ایران اینترنشنال
در کمال شگفتی طرح آتش‌بس ترامپ برای غزه پیش رفت. گروگان‌ها شب ۲۲ مهرماه را در خانه‌های خود و نه در تونل‌های حماس خوابیدند و در کمال تعجب، از اینفانتینو و گوترش گرفته تا سران عراق و نروژ، به مصر آمدند تا آینده‌ای تازه را برای خاورمیانه رقم بزنند.
ابری سیاه بر سر توافق شکوفائی
اما جمهوری اسلامی کجا بود؟ جمهوری اسلامی ابر سیاهی بود که قرار بود بر سر پیمان صلح سایه بیفکند. ابری بود که قرار بود نگذارد این توافق به این شکل پیش برود. قرار بود با سلاح هسته‌ای مایه رعب و وحشت کشورهای عرب و مسلمان منطقه شود و نگذارد آن‌ها بهم نزدیک شوند. این‌ها البته نظرات و صحبت‌های دونالد ترامپ است.
ترامپ در چندین نوبت در روز تاریخی امضای آتش‌بس گفت که اگر به برنامه هسته‌ای ایران حمله نمی‌شد، این توافق به این شکل هم وجود نمی‌داشت. اما منظورش چه بود؟ چه چیزی جز ضعف مطلق حماس و بی‌پناهی نیروهای نیابتی و بی‌سر و سامانی حوثی‌های یمن می‌توانست خاورمیانه را در این مسیر قرار دهد؟ امپراطوری منطقه‌ای جمهوری اسلامی فرو ریخت و در آخرین مرحله اسباب‌بازی گران علی خامنه‌ای شکست و روی ویرانه‌های این چشم‌انداز، رهبران جهان ایستادند تا برای خاورمیانه آینده‌ای دیگر تصور کنند.
ترامپ در سخنرانی تاریخی و شدیدا اسرائیلی خود در کنست (مجلس اسرائیل) از نیروهای آشوب و ویرانی و ترور گفت که دهه‌ها منطقه را به هم ریخته بودند، اما حالا منزوی و ضعیف شکست خورده‌اند، ترامپ گفت همه این‌ها مدیون عملیات طلوع شیران است. به وضوح پای ایران را وسط کشید و ضعف جمهوری اسلامی را عامل اتحاد منطقه و حرکت به سمت فصل و فردایی دیگر و بهتر نامید. ترامپ به خروج از برجام افتخار کرد. تنها رئیس‌جمهوری امریکا که هم توافق هسته‌ای را تمام کرد و هم برنامه هسته‌ای را! گفت از آخرین فرصت جهان در برابر جمهوری اسلامی استفاده کرده و دوشادوش اسرائیل، تروریست‌های ارشد منطقه را شکست داده است.
ترامپ صلح ۲۱ مهر خاورمیانه را بی‌ارتباط به صلح با ایران دانست. ایرانِ تحت فشار را ناگزیر از آمدن پای میز مذاکره معرفی کرد و گفت توافق با آن‌ها خوب خواهد شد وقتی که آماده مذاکره باشند. ترامپ بخش اعظم موفقیت و پیش‌رفت صلح را انزوای جمهوری اسلامی معرفی کرد و گفت آن‌ها برای ماندن همه کار می‌کنند و می‌دانند یک کار را نباید بکنند: رفتن مجدد به سراغ برنامه هسته‌ای. طرف ایرانی اما از حرف‌های ترامپ درباره احتمال صلح و توافق، یا شرط به رسمیت شناختن دولت اسرائیلی ترسیده و در ابلاغیه به رسانه‌ها گوشزد کرده که کنار این اخبار فراموش نکنند تا به مردم بگویند آمریکا در جنگ ۱۲ روزه جان زن و کودک گرفته و حال چطور از صلح می‌گوید. روشن نیست چرا جمهوری اسلامی مایل نیست این صحبت‌های ترامپ مبنی بر احتمال توافق و صلح با ایران بر روحیه مردم تاثیر بگذارد.
اسرائیلیترین آمریکائی
دونالد ترامپ اسرائیلیترین رئیس‌جمهوری امریکاست. اگر روزی جایی، در گزارشهایی از اختلافات ترامپ و نتانیاهو خواندید، کاش گذرتان به این مقاله بیفتد تا به شما بگویم باور نکنید. به جایش بروید سخنرانی ترامپ در کنست را ببینید. یک ساعت سخنرانی که گاهی از فرط صمیمت و نزدیکی، بیننده را به فکر فرو میبرد که آیا آنچه میبیند تصاویر عمومی است یا به اشتباه شاهد لحظات خصوصی دو خانواده است؟ این سخنرانی نمایش جمعی صمیمی است، با شوخیهای بیپایان، راحتی و همبستگی عمیق که چیزی از جنس همخونی و «دور نینداحتن استخوان هم» است. چه خوشخیالند تحلیلگرانی که بعد از عذرخواهی اسرائیل از قطر نوشته بودند ترامپ ایزنهاوری دیگر است که اسرائیل را سر جای خود نشانده است.
جملات پایانی ترامپ در کنست را هرگز فراموش نکنید: اسرائیل بزرگتر، بهتر و قویتر خواهد شد. در هر کدام از این صفتها دریایی از معنا نهفته است. سال پیش این روزها سینوار زنده بود، روزهای پایانی عمرش بود، و حماس خود را شکستناپذیر میدید. سلامی هم رجز میخواند و فریدون عباسی هم روی قبض و بسط پلوتونیوم کار میکرد. امروز تصورنکردنیها خاطره شده. اسرائیل قرار است بزرگتر و بهتر و قویتر شود و ترامپ در حال رجزخوانی و خاطرهگوئی از تخریب برنامه هسته‌ای ایران، سران نزدیک به سی کشور جهان را دعوت کرده تا مقدمات طرحی را کلید بزنند که هنوز بخش عظیمی از آن ناشناخته است. ناشناخته مثل این سالهای خاورمیانه.
