رای اعتماد مجلس به وزیر پیشنهادی کار؛ لغو حکم محرومیت صولت مرتضوی یک روز پیش از جلسه مجلس

مجلس در جلسهای بدون حضور ابراهیم رئیسی، به صولت مرتضوی، وزیر پیشنهادی او برای وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی رای اعتماد داد.
مجلس در جلسهای بدون حضور ابراهیم رئیسی، به صولت مرتضوی، وزیر پیشنهادی او برای وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی رای اعتماد داد.
مرتضوی پیش از این از سوی دیوان عدالت اداری به پنج سال انفصال از خدمات دولتی محروم شده بود اما یک روز پیش از جلسه رایگیری مجلس، این حکم در شعبه تجدید نظر این دیوان لغو شد.
به گزارش خبرگزاری ایسنا، این پرونده مربوط به شکایت یک فرد از مرتضوی در سال ۹۸ به دلیل جلوگیری غیرقانونی از استخدام او بوده است.
در جلسه رای اعتماد به صولت مرتضوی، ابراهیم رئیسی بر خلاف روال معمول حضور نداشت.
مرتضوی درباره دلیل حضور نداشتن رئیسی در این جلسه گفت: «مسائلی امروز در دستور کار دولت بود که حضور رییسجمهوری در آن جلسه بسیار ضرورت داشت.»
با این حال محمد سرگزی، نماینده زابل در مجلس، گفت: «این شایبه به وجود آمده که عدم حضور رییسجمهوری برای بررسی صلاحیت آقای مرتضوی به این دلیل است که او مورد پذیرش جدی رییسجمهوری نبوده است.»
نمایندگان مخالف اعلام کردند مرتضوی تخصص و سابقه لازم برای اداره وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی را ندارد.
در همین حال روحالله ایزدخواه، نماینده تهران در مجلس نیز گفت: «نگرانم رفیقبازی و لابیگری بر این وزارتخانه حاکم شود.»
مرتضوی پیش از این سمتهایی چون شهردار مشهد، مدیرعاملی سازمان موقوفات آستان قدس و سرپرستی نهاد ریاست جمهوری را داشته است.
روز ۱۲ مهر محمدهادی زاهدی وفا، وزیر پیشنهادی ابراهیم رئیسی برای وزارتخانه تعاون، کار و رفاه اجتماعی، از مجلس رای اعتماد نگرفت.
فتحالله توسلی، نماینده بهار و کبودرآهنگ، گفته بود که زاهدی وفا «۱۰۰ هزار میلیارد تومان» ثروت دارد و «هزار و ۸۵۰ متر باغ در دزاشیب و چندین منزل ویلایی» از جمله املاک او است.
دیگر نمایندگان مجلس نیز اعلام کردند که دو فرزند او در کانادا متولد شدهاند.
با این حال حسن لطفی، سخنگوی کمیسیون اجتماعی مجلس گفت: «بر اساس استعلام انجام شده از وزارت امور خارجه و مراجع امنیتی، مشخص شد که محمدهادی زاهدی وفا، همسر و فرزندانش اقامت دائم یا تابعیت کانادا ندارند.»
حجتالله عبدالملکی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی ۲۴ خرداد استعفا داد.
در دولت رئیسی اعتراضات صنفی، کارگری و بازنشستگان ایران به طور فزایندهای ادامه یافت.