گزارش‌ها حاکی از تجمع نانوایان در مشهد در اعتراض به «دردی نان» و نیز اعتصاب کارگران کارخانه‌های فولاد سیادن در ابهر و موتوژن در تبریز است. همچنین اعتصاب کارگران پروژه‌ای شاغل در پالایشگاه ۶۰ هزار بشکه‌ای میعانات گازی مجتمع نفت پاسارگاد قشم وارد دومین روز شد.
نانوایان مشهد چهارشنبه ۱۶ مهر در اعتراض به پرداخت‌نشدن یارانه نان از سوی دولت و آن‌چه «دزدی نان» از سوی شرکت نانینو نامیدند، در مقابل ساختمان استانداری خراسان رضوی تجمع کردند.
به گفته نانوایان معترض، آنها از صد روز پیش یارانه دریافت نکرده‌اند و مقامات استان و دولت فقط وعده داده‌اند.
آنها اشاره کردند که هزینه‌های تولید بالا است و بدون دریافت یارانه، توان ادامه کار ندارند.
بر اساس ویدیوهای منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی، نانوایان معترض شعار می‌دادند: «وعده وعید کافیه - سفره ما خالیه» و «نونوایی تعطیل می‌شه - حق ما پرداخت نشه.»
شماری از نانوایان هم در اصفهان، اهواز و ساوه در هفته جاری در اعتراض به پرداخت نشدن یارانه نان مقابل ساختمان استانداری تجمع کرده بودند.
نانوایان معترض در این تجمع‌ها گفتند از تیر سال جاری هیچ یارانه‌ای به حساب آنها واریز نشده است و با توجه به افزایش هزینه‌های تولید، ادامه فعالیت برای آنها ممکن نیست.
پیشتر در ماه‌های اخیر نیز تجمع‌های اعتراضی از سوی نانوایان برگزار شده است.
ناکارآمدی سامانه نانینو یکی از مهم‌ترین دلایل اعتراضات نانوایان است. سامانه نانینو در سال ۱۴۰۱ با هدف «رصد الکترونیکی زنجیره عرضه نان، جلوگیری از قاچاق آرد، کاهش مصرف بی‌رویه گندم و هدفمند شدن یارانه‌ها» راه‌اندازی شد.
در طرح دولت برای تاسیس نانینو گفته شد که با استفاده از کارت‌خوان‌های هوشمند در نانوایی‌ها، خرید نان ثبت می‌شود و دولت بر اساس میزان فروش نان، به نانوایان یارانه پرداخت می‌کند.
اما نانوایان می‌گویند که محاسبه‌های مالی نادرست، قطعی مکرر سامانه از جمله در قطع شدن مکرر برق در تابستان، و همچنین تاخیر در پرداخت یارانه‌ها، موجب زیان مالی و اختلال در فعالیت‌شان شده است.
خبرگزاری مهر سه‌شنبه ۱۵ مهر در گزارشی در مورد مشکلات مطرح شده از سوی نانوایان نوشت: نانوایان معتقدند که نرخ‌های مصوب با واقعیت‌های اقتصادی همخوانی ندارد.
از جمله مشکلات نانوایان این است که سهمیه محدود آرد (معمولاً چهار کیسه در روز)، سودآوری آنان را کاهش داده است. ضمن آن‌که هزینه‌های جانبی مانند آب، برق، گاز و مالیات بر عهده نانوایان است.
اعتصاب کارگران کارخانه موتوژن تبریز
گزارش شبکه‌های اجتماعی حاکی از دومین روز اعتصاب کارگران کارخانه موتوژن، وابسته به وزارت دفاع جمهوری اسلامی در تبریز است.
بر اساس این گزارش‌ها، کارگران کارخانه می‌گویند خواستههایشان تاکنون نادیده گرفته شده است.
به گفته آنها، ادامه وضعیت فعلی، نارضایتی را بیشتر کرده است.
شرکت موتوژن تبریز بزرگترین تولیدکننده الکتروموتور در کشور است که قادر است که طیف وسیعی از انواع الکتروموتورهای سه فاز، تک فاز و الکتروموتور های خاص را طراحی وتولید کند.
صدها تن در این کارخانه شاغل هستند که بیشتر آنها کارگران پیمانی هستند.
کارخانه موتوژن در سالیان گذشته از جمله در سال ۱۴۰۰ نیز شاهد اعتراضات کارگری بوده است.
اعتصاب در کارخانه فولاد سیادن ابهر
خبرگزاری ایلنا خبر داد که شماری از کارگران کارخانه فولاد سیادن، چهارشنبه ۱۶ مهر در اعتراض به پرداخت نشدن دو ماه دستمزد، در مقابل در ورودی کارخانه و سپس در مقابل ساختمان فرمانداری ابهر تجمع کردند.
بر اساس این گزارش، بهدنبال این اعتصاب و تجمع، نشستی با حضور اعضای شورای تامین و نمایندگان کارگری در محل فرمانداری برگزار شد. در این نشست مقرر شد کارفرما حداکثر تا روز شنبه هفته آینده با تامین منابع مالی، بخشی از معوقات مزدی دو ماهه کارگران را بپردازد.
به گفته کارگران، تامین نشدن به موقع لباس کار، نداشتن فیش حقوقی و رعایت نشدن بهداشت در محیط کار، بخش دیگری از مشکلات موجود در کارخانه فولاد سیادن است.
ادامه اعتصاب کارگران پالایشگاه گازی قشم
اعتصاب کارگران پروژه‌ای پالایشگاه میعانات گازی «پاسارگاد قشم» که از سه‌شنبه ۱۵ مهر آغاز شده بود، روز چهارشنبه ۱۶ مهر وارد دومین روز خود شد.
به گزارش کانال تلگرامی «پژواک کار ایران»، کارگران با آغاز اعتصاب و ترک دستهجمعی محل کار و تجمع در مقابل در ورودی پالایشگاه، نسبت به پرداخت‌نشدن دستمزدها و شرایط سخت کاری اعتراض کردند. آنان همچنین بر ادامه اعتصاب تا تحقق خواستههایشان تأکید داشتند.
در این حال، ماموران نیروی انتظامی جمهوری اسلامی در محل تجمع مستقر شده بودند.
بر اساس این گزارش، نماینده کارفرما با حضور در میان کارگران معترض وعده داد که مطالبات معوقه آنان تا هفته آینده پرداخت می‌شود؛ اما کارگران این وعده را «تکراری و بدون ضمانت اجرایی» دانستند و نپذیرفتند.
یکی از کارگران معترض گفت: «ما تا زمانی که حقوقمان را به طور کامل نگرفتهایم، به کار برنمیگردیم. هر بار وعده داده‌اند و هیچوقت عمل نکرده‌اند.»
در سالیان اخیر، اعتراضات کارگری در مناطق مختلف ایران روند رو به رشدی داشته است. از جمله دلایل این اعتراضات، پرداخت نشدن به موقع دستمزد و مزایا، اخراج نیروی کار و خصوصی سازی کارخانهها و شرکتها بوده است.
