تنها غذا خوردن در سالمندی با سوءتغذیه و کاهش توانایی همراه است
گزارشی تازه از پژوهشگران استرالیایی نشان میدهد سالمندانی که اغلب به تنهایی غذا میخورند، بیشتر در معرض رژیم غذایی کمکیفیت، کاهش وزن ناخواسته و افت عملکرد جسمی هستند.
گزارشی تازه از پژوهشگران استرالیایی نشان میدهد سالمندانی که اغلب به تنهایی غذا میخورند، بیشتر در معرض رژیم غذایی کمکیفیت، کاهش وزن ناخواسته و افت عملکرد جسمی هستند.
در این مطالعه گسترده که نتایج آن در مجله علمی «اپتایت» منتشر شد، پژوهشگران دانشگاه فلایندرز استرالیا، بر اساس ۲۴ پژوهش از ۱۰ کشور، الگوی تغذیه دهها هزار فرد بالای ۶۵ سال را بررسی کردند.
کاهش اشتها، تنوع کمتر مواد غذایی و افت سلامت
یافتههای این پژوهش نشان میدهد غذا خوردن در کنار دیگران نقشی فراتر از دریافت کالری دارد.
به گفته کیتلین ویمن، پژوهشگر تغذيه و نويسنده اصلی اين پژوهش، غذا در فرهنگ سالمندان یک تجربه اجتماعی است و همراهی با دیگران میتواند اشتها و میل به انتخاب غذاهای سالمتر را تقویت کند.
بر اساس گزارش وبسایت وایس، سالمندانی که اغلب تنها غذا میخورند در مقایسه با افراد دارای همراه، از میوه، سبزیجات و منابع پروتئینی کمتری استفاده میکنند و تمایل بیشتری به مصرف غذاهای آماده و پرچرب دارند.
در یکی از پژوهشهای بررسی شده از تایوان، مشخص شد مردان سالمندی که معمولا به تنهایی غذا میخوردند، به طور میانگین روزانه حدود دو وعده سبزیجات مصرف کردهاند.
این در حالی است که مردانی که زمان صرف غذا تنها نبودند، نزدیک به دو و نیم وعده در روز سبزیجات مصرف میکردند.
نتیجه مطالعهای دیگر در سوئد نیز همین الگو را تایید میکند: سالمندانی که اغلب تنها غذا میخورند، حدود ۳۲ درصد کمتر از سایر افراد به مصرف سبزیجات روی میآورند.
طبق یافتهها، این سالمندان تا حدود ۲۹ درصد بیش از دیگران با کاهش محسوس وزن مواجه میشوند؛ کاهش وزنی که پژوهشگران آن را نشانهای از افت سلامت و کاهش تواناییهای جسمی و استقلال فردی میدانند.
ویمن در ادامه توضیح ابعاد اجتماعی تغذیه، تاکید کرد که غذا خوردن «فقط دریافت کالری و مواد مغذی نیست».
به گفته او، همراهی در زمان صرف غذا میتواند اشتها را تقویت کند، تنوع خوراک را افزایش دهد و توجه به کیفیت خوردنیها را بیش از پیش بالا ببرد.
به باور ویمن، زمانی که سالمندان کنار خانواده یا دوستان غذا میخورند، انگیزه بیشتری برای خوردن کافی دارند و همین موضوع در حفظ توده عضلانی و توانایی جسمی آنها نقش مهمی ایفا میکند.
نویسندگان توصیه میکنند پزشکان و پرستاران با یک «پرسش ساده» از سالمندان درباره اینکه چه مواد غذاییای مصرف میکنند و با چه کسی غذا میخورند، میتوانند کسانی را که در خطر سوءتغذیه هستند، زودتر شناسایی کنند.
همچنین وعدههای غذایی مشترک خانوادگی یا یک قرار غذایی هفتگی با دوستان یا آشنایان میتواند کیفیت تغذیه را بالا ببرد و از افت سلامت در گروه سالمندان پیشگیری کند.
یک مقام ارشد دفاعی اسرائیل به این روزنامه گفته است: «همه چیز متوقف شده.» او هشدار داد که دیپلماسی نتوانسته از آشفتگی ایران و متحدانش استفاده کند و «تمام جبهههای خاورمیانه همچنان باز هستند». غزه هنوز عمدتاً تحت کنترل حماس است، لبنان حاکمیت کامل خود را از حزبالله پس نگرفته و [حکومت] ایران نیز در حال بازسازی توان نظامیاش است.
