در حالی که نزاع بین اسرائیل و جمهوری اسلامی در سوریه چندین سال است ادامه دارد، وبسایت نشریه آمریکایی نیوزویک فاش کرد هدف حملات اخیر اسرائیل در سوریه، ضربه زدن به تلاشهای جمهوری اسلامی برای ایجاد یک شبکه جامع پدافند هوایی در سوریه است.
نیوزویک گزارش داد اسرائیل بارها به پروژه جمهوری اسلامی برای ایجاد پدافند هوایی در سوریه حمله کرده است اما به نوشته این نشریه، اسرائیل در ماههای اخیر مکررا به ساخت و ساز این پروژه حمله کرده و خسارات سنگین و تلفات جانی به آن وارد کرده است.
بر اساس این گزارش، در دو سال گذشته جمهوری اسلامی با همکاری ارتش سوریه دهها میلیون دلار برای ارتقای سیستم راداری در سوریه سرمایهگذاری کرده است.
روز گذشته بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، در جریان بازدید از فرماندهی شمال این کشور گفت که «دشمن اصلی اسرائیل، رژیم تروریستی ایران و بازوهای تروریستی آن در سوریه و لبنان» است.
نتانیاهو خاطرنشان کرد اسرائیل مصمم به مبارزه با تلاشهای تهران برای توسعه زرادخانه هستهای و همچنین استقرار نیروها و عوامل جمهوری اسلامی در مرزهای شمالی این کشور است.
همزمان الی کوهن، وزیر امور خارجه اسرائیل با لرد طارق احمد، وزیر امور خاورمیانه بریتانیا که به اسرائیل سفر کرده، دیدار کرد.
وزیر امور خارجه اسرائیل در این دیدار با استقبال از تصمیم بریتانیا در مورد احتمال قرار دادن نام سپاه پاسداران در فهرست سازمانهای تروریستی گفت: «این پیامی صریح به رژیم تروریستی ایران علیه فعالیتهای تروریستی این رژیم در خاورمیانه و سراسر جهان است.»
در این دیدار، وزیران دو کشور روابط دوجانبه و نزدیک اسرائیل و بریتانیا و مسایل منطقهای را نیز مورد بحث و بررسی قرار دادند.
کوهن از طارق احمد به دلیل دوستی و حمایت بریتانیا از اسرائیل و رای منفی بریتانیا در رایگیری در سازمان ملل درباره قطعنامه پیشنهادی تشکیلات خودگردان برای درخواست نظر مشورتی از دیوان بینالمللی دادگستری در لاهه تشکر کرد.
وزیر امور خارجه اسرائیل گفت: «اسرائیل انتظار دارد همکاری خود را با بریتانیا در همه زمینهها به ویژه در جنبههای اقتصادی تعمیق بخشد و ما انتظار داریم به زودی توافقنامه تجارت آزاد بین کشورها را ارتقا دهیم.»
او تاکید کرد: «بریتانیا مهمترین شریک تجاری اسرائیل در اروپا است و ما میخواهیم به یک توافق پیشرفته به نفع اقتصاد و سرمایهگذاری متقابل برسیم.»
به باور تحلیلگران، جمهوری اسلامی در اثر ماهها اعتراضات بیسابقه در ایران، به چنددستگی دچار شده و بین دو گزینه سرکوب سخت و آنچه خود رژیم اقدامات آشتیجویانه میپندارد، گیر کرده است.
آزمون و خطا
شتاب در اجرای احکام اعدام برخی افراد بازداشتشده از یک سو و متوقف کردن اجرای برخی احکام اعدام دیگر، حاکی از سردرگمی رژیم است.
به نظر مهرزاد بروجردی، از نویسندگان کتاب «ایران پساانقلاب»، جمهوری اسلامی در حال چرتکه انداختن سیاسی است.
بروجردی معتقد است رژیم حاکم بر ایران میداند که «اعدامها افراد بیشتری را به خیابان میآورد و آنها (مردم) را بیشتر تحریک میکند اما از سوی دیگر، (جمهوری اسلامی) میخواهد پیامی مبنی بر این بفرستد که از اعدام معترضان هم ابایی ندارد تا مردم را مرعوب کند.»
برخی تحلیلگران، آزادی چهرههای سرشناس خیزش انقلابی همچون مجید توکلی و حسین رونقی را هم بخشی از نمایش رژیم در تلاش برای آرام کردن شرایط میدانند.
در نگاهی کلی، رژیم حاکم بر ایران در حال آزمون و خطاست و به باور بروجردی در این راه از طرفی به سوپاپ اطمینان متوسل شده و از سوی دیگر احکام حبس طولانی و اعدام صادر میکند.
او در ادامه میگوید که این رویهها نشان میدهند جمهوری اسلامی «در فراهم آوردن سیاستی مفصل و مجزا (برای رویارویی با معترضان) به مشکل برخورده است».
دست و پا زدن برای بقا
دستگیری و زندانی کردن چهرههای مشهور (که اغلب آنها مدت بسیار کوتاهتری از زندانیان غیرسرشناس در حبس ماندهاند) هم نشانه دیگری از آن است که رژیم از یافتن راهی برای مهار اعتراضات ناتوان است.
همچنین بعضی بازداشتیها همچون آرش صادقی، الهه محمدی و نیلوفر حامدی، ماههاست که در زندان به سر میبرند.
تحلیلگران این راهبرد «حبس و ترخیص» را جدا از اقدامی برای مرعوب کردن مردم، با این هدف میدانند که جمهوری اسلامی ببیند از معترضان چه واکنشی نسبت به این اقدامات میگیرد.
افشین شاهی، استاد مطالعات خاورمیانه دانشگاه کیل در بریتانیا، «نمایش نرمی به خرج دادن گاه و بیگاه از سوی مقامات جمهوری اسلامی» را اقدامی برای جلوگیری از دودستگی بیشتر نهادهای امنیتی میداند و اشاره میکند که حمام خون به راه انداختن جمهوری اسلامی برخی افراد داخل نظام را از آن فراری داده است.
شاهی هم مانند بروجردی بر این باور است که رژیم در مواجهه با خشم عموم، به راهبرد مشخصی مجهز نیست.
برخی تحلیلگران میگویند گفتوگوهایی در داخل رژیم برای راه آمدن با معترضان شکل گرفته اما در هر صورت جمهوری اسلامی نمیتواند آنچه مردم میخواهند به آنها بدهد؛ چون مردم ایران خواهان سرنگونی رژیماند.
