مطالب بیشتر
علی فتحاللهی، نایب رییس شورای شهرستان چوار در استان ایلام، با اشاره به وجود مشکلاتی از جمله بیکاری، فقر اقتصادی و نبود زیرساختهای درمانی در این شهرستان گفت که طی سالهای گذشته موارد خودکشی بهدلیل مشکلات معیشتی زیاد بوده است و تنها در یک کارخانه، شش کارگر اقدام به خودکشی کردند.
خبرگزاری ایلنا روز ۱۴ آبان در گزارشی با عنوان «خودکشی مردم در صنعتیترین شهر ایلام بهدلیل بیکاری» نوشت که فقرا در این شهر به آب شرب سالم نیز دسترسی ندارند.
نایب رییس شورای شهرستان چوار در گفتوگو با ایلنا به مشکلات زیر ساختی این شهرستان پرداخت و گفت: «چوار به عنوان شهری صنعتی و همجواری با شرکت پتروشیمی بیشترین آمار فقر و بیکاری را دارد و حتی از داشتن پارکی برای تفریح مردم محروم است.»
فتحاللهی با بیان اینکه طی سالهای گذشته موارد خودکشی بهدلیل مشکلات معیشتی در شهرستان چوار زیاد بوده، گفت: «در یک کارخانه شش مورد اقدام به خودکشی داشتیم. امسال سه مورد اقدام به خودکشی نافرجام داشتیم که مربوط به کارگران پروژهای ارغوان گستر بودند.»
او تاکید کرد که این کارگران نیز بهدلیل مشکلات ناشی از بیکاری و مشکلات معیشتی دست به این کار زدهاند.
به توصیه کارشناسان اگر با کسی یا کسانی روبهرو میشوید که از جملهها و عبارتهایی که نشاندهنده افسردگی یا تمایل به پایان زندگی استفاده میکنند، از آنان بخواهید با پزشک معتمد، نهادهایی که در این زمینه فعالیت میکنند یا فردی مورد اعتماد درباره نگرانیهایشان صحبت کنند. اگر به خودکشی فکر میکنید، در ایران با اورژانس اجتماعی با شماره تلفن ۱۲۳ تماس بگیرید.
در سالهای گذشته گزارشهای بسیاری درباره خودسوزی و خودکشی شماری از کارگران بیکار شده پتروشیمی چوار منتشر شده است.
روز ۱۶ مهر ماه، گروهی از کارگران پتروشیمی ارغوانگستر ایلام در حمایت از همکاران بازداشت شده خود در مقابل ساختمان دادگستری شهرستان چوار، تجمع اعتراضی برگزار کردند.
در جریان این تجمع، دو نفر اقدام به خودسوزی نافرجام کردند که یکی از آنها پدر یکی از کارگران بازداشت شده بود.
ایلنا، سوم مرداد گزارش داد در طول یک هفته سه نفر در چوار ایلام دست به خودکشی زدند که دو نفرشان کارگران پیمانکاری پتروشیمی ارغوانگستر هستند.
طبق این گزارش، این افراد به تازگی از کار بیکار شده بودند و نفر سوم نیز همسر یکی دیگر از کارگران بیکار شده همین پتروشیمی است.
شهرستان چوار حدود ۱۲ هزار نفر جمعیت دارد که بیشتر این جمعیت تقریبا در مرکز شهرستان متمرکز هستند.
نایب رییس شورای شهرستان چوار با بیان اینکه شرکتهای پتروشیمی «ایلام» و «ارغوانگستر» در استان ایلام مشغول به فعالیت هستند، به ایلنا گفت بیش از ۱۰۰ کارگر در پتروشیمی ارغوانگستر چهار تا پنج سال کار کردهاند که تعدادی از آنها به امید داشتن کار، تسهیلات گرفته و قسط بدهکارند.
فتحاللهی اضافه کرد که چندی پیش کارگران اخراج شده برای اعتراض جلو پتروشیمی تجمع کردند، اما دادستان چوار دستور بازداشت هشت نفر از آنها را صادر کرد.
