سازمان حقوق بشر ایران از اعدام چهار زندانی در ایران در روز چهارشنبه خبر داد و اعلام کرد که محسن صفری، متهم حمل مواد مخدر در زندان دستگرد اصفهان با وجود تاییدیه پزشکی قانونی درباره ابتلا به اختلال دو قطبی اعدام شده است.
پیش از این سازمان حقوق بشر ایران به نقل از یک منبع مطلع خبر داده بود که محسن صفری در اردیبهشت ماه دو بار برای اعدام به انفرادی منتقل شده بود، اما با نظر پزشکی قانونی به بند برگردانده شد.
این منبع مطلع گفته بود: «ولی در آخر پرونده او را مختومه اعلام کردند و بیماری را رد کردند.»
طبق ماده ۱۴۹ قانون مجازات اسلامی، هرگاه شخصی در زمان ارتکاب جرم به اختلال روانی دچار باشد، مجنون خواهد بود و از آنجایی که فاقد قوه تمییز و ادراک است، مسئولیت کیفری نخواهد داشت.
سازمان حقوق بشر ایران همچنین خبر داد که روز چهارشنبه حکم اعدام پیام یزدانی، ۲۶ ساله و هیوا احمدی، ۳۷ ساله، به اتهام «قتل عمد» در زندان مرکزی سنندج اجرا شد.
در این روز همچنین سهیلا عابدی، کودک-همسر زندانی در سنندج به اتهام «قتل عمد» همسر خود اعدام شد.
بر اساس این گزارش، سهیلا عابدی متولد سال ۱۳۶۸ بوده که در سن ۱۵ سالگی ازدواج کرده و در سال ۹۳ همسر خود را به قتل رسانده بود.
روز چهارشنبه نیز سازمان عفو بینالملل و بنیاد عبدالرحمن برومند خبر دادند که در شش ماه نخست سال جاری میلادی (۱۱ دی ۱۴۰۰ تا ۹ تیر امسال) ۲۵۱ نفر در ایران اعدام شدهاند.
آنها هشدار دادند که اگر اعدامها با این سرعت «دهشتناک» پیش بروند، به زودی از ۳۱۴ اعدام ثبت شده سال گذشته میلادی فراتر خواهد رفت.
بر اساس این گزارش، بیشترین تعداد اعدامها مربوط به اتهام قتل بوده و ۱۴۶ نفر در این مدت با این اتهام و محاکمههای ناعادلانه اعدام شدند. ۸۶ نفر هم به دلیل جرایم مرتبط با مواد مخدر اعدام شدهاند که طبق قوانین بینالمللی هرگز نباید مشمول مجازات اعدام شوند.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، نیز ماه گذشته در یک گزارش رسمی از روند افزایشی اعدامها در ایران از ابتدای سال گذشته میلادی ابراز نگرانی کرده بود.
علیاصغر شریفی، سخنگوی پلیس راهور تهران از فرونشست زمین در مسیر جنوب به شمال خیابان سپاه بعد از خیابان انقلاب، در ساعت ۷:۴۰ صبح روز پنجشنبه ششم مرداد خبر داد.
وبسایت موسسه تحقیقاتی و اطلاعاتی اینتل لب نسبت به موارد پیدرپی فرونشست زمین در استان تهران هشدار داد و آن را همچون یک «بمب ساعتی بیصدا» توصیف کرد.
اینتل لب بر اساس تصاویر ماهوارهای، نوشت قطعی برق، ترکیدگی لوله گاز، تغییر شکل ریلهای قطار، فروچالهها، کج شدن ساختمانها و ترک خوردن جادهها از آثار فرونشست زمین است.
به نوشته این موسسه، فرونشست زمین در دشتهای تهران در دهههای اخیر تحت بررسی قرار گرفته، اما این پدیده که منشاء انسانی دارد، در سالهای اخیر خود شهر تهران را نیز گرفتار کرده و جمعیت سیزده میلیون نفری رو به رشد آن و زیرساختهای شهر را نیز با خطر مواجه کرده است.
این موسسه بر اساس نتایج پردازش اطلاعات تصاویر دریافتی از ماهواره نوشت که حداکثر میانگین نرخ جابجایی عمودی زمین در سال چهل میلیمتر ارزیابی میشود.
پیشتر مهدی بابایی، نایب رییس کمیسیون محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران وضعیت فرونشست زمین در مناطق ۱۸ و ۱۹ پایتخت را «خطرناک» توصیف کرده است.
او به ایلنا گفته است: «بیشترین نرخ فرونشست زمین در محدوده جنوب غربی تهران بزرگ یعنی در حریم شهر تهران و در مجاورت شهریار اتفاق افتاده که بعضا فرونشست بالای ۲۰ سانتی متر در سال در این منطقه ثبت شده است.»
این عضو شورای شهر تهران اضافه کرد: «مناطقی از جمله جنوب، شرق و جنوب شرق شهریار، اطراف اسلام شهر، اطراف احمدآباد مستوفی، جنوب تهرانسر، جنوب شهرک استقلال و اطراف نسیم شهر از جمله مهمترین مناطق حاشیه تهران بزرگ هستند که بالاترین نرخ فرونشست را ثبت کردهاند.»
اما فرونشست زمین در دیگر استانهای ایران به ویژه استان اصفهان نیز نگرانیهای جدی ایجاد کرده است.
در حالی که چند روز پیش، رییس اداره ترازیابی دقیق، اداره کل زمینسنجی و نقشهبرداری سازمان نقشهبرداری کشور از «کاهش قابل توجه نرخ فرونشست در شهر اصفهان» خبر داده بود، رییس بخش زلزله و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه مسکن و شهرسازی کشور این ادعا را رد کرد و گفت: «نرخ فرونشست زمین در اصفهان بههیچوجه کاهش نیافته است.»
علی بیتاللهی، رییس بخش زلزله و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه مسکن و شهرسازی کشور گفت: «مگر ما در اصفهان چه کاری انجام دادهایم که فرونشست زمین ۷ سانتیمتر کاهش یافته است؟»
او ادامه داد: «برای کاهش ۷ سانتیمتری فرونشست زمین حداقل باید هفت متر سطح آب زیرزمینی بالا بیاید، در حالیکه آخرین آمارها در انتهای سال ۱۴۰۰ نشان میدهد که سطح آبخوان سالیانه یک متر پایین میرود.»
یک عضو هیات مدیره فدراسیون صنعت آب هم به خبرگزاری ایلنا گفت: «در سال ۱۳۴۷ از ۶۰۹ دشت کشور تنها ۱۵ دشت ممنوعه بوده این رقم در سال ۹۵ به ۳۵۵ دشت رسیده که این پیام را میدهد نمیتوانیم زیاد برداشت آب داشته باشیم.»
او ادامه داد: «وقتی آب را بر میداریم سنگها روی هم قرار میگیرند و کمترین حالت اینکه حجم مخزن کوچک میشود، بعد از آن فرونشست رخ میدهد یعنی بحران آب زیرزمینی تبدیل به بحران سرزمین خواهد شد.»
