لیلا مروتی، تحلیلگر سیاسی، میگوید: «خامنهای برای دیپلماسی فاتحه خواند.»
او تأکید میکند: «در مرور تاریخ کشورهایی با شرایط مشابه ایران، کمتر نمونهای یافت میشود که مانند جمهوری اسلامی و شخص خامنهای چنین فرصتهای بزرگی را از دست داده باشد.»
علیرضا نامور حقیقی، تحلیلگر مسائل سیاسی، میگوید در سالهای ابتدایی دهه ۸۰ که تصور میشد آمریکا به ایران حمله کند و جمهوری اسلامی در «محور شرارت» قرار داشت، تلاش شد برنامه هستهای بهعنوان ابزاری برای بازدارندگی بهکار گرفته شود.
او افزود که با افشای این برنامه مسیر تغییر کرد.
شهیر شهید ثالث، تحلیلگر روابط بینالملل، میگوید: «مسئله اصلی غنیسازی است. از سال ۲۰۰۳ تاکنون، خامنهای بدون وقفه بر آن تاکید داشته است.»
او یادآور شد که از ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵ غنیسازی بهطور موقت متوقف شد، اما در پایان سال ۲۰۰۵ خامنهای دستور داد این پلمبها شکسته شود.
شاهین مدرس، کارشناس روابط بینالملل، گفت: «جمهوری اسلامی به دنبال تحمیل جنگ دیگری بر مردم ایران است.»
مدرس به ایران اینترنشنال گفت: «حکومت یا باید برنامه موشکی و هستهای را تسلیم کند و خیلی زود از بین برود، یا باید جنگ را بر مردم تحمیل کند و ایران را به یک کشور و دولت فروپاشیده بدل کند و به بقای خود ادامه دهد.»
امید معماریان، تحلیلگر سیاسی در موسسه دان، با اشاره به بازتاب گسترده بازگشت تحریمهای سازمان ملل علیه جمهوری اسلامی در شبکههای اجتماعی گفت: «مردم ایران نگران تاثیر منفی بازگشت تحریمها بر زندگیشان هستند.»
علیرضا نامور حقیقی، تحلیلگر سیاسی، به ایراناینترنشنال گفت: «در ساختار جمهوری اسلامی اجماعی برای نحوه مقابله با مکانیسم ماشه وجود نداشت.»
او تاکید کرد: «مقامهای جمهوری اسلامی نتوانستند پیشنهادی جذاب به غرب ارائه دهند.»