به گفته متخصصان، رشد بیعدالتی، فقر، فساد، سرکوب و ناکامی در ایران باعث شده تا سلامت روان جامعه در معرض خطر جدی قرار بگیرد.
در این میان کارگران به طور ویژه بارها در اعتراض به موارد مختلف از جمله پرداخت نشدن دستمزد، پایین بودن میزان آن و اخراج از کار، تجمع اعتراضی برگزار کردهاند.
با وجود برگزاری این تجمعات، حکومت پاسخ درخوری به آنها نداده و در موارد بسیاری، فعالان کارگری را بازداشت کرده است.
کمتر از ۳۰ درصد نیروهای پتروشیمی چوار بومی هستند
فتحاللهی با بیان اینکه هر ایرانی حق دارد هر کجای این کشور که شرایط کار برایش مهیا شود کار کند، گفت: «خدا را خوش نمیآید جوان چواری که فاصله پتروشیمی با شهرش فقط ۲۰۰ متر است بیکار باشد و فردی از آن سوی کشور بیاید و در این شرکت مشغول به کار شود.»
این عضو شورای شهر با اشاره به اینکه این پتروشیمی بالغ بر دو هزار نیروی کار دارد، خاطرنشان کرد که کمتر از ۳۰ درصد از این کارگران بومی هستند و همیشه به جای استخدام، اخراج بومیها را در اولویت قرار می دهند.
او اضافه کرد: «جز این پتروشیمی یک پالایش گاز و یک فاز دو پالایش گاز هم در منطقه راهاندازی شده است اما متاسفانه آنها هم از نیروی بومی خیلی کم جذب میکنند و بیشترین نیروهایشان غیربومی هستند.»
آب آلوده
عضو شورای شهر چوار در بخش دیگری از گفتوگوی خود به کیفیت پایین آب در چوار اشاره کرد و گفت مردم برای مصارف شرب از آب چشمههای اطراف چوار استفاده میکنند یا به شهرستان ایوان که ۱۰ دقیقه با این شهرستان فاصله دارد می روند و آب مورد نیازشان را تامین می کنند.
به گفته فتحاللهی، افرادی که وسیله نقلیه ندارند و یا فقیرند، مجبورند از همین آب آلوده برای مصارف شرب استفاده کنند که موجب بیماریهای گوارشی آنها میشود.
فتحاللهی با بیان اینکه بارها برای مشکل آب اعتراض شده، گفت اداره محیط زیست به پشتوانه همین اعتراضهای مردمی، مبلغی را به عنوان جریمه از پتروشیمی چوار دریافت میکند اما مشکلی با آن حل نمیشود: «بوی نامطبوع آب به خصوص در زمستان ها که پساب های پتروشیمی را همراه باران رها می کنند بسیار آزار دهنده میشود.»
او در پایان با بیان اینکه آلودگی آب و هوای شرکت صنعتی برای مردم شهرستان چوار است، از مسئولان جمهوری اسلامی پرسید چرا نمیگذارند دست مردم این شهر در این شهرک صنعتی بند شود.
مرکز آمار ایران، خردادماه امسال چکیده طرح آمارگیری نیروی کار را منتشر کرد و نوشت که نرخ بیکاری در سال ۱۴۰۲ برابر ۸/۱ درصد بوده است.
بر اساس این گزارش جمعیت کشور در سن کار (۱۵ سال به بالا) در سال ۱۴۰۲ حدود ۶۴ میلیون و ۵۵۰ هزار نفر بود که از این تعداد ۲۶ میلیون و ۶۳۸ هزار نفر شاغل بودند.
در حالی که اروپا با چالشهای انرژی و تغییرات اقلیمی روبروست، مدیرعامل یکی از شرکتهای پیشتاز انرژی در اروپا با طرح ایدهای نوآورانه، افق جدیدی را پیش روی شهرهای این قاره گشوده است.
