مطالب بیشتر
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران در بیانیهای حمله اسرائیل را محکوم کرد و در عین حال، «سیاستهای ماجراجویانه و تنشزای حاکمیت جمهوری اسلامی» را «ریشه این بحران» دانست.
در این بیانیه آمده است: «تصمیمگیریهای غیرشفاف، عاری از عقلانیت و بدون مشارکت مردم، از جمله پیگیری برنامههایی که به بهانههای مختلف به تنشهای منطقهای دامن زدهاند، زندگی میلیونها ایرانی، بهویژه فرودستان را به ورطه فاجعه کشانده است.»
این شورا افزود: «ما از هرگونه سیاست جنگافروزانه، چه از سوی حاکمیت ایران و چه از سوی دیگر دولتهای منطقه، برائت میجوییم و اعلام میکنیم که جنگ نه نعمت است و نه فرصت، بلکه نکبت و فلاکتی است که قربانیان اصلی آن مردم عادی، کودکان، زنان و غیرنظامیان هستند.»
دادخواهان ایران: خطر بزرگ، فراموشی ریشه فاجعه و بازتولید استبداد است
گروه «دادخواهان ایران» در بیانیهای هشدار داد «حمله ویرانگر اسرائیل» و «ماجراجوییهای هستهای و منطقهای جمهوری اسلامی» پای کشور را به جنگ کشانده و مردم ایران در میانه «بمباران بیرونی و سرکوب درونی» گرفتار آمدهاند.
این گروه تاکید کرد: «مردم ایران دشمن کشورهای دیگر نیستند بلکه قربانی تبلیغات و سیاستهای تجاوزکارانه نظام حاکم هستند. خطر بزرگ، فراموشی ریشه فاجعه و بازتولید استبداد است. ما همه نیروهای آزادیخواه را به همبستگی برای ساخت حاکمیتی مردمی و نظارتپذیر فرا میخوانیم.»
دادخواهان ایران نسبت به تداوم اقدامات سرکوبگرانه حکومت هشدار داد: «تاریخ نشان داده جمهوری اسلامی هر شکست بیرونی را با خونریزی در داخل جبران میکند و با پروندهسازیهایی نظیر اتهام "جاسوسی"، شهروندان بیگناه را پای چوبه دار میبرد. جان هزاران زندانی سیاسی در ایران در خطر است.»
این گروه چهار خواسته خطاب به جامعه جهانی مطرح کرد و افزود: «جمهوری اسلامی را نماینده ایرانیان ندانید؛ این رژیم مشروعیت ندارد. صدای مردم ایران را از میلیونها آزادیخواه بشنوید، نه از حاکمان. هر گونه حمایت مالی و سیاسی از نهادهای این رژیم را متوقف کنید. برای مهار خشونت نظام و جلوگیری از گسترش فاجعه بکوشید؛ هدف، توقف جنگ و گذار به حکومتی برآمده از خواست مردم ایران است.»
سه زندانی زن سیاسی: مردم با حضور خود در مقابل جنگطلبان و حاکمان بایستند
آنیشا اسداللهی، ناهید خداجو و نسرین خضرجوادی، زندانیان سیاسی بند زنان زندان اوین، در نامهای با تاکید بر ضرورت پایان هرچه سریعتر جنگ، از ایرانیان خواستند «در مقابل جنگطلبان قدرت و حاکمان، با نیروی مردم و حضور خود» خواهان اتمام جنگ شوند.
در این نامه آمده است: «قربانیان اصلی چنین جنگهایی مردم خواهند بود که کوچکترین نقشی در به وجود آوردن جنگ ندارند. بدون شک مردم ایران و دیگر کشورها خواهان جنگ نیستند، چراکه جنگهای خانمانسوز و ویرانگر تحمیلی حکومتها، هستی و جان هزاران انسان بیدفاع و بیپناه را خواهد گرفت و زندگیشان را به قهقرا میکشاند.»
اسداللهی، خداجو و خضرجوادی افزودند «بهعنوان گروگانهای حکومتی در زندانهای شهرهای ایران بدون هیچ امکان دفاع از خود پشت درهای آهنین متعدد» در اسارت به سر میبرند اما همچنان نگران سرنوشت مردم ایران هستند.