بهنوشته واشینگتنپست، طرح صلح دونالد ترامپ که جنگ اسرائیل و غزه را پایان داد، امیدهایی برای تحولات گسترده ایجاد کرد؛ اما پیگیری ناکافی از سوی واشینگتن و متحدان منطقهای باعث شده بیشتر مفاد طرح ۲۰ مادهای ترامپ، جز آزادی تمام گروگانهای زنده اسرائیلی، عملاً بیاثر بماند.
اسرائیل در کارزارهای اخیر خود علیه حماس، حزبالله و [حکومت] ایران به موفقیتهای نظامی مهمی دست یافت؛ اما رابرت ستلاُف، مدیر اندیشکده واشینگتن، به این روزنامه گفته است اسرائیل نتوانسته این پیروزیها را به «دستاورد سیاسی» تبدیل کند و «اینها فرصتهای از دسترفتهای هستند که تأسفآور و ناگوارند.»
این گزارش میافزاید غزه نمونه روشنی از محدودیت راهحل نظامی است: بیش از ۷۰ هزار فلسطینی کشته شدند، اما حماس همچنان نیمی از غزه را ـ که حدود ۸۵ درصد جمعیت آنجا زندگی میکنند ـ کنترل میکند.
طرح ترامپ برای تشکیل «نیروی بینالمللی ثبات» جهت خلع سلاح حماس و ایجاد یک «هیئت صلح» برای بازسازی، هنوز در حد یک طرح روی کاغذ باقی مانده است.
کشورهایی مانند اندونزی و آذربایجان که وعده مشارکت در نیروی بینالمللی داده بودند، از این برنامه عقبنشینی کردهاند و کشورهای کمککننده نیز آغاز بازسازی را به ایجاد امنیت پایدار مشروط کردهاند. پیشنهاد جرد کوشنر برای «ایجاد جایگزینهایی از جوامع امن در نیمی از غزه که تحت کنترل ارتش اسرائیل است» هم با تردید جدی همراه شده است.
بهگفته این روزنامه، تنها نیرویی که قادر است بهطور موثر حماس را خلع سلاح کند، فلسطینیها هستند؛ البته در همکاری با نسخه اصلاحشدهای از تشکیلات خودگردان.
بسیاری از مقامهای امنیتی اسرائیل نیز با این ارزیابی موافقاند. واشینگتنپست مینویسد ترامپ باید این واقعیت را بپذیرد، وگرنه طرح او در غزه فرو میپاشد.
به نوشته این روزنامه، شکست نظامی حزبالله فرصتی تاریخی برای بازگشت حاکمیت دولت لبنان بود؛ فرصتی که با انتخاب جوزف عون بهعنوان رییسجمهوری تقویت شد. اما دولت لبنان نتوانسته تعهد خود برای خلع سلاح حزبالله در شمال رودخانه لیتانی را اجرا کند.
اسرائیل همچنان اهداف حزبالله را بمباران میکند، اما بهگفته تحلیلگران، این چرخه «چمنزنی» نمیتواند جایگزین راهحل سیاسی شود.
لبنان نشانههایی از تمایل به مذاکره با اسرائیل بروز داده، اما تلآویو هنوز پاسخ مثبت نداده است. ستلاُف میگوید اکنون «یک فرصت واقعی» برای گفتوگو وجود دارد، اما اسرائیل باید «نه را به بله تبدیل کند».
در این زمینه البته، چهارشنبه ۱۲ آذر خبری منتشر شد که در آن اعلام شد دیپلماتهای اسرائیل و لبنان برای نخستین بار از سال ۱۹۹۳ در نشستی مستقیم و علنی با میانجیگری آمریکا دیدار کردند؛ گفتوگویی که با هدف کاهش تنشهای مرزی و بررسی همکاریهای اقتصادی برای ثبات جنوب لبنان انجام شد. این نشست چهارشنبه ۱۲ آذرماه در ناقوره، در مرز دو کشور برگزار شد.
واشینگتنپست مینویسد ترامپ روابط با احمد الشرع، رییسجمهوری موقت سوریه، را شخصاً دنبال کرده و خواستار توافق امنیتی میان دمشق و اسرائیل است؛ اما اسرائیل نگران از دست دادن آزادی عمل نظامی خود در سوریه است.
