عرفان کرم‌ویسی، وکیل جعفر ابراهیمی، روز سه‌شنبه چهارم مهر از «صدور حکم بازخرید» و اخراج این معلم زندانی خبر داد. در روزهای گذشته حکم مشابهی نیز برای محمد حبیبی، سخنگوی کانون صنفی معلمان تهران صادر شده بود.
صدور حکم اخراج و بازخرید برای ابراهیمی در شرایطی است که او طی ماه‌های گذشته وضعیت جسمی وخیمی داشته و از دسترسی به حق درمان مناسب محروم مانده است.
در ادامه فشار بر این معلم زندانی، به گفته کرم ویسی، رای هیات بدوی رسیدگی به تخلفات اداری اداره‌کل آموزش پرورش استان تهران صادر و ابلاغ شد.
بر اساس این رای، جعفر ابراهیمی به دلیل شرکت در «تحصن غیرقانونی» با وجود ٢٣ سال سابقه کار، بازخرید می‌شود.
او دهم اردیبهشت سال گذشته از سوی وزارت اطلاعات بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد.
اوایل آذر سال ۱۴۰۱، دادگاه تجدیدنظر استان تهران حکم پنج سال حبس این فعال صنفی را تایید کرد.
ابراهیمی یکی از ۱۳ زندانی سیاسی است که اخیرا از زندان اوین به زندان قزل‌حصار کرج منتقل شد.
در پی این انتقال که با ضرب و جرح همراه بود، او برای یک هفته دست به اعتصاب دارو زد.
ابراهیمی سال ۱۳۸۸ در زندان به بیماری التهاب روده مبتلا شد و در جریان بازداشت طولانی‌مدت در سلول انفرادی در زمان بازداشت‌های اردیبهشت ۱۴۰۱، بیماری‌های پیشین او تشدید و دیابت نیز به آن‌ها اضافه شد و اکنون در معرض خطر جدی از دست دادن بینایی است.
پیش از صدور حکم ابراهیمی اما شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان در روز یک‌شنبه دوم مهر خبر داد محمد حبیبی هم برای بار سوم با حکم «بازخرید و اخراج»، برای همیشه امکان حضور در شغل معلمی را از دست داده است.
بر اساس گزارش شورا، حبیبی در سال‌های ۹۹ و ۱۴۰۰ نیز از آموزش و پروش اخراج شد اما با حکم دیوان عدالت اداری به صورت موقت به شغلش بازگشته بود.
با حکم جدید هیات تخلفات اداری وزارت آموزش و پرورش و تایید این حکم از سوی دیوان عدالت اداری اما سخنگوی کانون صنفی معلمان تهران با ۲۱ سال سابقه کاری، در نهایت برای همیشه از آموزش و پرورش اخراج شد.
حبیبی که آخرین بار در بهار امسال پس از چندمین مورد بازداشت از زندان آزاد شد، در دادگاه به «شرکت و راه‌اندازی تجمعات صنفی و عضویت در کانون صنفی معلمان» متهم شده بود.
فشار و تلاش حکومت برای سرکوب معلمان و فعالان صنفی در دو دهه گذشته سابقه داشته اما در سال‌های گذشته شمار زیادی از معلمان بازداشت و با احکام سنگین حبس مواجه شده‌اند.
اواخر تیر امسال جمعی از فعالان صنفی با راه‌اندازی کارزار «۱۰۰ هزار امضا»، خواهان آزادی معلمان زندانی و پایان دادن به پرونده‌سازی علیه آنان شدند.
آموزش بین‌الملل (EI) نیز اخیرا با انتشار نامه‌ای در خصوص وضعیت معلمان، از اتحادیه‌های آموزشی عضو خود در سراسر جهان خواست از مقامات جمهوری اسلامی ایران بخواهند بلافاصله و بدون قید و شرط معلمان زندانی تشکل‌های صنفی و اتحادیه‌های کارگری را آزاد کنند و به حقوق اتحادیه‌ها احترام بگذارند.