به گفته مدیرعامل شرکت دانفوس، مراکز داده که همواره به دلیل مصرف بالای انرژی مورد انتقاد هستند، میتوانند به منبع مهمی برای تامین گرمای شهرها تبدیل شوند.
بر اساس گزارش فایننشال تایمز کیم فاوسینگ، پیش از نشست انرژی دانمارک، با اشاره به پتانسیلهای مراکز داده، این اماکن پرمصرف را به عنوان منابع گرمایش شهری معرفی کرد. دیدگاهی که با مثال شهر فرانکفورت و امکان تامین کل نیاز گرمایشی آن تا پایان این دهه، از یک ایده به راهکاری عملی تبدیل شدهاست.
کیم فاوسینگ، مدیرعامل شرکت دانمارکی دانفوس که در زمینه تولید پمپهای حرارتی و سیستمهای خنککننده مراکز داده فعالیت میکند، معتقد است مراکز داده که همواره بهدلیل مصرف بالای انرژی مورد انتقاد بودهاند، در صورت قرارگیری در مکانهای مناسب میتوانند به منبعی ارزشمند برای گرمایش شهرهای اروپایی تبدیل شوند.
مدیرعامل دانفوس در گفتگو با فایننشال تایمز گفت: «انتقادهای زیادی درباره میزان برق مصرفی مراکز داده وجود دارد. با این حال، اگر این مراکز در مکانهای مناسبی مستقر شوند، میتوانند به حل مشکلات گرمایشی شهرها کمک کنند.»
به گفته فاوسینگ، شهر فرانکفورت که میزبان بیش از ۶۰ مرکز داده و یکی از بزرگترین مراکز تبادل اینترنتی جهان است، میتواند تا پایان این دهه تمام نیازهای گرمایشی خود را از گرمای اضافی تولیدشده در این مراکز تامین کند.
او در گفتگو با فایننشال تایمز تاکید کرد که با وجود نگرانیهای موجود درباره مصرف برق مراکز داده، قرارگیری آنها در مکانهای مناسب میتواند به حل مشکل گرمایش شهری کمک شایانی کند.
این اظهارات در آستانه نشست مهم انرژی که با حضور پادشاه دانمارک، نمایندگان شرکتهای پیشرو نوردیک و شرکتهای جهانی مانند گوگل، ایدیاِف و زیمنس برگزار شد، مطرح شد.
فاوسینگ تاکید کرد که رهبران تجاری مصمم هستند نشان دهند کربنزدایی میتواند محرک رشد اقتصادی اروپا باشد، دیدگاهی که با یافتههای گزارش ماریو دراگی، نخستوزیر پیشین ایتالیا، همخوانی دارد.
با رشد سریع هوش مصنوعی، تقاضا برای ایجاد مراکز داده نیز افزایش چشمگیری یافتهاست، اگرچه مصرف بالای برق این مراکز همچنان موضوعی بحثبرانگیز به شمار میرود.
بر اساس پیشبینی شرکت تحقیقات بازار اینداستری اِیآرسی، ارزش بازار مراکز داده میتواند از ۲۲۰ میلیارد دلار در پایان سال ۲۰۲۲ به ۴۱۸ میلیارد دلار تا پایان این دهه برسد.
این رشد چشمگیر، فرصتی برای بهرهبرداری بهینه از گرمای تولیدی این مراکز فراهم میکند.
برخلاف کشورهای اروپای شمالی که مراکز داده را در مناطق دورافتاده و نزدیک به منابع برق یا آب سرد مستقر میکنند، موقعیت مراکز داده در فرانکفورت و نزدیکی آنها به مناطق مسکونی و تجاری، امکان استفاده از گرمای تولیدی آنها را برای گرمایش سبز شهر تا سال ۲۰۳۰ فراهم میکند.
با این حال، صنعتگران اروپایی نگران کُند شدن روند انتقال به انرژی سبز هستند.