در ایران نیز، با وجود اعلام آمادگی تهران برای گفتوگو ـ پیامی که از طریق بنسلمان به واشینگتن منتقل شد ـ هیچ مسیر دیپلماتیک مشخصی شکل نگرفته است.
ترامپ بهدنبال ایفای نقش میانجی جهانی است؛ اما بهنوشته واشینگتنپست، اعتبار او زمانی تقویت میشود که نشان دهد علاوه بر اعلام طرحهای بزرگ، قادر است آنها را عملی کند. در غیر این صورت، «لحظه تاریخی فرصت در خاورمیانه» به سرعت از دست خواهد رفت.
بنابر گزارش اکسیوس، دولت دونالد ترامپ طی ۹ ماه گذشته تلاش مستمری برای برگزاری چنین گفتوگویی انجام داده بود؛ تلاشی که در نهایت در سایه افزایش تنشهای امنیتی در لبنان و تشدید حملات اسرائیل به مرحله اجرا رسید.
این دیدار کمتر از دو هفته پس از ترور «هیثم علی طباطبایی»، فرمانده ارشد نظامی حزبالله، در حمله هوایی اسرائیل به بیروت انجام شد؛ اقدامی که اکسیوس آن را مهمترین حمله اسرائیل علیه رهبری حزبالله از زمان آتشبس یکساله و نخستین حمله به پایتخت لبنان طی پنج ماه اخیر توصیف کرد.
بر اساس این گزارش، اسرائیل در ماههای گذشته بارها به دولت ترامپ هشدار داده بود که بیروت در اجرای تصمیم خود برای خلع سلاح حزبالله کوتاهی میکند.
مقامهای اسرائیلی تاکید کردهاند اگر روند تسلیح مجدد حزبالله با همین شدت ادامه یابد، این کشور «ناچار خواهد شد» جنگ را از سر گیرد.
در مقابل، دولت لبنان حملات اخیر اسرائیل را تضعیفکننده عملیات ارتش خود در جنوب و ناقض حاکمیت ملی میداند و از اسرائیل خواسته از پنج پایگاه واقع در داخل خاک لبنان عقبنشینی کند.
یک مقام آمریکایی به اکسیوس گفته ترور فرمانده حزبالله «فضای سیاسی بیشتری» در اختیار اسرائیل قرار داده و زمان احتمالی عملیات گسترده را به تاخیر انداخته است.
او افزود با وجود اظهارات «جنگطلبانه» برخی مقامهای اسرائیلی، واشینگتن معتقد است بازگشت به جنگ «در هفتههای آینده محتمل نیست».
اکسیوس گزارش میدهد که آمریکا از ماه مارس برای آغاز گفتوگوی مستقیم میان دو کشور تلاش کرده بود، اما هر دو طرف بیمیل بودند. با اوجگیری تنشها، فشار واشینگتن در این زمینه افزایش یافت.
مایکل عیسی، سفیر جدید آمریکا در لبنان، دولت بیروت را متقاعد کرد که با وجود حملات اسرائیل در نشست حاضر شود و مورگان اورتگاس نیز اسرائیل را راضی کرد.
اورتگاس یک روز پیش از نشست با بنیامین نتانیاهو دیدار کرد و گفت دولت کنونی لبنان «بیش از بسیاری از دولتهای پیشین» ظرفیت همکاری دارد.
نشست در حاشیه جلسه ماهانه سازوکار نظارت بر آتشبس و با حضور افسران ارتش آمریکا برگزار شد. پس از پایان بخش نظامی جلسه، دیپلماتهای دو کشور و نماینده آمریکا جلسهای جداگانه داشتند که به گفته منابع آگاه، بیشتر به آشنایی اولیه اختصاص داشت.
مهمترین محور گفتوگو، امکان همکاری اقتصادی برای بازسازی مناطق آسیبدیده جنوب لبنان بود.
یک مقام آمریکایی به اکسیوس گفته هدف بلندمدت واشینگتن ایجاد «منطقه اقتصادی ترامپ» در مرز لبنان و اسرائیل است؛ منطقهای عاری از حزبالله و سلاحهای سنگین.
طرفین توافق کردند پیش از آغاز سال جدید میلادی بار دیگر دیدار کنند و پیشنهادهای اقتصادی مشخصی ارائه دهند.
یک مقام آمریکایی تاکید کرده است: «هدف اصلی همچنان خلع سلاح حزبالله است و هر سه ارتش از طریق سازوکار آتشبس آن را پیگیری خواهند کرد.»
