جامعه جهانی بهائی نقض حقوق بهائیان ایران برای خاکسپاری اموات خود را «وقیح و وحشیانه» خواند
به دنبال ممنوعیت دفن فوت‌شدگان بهائی ایران در آرامگاه متعلق به خودشان، جامعه جهانی بهائی «اقدام وقیحانه و وحشیانه» مقام‌های جمهوری اسلامی را محکوم و تاکید کرد که بهائیان ایران در دوران بیش از چهل سال جمهوری اسلامی با مشکلات مربوط به خاکسپاری اموات خود مواجه بوده‌اند.
جامعه جهانی بهائی که مقر آن در نیویورک آمریکاست، روز دوشنبه چهاردهم فروردین، با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که بهائیات ایران از دفن آبرومندانه اموات خود در قبرستان خود منع شده‌اند.
پیشتر فعالان حقوق بشر اعلام کرده بودند که پیکر بهزاد مجیدی، شهروند بهائی که روز سه فروردین درگذشت، بدون رضایت و اطلاع خانواده او در تاریخ ۱۰ فروردین در آرامگاه خاوران و در محل اجساد اعدام‌شدگان دهه ۶۰ دفن شده است.
جامعه جهانی بهائی نیز با تایید این خبر نوشت که این اقدام از سوی مامور وزارت اطلاعات و بدون اطلاع خانواده متوفی و با نقض آداب و تشریفات خاکسپاری آیین بهائی صورت گرفت.
این نهاد نوشت: «مامور وزارت اطلاعات از خانواده متوفی خواسته بود که برای دفن در زمین‌هایی که قبلا تحت مالکیت و مدیریت جامعه بهائی بوده، هزینه گزافی بپردازند. او همچنین خانواده را تهدید کرد که برآورده نکردن خواسته‌هایش منجر به دفن در محلی در مجاورت قبرستان بهائیان خواهد شد که پیشتر توسط جمهوری اسلامی برای دفن زندانیان سیاسی اعدام شده، استفاده شده است.»
سیمین فهندژ، نماینده جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل متحد، در واکنش به دفن بهزاد مجیدی، شهروند بهائی، بدون اطلاع خانواده‌اش در آرامگاه خاوران، اعلام کرد که جمهوری اسلامی به آزار بهائیان حتی پس از مرگشان ادامه می‌دهد.
او تاکید کرده است: «پیکر بی‌جان بهائیان چه تهدیدی برای حکومت است که بعد از سرکوب بی‌وقفه که در زندگی به آنها تحمیل می‌شود رفتار بی‌رحمانه حکومت ایران حتی پس از مرگ با آنها ادامه دارد؟»
به گزارش جامعه جهانی بهائی، گورستان قبلی بهائیان تهران، محوطه‌ای زیبا به مساحت حدود هشتاد هزار متر مربع بود که پیش از انقلاب برای اموات بهائی در نظر گرفته شده بود. اما این آرامگاه پس از انقلاب مصادره و تخریب شد و یک قطعه زمین بایر و کوچکتر در مجاورت گورستان دسته‌جمعی خاوران به بهائیان اختصاص داده شد.
«گلستان جاوید طهران»، آرامگاه متعلق به بهائیان، اکنون در مجاورت آرامگاه خاوران، محل دفن اجساد اعدام‌شدگان دهه ۶۰ و به ویژه قربانیان اعدام‌های گسترده سیاسی سال ۶۷ است.
فعالان بهائی می‌گویند دفن اجساد بهائیان در آرامگاه خاوران از سوی حکومت، نه تنها با هدف آزار بهائیان، بلکه به دلیل مخدوش کردن آثار دفن جمعی اعدامیان دهه شصت در آرامگاه خاواران شکل می‌گیرد.
جامعه جهانی بهائی همچنین در بیانیه خود نوشت که اکنون از بهائیان برای دفن مردگان خود در زمین قبرستان خود هزینه‌های زیادی درخواست می‌شود و از انجام آداب بهائی نیز برای خاکسپاری آنها جلوگیری می‌شود. همچنین کارکنان قبرستان بهائی زندانی شده‌اند و حتی اعضای خانواده متوفی نیز به زندان تهدید شده‌اند.
پیشتر خانواده اعدام‌شدگان سال ۱۳۶۷ در گفت‌وگو با ایران اینترنشنال از ایجاد قبرهای جدید در خاوران با هدف از بین بردن بقایای محل دفن زندانیان سیاسی اعدام شده خبر داده بودند.