کاهش فروش خودروهای برقی و پمپهای حرارتی، لغو پروژههای هیدروژن و سوخت سبز و مشکلات شرکت نورثولت سوئد، آسیبپذیری تلاشهای اروپا در رقابت با چین را نشان میدهد.
نبیه بری رئیس پارلمان لبنان که از اقلیت شیعه این کشور است، به روزنامه واشینگتنپست گفت: «من انکار نمیکنم که ایران به حزبالله کمک میکند، حتی خود حزبالله نیز این را میگوید.»
او افزود: «اما اگر آمریکا به لبنان کمک کند، ما از ایران دستور نخواهیم گرفت.»
کوئینسی جونز، یکی از تاثیرگذارترین چهرههای صنعت سرگرمی آمریکا که با هنرمندان بزرگی چون فرانک سیناترا، مایکل جکسون و ویل اسمیت همکاری کرده بود، در سن ۹۱ سالگی درگذشت. آرنولد رابینسون، سخنگوی جونز اعلام کرد او در خانهاش و در کنار خانوادهاش در لس آنجلس چشم از جهان فرو بست.
به گزارش نشریه گاردین خانواده جونز در بیانیهای اعلام کرد: «امشب با قلبی سنگین و در عین حال پر از عشق، خبر از دست دادن پدر و برادر عزیزمان، کوئینسی جونز را اعلام میکنیم. این ضایعهای عظیم برای خانواده ماست، اما زندگی پربار او را گرامی میداریم و میدانیم که دیگری مانند او نخواهد بود.»
جونز را میتوان یکی از چندوجهیترین چهرههای فرهنگ عامه قرن بیستم دانست.
او عمدتا به خاطر تهیهکنندگی آلبومهای «هیجانانگیز» (Thriller)، «خارج از دیوار» (Off the Wall) مایکل جکسون در دهه ۱۹۸۰ شناخته میشود؛ آلبومهایی که جکسون را به بزرگترین ستاره پاپ جهان تبدیل کردند.
او برای هنرمندانی چون فرانک سیناترا، آرتا فرانکلین و دانا سامر موسیقی تولید کرده است.
کوئینسی جونز علاوه بر فعالیت در دنیای موسیقی، آهنگساز موفق فیلمهای بسیاری نیز بود و حتی آثار پرفروشی نیز به نام خود داشت.
او رهبر گروههای بزرگ جَز، تنظیمکننده برجسته موسیقی و نوازندهای چیرهدست، بهویژه در سازهای ترومپت و پیانو، بود.
شرکت تولید تلویزیونی و سینمایی او که در سال ۱۹۹۰ تاسیس شد، با ساخت سریالهایی همچون «شاهزاده تازه بل ایر» (The Fresh Prince of Bel-Air) به موفقیتهای بزرگی دست یافت.
او حتی در ۸۰ سالگی همچنان نوآور بود و در سال ۲۰۱۷ سرویس تلویزیونی موسیقی کیووست تیوی (Qwest TV) را راهاندازی کرد.
جونز در طول دوران حرفهای خود ۸۰ بار نامزد جایزه گرمی شد و پس از بیانسه و جیزی، بیشترین تعداد نامزدی را دارد و با ۲۸ جایزه گرمی، سومین هنرمند پرافتخار این جوایز است.
از جمله افراد سرشناسی که به او ادای احترام کردند، مایکل کین، بازیگر بریتانیایی بود که در همان روز تولد جونز، ۱۴ مارس ۱۹۳۳، به دنیا آمده است.
کین در پیامی نوشت: «همزاد آسمانی من، کوئینسی، یکی از غولهای دنیای موسیقی بود. افتخار آشنایی با او را داشتم. او انسانی فوقالعاده و منحصربهفرد بود.»
پیشینه و زندگی حرفهای کوئینسی جونز
جونز در شیکاگو متولد شد. پدرش، که نیمی از تبارش اروپایی بود، فرزند یک مالک بردهدار ولزی و یکی از بردگانش بود و خانواده مادرش نیز از نسل بردگان بودند.
