فریاد خشم و اعتراض اهالی اکباتان در سالگرد خیزش انقلابی با وجود جو شدید امنیتی
همزمان با اولین سالگرد خیزش انقلابی ایرانیان٬ ماموران تدابیر ویژهای برای پیشگیری از اعتراضهای دوباره در شهرک اکباتان اتخاذ کردند اما اهالی این شهرک در شامگاه شنبه ۲۵ شهریور با شعار «مرگ بر دیکتاتور» و «مرگ بر حکومت ستمگر» پیام خود را به حکومت رساندند.
بنا بر گزارشهای رسیده به ایران اینترنشنال، نیروهای امنیتی و لباس شخصی از هفته گذشته در سطح شهرک حضور یافتند و در برخی مناطق آن پستهای ایست-بازرسی برپا کردند. نیروهای موتور سوار نیز در مقابل مگامال اکباتان٬ بیمارستان صارم و برخی نقاط دیگر مستقر شدند.
اهالی اکباتان با وجود این جو شدید امنیتی در شامگاه ۲۵ شهریور و همزمان با سالگرد کشته شدن مهسا ژینا امینی نه فقط با شعار از پنجرهها پیام خشم خود را رساندند بلکه در محوطه این شهرک تجمع اعتراضی شکل دادند.
ساکنین اکباتان از یک هفته مانده به سالگرد کشته شدن مهسا ژینا امینی، سردادن شعارهای شبانه از پنجرهها را از سر گرفته بودند و ساعت ۹ هر شب شعارهایی چون «مرگ بر خامنهای»، «مرگ بر خمینی»، «مرگ بر حکومت بچهکش» و «فقر، فساد، گرانی، میریم تا سرنگونی» در محوطه این شهرک ۴۵ هزار نفری که بیشتر ساکنان آن از طبقه متوسطند طنین انداز شد.
تارا، دختری بیست و پنج ساله که ساکن اکباتان است، به ایران اینترنشنال گفت که در طی اعتراضات سال گذشته هر شب صدای شعارها در فضای بین بلوکها میپیچید و نیروهای امنیتی را به هراس میانداخت، طوری که در چندین مورد آنها پنجرهها را با گلولههای ساچمهای و جنگی هدف قرار دادند که از شعار دادنها جلوگیری کنند به گفته او «این کارشون کارساز نبود و هر شب برمیگشتیم و خوابشون رو باز برآشفته میکردیم.»
اشکان، جوان اکباتانی که صفحههای پرطرفدار این شهرک را در شبکههای اجتماعی اینستاگرام، توییتر و تلگرام اداره میکند، میگوید شهرک اکباتان از محلههای دیگر تهران در اعتراضات فعالتر بود «به خاطر این که محیطش خیلی خودمونیتر بود» و این که به دلیل ساختار پرپیچ و خم بلوکها و محوطههای سبز، سرکوب جوانان معترض برای نیروهای حکومتی دشوارتر بود. او اضافه میکند که در حال حاضر ایست-بازرسیها و گشتهای لباس شخصی برپا شدهاند و نیروهای آنان در حال شناسایی بهتر محیط شهرکاند.
شهرک اکباتان با وسعت پنج کیلومتر مربع، سی و سه بلوک و بیش از پانزده هزار آپارتمان دارد. فضای زیر بلوکها و ستونهای بتنی آنها غالباً پوشیده از شعارهای انقلابی و ضد حکومتی است. مدیریت بلوکها دائما شعارها را با رنگ میپوشانند، اما جوانان اسپری به دست دوباره آنها را با شعار پر میکنند.
هشت جوان اکباتانی – نوید نجاران، میلاد آرمون، علیرضا برمرز پورناک، امیرمحمد خوش اقبال، علیرضا کفایی، مهدی ایمانی، مهدی حسینی و حسین نعمتی -- که در طی اعتراضات سال گذشته متهم شده بودند یک بسیجی به نام آرمان علی وردی را در یکی از تجمعات داخل شهرک کشتهاند، هنوز در زندان به سر میبرند. اشکان میگوید آنان را به تازگی از زندان رجایی شهر در کرج به زندان قزلحصار که آن هم در اطراف کرج قرار دارد، انتقال دادهاند. قزل حصار نه تنها بزرگترین زندان ایران، بلکه از بزرگترین زندانهای خاورمیانه به شمار میرود.
به گفته اشکان، آخرین خبر از وضعیت این جوانان عوض شدن محل زندانیبودن آنها بود. او میگوید: «همچنان منتظر دادگاهیم. وضعیت روحی-روانی بچهها خیلی خرابه.»
در این گفتوگو که از طریق چت انجام شد، اشکان همچنین گفت که ماهیت اعتراضهای سال گذشته به نظر او از ابتدا براندازی بود و هنوز هم هست و اضافه میکند که اگر «تفرقه ایرانیهای خارجنشین نبود، خیلی جلوتر بودیم.»
به گفته اشکان، با وجود سرکوب شدید معترضان در سال گذشته، امکان مشارکت مردم در اعتراضات آینده از میان نرفته است. او اضافه میکند: «من این مسیر رو طولانی میبینم، هرچند همه چیز میتونه تو یک لحظه اتفاق بیفته.»
اشکان میگوید دیدن فیلم درگیری مجید رضا رهنورد با بسیجیان در مشهد از تاثیرگذارترین اتفاقات سال گذشته برای او بوده است.
رهنورد نخستین نفر از میان هفت نفری بود که حکومت در ارتباط با اعتراضات در روز ۲۱ آذر سال گذشته با حکم دادگاه انقلاب مشهد، پس از شکنجههای شدید و بدون داشتن حق دفاع از خود در دادگاه، اعدام کرد. او به کشتن دو بسیجی و زخمی کردن چهار بسیجی دیگر متهم شده بود.