روز پنجشنبه ۲۲ دی، خبرگزاریهای ایران اعترافات اجباری اکبری زیر نظر نهادهای امنیتی را با عنوان «علیرضا اکبری که بود؟» منتشر کردند.
اکبری در یک فایل صوتی که به دست ایراناینترنشنال رسیده میگوید که این اعترافات با وعده آزادی و همزمان با شکنجه او گرفته شده است.
او میگوید: «با بیش از سه هزار و ۵۰۰ ساعت شکنجه و داروهای روانگردان و روشهای دخل و تصرف فیزیولوژیک و روانی، اراده من را سلب کردند. من را تا مرز جنون و دیوانگی پیش بردند. آنچه را میخواستند به من تلقین کردند و به زور اسلحه و تهدید به مرگ من را مجبور به اقرارهای کذب و فاسد کردند.»
اکبری میگوید که ماموران در ازای اعترافات اجباری به او وعده آزادی داده و گفتهاند اگر مقاومت کند او را به سیاهچالهای اوین میفرستند که کارشان با شلاق است: «وقتی من مقاومت میکردم به مامور میگفتند بیا این اشغال را ببر بینداز در سیاهچالهای اوین.»
معاون وزیر سابق دفاع میگوید که پس از اعترافات اجباری، ماموران «با یک وضعیت خشن و فجیع» با او برخورد کردهاند و او را به سلولهای انفرادی اوین بردهاند.
علیرضا اکبری: قاضی پرونده ناگهان فوت شد!
اکبری در این فایل صوتی میگوید که نیروهای وزارت اطلاعات در مراحل مختلف پرونده حکم مورد نظر خود را به قاضی القا کردهاند.
او میگوید: «دادسرا دستور آزادی من را با کمترین میزان وثیقه صادر کرد اما وزارت اطلاعات جلوگیری کرد. دیوان عالی کشور حکم (اعدام) را شکست اما وزارت اطلاعات با تهدید قاضی حکم خود را القا کرد.»
اکبری در این فایل صوتی همچنین میگوید: «بیش از سه سال با حکم غیرقانونی در بازداشت موقت بودم و قاضی پرونده که قصد نقض حکم را داشت به طور ناگهانی از دنیا رفت.»
اکبری همچنین میگوید که سال ۹۷ به سوالهای علی شمخانی درباره «بحرانهای جامعه» پاسخ داده و وزارت اطلاعات خواسته برایش پرونده بسازد «اما عوامل قدرتمند مانع شدند».
معاون سابق وزیر دفاع در این فایل صوتی میگوید که هیچ مدرکی علیه او وجود ندارد و وزارت اطلاعات مدعی است او اطلاعاتی را از شمخانی گرفته و به بریتانیا داده است: «وزارت اطلاعات ادعا میکند که من دبیر شورای عالی امنیت ملی را در سال ۱۳۹۷ یا ۱۳۹۸ ملاقات کردهام و یک شیشه عطر و یک پیراهن به او هدیه دادهام و آقای شمخانی اطلاعات سری مملکت را به من داده و من به بیگانه دادهام.»