او در سن هفت سالگی نواختن پیانو را آغاز کرد و علاقهاش به موسیقی از همان دوران کودکی شکل گرفت.
پس از طلاق والدین، همراه پدرش به واشینگتن رفت و در دبیرستان نواختن سازهای مختلف بادی را آموخت. او در ۱۴ سالگی به همراه دوستش ری چارلز، که دو سال از او بزرگتر بود، در کلوبهای سیاتل نوازندگی میکرد.
جونز در دهه ۱۹۵۰ به نیویورک نقل مکان کرد و با بزرگان جنبش بی باب در موسیقی جاز، مانند چارلی پارکر و مایلز دیویس، آشنا شد.
او با رهبران گروههای جاز همچون لایونل همپتون و دیزی گیلسپی در تورهای بینالمللی شرکت کرد و در پاریس به تحصیل موسیقی پرداخت و با چهرههای برجستهای همچون پابلو پیکاسو و جیمز بالدوین ملاقات داشت.
او به عنوان مدیر موسیقی و تنظیمکننده در شرکت مرکوری رکوردز مشغول به کار شد و با هنرمندانی چون الا فیتزجرالد، دینا واشینگتن و سمی دیویس جونیور همکاری کرد.
جونز آهنگسازی فیلمهای معروفی همچون شغل ایتالیایی (The Italian Job) و در قلب شب (In the Heat of the Night) را نیز برعهده داشت و در سال ۱۹۶۸ به عنوان اولین فرد آفریقاییتبار، نامزد جایزه اسکار برای بهترین ترانه اورجینال شد.
کارهای او با فرانک سیناترا در سال ۱۹۵۸ آغاز شد و تا آلبوم آخر سیناترا در سال ۱۹۸۴ ادامه یافت.
جونز همچنین در اواخر دهه ۱۹۵۰ آلبومهای بسیاری به نام خود ضبط کرد و در آنها با نوازندگان سرشناسی همچون چارلز مینگوس و آرت پپر همکاری داشت.
جونز در دهه ۱۹۸۰ و در کنار مایکل جکسون و لایونل ریچی، تهیهکنندگی تکآهنگ خیریه ما «ما دنیاییم» (We Are the World) را که برای کمک به قحطیزدگان اتیوپی تولید شده بود، برعهده داشت.
او در سال ۲۰۱۷ توانست از دادگاه حکم دریافت ۹/۴ میلیون دلار بابت حقالزحمه معوقه آثار جکسون را بگیرد، اگرچه در سال ۲۰۲۰ این مبلغ به ۶/۸ میلیون دلار کاهش یافت.
پس از موفقیت فیلم «رنگ ارغوانی» (The Color Purple)، شرکت فیلمسازی و تلویزیونی خود را تاسیس کرد و سریالهایی همچون The Fresh Prince of Bel-Air و MadTV را تولید کرد و وایب (Vibe)،مجله موسیقی سیاهان را راهاندازی کرد.
جونز سه بار ازدواج کرد و از همسرانش صاحب هفت فرزند شد.
محمدجواد لاریجانی، مدیر پژوهشگاه دانشهای بنیادی گفت: «ما از آتشبس در غزه و لبنان حمایت میکنیم اما تاثیری در پاسخ ما ندارد و اسرائیل پاسخ بسیار دردناکی خواهد گرفت».
مذاکرات آتشبس در غزه و لبنان هنوز به نتیجهای نرسیده است.
همزمان با این اظهارات، علیرضا زاکانی، شهردار تهران، درباره حمله اسرائیل به جمهوری اسلامی گفت: «اگر ما در مقابل این تجاوز کرنش کنیم، فردا کسان دیگری هم تجاوز میکنند.»
او افزود: «اسرائیل دارد به در و دیوار میزند و التماس میکند که جمهوری اسلامی پاسخ ندهد.»
