلیون در ادامه گفت: «افکار عمومی خواهان آزادی نرگس محمدی و تمام زندانیان سیاسی و عقیدتی است و وظیفه همه دولتهای دموکراتیک است که با فشار سیاسی به جمهوری اسلامی، آزادی محمدی را از زندان ممکن کنند تا امکان حضور او برای دریافت جایزه فراهم شود.»
مسیح علینژاد، روزنامهنگار و فعال سیاسی نیز با اشاره به فعالیتهای نرگس محمدی نوشت: «اگر اهدای جایزه صلح نوبل به یک زن ایرانی به معنای به رسمیت شناختن رنج و مبارزه زنان در مقابل یک حکومت ضد زن است، باید به جهان گفت جایزه اصلی برای مردم ایران، به رسمیت نشناختن جمهوری آپارتایدی توسط کشورهای دموکراتیک است.»
شماری از هنرمندان مانند ترانه علیدوستی، کتایون ریاحی و هنگامه قاضیانی که طی خیزش انقلابی ایرانیان به دلیل همراهی با اعتراضات مردمی و از سر بر داشتن حجاب اجباری بازداشت و زندانی شدند و تحت تعقیب قضایی قرار گرفتند نیز در پیامهایی دریافت جایزه نوبل صلح را به محمدی تبریک گفتند.
گلشیفته فراهانی، بازیگر سینما نیز در اینستاگرام خود نوشت: «جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی، یکی از شجاعترین زنان ایران و جهان که امروز آن را به دست آورد، مبارک باشد.»
نازنین بنیادی، بازیگر و فعال حقوق بشر هم ضمن تبریک به نرگس محمدی، او را «یک مدافع سرسخت و مصر حقوق بشر در ایران» خواند که در حال حاضر به دلیل کار شجاعانهاش در زندان محبوس است.
نرگس محمدی دومین ایرانی برنده این جایزه پس از شیرین عبادی است که در سال ۲۰۰۳ نوبل صلح را از آن خود کرد.
ظهر جمعه ۱۴ مهر، بریت ریس اندرسن، رییس کمیته نوبل صلح، پیش از نام بردن از نرگس محمدی به عنوان برنده جایزه امسال نوبل صلح، سخنان خود را با شعار «زن، زندگی، آزادی» به زبان فارسی آغاز کرد.
او در ادامه به قدردانی از صدها هزار شهروند ایرانی پرداخت که در جریان خیزش انقلابی دست به تظاهراتی گسترده علیه سیاستهای تبعیضآمیز و ظالمانه جمهوری اسلامی علیه زنان زدند.
ریس اندرسن از نرگس محمدی به عنوان «مبارز آزادی» یاد کرد که نبرد شجاعانهاش هزینههای شخصی بسیاری برای او به همراه داشته است.
با این حال، مقامهای جمهوری اسلامی اهدای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی را محکوم کردند. حسین امیرعبداللهیان، وزیر خارجه ایران، در واکنش به اعطای این جایزه، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت که قاسم سلیمانی «لایقترین نماد صلح جهانی» بود.
پیشتر نیز ناصر کنعانی، سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی، در واکنش به اعطای جایزه نوبل صلح به نرگس محمدی گفت: «کمیته صلح نوبل اقدام به اعطای جایزه صلح به شخصی کرده است که به دلیل نقض مکرر قوانین و ارتکاب اعمال مجرمانه محکوم شده است. این اقدام را حرکتی مغرضانه و سیاسیکاری دانسته و محکوم می کنیم.»
کاظم غریبآبادی، دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضاییه، نیز اعطای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی را محکوم کرد و او را «یک مجرم و قانونشکن به ظاهر مدافع حقوق بشر» خواند. او کسانی چون «قربانیان تروریسم و تحریم» و «مادران شهدا» را «برندگان اصلی» جایزه دانست.
نرگس محمدی طی سالهای گذشته بارها با عناوین اتهامی مختلف به دلیل فعالیتهای حقوق بشریاش بازداشت، محاکمه و زندانی شده است.
محمدی آخرین بار در آبان ۱۴۰۰ بازداشت شد و از آن زمان تاکنون در زندان اوین محبوس است.

تام کمیک، نماینده حزب محافظهکار مجلس عوام کانادا، در سخنانی در صحن این مجلس گفت: «اهدای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی، به منزله سیلی به صورت خامنهای و رژیم اوست که نرگس دارد شجاعانه با آن مبارزه میکند.»
تام کمیک با اشاره به اینکه آرمیتا گراوند به دلیل حجاب نداشتن مورد ضربوشتم قرار گرفته و به کما رفته، وضعیت این نوجوان را یادآور کشته شدن مهسا امینی به دست گشت ارشاد دانست.
او از دولت لیبرال کانادا خواست برای مقابله با رژیم ایران اقدامهای بیشتری انجام دهد و از جمهوری اسلامی مشروعیتزدایی کند.
کمیک تاکید کرد رژیم ایران نباید در نشستهای بینالمللی و رویدادهای ورزشی حاضر شود و سپاه باید در فهرست تروریسم قرار گیرد. او در پایان به زبانهای کردی و فارسی شعار زن، زندگی، آزادی را تکرار کرد.





